سید فردین قیصری؛ محمود شیخ
چکیده
مقدمه: با توجه به شیوع اختلالات بینایی-حرکتی در بین کودکان نارس و اهمیت مهارتهای بینایی-حرکتی در انجام تکالیف روزمره، نیاز به ابزاری پایا و روا برای اندازهگیری این مهارت‌ها در این افراد، احساس می‌شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخة فارسی آزمون بینایی-حرکتی ویرایش سوم (3-TVMS) در کودکان نارس بود.روش پژوهش: بدین‌منظور ...
بیشتر
مقدمه: با توجه به شیوع اختلالات بینایی-حرکتی در بین کودکان نارس و اهمیت مهارتهای بینایی-حرکتی در انجام تکالیف روزمره، نیاز به ابزاری پایا و روا برای اندازهگیری این مهارت‌ها در این افراد، احساس می‌شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخة فارسی آزمون بینایی-حرکتی ویرایش سوم (3-TVMS) در کودکان نارس بود.روش پژوهش: بدین‌منظور از بین دانش‌آموزان 7 تا 12 ساله سراسر کشور به روش نمونهگیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای، 2100 نفر انتخاب شدند. از این میان 376 کودک نارس که هنگام تولد کمتر از هشت ماه یا با وزن بسیار کم (1500 گرم) بودند، وارد تحقیق شدند. ابزار اندازهگیری نسخة فارسی3-TVMS بود که در دو مرحله، به فاصلة سه هفته روی نمونه‌های تحقیق اجرا شد. همچنین آزمون بندر گشتالت در مرحلة اول روی آزمودنیها اجرا شد. از روش آلفای کرونباخ بهمنظور تعیین همسانی درونی یا پایایی درونی و از روش ضریب همبستگی درون‌طبقه‌ای برای تعیین پایایی زمانی و از تحلیل واریانس یکراهه برای تعیین روایی سازه و تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد. همچنین برای بررسی روایی همگرا از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.یافتهها: نتایج این تحقیق حاکی از روایی مناسب3-TVMS برای تمامی گروههای سنی 7 تا 12 سال در کودکان نارس است. همچنین نتایج حاکی از همسانی درونی مطلوب و قابل قبول و پایایی زمانی یا تکرارپذیری این آزمون است.نتیجهگیری: 3-TVMS دارای روایی و پایایی مناسب بهمنظور غربالگری و شناسایی کودکان نارس مبتلا به اختلال مهارتهای بینایی-حرکتی است.
سارا سوری؛ فضل اله باقرزاده؛ رسول حمایت طلب
چکیده
مقدمه: در پژوهش‌های اخیر تعادل و ناپایداری وضعیتی بهعنوان یک اختلال حرکتی رایج در بیماران پارکینسونی گزارش شده است که موجب افتادن‌های مکرر، کاهش کیفیت زندگی و مرگ‌ومیر در این بیماران می‌شود. از سوی دیگر بر اساس شواهد ورزش در درمان علائم حرکتی و شناختی بیماران نورودژنراتیو مؤثر است.روش پژوهش: بدین‌منظور 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار ...
بیشتر
مقدمه: در پژوهش‌های اخیر تعادل و ناپایداری وضعیتی بهعنوان یک اختلال حرکتی رایج در بیماران پارکینسونی گزارش شده است که موجب افتادن‌های مکرر، کاهش کیفیت زندگی و مرگ‌ومیر در این بیماران می‌شود. از سوی دیگر بر اساس شواهد ورزش در درمان علائم حرکتی و شناختی بیماران نورودژنراتیو مؤثر است.روش پژوهش: بدین‌منظور 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار بهطور تصادفی به سه گروه هشت‌تایی کنترل سالم، کنترل پارکینسونی و تمرین پارکینسونی تقسیم شدند. حیوانات گروه تمرین به مدت چهار هفته، روی دستگاه نوار گردان قرار گرفتند. در انتهای دوره، اختلالات حرکتی (تعادل و رفتار حرکتی) با استفاده از آزمونهای روتارود و اوپن فیلد و فاکتورهای بیوشیمیایی به روش الایزا ارزیابی شدند. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری (0/05<P)، به‌وسیلۀ نرم‌افزار اس پی اس اس نسخۀ 19 انجام گرفت.یافتهها: نتایج نشان داد که هرچند گروه پارکینسون بدون تمرین از نظر عملکرد حرکتی، بهطور معناداری در سطح پایین‌تری نسبت به سایر گروه‌ها بود (0/05<P)، اما چهار هفته تمرین هوازی با شدت متوسط، موجب افزایش تعادل (0/05<P) و بهبود اختلالات حرکتی در رت‌های پارکینسونی شد (0/05<P)، همچنین تمرین بهطور معناداری موجب افزایش میزان سروتونین (0/05<P) و تیروزین هیدروکسیلاز (0/05<P)، شد.نتیجهگیری: بهطور کلی یافتههای این پژوهش نشان داد تمرین هوازی با شدت متوسط میتواند اختلالات بیوشیمیایی و حرکتی ناشی از تزریق 6 -هیدروکسی دوپامین را در رت‌های مدل پارکینسونی کاهش دهد.
فرزاد ملکی؛ محمود شیخ؛ فضل الله باقرزاده؛ رسول حمایت طلب
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین بدنی و الگوی مشاهده‌ای انتخابی و اجباری بر میزان انگیزۀ درونی و یادگیری شناختی مهارت شوت جفت بسکتبال با رویکرد نیازهای روانشناختی پایه بود. روش پژوهش: 80 دانشجوی پسر (۱۸-22 سال) بهصورت داوطلبانه انتخاب و براساس نمرات پیشآزمون بهصورت تصادفی در چهار گروه (20 نفر) خودکنترل، جفت‌شده، آزمونگر ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین بدنی و الگوی مشاهده‌ای انتخابی و اجباری بر میزان انگیزۀ درونی و یادگیری شناختی مهارت شوت جفت بسکتبال با رویکرد نیازهای روانشناختی پایه بود. روش پژوهش: 80 دانشجوی پسر (۱۸-22 سال) بهصورت داوطلبانه انتخاب و براساس نمرات پیشآزمون بهصورت تصادفی در چهار گروه (20 نفر) خودکنترل، جفت‌شده، آزمونگر کنترل و کنترل قرار گرفتند. برای بررسی میزان انگیزه، از پرسشنامۀ انگیزۀ درونی ((IMI وبرای بررسی میزان یادگیری شناختی از پرسشنامۀ فراخوانی (اقتباس از نودسون، 1993) استفاده شد. ویدئوی آموزشی از مدل ماهر اجزای حرکت را نمایش داد و به آزمودنیها ارائه شد. آزمون یادداری24ساعت بعد انجام گرفت. برای بررسی نتایج از تحلیل واریانس یکراهه (آنوا) استفاده شد (0/05≥P).یافتهها: نتایج نشان داد در مرحلۀ اکتساب میزان انگیزۀ درونی برای یادگیری مهارت شوت جفت بسکتبال آزمودنیها در شرایط مشاهدۀ خودکنترل بهطور معناداری بالاتر از آزمودنیها در شرایط جفت‌شده و کنترل بود. همچنین در مرحلۀ یادداری میزان انگیزۀ درونی در شرایط مشاهده خودکنترل بهطور معناداری بالاتر از دیگر شرایط آزمایشی بود. علاوه‌بر این در مراحل اکتساب و یادداری یادگیری شناختی (موفقیت فراخوانی) آزمودنیها در شرایط مشاهدۀ خودکنترل بهطور معناداری بالاتر از آزمودنی‌های در شرایط جفت‌شده و کنترل بود.نتیجهگیری: بهطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که انگیزه بر یادگیری تأثیر دارد، همچنین نمایش تکلیف بهصورت کل- بخش- کل روشی مؤثر و کارامدی در مرحلۀ شناختی یادگیری مهارت است.
مصطفی محمدزاده؛ محمود شیخ؛ خالد تکی زاده؛ فاطمه کشوری
چکیده
زمینه؛ شایستگی حرکتی نوجوانان میتواند بر عملکردهای روزانه و مشارکت در فعالیتهای بدنی تاثیر بگذارد. اندازه گیری-های معمول شایستگی حرکتی زمان و هزینه زیادی نیاز دارد، اما استفاده از پرسشنامه‌های خودگزارشی جهت غربالگری جایگزین مناسبی برای آن است. هدف؛ هدف تحقیق حاضر تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه تبحر حرکتی نوجوانان ...
بیشتر
زمینه؛ شایستگی حرکتی نوجوانان میتواند بر عملکردهای روزانه و مشارکت در فعالیتهای بدنی تاثیر بگذارد. اندازه گیری-های معمول شایستگی حرکتی زمان و هزینه زیادی نیاز دارد، اما استفاده از پرسشنامه‌های خودگزارشی جهت غربالگری جایگزین مناسبی برای آن است. هدف؛ هدف تحقیق حاضر تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه تبحر حرکتی نوجوانان (AMCQ) بود. متد؛ پرسشنامه شایستگی حرکتی نوجوانان طی سه مرحله به زبان فارسی ترجمه و روایی سنجی شد. فرایند آن شامل ترجمه نسخه انگلیسی به فارسی، بازترجمه به انگلیسی و ترجمه نهایی بود که توسط 4 مترجم انجام شد و توسط 10 متخصص روایی محتوایی آن بررسی شد. بدین منظور 470 نوجوان 12 تا 18 ساله (با میانگین سنی 1/64±14/22) از مدارس شهر ری به صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه 26سوالی AMCQ تکمیل شد. همچنین جهت تعیین پایایی آزمون-آزمون مجدد پرسشنامه توسط 30 آزمودنی مجدد تکمیل گردید. نتایج؛ نتایج ضریب روایی محتوایی (CVI=0/980) خوبی را نشان داد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی 4 عامل را شناسایی کرد و نتایج روایی سازه عاملی تأییدی گویه‌ها رابا بار عاملی مناسب (0/65-0/95) بر روی عوامل چهارگانه تایید کرد. نتایج همچنین نشان داد نسخه فارسی AMCQ ضریب همسانی درونی بالا (0/940)، پایایی بازآزمای مناسب (0/885=r) دارد. همچنین مشخص شد که نمرات شایستگی حرکتی پسران در مقایسه با دختران بالاتر بود که امتیازات پسران با عوامل "مشارکت در فعالیت بدنی و ورزش" و "مقایسه با همسالان" در ارتباط بود. نتیجه گیری؛ نتایج این تحقیق نشان داد نسخه فارسی پرسشنامه AMCQ میتواند به عنوان ابزاری قابل قبول جهت سنجش شایستگی حرکتی نوجوانان ایرانی استفاده شود.
زهرا قدیمی کلاته؛ سید فردین قیصری؛ محمود شیخ
چکیده
اندازه گیری انواع مختلف پرخاشگری (مانند جسمی، کلامی) و کارکردهای آن (مانند کنشی/واکنشی) در افراد دارای اختلال ناتوانی‌های رشدی و خصوصا نوجوانان و بزرگسالان توجه کمی را به خود اختصاص داده است. در این مطالعه، به تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس خصومت و پرخاشگری کودکان: کنشی/ واکنشی (C-SHARP) در افراد با و بدون اختلال طیف اوتیسم در گروههای ...
بیشتر
اندازه گیری انواع مختلف پرخاشگری (مانند جسمی، کلامی) و کارکردهای آن (مانند کنشی/واکنشی) در افراد دارای اختلال ناتوانی‌های رشدی و خصوصا نوجوانان و بزرگسالان توجه کمی را به خود اختصاص داده است. در این مطالعه، به تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس خصومت و پرخاشگری کودکان: کنشی/ واکنشی (C-SHARP) در افراد با و بدون اختلال طیف اوتیسم در گروههای سنی مختلف می-پردازیم. بدین منظور پرسشنامه C-SHARP ، چک لیست رفتار کودک (CBCL) و پرسشنامه پرخاشگری واکنشی _ کنشی توسط گروههای سنی مختلف دارای اختلال طیف اوتیسم و سایر ناتوانی‌های رشدی پر شد. انواع مختلف روایی همراه با آزمون- بازآزمون و آلفای کرونباخ برای پایایی بیرونی و درونی آن، تعیین گردید. همچنین همبستگی بین C-SHARP ، CBCL و پرسشنامه پرخاشگری واکنشی _کنشی برای بررسی اعتبار مقیاس C-SHARP به کار برده شد. ضریب همبستگی بین خرده مقیاس‌های C-SHARP با CBCL بیرونی سازی‌شده نسبت به CBCL درونی سازی‌شده بیشتر بود. افراد طبقه بندی شده با پرسشنامه پرخاشگری واکنشی _ کنشی به عنوان واکنشی و کنشی، نمرات کنشی C-SHARP بالاتر از افرادی که فقط به عنوان واکنشی یا به عنوان نه واکنشی و نه کنشی طبقه بندی شده اند دارند. برای نمرات واکنشی C-SHARP نیز الگوی مشابه با نمرات کنشی مشاهده شد. نتایج این مطالعه شواهدی از اعتبار C-SHARP از طریق تأیید روایی محتوا و ارتباط آن با مقیاس‌های معتبر ارائه داد که نشان می-دهد C-SHARP برای اندازه گیری انواع مختلف رفتار پرخاشگرانه در گروههای سنی مختلف دارای ناتوانی-های رشدی مفید است.
مهدی تختائی؛ داود حومنیان؛ محمود شیخ
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارتهای حرکتی و شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان پسر 7 تا 10 سال با و بدون اعتیاد به اینترنت انجام گرفت. شرکت‌کنندگان در پژوهش 150 دانشآموز دارای اعتیاد و 150 دانشآموز بدون اعتیاد به اینترنت بودند. بعد از گرفتن رضایت‌نامه از والدین و ثبت اطلاعات شخصی دانش‌آموزان در ابتدا با استفاده از پرسشنامۀ اعتیاد به اینترنت ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارتهای حرکتی و شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان پسر 7 تا 10 سال با و بدون اعتیاد به اینترنت انجام گرفت. شرکت‌کنندگان در پژوهش 150 دانشآموز دارای اعتیاد و 150 دانشآموز بدون اعتیاد به اینترنت بودند. بعد از گرفتن رضایت‌نامه از والدین و ثبت اطلاعات شخصی دانش‌آموزان در ابتدا با استفاده از پرسشنامۀ اعتیاد به اینترنت کمبیرلی یانگ گروه‌ها مشخص شدند. با استفاده از قدسنج و ترازو، شاخص تودة بدنی شرکت‌کنندگان ثبت شد و سپس با استفاده از آزمون برونینکز- ازورتسکی مهارتهای حرکتی شرکت‌کنندگان ارزیابی شد. برای دسته‌بندی اطلاعات از شاخص‌های مرکزی و پراکندگی در بخش آمار توصیفی و برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و t مستقل در بخش آمار استنباطی استفاده شد. تمام تحلیل‌های پژوهش در سطح معناداری 05/0 P< بررسی شد. نتایج نشان داد که بین مهارتهای درشت و ظریف، تبحر حرکتی و همچنین شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان با و بدون اعتیاد به اینترنت تفاوت معناداری وجود دارد، به این معنا که کودکان دارای اعتیاد به اینترنت در مهارتهای حرکتی درشت، ظریف و تبحر حرکتی عملکرد ضعیف‌تری را از خود نشان دادند. همچنین از شاخص تودة بدنی بیشتری برخوردار بودند. اعتیاد به اینترنت ممکن است با چاقی و عملکرد ضعیف در مهارتهای حرکتی درشت همراه باشد، بنابراین توصیه می‌شود برای پیشگیری، اقدامات لازم در این زمینه انجام گیرد.
علی اظهری؛ رسول حمایت طلب؛ محمود شیخ؛ الهه عرب عامری
چکیده
تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر بازخورد مقایسه‌ای- اجتماعی بر اکتساب و تحکیم یادگیری یک مهارت ادراکی-حرکتی در دانش‌آموزان پسر دبیرستانی انجام گرفت. در این تحقیق 36 دانشآموز دبیرستانی بهعنوان نمونه‌های آماری بهصورت تصادفی در سه گروه 12 نفری بازخورد مقایسه- اجتماعی مثبت، منفی و واقعی قرار گرفتند. پس از ثبت امتیازات پیشآزمون، در ...
بیشتر
تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر بازخورد مقایسه‌ای- اجتماعی بر اکتساب و تحکیم یادگیری یک مهارت ادراکی-حرکتی در دانش‌آموزان پسر دبیرستانی انجام گرفت. در این تحقیق 36 دانشآموز دبیرستانی بهعنوان نمونه‌های آماری بهصورت تصادفی در سه گروه 12 نفری بازخورد مقایسه- اجتماعی مثبت، منفی و واقعی قرار گرفتند. پس از ثبت امتیازات پیشآزمون، در مرحلۀ اکتساب که پنج روز به طول انجامید، آزمودنیها در هر روز تعداد ده بلوک سه‌تایی سرویس بلند بدمینتون را اجرا کردند که بعد از هر بلوک بازخورد میانگین امتیازات خود را با توجه به گروهی که متعلق به آن بودند، بهصورت مثبت (بالاتر از امتیاز واقعی)، منفی (پایین‌تر از امتیاز واقعی) و واقعی (امتیاز واقعی) دریافت کردند. آزمون تحکیم یادگیری نیز پس از 72 ساعت بی‌تمرینی همانند پیشآزمون اجرا شد. پس از بررسی نرمال بودن دادهها و همگنی واریانسها بهمنظور تحلیل دادهها از آزمونهای تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 05/0≥ P استفاده شد. نتایج نشان داد که در مرحلۀ اکتساب، تمرین موجب بهبود عملکرد گروه‌ها شد، اما بین عملکرد گروههای بازخورد مثبت، منفی و واقعی در این مرحله تفاوت معناداری مشاهده نشد. میزان تحکیم یادگیری نیز در گروه بازخورد مثبت بهطور معناداری بهتر از گروههای دیگر بود. یافتههای تحقیق بیانگر این است که بازخورد مقایسه‌ای- اجتماعی مثبت در تحکیم یادگیری یک مهارت ادراکی- حرکتی همانند سرویس بلند هدفدار بدمینتون مؤثر است.
سوری حیدری؛ عبدالرحمن خضری؛ محمود شیخ
چکیده
هدف این مطالعه، مقایسۀ میزان انتقال یادگیری پیش‌گستر بین مهارتهای شنای کرال سینه و کرال پشت در دختران نوآموز بود. برای این منظور، 60 دانشجو که در درس شنای مقدماتی ثبت‌نام کرده بودند، انتخاب شدند و در چهار گروه (دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل) جای گرفتند. گروههای آزمایشی در تکلیف اولیه به مدت 10 جلسه به یادگیری یکی از دو شنای کرال ...
بیشتر
هدف این مطالعه، مقایسۀ میزان انتقال یادگیری پیش‌گستر بین مهارتهای شنای کرال سینه و کرال پشت در دختران نوآموز بود. برای این منظور، 60 دانشجو که در درس شنای مقدماتی ثبت‌نام کرده بودند، انتخاب شدند و در چهار گروه (دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل) جای گرفتند. گروههای آزمایشی در تکلیف اولیه به مدت 10 جلسه به یادگیری یکی از دو شنای کرال سینه یا پشت پرداخته و سپس به یادگیری تکلیف ثانویه (یکی از دو شنای کرال سینه یا پشت؛ متقابل تکلیف اولیه) پرداختند. شرکت‌کنندگان گروه کنترل فقط در تکلیف ثانویه شرکت کردند. نتایج نشان داد میزان انتقال پیش‌گستر شنای کرال سینه به کرال پشت 06/3 درصد بود که این مقدار انتقال از نظر آماری معنادار نبود (977/0P=). اما میزان انتقال شنای کرال پشت به کرال سینه 45/13درصد بود که این مقدار انتقال از نظر آماری معنادار بود (013/0P=). از سوی دیگر، نتایج آزمون یومان- ویتنی برای مقایسۀ میزان انتقال دو شنا نیز نشان داد که میزان انتقال پیش‌گستر شنای کرال پشت به کرال سینه بهطور معناداری بالاتر از انتقال شنای کرال سینه به کرال پشت است (001/0P=). بنابراین، نتایج تحقیق حاضر از توالی آموزش کرال پشت- کرال سینه در نوآموزان حمایت میکند.
سمیه جوکار تنگ کرمی؛ محمود شیخ؛ فضل اله باقرزاده
چکیده
اختلال هماهنگی رشدی یک اختلال حرکتی است که مهارتهای حرکتی درشت، مهارتهای حرکتی ظریف و هماهنگی حرکتی را درگیر میکند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت بدنی منتخب بر بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان دختر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی است. روش انجام تحقیق نیمهتجربی بود. نمونۀ آماری شامل 30 نفر از دانش‌آموزان مبتلا به ...
بیشتر
اختلال هماهنگی رشدی یک اختلال حرکتی است که مهارتهای حرکتی درشت، مهارتهای حرکتی ظریف و هماهنگی حرکتی را درگیر میکند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت بدنی منتخب بر بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان دختر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی است. روش انجام تحقیق نیمهتجربی بود. نمونۀ آماری شامل 30 نفر از دانش‌آموزان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بودند که براساس پرسشنامۀ محقق‌ساخته و آزمون MABC از بین 400 دانش‌آموزان دختر پایۀ دوم ابتدایی شهرستان شیراز انتخاب شدند. آزمودنیها بهطور تصادفی پس از انجام پیشآزمون با استفاده از آزمون مهارتهای حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم (TGMD 2) به دو گروه همگن 15 نفری بهعنوان گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی به مدت 12 جلسه (3 روز در هفته و هر روز به مدت 45 دقیقه ) برنامۀ حرکتی منتخب را انجام دادند؛ در این مدت آزمودنی‌های گروه کنترل به فعالیتهای معمول خود در مدرسه میپرداختند. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون بهعمل آمد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس مرکب 2´2 استفاده شد (05/0 P≤). یافتههای تحقیق نشان داد که اجرای فعالیت بدنی منتخب تأثیر معناداری در بهبود مهارتهای حرکتی درشت کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی داشته است (001/0P = )، بنابراین پیشنهاد می‌شود برای رشد مهارتهای حرکتی درشت و در نتیجه بهبود اختلال هماهنگی رشدی کودکان، در ساعات تربیت بدنی مدارس، فعالیت بدنی منتخب در اختیار معلمان تربیت بدنی قرار گیرد و اجرا شود.
محبوبه غیور؛ محمود شیخ؛ رسول حمایت طللب؛ امیرحسین معماری
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر تمرینات منتخب اسپارک بر تعادل و هماهنگی کودکان مبتلا به طیف اوتیسم است. تحقیق حاضر یک مطالعۀ نیمهتجربی است. بدین منظور 12 کودک اوتیسم با میانگین سنی 12-5 سال در این مطالعه شرکت کردند و به مدت سه ماه تحت مداخله براساس تمرینات منتخب اسپارک قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در 3 مرحلۀ پایه، پیشآزمون و پس‌آزمون ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر تمرینات منتخب اسپارک بر تعادل و هماهنگی کودکان مبتلا به طیف اوتیسم است. تحقیق حاضر یک مطالعۀ نیمهتجربی است. بدین منظور 12 کودک اوتیسم با میانگین سنی 12-5 سال در این مطالعه شرکت کردند و به مدت سه ماه تحت مداخله براساس تمرینات منتخب اسپارک قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در 3 مرحلۀ پایه، پیشآزمون و پس‌آزمون از نظر مهارتهای حرکتی براساس تست برونینسکی-ازرتسکی ارزیابی شدند. بهمنظور آنالیز اندازه‌گیری‌های مکرر دادههای ناپارامتریک، از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات منتخب اسپارک بهطور معناداری موجب بهبود مهارت تعادل پویا (001/0 (P<و هماهنگی دوطرفه (001/0 (P< شده است. بهطور کلی میتوان گفت که این تمرینات منتخب اسپارک بر بهبود محدودیتهای حرکتی شدید کودکان مبتلا به اوتیسم تأثیر مثبتی دارد.
شهاب پروین پور؛ محمود شیخ؛ رسول حمایت طلب؛ فضل الله باقرزاده
چکیده
روش تمرینی دوتایی روشی است که در آن افراد در گروههای دونفری برای یادگیری مهارتهای حرکتی با هم مشارکت میکنند و به‌نظر می‌رسد این روش با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگیهای یک محیط بهینۀ آموزشی را داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین دوتایی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. به این منظور 20 کودک پسر 7 تا ...
بیشتر
روش تمرینی دوتایی روشی است که در آن افراد در گروههای دونفری برای یادگیری مهارتهای حرکتی با هم مشارکت میکنند و به‌نظر می‌رسد این روش با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگیهای یک محیط بهینۀ آموزشی را داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین دوتایی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. به این منظور 20 کودک پسر 7 تا 9 ساله، دو گروه 10 نفرۀ تمرین دوتایی و انفرادی را تشکیل دادند. نوآموزان گروه دوتایی پس از شنیدن دستورالعملهای آموزشی و مشاهدۀ مدل ماهر، دوبهدو می‌شدند و نیمی از آنها با ورود به آب به اجرای بدنی مهارت مورد نظر از شنای کرال سینه میپرداختند و فرد بیرون از آب در نقش مربی برای یار خود پس از مشاهدۀ دقیق کوشش او بازخورد اجرای وی را میداد. پس از هر چند کوشش نوآموزان نقش خود را با هم عوض می‌کردند. این در حالی بود که کودکان گروه تمرین انفرادی پس از دستورالعملهای آموزشی و مشاهدۀ مدل ماهر، همه وارد آب می‌شدند و همزمان به اجرای بدنی مهارت مورد نظر میپرداختند. در آزمون یادداری از اجرای 10 متر شنای هر کودک فیلمبرداری شد و سپس فیلمها توسط دو مربی فدراسیون با استفاده از چکلیست ارزیابی شنای کرال سینه ارزیابی شد. ضریب پایایی بین آزمونگری 90/0 به‌دستآمد. نتایج آزمون یادداری نشان‌دهندۀ اختلاف معنادار گروه تمرین دوتایی نسبت به گروه تمرین انفرادی بود (05/0>P). براساس نتایج میتوان نتیجهگیری کرد که روش دوتایی، علاوه‌بر مقرونبهصرفه بودن از لحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نیز نسبت به روشهای سنتی آموزش شنا دارد.
فضل اله باقرزاده؛ معصومه هادیان؛ مهدی غفوری؛ آرزو آزادی
چکیده
انگیزش یکی از عوامل بسیار تأثیرگذار بر موفقیت و کیفیت مطلوب عملکرد ورزشکاران است. این در حالی است که تحقیقات محدودی دربارۀ تعیین صفات انگیزشی در ورزشکاران ایران انجام گرفته است. هدف از این تحقیق، توصیف صفات انگیزشی در ورزشکاران ماهر و مبتدی، رشته‌های تیمی و انفرادی در چند رشتۀ ورزشی منتخب بود. بدین منظور بهصورت هدفمند بازیکنان ...
بیشتر
انگیزش یکی از عوامل بسیار تأثیرگذار بر موفقیت و کیفیت مطلوب عملکرد ورزشکاران است. این در حالی است که تحقیقات محدودی دربارۀ تعیین صفات انگیزشی در ورزشکاران ایران انجام گرفته است. هدف از این تحقیق، توصیف صفات انگیزشی در ورزشکاران ماهر و مبتدی، رشته‌های تیمی و انفرادی در چند رشتۀ ورزشی منتخب بود. بدین منظور بهصورت هدفمند بازیکنان تیمهای ملی در رشته‌های انفرادی کاراته، تکواندو، شمشیربازی، بدمینتون، قایقرانی و در رشته‌های تیمی بسکتبال، والیبال، دراگون بوت، هندبال و فوتسال بهعنوان جامعۀ آماری ورزشکاران ماهر و 60 نفر بهصورت تصادفی در تمام رشته‌های ورزشی منتخب مذکور از چند استان منتخب کشور بهعنوان نمونۀ آماری ورزشکاران مبتدی در نظر گرفته شد. دادههای حاصل از پرسشنامۀ نگرش ورزشی (SAI) براساس رشتۀ تیمی و انفرادی و ورزشکاران براساس مبتدی و ماهر گروهبندی شدند و با استفاده از آمار توصیفی تجزیهوتحلیل شد. نتایج آمار استنباطی آزمون تحلیل واریانس نشان داد انگیزۀ رقابت در ورزشکاران ماهر و مبتدی رشته‌های انفرادی بهصورت معناداری بیشتر از رشته‌های تیمی و در ورزشکاران ماهر بیشتر از ورزشکاران مبتدی بود (P<0/05).
یونس الفتیان؛ محمود شیخ؛ عباس مینویی
چکیده
از جمله مهارتهای حرکتی بنیادی در دورۀ کودکی، مهارتهای دستکاری است. دستکاری حرکتی درشت و شامل ارتباط فرد با اشیاست و اعمال نیرو به یک جسم یا جذب نیروی آن از ویژگیهای آن است. هدف از این پژوهش، مطالعۀ تأثیر برنامۀ حرکتی منتخب شامل بازی‌های بومی محلی بر رشد مهارتهای دستکاری پسران شش تا هشت‌سالۀ مناطق محروم بود. در این مطالعۀ نیمهتجربی، ...
بیشتر
از جمله مهارتهای حرکتی بنیادی در دورۀ کودکی، مهارتهای دستکاری است. دستکاری حرکتی درشت و شامل ارتباط فرد با اشیاست و اعمال نیرو به یک جسم یا جذب نیروی آن از ویژگیهای آن است. هدف از این پژوهش، مطالعۀ تأثیر برنامۀ حرکتی منتخب شامل بازی‌های بومی محلی بر رشد مهارتهای دستکاری پسران شش تا هشت‌سالۀ مناطق محروم بود. در این مطالعۀ نیمهتجربی، 20 کودک از بین کودکان پسر مناطق محروم شهرستان اندیمشک، بهصورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. ابتدا از طریق آزمون رشد حرکتی عمدۀ الریخ از آنها پیشآزمون گرفته شد. آزمودنیها به شیوۀ تصادفی به دو گروه 10 نفرۀ آزمایش و کنترل همتاسازی شدند، سپس به مدت 24 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه طی هشت هفته برنامۀ حرکتی منتخب اجرا شد. در مدت اجرای برنامه گروه کنترل فعالیتهای معمول خود را انجام می‌دادند. با پایان برنامه از هر دو گروه پس‌آزمون بهعمل آمد. پس از بررسی نرمال بودن دادهها و برابری واریانسها، دادهها به روش تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا تحلیل شد. نتایج نشان داد بازی‌های بومی-محلی بر رشد مهارتهای دستکاری تأثیر مثبت داشته است (979/0= η2،003/0=sig، 75/30=4،6F). بنابراین با تشویق کودکان به بازی‌های مناسب بومی-محلی میتوان فرصتی برای تمرین و افزایش رشد مهارتهای دستکاری آنها فراهم کرد.
محمدعلی سالیانه؛ رسول حمایت طلب؛ محمود شیخ؛ ناصر نقدی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی فعالیت ورزشی اجباری با شدت متوسط بر فراموشی ناشی از آلزایمر در رت‌های نر بالغ بود. به این منظور 48 سر رت نر بالغ از نژاد آلبینو- ویستار بهصورت تصادفی در شش گروه و هر گروه، 8 سر جایگزین شدند، شامل گروههای کنترل، دریافت‌کنندۀ دارونما (سالین)، دریافت‌کنندۀ دارو- ورزش، سالین- ورزش، ورزش و دریافت‌کنندۀ دارو. از ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی فعالیت ورزشی اجباری با شدت متوسط بر فراموشی ناشی از آلزایمر در رت‌های نر بالغ بود. به این منظور 48 سر رت نر بالغ از نژاد آلبینو- ویستار بهصورت تصادفی در شش گروه و هر گروه، 8 سر جایگزین شدند، شامل گروههای کنترل، دریافت‌کنندۀ دارونما (سالین)، دریافت‌کنندۀ دارو- ورزش، سالین- ورزش، ورزش و دریافت‌کنندۀ دارو. از داروی دیسیکلومین (mg/kg16) بهمنظور ایجاد فراموشی شبه‌آلزایمر و ورزش با شدت متوسط (60 دقیقه در روز×30 روز)، استفاده شد. آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس انجام گرفت. یافتهها نشان داد که گروه دریافت‌کنندۀ دیسیکلومین نسبت به گروه ورزش، کنترل و سالین در مراحل اکتساب (044/0=P) و به‌خاطرآوری (031/0=P) تأخیر زمانی بیشتری در رسیدن به سکو داشت. اما بین گروههای ورزش، ورزش – سالین، نسبت به ورزش – دیسیکلومین اختلاف معناداری مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که اختلاف معناداری (تأخیر زمانی در رسیدن به سکو) بین گروههای دیسیکلومین– ورزش، سالین– ورزش نسبت به دیسیکلومین در مراحل اکتساب (005/0= P) و به‌خاطرآوری (002/0=P)، مشاهده شد. در نتیجه، نتایج این مطالعه نشان داد که دیسیکلومین موجب تخریب حافظه و یادگیری در مرحلۀ اکتساب و به‌خاطرآوری می‌شود و 30 جلسه دویدن با شدت متوسط (اجباری) میتواند از تخریب حافظه جلوگیری کند.
سعید نظری؛ رسول حمایت طلب؛ محمود شیخ؛ مرتضی همایون نیاه
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی اثر تداخل زمینهای مسدود، نظام‌دار فزاینده و تصادفی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارتهای والیبال مبتنی بر تغییرات در برنامۀ حرکتی تعمیمیافته است. در واقع تحقیق حاضر با هدف پاسخ به این پرسش انجام گرفت که آیا افزایش منظم سطح تداخل زمینهای، بر یادگیری مهارت سرویس والیبال از آرایش مسدود یا تصادفی اثربخشتر ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی اثر تداخل زمینهای مسدود، نظام‌دار فزاینده و تصادفی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارتهای والیبال مبتنی بر تغییرات در برنامۀ حرکتی تعمیمیافته است. در واقع تحقیق حاضر با هدف پاسخ به این پرسش انجام گرفت که آیا افزایش منظم سطح تداخل زمینهای، بر یادگیری مهارت سرویس والیبال از آرایش مسدود یا تصادفی اثربخشتر است. در این پژوهش 30 دانشجو (در 3 گروه 10 نفری) با میانگین سنی 4 ± 23 سال شرکت کردند. تفاوت گروه‌ها در آرایش تمرین سه نوع سرویس بود. آزمودنیها، در این آزمایش، مهارت سرویس پنجۀ ساده، چکشی و موجی والیبال را از فاصلۀ 9 متر از تور والیبال با آرایشهای مختلف انجام دادند. هر شرکتکننده 108 تکرار از هر سرویس و در مجموع 324 کوشش طی 9 جلسه (هر جلسه 36 تکرار) انجام داد. نتایج نشان داد آرایش افزایشی، در مقایسه با تمرین تصادفی و مسدود، موجب اجرای بهتر در آزمون یادداری و انتقال شد (05 /0p<). در مجموع پیشنهاد شد برای تسهیل یادگیری چند برنامۀ حرکتی تعمیمیافته، آرایش از تداخل کم شروع و بهصورت تدریجی منظم به سمت تداخل زیاد برنامهریزی شود.
علی کاشی؛ محمود شیخ؛ اصغر دادخواه؛ رسول حمایت طلب؛ الهه عرب عامری
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق، بررسی یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب در کاهش عوارض هایپوتونی عضلانی و تغییر در ترکیب بدنی مردان سندروم داون بود. در این تحقیق نیمهتجربی که در مرکز توانبخشی معلولان نمونۀ تهران انجام گرفت، 24 مرد سندروم داون بهصورت تصادفی به دو گروه تجربی (سیزده نفر) و کنترل (یازده نفر) تقسیم شدند. کلیۀ اعضای گروه تجربی به مدت دوازده ...
بیشتر
هدف از اجرای این تحقیق، بررسی یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب در کاهش عوارض هایپوتونی عضلانی و تغییر در ترکیب بدنی مردان سندروم داون بود. در این تحقیق نیمهتجربی که در مرکز توانبخشی معلولان نمونۀ تهران انجام گرفت، 24 مرد سندروم داون بهصورت تصادفی به دو گروه تجربی (سیزده نفر) و کنترل (یازده نفر) تقسیم شدند. کلیۀ اعضای گروه تجربی به مدت دوازده هفته و هر هفته سه جلسه یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب را دنبال کردند. نتایج نشان داد که متعاقب دوازده هفته برنامۀ تمرینی منتخب متغیرهای درصد چربی بدن کاهش معنادار ( 05/0P<) و تودۀ بدون چربی بدن و عملکرد عضلانی (در پنج آزمون از شش آزمون برای سنجش قدرت، استقامت و توان عضلانی) افزایش معناداری داشتند (05/0P<) و کلیۀ این متغیرها در گروه کنترل تفاوت معناداری نشان ندادند (05/0P>). همچنین مشخص شد که یک برنامۀ تمرینی چندبعدی به شکل انجامگرفته در این تحقیق میتواند موجب بهبود سلامت جسمانی از طریق کاهش درصد چربی بدن و افزایش بافت و عملکرد عضلانی بزرگسالان سندروم داون شود و عوارض جسمانی ناشی از اختلال سندروم داون را به نفع بهبود سلامت جسمانی کاهش دهد.
ابوالفضل شایان؛ فضل اله باقرزاده؛ مهدی شهبازی؛ سیروس چوبینه
چکیده
تقریباً همة ما به نقش پررنگ فعالیت ورزشی در بسیاری از جنبههای زندگی روزمره و تا حدودی عملکردهای شناختی آگاهیم، ولی مسئلهای که اخیراً ذهن محققان را درگیر کرده، بررسی تأثیر انواع مختلف فعالیتهای ورزشی بر عملکردهای شناختی و از طرف دیگر سازوکارهای واسطهای این اثر است. ازاینرو هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر دو نوع فعالیت ...
بیشتر
تقریباً همة ما به نقش پررنگ فعالیت ورزشی در بسیاری از جنبههای زندگی روزمره و تا حدودی عملکردهای شناختی آگاهیم، ولی مسئلهای که اخیراً ذهن محققان را درگیر کرده، بررسی تأثیر انواع مختلف فعالیتهای ورزشی بر عملکردهای شناختی و از طرف دیگر سازوکارهای واسطهای این اثر است. ازاینرو هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی استقامتی و مقاومتی بر میزان توجه و عامل رشد عصبی مشتقشده از مغز (BDNF) دانشجویان کمتحرک بود. به این منظور از میان دانشجویان دانشگاه تهران، 46 دانشجوی کمتحرک (میانگین سنی 8/1 ± 3/24)، براساس پیشآزمون استروپ در سه گروه استقامتی، مقاومتی و کنترل توزیع شدند و بعد از نمونهگیری خونی، تمرینات خود را براساس پروتکل تمرین استقامتی و مقاومتی مخصوص به خود، به مدت 5 هفته ادامه دادند. در پایان، آزمون استروپ و نمونهگیری خونی، بهمنظور حذف آثار موقت تمرین، حداقل 48 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین بهعمل آمد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمونهای کلوموگروف – اسمیرنوف برای تعیین طبیعی بودن توزیع دادهها، از تی زوجی، تحلیل واریانس یکراهه، تحلیل واریانس چندمتغیره، آزمون تعقیبی دانت و ضریب همبستگی پیرسون، در سطح معناداری 05/0 P≤ استفاده شد. نتایج نشان داد پیشرفت معناداری در زمان پاسخ به آزمون استروپ در هر دو گروه استقامتی و مقاومتی رخ داده است، ولی بیان BDNF فقط در گروه استقامتی بهصورت معناداری افزایش یافت (05/0 P<). در مورد هیچ یک از متغیرها، گروه کنترل پیشرفتی از خود نشان نداد (05/0 P>). همچنین نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین اثرگذاری دو فعالیت ورزشی استقامتی و مقاومتی، بر زمان پاسخ به آزمون استروپ و همچنین بیان BDNF وجود نداشت (05/0 P<). همبستگی بین تغییرات زمان پاسخ به آزمون استروپ و بیان BDNF نیز از نظر آماری معنادار نبود (05/0 P>). بهطور کلی یافتههای این تحقیق نشان داد که فعالیت ورزشی میتواند به بهبود عملکردهای شناختی منجر شود، ولی در پاسخ به اینکه چه فعالیتی مثمرثمرتر است، تفاوت معناداری بین فعالیت استقامتی و مقاومتی مشاهده نشد.
محمود شیخ
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور مقایسة اثر سطوح مختلف تداخل زمینهای (مسدود، تصادفی، افزایشی) بر اکتساب، یادداری و انتقال خطای زمان حرکت و خطای نشانگر در تکلیف پیچیده ادراکی – حرکتی صورت گرفت. به این منظور، 30 دانشآموز دختر با دامنة سنی 11 تا 13 سال پس از انجام پیشآزمون (3 دستة 12 کوششی)، براساس امتیازات بهدستآمده در پیشآزمون به ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور مقایسة اثر سطوح مختلف تداخل زمینهای (مسدود، تصادفی، افزایشی) بر اکتساب، یادداری و انتقال خطای زمان حرکت و خطای نشانگر در تکلیف پیچیده ادراکی – حرکتی صورت گرفت. به این منظور، 30 دانشآموز دختر با دامنة سنی 11 تا 13 سال پس از انجام پیشآزمون (3 دستة 12 کوششی)، براساس امتیازات بهدستآمده در پیشآزمون به 3 گروه همسان (مسدود، تصادفی و افزایشی) تقسیم شدند. هر گروه متناسب با نوع گروه تمرینی خود، تکالیف هدایت و کلیک با موس را انجام دادند. شرکت‌کنندگان 4 روز پس از پیشآزمون، 288 کوشش را در مرحلة اکتساب (18 دستة 12 کوششی) انجام دادند و پس از 24 ساعت در آزمونهای یادداری و انتقال (3 دستة 12 کوششی) شرکت کردند. پس از مراحل مختلف آزمایش، مقدار خطای زمان حرکت (MTE)، خطای نشانگر (CU) با تحلیل واریانس عاملی مرکب 4 × 3 بهطور مجزا برای هریک از مراحل اکتساب، یادداری و انتقال محاسبه و با آزمون تعقیبی توکی تجزیهوتحلیل شد. نتایج تفاوت معناداری را در خطای زمان حرکت بین مراحل اکتساب با ضریب اطمینان 99 درصد نشان داد (00/0 = P)، اما در خطای نشانگر تفاوت معناداری مشاهده نشد (013/0 = P). همچنین تفاوت معناداری بین سه گروه در اکتساب، یادداری و انتقال مشاهده نشد.
مرتضی همایون نیا؛ علیرضا همایونی؛ محمود شیخ؛ سعید نظری
چکیده
محققان برای افرادی که در شرایط ناگوار و پرخطر، پیامدهای نامطلوب را نشان نمیدهند، اصطلاح تابآور را بهکار میبرند. تاب-آوری صرفاً به سازگاری و تطابق سازنده و مثبت در برخورد با مشکلات و گرفتاریها اطلاق شده است. باتوجه به اینکه ورزشکارانبعد از شکست در بیشتر مواقع قادر به هضم و تحمل شکست برای خود نیستند، بررسی این عامل و نحوة تعامل و فراگیری ...
بیشتر
محققان برای افرادی که در شرایط ناگوار و پرخطر، پیامدهای نامطلوب را نشان نمیدهند، اصطلاح تابآور را بهکار میبرند. تاب-آوری صرفاً به سازگاری و تطابق سازنده و مثبت در برخورد با مشکلات و گرفتاریها اطلاق شده است. باتوجه به اینکه ورزشکارانبعد از شکست در بیشتر مواقع قادر به هضم و تحمل شکست برای خود نیستند، بررسی این عامل و نحوة تعامل و فراگیری آنبرای ورزشکاران اجتناب ناپذیر است. بر این اساس، هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین هوش هیجانی بر تابآوری کشتی-گیران لیگ برتر ایران است. به این منظور 80 کشتیگیر لیگ برتر کشتی ایران در این پژوهش شرکت کردند. کشتیگیران نسخةرا تکمیل کردند. (CD-RISC و پرسشنامة تابآوری کونور و دیویدسون ( 2 (SSREIT) فارسی مقیاس هوش هیجانی شانه2 بود. نتایج نشان داد بین نمرة کلی مقیاس هوش هیجانی و / 23 سال و انحراف استاندارد آنان 85 / میانگین سن کل ورزشکاران 8همچنین بین خردهمقیاسهای هوش هیجانی و تابآوری رابطة مثبت و .(P< 0/ تابآوری رابطة مثبت و معنادار وجود دارد ( 01نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که خردهمقیاس ادارک و ابراز هیجانات سهم .(P< 0/ معناداری مشاهده شد ( 01خردهمقیاس تنظیم هیجانات نیز بهطور معناداری تابآوری را .(P< 0/ معناداری در تبیین و پیشبینی تابآوری دارد ( 01در مجموع میتوان نتیجه گرفت که هوش هیجانی عاملی مؤثر در پیشبینی و تقویت تابآوری در .(P< 0/ پیشبینی میکند ( 01ورزشکاران و کشتیگیران لیگ برتر ایران است و از طریق آن میتوان تابآوری را در ورزشکاران افزایش داد.
زهرا استیری؛ الهه عرب عامری؛ رسول حمایت طلب؛ محمود شیخ؛ الهه حجازی؛ رزا رهاوی؛ علی چشمی
چکیده
بیشک بازخورد افزوده نقش مؤثری در بهینهسازی یادگیری دارد، ولی آنچه چالشبرانگیز است، محتوای آن است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق در تکالیف ردیابی ساده و پیچیده است. بهاین منظور 48 آزمودنی دختر و پسر راست دست با میانگین سنی 8/1± 23 سال از جامعة آماری دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری که واحد ...
بیشتر
بیشک بازخورد افزوده نقش مؤثری در بهینهسازی یادگیری دارد، ولی آنچه چالشبرانگیز است، محتوای آن است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق در تکالیف ردیابی ساده و پیچیده است. بهاین منظور 48 آزمودنی دختر و پسر راست دست با میانگین سنی 8/1± 23 سال از جامعة آماری دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری که واحد تربیت عمومی را انتخاب کرده بودند، انتخاب شدند و بهطور تصادفی در چهار گروه بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق در تکالیف ساده و پیچیده قرار گرفتند. تکلیف مورد استفاده در این تحقیق تکلیف ردیابی موقعیتی بود که بهصورت نرمافزاری در دو سطح ساده و پیچیده طراحی شد و هدف از اجرای آن، ردیابی سریع با حداقل خطا بود. آزمودنیها طی مرحلة اکتساب، هر جلسه 7 دسته کوشش 6 تایی را طی 8 جلسه اکتساب انجام دادند و از هر دسته کوشش 6تایی برای 2 کوشش بازخورد آگاهی از نتیجه دریافت کردند. روش تحقیق نیمهتجربی بود و بهمنظور تحلیل دادهها، از تحلیل واریانس عاملی مرکب و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمونهای تعقیبی بونفرونی در سطح 05/0 P< استفاده شد. نتایج نشان داد در آزمون اکتساب در زمان حرکت، اثر اصلی روزهای تمرینی و پیچیدگی تکلیف معنادار و اثر هیچکدام از مؤلفهها در خطای حرکت و تعامل آنها معنادار نبود. در آزمون یادداری فوری در زمان حرکت، اثر نوع تکلیف و نوع بازخورد معنادار و اثر هیچکدام از مؤلفهها در خطای حرکت و تعامل آنها معنادار نبود. آزمون یادداری تأخیری در زمان حرکت و خطای حرکت، فقط اثر نوع تکلیف را معنادار نشان داد. در آزمون انتقال در زمان حرکت، اثر نوع بازخورد و نوع تکلیف معنادار بود و در خطای حرکت هیچکدام از عوامل و تعامل آنها معنادار نبود. براساس این یافتهها میتوان گفت که اثر نوع بازخورد و نوع تکلیف هر کدام میتواند بهعنوان عاملی مستقل در یادگیری مؤثر باشد و اثرگذاری نوع بازخورد و نوع تکلیف در مؤلفة زمان حرکت مؤثرتر است.
علی ثقه الاسلامی؛ محمود شیخ؛ ناصر نقدی؛ الهه عرب عامری؛ نبی اله نامور اصل
چکیده
افزایش عملکرد شناختی و حرکتی از اهداف مهم است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر دویدن روی تریدمیل بر یادگیری فضایی و فعالیت حرکتی رت های نر بود. به این منظور 24 رت نر سالم از نژاد آلبینو- ویستار به طور تصادفی در دو گروه کنترل و فعالیت قرار گرفتند. رت های گروه فعالیت، به مدت یک هفته به فعالیت شدید (دویدن روی تریدمیل) پرداختند. پس از پایان دورة ...
بیشتر
افزایش عملکرد شناختی و حرکتی از اهداف مهم است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر دویدن روی تریدمیل بر یادگیری فضایی و فعالیت حرکتی رت های نر بود. به این منظور 24 رت نر سالم از نژاد آلبینو- ویستار به طور تصادفی در دو گروه کنترل و فعالیت قرار گرفتند. رت های گروه فعالیت، به مدت یک هفته به فعالیت شدید (دویدن روی تریدمیل) پرداختند. پس از پایان دورة فعالیت، آزمون های ماز آبی موریس و open-field، به ترتیب برای سنجش یادگیری فضایی و فعالیت حرکتی رت ها استفاده شد. شاخص های مدت زمان تاخیر و مسافت طی شده تا پیدا کردن سکی پنهان برای سنجش یادگیری و حافظة فضایی و شاخص های مسافت طی شده، مدت زمان حرکت و سرعت حرکت برای سنجش فعالیت حرکتی رت ها استفاده شد. برای توصیف آماری متغیرهای تحقیق از میانگین و خطای معیار میانگین (SEM±M) و برای تحلیل استنباطی داده ها در روزهای اکتساب از آنالیز واریانس مرکب (2: گروه × 3: روزهای اکتساب) و t مستقل استفاده شد. در عملکرد شناختی، گروه فعالیت در آزمون های اکتساب (شاخص های مسافت طی شده برای یافتن سکو (578/6=44و2F، 003/0= P) و مدت زمان تاخیر در یافتن سکو (550/10=F2,44، 000/0=P) و در آزمون بدون سکو ( probe ) شاخص زمان سپری شده در ربع هدف (534/2=22t، 019/0=P) و در یادداری شاخص مسافت طی شده برای یافتن سکو (651/2=22t،015/0= P) بطور معنی داری بهتر بودند، ولی در شاخص های فعالیت حرکتی، دو گروه تفاوت معنی داری نشان ندادند. یافته ها نشان داد که یک دوره فعالیت کوتاه مدت به طور معنی داری موجب بهبود یادگیری فضایی می شود، ولی بر فعالیت حرکتی رت های نر اثر معنی داری ندارد.
فاطمه رضایی؛ احمد فرخی؛ فضل اله باقرزاده
چکیده
هدف از این تحقیق، تعیین اثر یکی از راهبردهای روانشناختی با عنوان خودگفتاری انگیزشی بود. خودگفتاری انگیزشی نوعی خودگفتاری است که به نظر می رسد از طریق تلاش و صرف انرژی بیشتر و با ایجاد انگیزش مثبت در اجرا موجب تسهیل در کار و کنترل سطح انگیختگی می شود. البته در این پژوهش اثر این راهبرد بر اجرای مهارت ساده و پیچیده بررسی شده است. به همین ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، تعیین اثر یکی از راهبردهای روانشناختی با عنوان خودگفتاری انگیزشی بود. خودگفتاری انگیزشی نوعی خودگفتاری است که به نظر می رسد از طریق تلاش و صرف انرژی بیشتر و با ایجاد انگیزش مثبت در اجرا موجب تسهیل در کار و کنترل سطح انگیختگی می شود. البته در این پژوهش اثر این راهبرد بر اجرای مهارت ساده و پیچیده بررسی شده است. به همین منظور از 42 دانشجوی تربیت بدنی در دامنه سنی 20 تا 25 سال که واحد بسکتبال 1 و 2 را گذرانده اند، استفاده شد. نمونه حاضر به شکل تصادفی ساده دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند، پس از 15 دقیقه گرم کردن عمومی بدن و تمرین تکالیف ابتدا یک پیش آزمون بدون مداخلة خودگفتاری، شامل آزمون پاس دادن توپ بسکتبال، ایفرد 1996 الف تحت تکلیف ساده و آزمون پاس دادن، ایفرد 1984 تحت تکلیف پیچیده، انجام گرفت. سپس یک پس آزمون شامل آزمون عنوان شده با مداخلة خودگفتاری از آنها به عمل آمد. در این پژوهش برای تعیین اختلاف درون گروهی و برون گروهی به ترتیب از آزمون های t همبسته و t مستقل از نرم افزار SPSS با نسخة 5/11 در سطح معنی داری آلفای 05/0 استفاده شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون t مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه های کنترل و تجربی در اجرای مهارت ساده (703/0= P) و پیچیده (512/0=P) در مرحلة پیش آزمون وجود نداشت. در نتیجه هر دو گروه از نظر عملکرد در یک سطح هستند. همچنین خودگفتاری انگیزشی موجب افزایش بهبود در اجرای مهارت ساده در گروه تجربی شد (01/0=P)؛ اختلاف معنی دار به نفع گروه تجربی به لحاظ بهبود مهارت ساده در پس آزمون دو گروه مشاهده شد (004/0=P)؛ خودگفتاری انگیزشی موجب افزایش بهبود در اجرای مهارت پیچیده در گروه تجربی شد (001/0=P)؛ اختلاف معنی دار به نفع گروه تجربی به لحاظ بهبود مهارت پیچیده در پس آزمون دو گروه مشاهده شد (048/0=P). با توجه به اختلاف میانگین در مهارت ساده بین گروه انگیزشی و کنترل (94/0=? ) و اختلاف میانگین در مهارت پیچیده بین این دو گروه (48/0 =? )، مشخص شد که اختلاف میانگین در مهارت ساده بیشتر از مهارت پیچیده بوده است. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد خودگفتاری انگیزشی بر بهبود اجرای تکالیف مؤثر بوده و اثر آن بر مهارت ساده بیشتر بوده است.
محمود شیخ؛ جواد افشاری
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی تفاوت سبک های مقابله با استرس در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار با سطح عزت نفس بالا و پایین بود. به این منظور، 465 دانشجو (18 زن و 347 مرد) با میانگین سنی 20/3 58/23 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه های سبک های مقابله (دادستان و همکاران، 1384) و عزت نفس (رونبرگ، 1987) متغیرهای سبک های مقابله ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، بررسی تفاوت سبک های مقابله با استرس در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار با سطح عزت نفس بالا و پایین بود. به این منظور، 465 دانشجو (18 زن و 347 مرد) با میانگین سنی 20/3 58/23 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه های سبک های مقابله (دادستان و همکاران، 1384) و عزت نفس (رونبرگ، 1987) متغیرهای سبک های مقابله و عزت نفس ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و مدل آماری تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین وضعیت ورزش در استفاده از سبک های مقابله وجود دارد. همچنین تفاوت معناداری بین سطوح عزت نفس در استفاده از سبک های مقابله مشاهده شد. به علاوه تعامل وضعیت ورزش و عزت نفس در استفاده از این سبک ها معنادار بود. کمترین تا بیشترین استفاده از سبک مقابلة فعال به ترتیب مربوط به غیرورزشکاران با عزت نفس پایین، غیرورزشکاران با عزت نفس بالا، ورزشکاران با عزت نفس پایین و ورزشکاران با عزت نفس بالا بود. سطح فعالیت بدنی و سطح عزت نفس افراد در سبک های مقابلة نامنعطف کنش متقابل دارد. غیرورزشکاران در استفاده از این سبک تفاوت زیادی ندارند، بیشترین استفاده از سبک نامنعطف به ترتیب به ورزشکاران با عزت نفس بالا و ورزشکاران با عزت نفس پایین مربوط است. یافته ها باتوجه به ارتباط متغیرهای مورد بررسی مورد بحث قرار گرفته است
کیوان ملانوروزی؛ حسن خلجی؛ محمود شیخ؛ حکیمه اکبری
دوره 3، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 5-21
چکیده
هدف از این پژوهش، مطالعة تأثیر یک برنامة منتخب حرکتی به عنوان تجارب حرکتی بر رشد مهارت های دستکاری کودکان 4 تا 6 ساله پسر بود. به این منظور 40 نفر به صورت تصادفی از بین نمونه های همگن شده با پرسشنامة ویژگی های فردی انتخاب شدند. پس از پیش آزمون با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ 2000 (بهرة حرکتی درشت یا مهارت های حرکتی بنیادی، مهارت ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، مطالعة تأثیر یک برنامة منتخب حرکتی به عنوان تجارب حرکتی بر رشد مهارت های دستکاری کودکان 4 تا 6 ساله پسر بود. به این منظور 40 نفر به صورت تصادفی از بین نمونه های همگن شده با پرسشنامة ویژگی های فردی انتخاب شدند. پس از پیش آزمون با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ 2000 (بهرة حرکتی درشت یا مهارت های حرکتی بنیادی، مهارت های جابجایی و دستکاری یا کنترل شیء) آزمودنی ها به شیوة تصادفی به دو گروه برنامة حرکتی منتخب (سن 9/58 = X ماه و 57/8 = SD) همتاسازی شدند. سپس، به مدت 24 جلسه هر جلسه 30 دقیقه برنامة حرکتی منتخب اجرا شد. در این مدت گروه کنترل فعالیت های عادی روزمرة خود را انجام می دادند. در انتهای هفتة هشتم، پس آزمون به عمل آمد. در این تحقیق برای آزمون فرضیه از روش های کلموگروف اسمیرنوف و تی استیودنت مستقل و وابسته استفاده شد. نتایج نشان داد، گروه حرکتی منتخب نسبت به گروه کنترل با 05/0P< تاثیر بیشتری بر رشد مهارت های دستکاری داشته است. بنابراین با طراحی برنامة آموزشی مناسب و غنی سازی محیط می توان فرصت تمرین را برای رشد مهارت های دستکاری که پایه و اساس مهارت های تخصصی و ورزشی کودکان است، فراهم ساخت.
فرناز ترابی؛ محمود شیخ؛ علی محمد صفانیا
دوره 3، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 23-42
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انگیختگی با حضور مؤلفه‌های انگیزشی تماشاگر و موسیقی و مقایس? این مؤلفهها بر اجرا و یادگیری مهارت مداوم دریبل بسکتبال بود. به این منظور 36 دختر سالم غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن 23/2 ± 8/21 سال، قد 19/6 ± 4/163 سانتی‌متر، وزن 13/10 ± 5/57 کیلوگرم، بهصورت تصادفی به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسیقی (12 ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انگیختگی با حضور مؤلفه‌های انگیزشی تماشاگر و موسیقی و مقایس? این مؤلفهها بر اجرا و یادگیری مهارت مداوم دریبل بسکتبال بود. به این منظور 36 دختر سالم غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن 23/2 ± 8/21 سال، قد 19/6 ± 4/163 سانتی‌متر، وزن 13/10 ± 5/57 کیلوگرم، بهصورت تصادفی به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسیقی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. برنام? تمرین در مرحل? اکتساب شامل دریبل از بین موانع بسکتبال هریسون به مدت 6 هفته تمرین بود که هر هفته سه جلسه و هر جلسه 30 ثانیه با حضور مؤلفه‌های انگیزشی در گروههای مجزا برگزار شد. امتیاز آزمون دریبل بسکتبال در هر جلسه ثبت و سپس پس‌آزمون گرفته شد و در نهایت بعد از دو هفته بی‌تمرینی آزمون یادداری در شرایط یکسان و پس از 24 ساعت آزمون انتقال مشابه شرایط واقعی مسابقه و با حضور تمام مؤلفهها (موسیقی و تماشاگر) بهعمل آمد. از شاخص ضربان قلب استراحت جهت همسانی سطح پایه انگیختگی در آزمودنیها استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک‌سویه، آنالیز واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی بن فرنی تجزیهوتحلیل شدند. نتایج نشان داد که در هر سه گروه یادگیری مهارت در مرحل? اکتساب پیشرفته داشته است. همچنین تفاوت معنی‌داری در امتیاز مهارت دریبل بسکتبال بین سه گروه در مرحل? اکتساب مشاهده شد (0001/0 = P) که این تفاوت به نفع گروه کنترل بود، یعنی گروههای انگیزشی تماشاگر و موسیقی عملکرد ضعیف‌تری در پس‌آزمون مرحل? اکتساب نشان دادند. اما در آزمون یادداری و انتقال، نتایج به سود گروه موسیقی و تماشاگر بود. به این صورت که در آزمودن یادداری گروه تماشاگر بیشترین امتیاز را کسب کرد و در آزمون انتقال دو گروه موسیقی و تماشاگر امتیاز بیشتر و معناداری از لحاظ آماری نسبت به گروه کنترل به‌دست آوردند (0001/0 = P).
