رشد و یادگیری حرکتی
شعله فرهمند؛ الهه عرب عامری؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ سید محمد مهدی میرباقری؛ مرتضی حیدری
چکیده
مقدمه: پژوهش‌هایی که به بررسی عملکرد اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همی‌پلژی پرداخته اند در ابتدا از تکالیف تک دستی شامل تکنیک محدود کردن دست سالم و سپس رویکرد تکالیف دو دستی مانند درمان دو دستی فشرده استفاده کردند اما پژوهشی که تأثیر دریافت دو دستی توپ را بررسی کند، مشاهده نشد. هدف این پژوهش بررسی عملکرد دست بعد از تمرین دریافت دو ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش‌هایی که به بررسی عملکرد اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همی‌پلژی پرداخته اند در ابتدا از تکالیف تک دستی شامل تکنیک محدود کردن دست سالم و سپس رویکرد تکالیف دو دستی مانند درمان دو دستی فشرده استفاده کردند اما پژوهشی که تأثیر دریافت دو دستی توپ را بررسی کند، مشاهده نشد. هدف این پژوهش بررسی عملکرد دست بعد از تمرین دریافت دو دستی هندبال در کودکان مبتلا به فلج مغزی همی‌پلژی بود.
روش پژوهش: شرکت کنندگان پنج کودک مراجعه کننده به کلینیک فخر صادق با میانگین سنی (28/2±2/10) بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. والدین کودکان فرم رضایت نامه را تکمیل کردند. هر شرکت کننده در مجموع یک بار قبل و یک بار بعد از تمرین با استفاده از آزمون پوردو پگ بورد مورد آزمایش قرار گرفت و عملکرد تک دستی، دو دستی همزمان و متوالی بررسی شد. شرکت کنندگان در مجموع شش هفته، هر هفته دو جلسه 30 دقیقه ای تمرینات دو دستی را انجام دادند.
یافتهها: تمرینات عملکرد دست کمتر آسیب دیده و هماهنگی دو دستی متوالی بطور معناداری افزایش یافت اما هماهنگی دو دستی همزمان پیشرفت معناداری نداشت. همچنین پیشرفت معناداری در دست بیشتر آسیب دیده مشاهده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به اینکه تمرکز آزمون پوردو پگ بورد بر بعد شناختی نیز می‌باشد، نتایج آزمون می تواند بیشتر بیانگر بهبود عملکرد شناختی ناشی از تمرین درمانی دریافت دودستی توپ درکودکان فلج مغزی باشد.
سپهر فردوسی؛ مهدی شهبازی؛ الهه عرب عامری
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه ای و خود تنظیمی در نمرات انتقال سرویس ساده و چکشی والیبال است.روش پژوهش: بدین منظور 39 دانشجوی پسر (20-25 سال) بهطور تصادفی، به سه گروه تمرینات قالبی، تمرینات تصادفی و تمرینات خود تنظیمی تقسیم شدند. هر سه گروه در شش جلسه تمرینی که هر جلسه شامل 40 ضربه سرویس ساده و چکشی والیبال بود، شرکت ...
بیشتر
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه ای و خود تنظیمی در نمرات انتقال سرویس ساده و چکشی والیبال است.روش پژوهش: بدین منظور 39 دانشجوی پسر (20-25 سال) بهطور تصادفی، به سه گروه تمرینات قالبی، تمرینات تصادفی و تمرینات خود تنظیمی تقسیم شدند. هر سه گروه در شش جلسه تمرینی که هر جلسه شامل 40 ضربه سرویس ساده و چکشی والیبال بود، شرکت کردند. گروه تمرینات قالبی بهطور متناوب، یک جلسه به تمرین سرویس ساده و جلسه بعد به تمرین سرویس چکشی پرداختند، درحالی‌که گروه تمرینات تصادفی در هر جلسه بهصورت تصادفی هر دو سرویس را تمرین کردند. در گروه تمرینات خود تنظیمی، در هر جلسه نوع تمرینات با مشارکت فعال آزمودنیها تعیین شد. پس از پایان جلسات تمرینی، آزمون انتقال پس از یک هفته در پنج تکرار برای هر آزمودنی برگزار شد. بهمنظور تحلیل دادهها از تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافتهها: نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری بین نمرات پیشآزمون و آزمون انتقال در گروه های تمرین قالبی و تصادفی وجود ندارد، اما تفاوت بین نمرات پیشآزمون و آزمون انتقال در گروه خود تنظیمی معنی دار بود. مقایسۀ نمرات انتقال سه گروه نشان داد که عملکرد گروه خودتنظیم نسبت به دو گروه دیگر بهتر است.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه، تمرینات خودتنظیم باعث درگیر شدن آزمودنی در فرایندهای یادگیری می‌شود. با این روش شاگردان به‌طرز فعال‌تری در تعیین ویژگی‌های تمرین مشارکت دارند که مجموع این عوامل منجر به ارتقای یادگیری و عملکرد بهتر شاگردان در درازمدت می‌شود.
عطیه میران زاده مهابادی؛ الهه عرب عامری؛ فضل اله باقرزاده؛ داوود حومنیان
چکیده
کودکان پیش از دبستان در مطلوب‌ترین زمان برای رشد مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف هستند. یکپارچگی بینایی-حرکتی مهارت ادراکی-حرکتی مهمی است که کودکان بهمنظور کسب کارکرد موفقیت‌آمیز قبل از ورود به مدرسه به آن نیاز دارند. در تحقیق حاضر اثر سه برنامۀ مداخله‌ای حرکتی (درشت، ظریف و درشت-ظریف) روی یکپارچگی بینایی-حرکتی 80 کودکی بررسی شد که ...
بیشتر
کودکان پیش از دبستان در مطلوب‌ترین زمان برای رشد مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف هستند. یکپارچگی بینایی-حرکتی مهارت ادراکی-حرکتی مهمی است که کودکان بهمنظور کسب کارکرد موفقیت‌آمیز قبل از ورود به مدرسه به آن نیاز دارند. در تحقیق حاضر اثر سه برنامۀ مداخله‌ای حرکتی (درشت، ظریف و درشت-ظریف) روی یکپارچگی بینایی-حرکتی 80 کودکی بررسی شد که نمرات مهارت‌های یکپارچگی بینایی-حرکتی کمتر از میانگین داشتند. از بین شرکتکنندگان سه گروه تجربی (60 نفر) و یک گروه کنترل (20 نفر) بهطور تصادفی انتخاب شدند. گروههای تجربی در 12 هفته و هر هفته 3 جلسۀ 45 دقیقه‌ای در برنامة مداخله‌ای شرکت کردند. نسخۀ ششم آزمون رشد یکپارچگی بینایی-حرکتی بیری-باکتنیکا برای اندازهگیری مهارت‌های یکپارچگی بینایی-حرکتی آزمودنیها استفاده شد. تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌های تکراری و آزمون تعقیبی حداقل تفاوت معناداری برای تحلیل اثرات برنامه‌های مداخله حرکتی استفاده شد (05/0P<). نتایج میانگین نمرات پیشآزمون-پس‌آزمون تفاوت معناداری بین گروههای تجربی و کنترل نشان داد (044/0=P، 831/2=(76،3)F). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین گروههای برنامۀ مداخلۀ حرکتی ظریف و درشت-ظریف با گروه کنترل تفاوت آماری معناداری وجود دارد (به‌ترتیب 014/0=P و 038/0=P). بنابراین برنامۀ مداخله حرکتی ظریف هم به‌تنهایی و هم با ترکیب مهارت‌های حرکتی درشت به بهبود یکپارچگی بینایی-حرکتی در کودکان پیش‌دبستانی منجر می‌شود. نتایج این مطالعه پیشنهاد می‌کند که معلمان مهدکودک و پیش‌دبستانی باید برنامۀ مداخلۀ حرکتی هدفمند شامل مهارت‌های حرکتی ظریف و درشت را برای بهبود یکپارچگی بینایی-حرکتی کودکان قبل از ورود رسمی به مدرسه به‌کار ببرند.
فاطمه میراخوری؛ الهه عرب عامری؛ فضل الله باقرزاده؛ رسول حمایت طلب
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر دستورالعمل‌های کانون توجه بر حافظة فضایی کودکان بود. به این منظور 30 نفر از کودکان دختر مدارس ابتدایی سطح شهر تهران با میانگین سنی 12-7 سال و براساس نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنیها بهطور تصادفی به سه سطح کانون توجه (درونی، بیرونی و عدم کانون توجه) تقسیم شدند. در گروه توجه درونی، آزمودنیها بر ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر دستورالعمل‌های کانون توجه بر حافظة فضایی کودکان بود. به این منظور 30 نفر از کودکان دختر مدارس ابتدایی سطح شهر تهران با میانگین سنی 12-7 سال و براساس نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنیها بهطور تصادفی به سه سطح کانون توجه (درونی، بیرونی و عدم کانون توجه) تقسیم شدند. در گروه توجه درونی، آزمودنیها بر حرکت دست تمرکز کردند. کانون گروه توجه بیرونی معطوف بر مسیر حرکت و هدف بود و به گروه کنترل هیچ‌گونه تأییدی مبنی بر کانون توجه داده نشد. آزمودنیها در مراحل تمرین (در مجموع 50 کوشش) و آزمونهای اکتساب، یادداری و انتقال شرکت کردند. مرحلة اکتساب در پنج روز متوالی صورت گرفت. ابزار مورد استفاده برای سنجش حافظۀ فضایی، دستگاه حرکت خطی (مدل LM-01) بود. آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح 05/0 P <استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس در آزمونهای اکتساب (005/0=P)، یادداری (000/0=P) و انتقال (003/0=P) معنادار بود. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که در تمامی مراحل عملکرد گروه توجه بیرونی به‌دلیل تغییرپذیری کلی کمتر بهطور معناداری بهتر از گروه توجه درونی و گروه کنترل بود. با وجود این، بین گروه توجه درونی و گروه کنترل اختلاف معناداری وجود نداشت. با توجه به نتایج تحقیق حاضر، کانون توجه بیرونی در ارتباط با کودکان از مزایای بالاتری نسبت به کانون توجه درونی برخوردار بود.
علی اظهری؛ رسول حمایت طلب؛ محمود شیخ؛ الهه عرب عامری
چکیده
تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر بازخورد مقایسهای- اجتماعی بر اکتساب و تحکیم یادگیری یک مهارت ادراکی-حرکتی در دانش‌آموزان پسر دبیرستانی انجام گرفت. در این تحقیق 36 دانشآموز دبیرستانی بهعنوان نمونه‌های آماری بهصورت تصادفی در سه گروه 12 نفری بازخورد مقایسه- اجتماعی مثبت، منفی و واقعی قرار گرفتند. پس از ثبت امتیازات پیشآزمون، در ...
بیشتر
تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر بازخورد مقایسهای- اجتماعی بر اکتساب و تحکیم یادگیری یک مهارت ادراکی-حرکتی در دانش‌آموزان پسر دبیرستانی انجام گرفت. در این تحقیق 36 دانشآموز دبیرستانی بهعنوان نمونه‌های آماری بهصورت تصادفی در سه گروه 12 نفری بازخورد مقایسه- اجتماعی مثبت، منفی و واقعی قرار گرفتند. پس از ثبت امتیازات پیشآزمون، در مرحلۀ اکتساب که پنج روز به طول انجامید، آزمودنیها در هر روز تعداد ده بلوک سه‌تایی سرویس بلند بدمینتون را اجرا کردند که بعد از هر بلوک بازخورد میانگین امتیازات خود را با توجه به گروهی که متعلق به آن بودند، بهصورت مثبت (بالاتر از امتیاز واقعی)، منفی (پایینتر از امتیاز واقعی) و واقعی (امتیاز واقعی) دریافت کردند. آزمون تحکیم یادگیری نیز پس از 72 ساعت بی‌تمرینی همانند پیشآزمون اجرا شد. پس از بررسی نرمال بودن دادهها و همگنی واریانس‌ها بهمنظور تحلیل دادهها از آزمونهای تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 05/0≥ P استفاده شد. نتایج نشان داد که در مرحلۀ اکتساب، تمرین موجب بهبود عملکرد گروه‌ها شد، اما بین عملکرد گروههای بازخورد مثبت، منفی و واقعی در این مرحله تفاوت معناداری مشاهده نشد. میزان تحکیم یادگیری نیز در گروه بازخورد مثبت بهطور معناداری بهتر از گروههای دیگر بود. یافته‌های تحقیق بیانگر این است که بازخورد مقایسهای- اجتماعی مثبت در تحکیم یادگیری یک مهارت ادراکی- حرکتی همانند سرویس بلند هدفدار بدمینتون مؤثر است.
حامد فهیمی؛ الهه عرب عامری؛ رسول حمایت طلب
چکیده
هدف مطالعۀ حاضر مقایسۀ چشم ساکن کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین بود. در این مطالعۀ علی ـ مقایسهای، 40 کودک 7 تا 14 ساۀ شهر اصفهان بهصورت نمونهگیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. شرکتکنندگان در مطالعۀ حاضر تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن را 10 مرتبه انجام دادند. هنگام اجرای تکلیف موردنظر، داده‌های چشم ساکن به‌وسیلۀ دستگاه ردیابی ...
بیشتر
هدف مطالعۀ حاضر مقایسۀ چشم ساکن کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین بود. در این مطالعۀ علی ـ مقایسهای، 40 کودک 7 تا 14 ساۀ شهر اصفهان بهصورت نمونهگیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. شرکتکنندگان در مطالعۀ حاضر تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن را 10 مرتبه انجام دادند. هنگام اجرای تکلیف موردنظر، داده‌های چشم ساکن به‌وسیلۀ دستگاه ردیابی چشم مدل ارگونیر (Ergoneers) ثبت و توسط نرمافزار Dikablis 3.1، تحلیل شد. پس از بررسی نرمال بودن دادهها، دادهها به روش آماری تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0تحلیل شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که کودکان با تبحر حرکتی بالا در شروع چشم ساکن (0001/0 P=)، پایان چشم ساکن (023/0 P=)، دوره چشم ساکن (0001/0 P=) و عملکرد گرفتن (0001/0 P=) در مقایسه با کودکان با تبحر حرکتی پایین بهتر عمل کردند. همچنین نتایج نشان داد که در هر دو گروه کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین، بین عملکرد گرفتن با شروع چشم ساکن ارتباط منفی معنادار و با پایان چشم ساکن و دورۀ چشم ساکن ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. بهطور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که متغیر چشم ساکن از متغیرهای مؤثر و مرتبط با عملکرد حرکتی و همچنین متناسب با سطح خبرگی است.
میثم بیابانی؛ رسول حمایت طلب؛ فضل الله باقرزاده؛ الهه عرب عامری
چکیده
نگرش نقش مهمی در موفقیت افراد دارد و یکی از جنبه هایی است که یادگیری دانش آموزان را تحت تأثیر قرار می دهد.هدف از پژوهش حاضر، بررسی روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس نگرش دانش آموزان نسبت به تربیت بدنی بود . اینپژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود که جامعة آماری آن را تمامی دانش آموزان 12 تا 14 سالة مقطع متوسطة دورةاول شهر تهران تشکیل دادند. ابزار ...
بیشتر
نگرش نقش مهمی در موفقیت افراد دارد و یکی از جنبه هایی است که یادگیری دانش آموزان را تحت تأثیر قرار می دهد.هدف از پژوهش حاضر، بررسی روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس نگرش دانش آموزان نسبت به تربیت بدنی بود . اینپژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود که جامعة آماری آن را تمامی دانش آموزان 12 تا 14 سالة مقطع متوسطة دورةاول شهر تهران تشکیل دادند. ابزار اندازه گیری، مقیاس نگرش دانش آموزان نسبت به تربیت بدنی بود که سابرامانیام وسیلورمن ( 2000 ) اعتباریابی کرده اند. این ابزار دارای دو خرده مقیاس و 20 گویة پنج ارزشی لیکرتی است که 415پرسشنامه از این ابزار توسط دانش آموزان تکمیل شد. به منظور محاسبة پایایی زمانی از روش آزمون -بازآزمون و برایتعیین همسانی درونی از آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی سازه از تحلیل عامل تأییدی و اکتشافی استفاده ش د. نتایجنشان داد که نسخة فارسی مقیاس نگرش دانش آموزان نسبت به تربیت بدنی از رویکرد دوبعدی نگرش در ابعاد لذت0 بودند ) و پایایی / بردن و سودمندی با 20 گویه حمایت می کند و روایی (شاخص های برازش بالاتر از حد قابل قبول 90 بودند) مقیاس تأیید می شود. در نتیجه، نسخة فارسی مقیاس نگرش دانش آموزان نسبت به / (بالاتر از حد قابل قبول 7تربیت بدنی برای سنجش نگرش دانش آموزان توصیه می شود.
حسن باغنده؛ الهه عرب عامری؛ فواد نیک نسب
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر بازی‌های بومی- محلی بر رشد مهارت‌های حرکتی درشت کودکان کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر بود. به همین منظور 30 کودک کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 12/1±8/12سال و ضریب هوشی 81/7±61/33 با روش نمونهگیری هدفمند مطالعه شدند. از همۀ کودکان پیشآزمون گرفته شد، سپس ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر بازی‌های بومی- محلی بر رشد مهارت‌های حرکتی درشت کودکان کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر بود. به همین منظور 30 کودک کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 12/1±8/12سال و ضریب هوشی 81/7±61/33 با روش نمونهگیری هدفمند مطالعه شدند. از همۀ کودکان پیشآزمون گرفته شد، سپس نمونه‌ها بهصورت تصادفی به دو گروه تقسیم و بهعنوان گروه مداخله و کنترل در نظر گرفته شدند. در این پژوهش در بخشهای مربوط به مهارت‌های حرکتی درشت از آزمون تبحر حرکتی برونینکس- اوزرتسکی استفاده شد. بازی‌های بومی- محلی توسط گروه آزمایش طی 32 جلسه تمرین، هر جلسه 50 تا 60 دقیقه و 4 روز در هفته تمرین شد. پس از 32 جلسه تمرین از هر دو گروه پس‌آزمون به‌عمل آمد. برای بررسی فرضیههای پژوهش از آزمونهای ناپارامتریک ویلکاکسون و یومن ویتنی (SPSS16) بهره گرفته شد. نتایج آزمونهای آماری تفاوت معناداری را در نمره‌های پس‌آزمون مابین گروههای آزمایش و کنترل نشان داد (05/0P˂) . گروه مداخله نمره‌های بیشتری کسب کرد. از نتایج بهدستآمده چنین برداشت می‌شود که برنامۀ تمرینی به‌کاررفته در تحقیق حاضر برای بهبود مهارت‌های حرکتی درشت در کودکان کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر مناسب است.
حسن باغنده؛ داود حومنیان؛ الهه عرب عامری
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی بر رشد مهارت‌های حرکتی دختران کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر بود. به همین منظور 20 دختر کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 11/1±3/8 سال و ضریب هوشی 84/6±14/39 با روش نمونهگیری هدفمند بررسی شدند. از همۀ کودکان پیشآزمون گرفته شد، سپس نمونه‌ها ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی بر رشد مهارت‌های حرکتی دختران کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر بود. به همین منظور 20 دختر کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 11/1±3/8 سال و ضریب هوشی 84/6±14/39 با روش نمونهگیری هدفمند بررسی شدند. از همۀ کودکان پیشآزمون گرفته شد، سپس نمونه‌ها بهصورت هدفمند به دو گروه 10 نفری کنترل و مداخله تقسیم شدند. برای سنجش مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف از آزمون تبحر حرکتی برونینکس- اوزرتسکی استفاده شد. گروه مداخله، تمرینات ادراکی- حرکتی را طی 24 جلسه و هر جلسه 45 تا 60 دقیقه و 3 روز در هفته انجام دادند. پس از 24 جلسه تمرین از هر دو گروه، پس‌آزمون به‌عمل آمد. تجزیه‌وتحلیل دادهها که با استفاده از آزمون آماری K-S، ویلکاکسون و یو من ویتنی انجام گرفت، نشان داد که مداخلۀ تمرینات ادراکی- حرکتی تأثیر معناداری روی مهارت‌های حرکتی درشت در گروه تمرینی داشته است (05/0P˂). درحالی‌که تأثیر این دورۀ تمرینی بر مهارت‌های ظریف از نظر آماری معنادار نبود (05/0P˃). از نتایج چنین برداشت می‌شود که برنامۀ تمرینی به‌کاررفته در تحقیق حاضر برای بهبود مهارت‌های حرکتی درشت دختران کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر مناسب است و مراکز مربوط می‌توانند از آن بهعنوان برنامۀ تمرینی استفاده کنند.
علی کاشی؛ محمود شیخ؛ اصغر دادخواه؛ رسول حمایت طلب؛ الهه عرب عامری
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق، بررسی یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب در کاهش عوارض هایپوتونی عضلانی و تغییر در ترکیب بدنی مردان سندروم داون بود. در این تحقیق نیمهتجربی که در مرکز توانبخشی معلولان نمونۀ تهران انجام گرفت، 24 مرد سندروم داون بهصورت تصادفی به دو گروه تجربی (سیزده نفر) و کنترل (یازده نفر) تقسیم شدند. کلیۀ اعضای گروه تجربی به مدت دوازده ...
بیشتر
هدف از اجرای این تحقیق، بررسی یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب در کاهش عوارض هایپوتونی عضلانی و تغییر در ترکیب بدنی مردان سندروم داون بود. در این تحقیق نیمهتجربی که در مرکز توانبخشی معلولان نمونۀ تهران انجام گرفت، 24 مرد سندروم داون بهصورت تصادفی به دو گروه تجربی (سیزده نفر) و کنترل (یازده نفر) تقسیم شدند. کلیۀ اعضای گروه تجربی به مدت دوازده هفته و هر هفته سه جلسه یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب را دنبال کردند. نتایج نشان داد که متعاقب دوازده هفته برنامۀ تمرینی منتخب متغیرهای درصد چربی بدن کاهش معنادار ( 05/0P<) و تودۀ بدون چربی بدن و عملکرد عضلانی (در پنج آزمون از شش آزمون برای سنجش قدرت، استقامت و توان عضلانی) افزایش معناداری داشتند (05/0P<) و کلیۀ این متغیرها در گروه کنترل تفاوت معناداری نشان ندادند (05/0P>). همچنین مشخص شد که یک برنامۀ تمرینی چندبعدی به شکل انجامگرفته در این تحقیق میتواند موجب بهبود سلامت جسمانی از طریق کاهش درصد چربی بدن و افزایش بافت و عملکرد عضلانی بزرگسالان سندروم داون شود و عوارض جسمانی ناشی از اختلال سندروم داون را به نفع بهبود سلامت جسمانی کاهش دهد.
محسن پورمنتی؛ حسن غرایاق زندی؛ الهه عرب عامری
چکیده
در رقابتهای ورزشی، استرس امری طبیعی است و ورزشکاری میتواند اجرای سطح بالایی به نمایش بگذارد و پیروز شود که قدرت مقابله با استرس را داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی روایی و پایایی پرسشنامۀ سبک مقابله برای ورزشکاران انشل و کایسیدیس بود. به این منظور نخست پرسشنامه طی چند مرحله ترجمه شد و سپس برای تعیین روایی محتوا براساس معیارهای ...
بیشتر
در رقابتهای ورزشی، استرس امری طبیعی است و ورزشکاری میتواند اجرای سطح بالایی به نمایش بگذارد و پیروز شود که قدرت مقابله با استرس را داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی روایی و پایایی پرسشنامۀ سبک مقابله برای ورزشکاران انشل و کایسیدیس بود. به این منظور نخست پرسشنامه طی چند مرحله ترجمه شد و سپس برای تعیین روایی محتوا براساس معیارهای نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا، پرسشنامۀ ترجمهشده به هفت متخصص روانشناسی ورزشی داده شد. روایی محتوا از نظر متخصصان قابل پذیرش بود. سپس برای بررسی روایی سازه، پرسشنامه به 425 ورزشکار با سطوح متفاوت مهارتی در رشتههای تیمی و انفرادی داده شد و با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی دادهها تحلیل شدند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی حاکی از برازش مناسب دادهها با مدل بود (67/1=X2/df، 945/0=CFI، 927/0=NFI، 048/0=RMSEA). از آلفای کرونباخ نیز برای بهدست آوردن همسانی درونی زیرمقیاسها استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ برای زیرمقیاس سبک گرایشی 763/0 و برای سبک اجتنابی 814/0 بود که نشاندهندۀ پایایی مناسب پرسشنامه است. براساس این نتایج میتوان گفت که پرسشنامۀ سبک مقابله برای ورزشکاران، ابزاری مناسب برای پژوهشهای ایرانی در زمینۀ استرس ورزشی و روشهای مقابله با آن است.
مرتضی پورآذر؛ رسول حمایت طلب؛ الهه عرب عامری
چکیده
فلج مغزی اصطلاحی است که به طور رایج در خصوص شرایط دارای ویژگی اختلال حرکتی استفاده می شود و با آسیب مغزی غیر تدریجی در اوایل زندگی مرتبط است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر تواتر بازخورد خودکنترلی و آزمونگرکنترلی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پرتابی در کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک بود. از بین 1750 دانشآموز مبتلا به فلج مغزی ...
بیشتر
فلج مغزی اصطلاحی است که به طور رایج در خصوص شرایط دارای ویژگی اختلال حرکتی استفاده می شود و با آسیب مغزی غیر تدریجی در اوایل زندگی مرتبط است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر تواتر بازخورد خودکنترلی و آزمونگرکنترلی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پرتابی در کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک بود. از بین 1750 دانشآموز مبتلا به فلج مغزی در مدارس استثنایی شهر تهران، تعداد 30 نفر از کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک همیپلاژیک با دامنه سنی7-12 سال به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور همگن کردن آنها یک مرحله پیشآزمون 10 کوششی به عمل آمد. به منظور بررسی شرکتکنندگان در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال به طور تصادفی به 6 گروه 5 نفری شامل سه گروه بازخورد خودکنترلی(با تواترهای 25%، 50% و 75%) و سه گروه بازخورد آزمونگرکنترلی(با تواترهای 25%، 50% و 75%) تقسیم شدند. در مرحلۀ اکتساب، آزمودنیها در 10 بلوک 8 کوششی(مجموعاً 80 کوشش) به تکلیف پرتابی پرداختند. مرحلۀ یادداری و انتقال با فاصله 24 ساعت از آزمون اکتساب و به میزان 10 کوشش بدون بازخورد اجرا گردید، با این تفاوت که آزمودنیها مرحلۀ انتقال را از فاصله 4 متری اجرا کردند(در مقابل فاصله 3 متری در مراحل اکتساب و یادداری). بر اساس نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، بین گروههای دریافت کننده تواتر یکسان(گروههای خودکنترلی و آزمونگرکنترلی) در مرحله اکتساب تفاوت معنیداری مشاهده نشد، گروه خودکنترلی عملکرد بهتری در مراحل یادداری و انتقال نشان دادند. علاوه بر این، گروه هایی که فراوانی بازخوردی بالاتری دریافت میکردند(گروه خودکنترلی یا آزمونگرکنترلی) عملکرد بهتری را نسبت به شرکتکنندگان در گروههای دریافت کننده بازخورد با فراوانی پایینتر در تمامی مراحل اکتساب، یادداری و انتقال نشان دادند. بنابراین، در حالیکه مزیتهای بازخورد خودکنترلی در مقابل بازخورد آزمونگرکنترلی به هنگام دریافت تواتر بازخوردی یکسان مشاهده شد، به نظر میرسد که کودکان در طول فرایند یادگیری از بازخورد به شیوه ی متفاوتی نسبت به افراد بزرگسال استفاده میکنند و ممکن است کودکان به منظور بهینه سازی یادگیری حرکتی نیازمند فراوانیهای بازخوردی بالاتری نسبت به افراد بزرگسال باشند.
حسام ایرانمنش؛ الهه عرب عامری؛ احمد فرخی؛ حمیده ایرانمنش
چکیده
هدف تحقیق حاضر مقایسۀ تأثیرات سه شیوۀ تمرینی تکلیف منفرد، تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بر تعادل افراد سالمند بود. شرکتکنندگان در این تحقیق 36 نفر از سالمندان بالای 65 سال واجد شرایط شهر کرمان بودند که بر اساس نمرۀ پیشآزمون برگ بهطور تصادفی به 3 گروه 12 نفری، تقسیم شدند. گروههای تمرینی شامل گروه ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر مقایسۀ تأثیرات سه شیوۀ تمرینی تکلیف منفرد، تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بر تعادل افراد سالمند بود. شرکتکنندگان در این تحقیق 36 نفر از سالمندان بالای 65 سال واجد شرایط شهر کرمان بودند که بر اساس نمرۀ پیشآزمون برگ بهطور تصادفی به 3 گروه 12 نفری، تقسیم شدند. گروههای تمرینی شامل گروه تمرین تکلیف منفرد، گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بود. گروه تجربی تمرینات را به مدت 4 هفته و هفته‌ای 3 جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسۀ تمرینی 45 دقیقه بود. از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنادار 05/0≥p برای تجزیه‌وتحلیل دادهها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروههای تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و همچنین تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر تفاوت معناداری وجود دارد (به‌ترتیب 008/0 P = و 000/0 P =)، ولی بین گروههای تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری مشاهده نشد (149/0=P). در مورد آزمون TUG در شرایط تکلیف دوگانه مشخص شد که بین گروههای تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت، تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر و گروههای تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری مشاهده شد (به‌ترتیب 035/0 P= و 033/0 P = و 000/0 P =). بهطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات تعادلی تکلیف منفرد و دوگانه موجب بهبود عملکرد تعادلی در بین افراد سالمند شد، ولی افرادی که به روش تکلیف دوگانه تمرین کردند، در هر دو شرایط تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه عملکرد بهتری داشتند.
عبدالرحمن خضری؛ الهه عرب عامری؛ رسول حمایت طلب
چکیده
سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. هدف از پژوهشحاضر، بررسی تأثیر شاخص تودة بدنی روی زمان واکنش و پاسخ سالمندان فعال و غیرفعال بود. روش پژوهش علّی- مقایسهای وجامعة آماری آن شامل سالمندان شهرستان مهاباد بود که از میان آنها 60 نفر بهطور داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه فعال وغیرفعال ...
بیشتر
سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. هدف از پژوهشحاضر، بررسی تأثیر شاخص تودة بدنی روی زمان واکنش و پاسخ سالمندان فعال و غیرفعال بود. روش پژوهش علّی- مقایسهای وجامعة آماری آن شامل سالمندان شهرستان مهاباد بود که از میان آنها 60 نفر بهطور داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه فعال وغیرفعال قرار گرفتند. پس از تعیین سطوح شاخص تودة بدنی، آزمودنیهای هر گروه به سه سطح پایین، متوسط و بالای شاخصمستقل نشان داد که گروه فعال نسبت به گروه T تودة بدنی تقسیم شده و زمان واکنش و پاسخ آنها اندازهگیری شد. نتایج آزمونکوتاهتری دارند. از سوی دیگر، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای (P=0/ و پاسخ ( 000 (P=0/ غیرفعال زمان واکنش ( 000تفاوت معنیداری را BMI در سطوح مختلف (P=0/ و غیرفعال ( 115 (P=0/ مقایسة زمان واکنش سالمندان دو گروه فعال ( 623(P=0/ نشان نداد. در مورد زمان پاسخ نیز، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که تفاوت بین آزمودنیهای گروه فعال ( 576از نظر آماری معنادار بود. آزمون تعقیبی توکی برای گروه (P=0/ معنادار نبود، اما تفاوت بین آزمودنیهای گروه غیرفعال ( 000و بالای (P=0/ پایین بهطور معناداری کوتاهتر از دو سطح متوسط ( 001 BMI غیرفعال نشان داد که زمان پاسخ افراد بااز نظر آماری معنادار نبود. نتایج این تحقیق (P=0/ متوسط و بالا ( 669 BMI بود. اما تفاوت بین افراد با BMI (P=0/000)بالاتر دارند. در نتیجه BMI زمان پاسخ کوتاهتری نسبت به افراد با سطوح ،BMI نشان میدهد که افراد غیرفعال با سطح پایینخود BMI ، شاخص تودة بدن عامل مؤثری در زمان پاسخ سالمندان است و سالمندان باید از طریق پرداختن به فعالیتهای بدنیرا در حد مطلوب حفظ کنند
فاطمه قرایی؛ الهه عرب عامری؛ داود حومینیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر غنی‌سازی )ادراکی- حرکتی و موسیقی) محیط بر رشد حرکات درشت و ظریف اطفال بود. 32 طفل 8-5 ماهۀ سالم در این پژوهش شرکت داشتند که بهصورت همگن در چهار گروه 8 نفری (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. اطفال گروههای آزمایش به مدت 36 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در محیط‌های غنی ویژۀ خود تمرین کردند. اطفال گروه آزمایش ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر غنی‌سازی )ادراکی- حرکتی و موسیقی) محیط بر رشد حرکات درشت و ظریف اطفال بود. 32 طفل 8-5 ماهۀ سالم در این پژوهش شرکت داشتند که بهصورت همگن در چهار گروه 8 نفری (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. اطفال گروههای آزمایش به مدت 36 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در محیط‌های غنی ویژۀ خود تمرین کردند. اطفال گروه آزمایش اول در محیط غنیسازیشده به لحاظ «ادراکی- حرکتی و موسیقی»، گروه دوم در محیط غنیسازیشده «ادراکی- حرکتی» و گروه سوم در محیط غنیسازیشده «موسیقیایی» قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف از مقیاس رشد حرکتی پی‌بادی (نسخۀ دوم) استفاده شد. در تحلیل دادهها از متغیرهای معادل سنی این آزمون استفاده شد. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌راهه تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد، بین میانگین نمره‌های معادل سنی در حرکات درشت (001/0P=) و میانگین نمره‌های معادل سنی در حرکات ظریف (001/0P=) در گروههای آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. یافته‌های حاصل نشان میدهد که تجربۀ ادراکی- حرکتی و موسیقی بر رشد حرکتی بهطور کلی و بر معادل‌های سنی حرکات درشت و ظریف بهطور اختصاصی تأثیر مثبت دارد. بنابراین، شرایط محیطی و تجربه عاملی مثبت در رشد مهارت‌های حرکتی پایه‌ای و بنیادی اطفال شرکت‌کننده در سه گروه تمرین بود.
زهرا استیری؛ الهه عرب عامری؛ رسول حمایت طلب؛ محمود شیخ؛ الهه حجازی؛ رزا رهاوی؛ علی چشمی
چکیده
بیشک بازخورد افزوده نقش مؤثری در بهینهسازی یادگیری دارد، ولی آنچه چالشبرانگیز است، محتوای آن است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق در تکالیف ردیابی ساده و پیچیده است. بهاین منظور 48 آزمودنی دختر و پسر راست دست با میانگین سنی 8/1± 23 سال از جامعة آماری دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری که واحد ...
بیشتر
بیشک بازخورد افزوده نقش مؤثری در بهینهسازی یادگیری دارد، ولی آنچه چالشبرانگیز است، محتوای آن است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق در تکالیف ردیابی ساده و پیچیده است. بهاین منظور 48 آزمودنی دختر و پسر راست دست با میانگین سنی 8/1± 23 سال از جامعة آماری دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری که واحد تربیت عمومی را انتخاب کرده بودند، انتخاب شدند و بهطور تصادفی در چهار گروه بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق در تکالیف ساده و پیچیده قرار گرفتند. تکلیف مورد استفاده در این تحقیق تکلیف ردیابی موقعیتی بود که بهصورت نرمافزاری در دو سطح ساده و پیچیده طراحی شد و هدف از اجرای آن، ردیابی سریع با حداقل خطا بود. آزمودنیها طی مرحلة اکتساب، هر جلسه 7 دسته کوشش 6 تایی را طی 8 جلسه اکتساب انجام دادند و از هر دسته کوشش 6تایی برای 2 کوشش بازخورد آگاهی از نتیجه دریافت کردند. روش تحقیق نیمهتجربی بود و بهمنظور تحلیل دادهها، از تحلیل واریانس عاملی مرکب و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمونهای تعقیبی بونفرونی در سطح 05/0 P< استفاده شد. نتایج نشان داد در آزمون اکتساب در زمان حرکت، اثر اصلی روزهای تمرینی و پیچیدگی تکلیف معنادار و اثر هیچکدام از مؤلفهها در خطای حرکت و تعامل آنها معنادار نبود. در آزمون یادداری فوری در زمان حرکت، اثر نوع تکلیف و نوع بازخورد معنادار و اثر هیچکدام از مؤلفهها در خطای حرکت و تعامل آنها معنادار نبود. آزمون یادداری تأخیری در زمان حرکت و خطای حرکت، فقط اثر نوع تکلیف را معنادار نشان داد. در آزمون انتقال در زمان حرکت، اثر نوع بازخورد و نوع تکلیف معنادار بود و در خطای حرکت هیچکدام از عوامل و تعامل آنها معنادار نبود. براساس این یافتهها میتوان گفت که اثر نوع بازخورد و نوع تکلیف هر کدام میتواند بهعنوان عاملی مستقل در یادگیری مؤثر باشد و اثرگذاری نوع بازخورد و نوع تکلیف در مؤلفة زمان حرکت مؤثرتر است.
علی ثقه الاسلامی؛ محمود شیخ؛ ناصر نقدی؛ الهه عرب عامری؛ نبی اله نامور اصل
چکیده
افزایش عملکرد شناختی و حرکتی از اهداف مهم است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر دویدن روی تریدمیل بر یادگیری فضایی و فعالیت حرکتی رت های نر بود. به این منظور 24 رت نر سالم از نژاد آلبینو- ویستار به طور تصادفی در دو گروه کنترل و فعالیت قرار گرفتند. رت های گروه فعالیت، به مدت یک هفته به فعالیت شدید (دویدن روی تریدمیل) پرداختند. پس از پایان دورة ...
بیشتر
افزایش عملکرد شناختی و حرکتی از اهداف مهم است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر دویدن روی تریدمیل بر یادگیری فضایی و فعالیت حرکتی رت های نر بود. به این منظور 24 رت نر سالم از نژاد آلبینو- ویستار به طور تصادفی در دو گروه کنترل و فعالیت قرار گرفتند. رت های گروه فعالیت، به مدت یک هفته به فعالیت شدید (دویدن روی تریدمیل) پرداختند. پس از پایان دورة فعالیت، آزمون های ماز آبی موریس و open-field، به ترتیب برای سنجش یادگیری فضایی و فعالیت حرکتی رت ها استفاده شد. شاخص های مدت زمان تاخیر و مسافت طی شده تا پیدا کردن سکی پنهان برای سنجش یادگیری و حافظة فضایی و شاخص های مسافت طی شده، مدت زمان حرکت و سرعت حرکت برای سنجش فعالیت حرکتی رت ها استفاده شد. برای توصیف آماری متغیرهای تحقیق از میانگین و خطای معیار میانگین (SEM±M) و برای تحلیل استنباطی داده ها در روزهای اکتساب از آنالیز واریانس مرکب (2: گروه × 3: روزهای اکتساب) و t مستقل استفاده شد. در عملکرد شناختی، گروه فعالیت در آزمون های اکتساب (شاخص های مسافت طی شده برای یافتن سکو (578/6=44و2F، 003/0= P) و مدت زمان تاخیر در یافتن سکو (550/10=F2,44، 000/0=P) و در آزمون بدون سکو ( probe ) شاخص زمان سپری شده در ربع هدف (534/2=22t، 019/0=P) و در یادداری شاخص مسافت طی شده برای یافتن سکو (651/2=22t،015/0= P) بطور معنی داری بهتر بودند، ولی در شاخص های فعالیت حرکتی، دو گروه تفاوت معنی داری نشان ندادند. یافته ها نشان داد که یک دوره فعالیت کوتاه مدت به طور معنی داری موجب بهبود یادگیری فضایی می شود، ولی بر فعالیت حرکتی رت های نر اثر معنی داری ندارد.
سعید کوثری؛ فاطمه کیهانی؛ رسول حمایت طلب؛ الهه عرب عامری
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک برنامة فعالیت های بدنی منتخب بر رشد مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی و کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا می باشد. در این مطالعة نیمه تجربی تعداد 20 کودک (7/0 ± 8/8 سال) مبتلا به اختلال HFA و 10 کودک (4/1 ± 9/7) مبتلا به اختلال ADHD از بین جوامع مورد نظر به صورت کاملاً تصادفی و براساس ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک برنامة فعالیت های بدنی منتخب بر رشد مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی و کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا می باشد. در این مطالعة نیمه تجربی تعداد 20 کودک (7/0 ± 8/8 سال) مبتلا به اختلال HFA و 10 کودک (4/1 ± 9/7) مبتلا به اختلال ADHD از بین جوامع مورد نظر به صورت کاملاً تصادفی و براساس پیش آزمون انتخاب شدند. مجموعة آزمون تبحر حرکتی برونینکس – اوزرتسکی برای کودکان ADHD و آزمون رشد حرکتی درشت – ویرایش دوم برای کودکان HFA مورد استفاده قرار گرفت. برنامة حرکتی منتخب (برنامة حرکتی اسپارک) که شامل فعالیت های تقویتی، بازی و ورزش برای کودکان است، به مدت 18 جلسه برای کودکان ADHD و 12 جلسه برای کودکان ADHD اجرا شد. آزمون K-S جهت تعیین نرمال بودن توزیع داده ها و آزمون های t همبسته و t مستقل و آزمون لوین و تحلیل کوواریانس جهت مقایسه میانگین ها استفاده گردید. در کودکان ADHD و HFA تمرین برنامة حرکتی منتخب در گروه تجربی تغییرات معناداری در اکثر متغیرها ایجاد کرد ولی در مورد گروه کنترل اینگونه نبود. باتوجه به نتایج می توان ادعا کرد برنامة فعالیت بدنی منتخب (SPARK) مورد استفاده احتمالاً می تواند باعث بهبود مهارت های حرکتی در کودکان مبتلا به ADHD و HFA شود.
اکبر جمشیدی؛ الهه عرب عامری؛ نرجس علیزاده؛ افشین سلمانیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی در ورزشکاران زن و مرد رشته های ورزشی تیمی و انفرادی شرکت کننده در دهمین المپیاد ورزشی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1389 است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و روش تحقیق همبستگی است. به این منظور، 688 نفر (351 مرد و 337 زن) با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از بین دانشجویان شرکت کننده ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی در ورزشکاران زن و مرد رشته های ورزشی تیمی و انفرادی شرکت کننده در دهمین المپیاد ورزشی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1389 است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و روش تحقیق همبستگی است. به این منظور، 688 نفر (351 مرد و 337 زن) با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از بین دانشجویان شرکت کننده در این مسابقات انتخاب شدند. نخست کل آزمودنی های انتخاب شده، در اردوی آمادگی به منظور شرکت در این مسابقات، پرسشنامة جهت گیری ورزشی گیل را تکمیل کردند، سپس چند ساعت قبل از مسابقه به پرسشنامة اضطراب رقابتی مارتنز پاسخ دادند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانة همزمان، آزمون آماری تحلیلی واریانس چند متغیره (ANOVA) و آزمون آماری تی مستقل (t.test) بررسی شد. نتایج نشان داد که جهت گیری ورزشی، اضطراب رقابتی را پیش بینی می کند. در واقع با افزایش رقابت طلبی و هدف گرایی، اضطراب رقابتی کاهش اما با افزایش تمایل به پیروزی، اضطراب رقابتی نیز افزایش یافت. همچنین مشاهده شد زنان ورزشکار نسبت به مردان ورزشکار مضطرب تر بودند (001/0=P). ضمن اینکه اضطراب رقابتی ورزشکاران رشته های انفرادی نسبت به ورزشکاران رشته های ورزشی تیمی بیشتر بود (004/0=P). در نهایت، نتایج نشان داد که مردان ورزشکار رقابت طلب تر بودند و تمایل به پیروزی بیشتری نسبت به زنان ورزشکار داشتند، درحالی که زنان ورزشکار هدف گراتر از مردان ورزشکار بودند (002/0=P)، اما بین جهت گیری ورزشی ورزشکاران
رشته های تیمی و انفرادی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0P>).
ملیحه نعیمی کیا؛ الهه عرب عامری؛ حسن عشایری؛ رسول حمایت طلب؛ کامران آزما
دوره 3، شماره 2 ، آبان 1390، ، صفحه 137-153
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی حین تمرین راه رفتن بر برخی شاخص های کینماتیکی گام برداری شامل طول گام (فاصلة بین دو نقطة تماس پاشنة یک پا با زمین)، سرعت و درصد تغییرپذیری سرعت گام برداری، آهنگ گام و درصد زمان اتکای دوگانه در زنان سالمند بود. به این منظور 6 زن سالمند واجد شرایط (میانگین سنی 4 ± 8/69 سال) انتخاب و ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی حین تمرین راه رفتن بر برخی شاخص های کینماتیکی گام برداری شامل طول گام (فاصلة بین دو نقطة تماس پاشنة یک پا با زمین)، سرعت و درصد تغییرپذیری سرعت گام برداری، آهنگ گام و درصد زمان اتکای دوگانه در زنان سالمند بود. به این منظور 6 زن سالمند واجد شرایط (میانگین سنی 4 ± 8/69 سال) انتخاب و به طور تصادفی ساده به دو گروه 8 نفرة تجربی و کنترل تقسیم شدند. طرح تحقیق، به شکل پیش آزمون و پس-آزمون با گروه کنترل بود. گروه تجربی در حین اجرای تکلیف راه رفتن در یک مسیر مشخص، تکلیف ثانویة ذهنی آسانی را شامل مرور ذهنی رشته ای از اعداد تصادفی انجام می دادند و در پایان مسیر، اعداد را به صورت کلامی فراخوانی می کردند. گروه کنترل، تمرینات مشابه را بدون انجام تکلیف ثانویه انجام دادند. تمرینات به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته انجام گرفت. برای مقایسة اختلاف میانگین نمره های دو گروه تجربی و کنترل از روش آماری تی مستقل و برای مقایسه های درون گروهی از تی همبسته استفاده شد. تحلیل های درون گروهی نشان داد بین میانگین نمره های پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل در طول گام، سرعت، درصد تغییرپذیری سرعت، آهنگ گام و درصد زمان اتکای دوگانه، تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0 P>). اما در مورد گروه تجربی این تفاوت در متغیرهای طول گام، سرعت و تغییرپذیری سرعت گام برداری معنی دار بود (05/0 P
مرتضی طاهری؛ محمود شیخ؛ ناصر نقدی؛ الهه عرب عامری؛ نبی اله نامور اصل
دوره 2، شماره 2 ، تیر 1389
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر اعتیاد و فعالیت بدنی رت مادر بر شاخص‌های رشد جسمی فرزندان نر است. روش تحقیق از نوع تجربی است. جامعه آماری تحقیق، رت‌های صحرایی نژاد آلبینو – ویستار بخش پرورش حیوانات آزمایشگاهی انستیتو پاستور بودند. در نهایت نتایج حاصل از عملکرد 116 فرزند نر در 4 گروه (مادر معتاد، مادر ورزشکار، مادر معتاد ورزشکار، گروه ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر اعتیاد و فعالیت بدنی رت مادر بر شاخص‌های رشد جسمی فرزندان نر است. روش تحقیق از نوع تجربی است. جامعه آماری تحقیق، رت‌های صحرایی نژاد آلبینو – ویستار بخش پرورش حیوانات آزمایشگاهی انستیتو پاستور بودند. در نهایت نتایج حاصل از عملکرد 116 فرزند نر در 4 گروه (مادر معتاد، مادر ورزشکار، مادر معتاد ورزشکار، گروه دستنخورده) و 80 مادر (بهمنظور ارزیابی مدت زمان بارداری) ارزیابی شد. داروی مورد استفاده در این تحقیق آمپولهای مورفین 10 میلیگرمی ساخت کارخانه داروپخش تهران بود. بهطور کلی باتوجه به نتایج بهدستآمده از شاخص‌های رشدی (قد، وزن، پهنای سر و دوره جنینی) تأثیرات اعتیاد (قبل از بارداری) در دوره ابتدایی رشد (5 روز اول) پس از تولد نقش مؤثری بر شاخص‌های رشدی داشته که این امر ممکن است با افزایش دوره بارداری به تبع تأثیرات مورفین مرتبط باشد (01/0>P). اما روند رشد آزمودنیهایی که از مادران ورزشکار بهدنیا آمده بودند، در نهایت بهتر بود (01/0>P)، بهنحوی که ورزش در مادران معتاد تأثیر مخرب اعتیاد را تا حدی تقلیل میدهد.
فرناز ترابی؛ محمود شیخ؛ الهه عرب عامری؛ رسول حمایت طلب؛ فضل الله باقرزاده
دوره 1، شماره 3 ، دی 1388، ، صفحه 65-82
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، مقایسة تاثیر تماشاگر و موسیقی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال است. به این منظور 36 دختر سالم غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن (59/1±8/22 سال)، قد (63/5±1/163 سانتیمتر) و وزن (06/7±5/54 کیلوگرم) به صورت تصادفی به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسیقی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. برنامة تمرین در مرحلة اکتساب شامل پرتاب ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، مقایسة تاثیر تماشاگر و موسیقی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال است. به این منظور 36 دختر سالم غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن (59/1±8/22 سال)، قد (63/5±1/163 سانتیمتر) و وزن (06/7±5/54 کیلوگرم) به صورت تصادفی به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسیقی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. برنامة تمرین در مرحلة اکتساب شامل پرتاب آزاد بسکتبال به مدت 6 هفته تمرین، در هر هفته سه جلسه و در هر جلسه 15 کوشش با حضور مؤلفه های انگیزشی در گروه های مجزا برگزار شد. امتیاز آزمون پرتاب آزاد بسکتبال در هر جلسه ثبت و سپس پس آزمون گرفته شد، در نهایت بعد از دو هفته بی تمرینی آزمون یادداری در شرایط یکسان برای تمام گروه ها و پس از 24 ساعت آزمون انتقال در شرایط جدید (متفاوت از شرایط تمرین) به عمل آمد. از شاخص ضربان قلب برای همسانی سطح پایة انگیختگی آزمودنی ها و در حین تمرین به منظور اطمینان از رسیدن به سطح مطلوب انگیختگی استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک سویه، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بن فرنی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که در هر سه گروه یادگیری مهارت در مرحلة اکتساب پیشرفت کرده است و تفاوت معنی داری در امتیاز پرتاب آزاد بسکتبال بین سه گروه در مرحلة اکتساب مشاهده نشد (145/0 = P). اما در آزمون یادداری و انتقال، نتایج به سود گروه موسیقی و تماشاگر بود، به این صورت که در آزمون یادداری گروه موسیقی بیشترین امتیاز را کسب کرد و در آزمون انتقال دو گروه موسیقی و تماشاگر امتیاز بالاتر معناداری از لحاظ آماری نسبت به گروه کنترل به دست آوردند (000/0 = P).
الهه عرب عامری؛ شیدا احسانی؛ محمدرضا دهخدا؛ منصور سیاح
دوره 1، شماره 3 ، دی 1388، ، صفحه 83-97
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی وضعیت سلامت عمومی، شیوع افسردگی و شاخص تودة بدنی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دختر و پسر دانشگاه تهران است. به این منظور کلیة دانشجویان سال اول تربیت بدنی عمومی دختر و پسر در این تحقیق شرکت کردند و از بین آنها 200 دانشجوی دختر و پسر و 50 ورزشکار و 50 غیرورزشکار در هر گروه انتخاب شدند. به منظور تعیین سلامت عمومی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی وضعیت سلامت عمومی، شیوع افسردگی و شاخص تودة بدنی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دختر و پسر دانشگاه تهران است. به این منظور کلیة دانشجویان سال اول تربیت بدنی عمومی دختر و پسر در این تحقیق شرکت کردند و از بین آنها 200 دانشجوی دختر و پسر و 50 ورزشکار و 50 غیرورزشکار در هر گروه انتخاب شدند. به منظور تعیین سلامت عمومی و شیوع افسردگی، از پرسشنامة سلامت عمومی و آزمون افسردگی بک استفاده شد و برای تعیین شاخص تودة بدنی، قد و وزن آزمودنی ها اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین میانگین نمره های BMI دو گروه دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار بر حسب جنس تفاوت معنی داری وجود ندارد (09/0 = P)، ولی بین شاخص تودة بدنی دختران و پسران اختلاف معنی داری وجود داشت. هیچ گونه تعامل معنی داری بین جنس و فعالیت بدنی در شاخص BMI مشاهده نشد. بین وضعیت سلامت عمومی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار بر حسب جنس، اختلاف معنی داری مشاهده شد (007/0 = P). بین خرده مقیاس های سلامت عمومی و شاخص تودة بدنی و نمرة بک دانشجویان دانشگاه تهران بر حسب جنس و فعالیت ورزشی رابطة معنی داری مشاهده نشد. با این حال بین خرده مقیاس های GHQ28 و نمرة آزمون بک بر حسب جنس و فعالیت بدنی رابطة معنی داری وجود داشت.
زهرا سلمان؛ محمود شیخ؛ مریم سیف نراقی؛ الهه عرب عامری؛ سیدمهدی آقاپور
دوره 1، شماره 2 ، مهر 1388، ، صفحه 47-63
چکیده
هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرین های ادراکی _ حرکتی بر بهبود قابلیت های حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی است. روش انجام تحقیق نیمه تجربی است. جامعة آماری پژوهش دانش آموزان دورة ابتدایی با اختلال هماهنگی رشدی (دختر و پسر) از سه منطقة انتخابی شهر تهران هستند که در سال تحصیلی 87-86 مشغول تحصیل بودند. نمونة آماری شامل 194 کودک است که ...
بیشتر
هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرین های ادراکی _ حرکتی بر بهبود قابلیت های حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی است. روش انجام تحقیق نیمه تجربی است. جامعة آماری پژوهش دانش آموزان دورة ابتدایی با اختلال هماهنگی رشدی (دختر و پسر) از سه منطقة انتخابی شهر تهران هستند که در سال تحصیلی 87-86 مشغول تحصیل بودند. نمونة آماری شامل 194 کودک است که به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابتدا از کل شرکت کنندگان پیش آزمون به عمل آمد. سپس گروه تجربی به مدت 2 ماه (24 جلسه) فعالیت های ادراکی – حرکتی را انجام دادند و بعد از طی این مدت، پس آزمون برای هر دو گروه به اجرا درآمد. کودکان توسط آزمون ارزیابی حرکتی که شامل مهارت های دستی، تعادل ایستا و پویا و مهارت های توپی بود. به منظور پاسخ به این سؤال که آیا تمرین های ادراکی – حرکتی انجام شده در بهبود اختلال هماهنگی رشدی کودکان مؤثرند یا خیر، مورد مطالعه قرار گرفتند. بعد از طی مراحل مذکور، اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار کامپیوتری SPSS : PC نسخة 13 تجزیه و تحلیل شد. نتایج بیانگر بهبود اختلال هماهنگی رشدی گروه تجربی نسبت به گروه کنترل است. از یافته های این تحقیق می توان استنباط کرد که تمرین های ادراکی – حرکتی سبب بهبود اختلال هماهنگی رشدی کودکان می شوند. بنابراین پیشنهاد می شود برای افزایش آمادگی حرکتی کودکان در مدارس و در نتیجه بهبود اختلال های رشدی، برنامه های تمرینی ادراکی – حرکتی اجرا شود.
شیدا احسانی نوری؛ الهه عرب عامری؛ احمد فرخی؛ رسول زیدآبادی
دوره 1، شماره 2 ، مهر 1388، ، صفحه 87-102
چکیده
هدف اصلی تحقیق حاضر، تاثیر ارائة بازخورد خودکنترل و آزمونگرکنترل با استفاده از بازخورد نوار ویدئویی بر یادگیری مهارت حرکتی دارت بود. به این منظور 200 دانشجوی داوطلب دختر کوی دانشگاه تهران در این پژوهش شرکت کردند. بعد از پرکردن پرسشنامه، از بین 152 داوطلب واجد شرایط ، 36 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. بعد از پیش آزمون 10 کوششی و همگن سازی ...
بیشتر
هدف اصلی تحقیق حاضر، تاثیر ارائة بازخورد خودکنترل و آزمونگرکنترل با استفاده از بازخورد نوار ویدئویی بر یادگیری مهارت حرکتی دارت بود. به این منظور 200 دانشجوی داوطلب دختر کوی دانشگاه تهران در این پژوهش شرکت کردند. بعد از پرکردن پرسشنامه، از بین 152 داوطلب واجد شرایط ، 36 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. بعد از پیش آزمون 10 کوششی و همگن سازی در سه گروه خودکنترل، آزمونگر کنترل و جفت شده قرار گرفتند. گروه خود کنترل هنگام درخواست بازخورد نوار ویدئویی دریافت کردند. گروه آزمونگر کنترل بعد از 5 کوشش و گروه جفت شده نیز همراه با گروه خودکنترل بازخورد دریافت کردند. از همة گروه ها فیلمبرداری شد. مرحلة تمرین، 100 کوشش شامل 10 سری 10 کوششی بود و آزمون یادداری و انتقال 48 ساعت بعد گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یکطرفة تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی توکی و برای رسم نمودارها از نرم افزار اکسل استفاده شد. نتایج نشان داد که نوع بازخورد بر شکل مهارت حرکتی دارت در اکتساب، یادداری و انتقال تاثیر معنی داری دارد (05/0 P
