مجید اکبری یزدی؛ مهدی سهرابی؛ امیر مقدم
دوره 2، شماره 3 ، مهر 1389
چکیده
یکی از عوامل اثرگذار بر یادگیری و اجرای مهارت‌های حرکتی، توجه است و کانونی کردن آن یک روش برای افزایش بازدهی و یادگیری است. نتایج تحقیقات اخیر نشان داد که کانون توجه اجراکننده نقش مهمی بر اجرا و یادگیری مهارت‌های حرکتی دارد. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دور و نزدیک بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. در این ...
بیشتر
یکی از عوامل اثرگذار بر یادگیری و اجرای مهارت‌های حرکتی، توجه است و کانونی کردن آن یک روش برای افزایش بازدهی و یادگیری است. نتایج تحقیقات اخیر نشان داد که کانون توجه اجراکننده نقش مهمی بر اجرا و یادگیری مهارت‌های حرکتی دارد. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دور و نزدیک بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. در این پژوهش از بین دانشجویان پسر مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد که واحد تربیت بدنی عمومی 1 را در نیمسال دوم سال تحصیلی 89-88 انتخاب کرده بودند، تعداد 60 نفر به‌صورت تصادفی در 3 گروه توجه بیرونی دور (توجه به نشانگر دور از پاها)، گروه توجه بیرونی نزدیک (توجه به نشانگر نزدیک پاها) و گروه کنترل (بدون دستورالعمل توجهی) جایگزین شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از دستگاه تعادل‌سنج (بایودکس) استفاده شد. هر شرکت‌کننده 3 کوشش20 ثانیه‌ای از آزمون تعادل پویا را اجرا کرد. ابتدا داده‌های بدست آمده توسط آمار توصیفی و پس از اطمینان از طبیعی بودن داده‌ها، به کمک آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد گروه توجه بیرونی دور به طور معنی‌داری بهتر از گروه کنترل بود، درحالی که گروه توجه بیرونی نزدیک تفاوت معنی‌داری را در اجرای تکلیف تعادلی نسبت به گروه کنترل ایجاد نکرد.
