مبینا جوادموتاب؛ فاطمه رضایی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحت‌های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان ابتدایی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن شامل دانش‌آموزان دختر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحت‌های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان ابتدایی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن شامل دانش‌آموزان دختر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، 127 نفر از دانش‌آموزان به‌عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب و به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامۀ خودکارامدی کودکان و نوجوانان موریس (2001) و فعالیت بدنی برای کودکان رز و همکاران (2009) و پیشرفت تحصیلی شرکتکنندگان استفاده شد. گروه مداخله به مدت چهار ماه، دو بار در روز و سه بار در هفته مجموعه فعالیت‌های بدنی استراحت مغزی را انجام دادند، درحالی‌که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل ارزیابی شدند.یافتهها :تجزیهوتحلیل داده‌ها نشان داد که پس از مداخله (استراحت مغزی) میانگین گروه آزمایش در سه متغیر پیشرفت تحصیلی(p=0/001, F=3/57 )، خودکارامدی (P=0/001 F=7/65 ) و علاقه به فعالیت بدنی ( P=0.001,F=10.72)نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری دارد.نتیجه‌گیری: این یافتهها می‌تواند ضرورت توجه برنامه‌ریزان و مسئولان آموزشی را به اهمیت نقش فعالیت‌های استراحت مغزی در بهبود پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و تأثیر آن بر میزان علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان دختر ابتدایی به‌دنبال داشته باشد.
راضیه شاکرمی؛ احمد نیک روان؛ فاطمه رضایی
چکیده
اختلالات فراگیر رشد که یکی از موارد بسیار شایع آن اوتیسم است شامل گروهی از اختلالات روانی هستند که مهارتهای تعامل اجتماعی و مهارتهای ارتباطی در آنها تخریب شده است. با توجه به بالا بودن هزینه‌های درمانی بیماری اوتیسم، به‌کارگیری روش‌های درمانی جایگزین و مناسب برای بیماران اوتیسم به‌خصوص کودکان و ارتقای سطح کیفی زندگیشان ...
بیشتر
اختلالات فراگیر رشد که یکی از موارد بسیار شایع آن اوتیسم است شامل گروهی از اختلالات روانی هستند که مهارتهای تعامل اجتماعی و مهارتهای ارتباطی در آنها تخریب شده است. با توجه به بالا بودن هزینه‌های درمانی بیماری اوتیسم، به‌کارگیری روش‌های درمانی جایگزین و مناسب برای بیماران اوتیسم به‌خصوص کودکان و ارتقای سطح کیفی زندگیشان از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی با کمک والد مورد علاقه بر تعادل کودکان اوتیسم بود. بدین منظور 24 کودک اوتیسم در دامنه سنی 10-6 سال در این مطالعه شرکت کردند و به مدت 10 هفته تحت مداخله تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی قرار گرفتند. شرکتکنندگان در 2 مرحله پیشآزمون و پسآزمون از نظر مهارت تعادل براساس آزمون لک‌لک و آزمون پاشنه‌پنجه ارزیابی شدند. برای بررسی اختلاف بین گروه‌ها در پیشآزمون از تحلیلواریانس یک‌طرفه و به منظور تجزیهوتحلیل اثرات پروتکل پژوهش، آزمون تحلیلواریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی شفه در سطح معناداری 0.05≥P به‌کار گرفته شد. نتایج نشان داد که تمرینات یکپارچگی حسی–حرکتی به طور معناداری موجب بهبود مهارت تعادل ایستا و پویا شده است و رویکرد والد-محور با اثرات مثبتی از طریق دستکاری ویژگی‌های روانشناختی مانند حس تعلق و همبستگی، انگیزش و اطمینان بالاتر دارای مزایای بهتری در بهبود تعادل پویا بوده است.
فاطمه رضایی؛ فضل اله باقرزاده؛ محمد حسین صادق زاده
چکیده
سرسختی ذهنی، عبارت است از توانایی افزایش جریان انرژی مثبت هنگام مواجهه با سختی‌ها. هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ سرسختی ذهنی کوهنوردان زن و مرد ماهر و مبتدی بود. 130 کوهنورد بهطور تصادفی ساده در قالب کوهنوردان ماهر و مبتدی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامۀ سرسختی ذهنی شیرد، گلبی و ون ورش و برای تحلیل داده‌ها از تحلیل ...
بیشتر
سرسختی ذهنی، عبارت است از توانایی افزایش جریان انرژی مثبت هنگام مواجهه با سختی‌ها. هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ سرسختی ذهنی کوهنوردان زن و مرد ماهر و مبتدی بود. 130 کوهنورد بهطور تصادفی ساده در قالب کوهنوردان ماهر و مبتدی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامۀ سرسختی ذهنی شیرد، گلبی و ون ورش و برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی LSD در سطح معناداری 05/0≥P استفاده شد .نتایج نشان داد که اثر اصلی تبحر معنادار نبوده و اثر اصلی جنسیت و تعامل جنسیت و تبحر معنادار بود. با تجزیهوتحلیل بیشتر داده‌ها معلوم شد که بیشترین میانگین مربوط به کوهنوردان مرد ماهر در مؤلفۀ اطمینان و کمترین میانگین بهدستآمده مربوط به کوهنوردان زن مبتدی در مؤلفه کنترل بود. همچنین کوهنوردان مرد ماهر به شکل معناداری در هر سه خردهمقیاس اطمینان، کنترل، و ثبات نسبت به کوهنوردان زن ماهر بالاتر بودند. بدین ترتیب پیشنهاد میشود که با توجه به ماهیت ورزشی کوهنوردی که یک ورزش استقامتی و پرمخاطره است، صرفاً ماهر بودن در توسعۀ سطح سرسختی ذهنی کوهنوردان ملاک نیست و عوامل دیگری مانند جنسیت و تعامل آن با مهارت نیز نقش مهمی دارند.
فاطمه رضایی؛ مهدی شهبازی؛ فضل الله باقرزاده
چکیده
عملکرد ماهرانه در فوتبال علاوه بر تکنیکهای درست، به تصمیمگیری سریع و صحیح نیازمند است. این تصمیمات به طور معمول در شدتهای مختلف فعالیت و عملکرد اتخاذ میشوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف شدت فعالیت و انگیختگی بر تصمیمگیری (سرعت و دقت تصمیمگیری) فوتبالیستهای زن ماهر است. 16 فوتبالیست ماهر زن شرکتکننده ...
بیشتر
عملکرد ماهرانه در فوتبال علاوه بر تکنیکهای درست، به تصمیمگیری سریع و صحیح نیازمند است. این تصمیمات به طور معمول در شدتهای مختلف فعالیت و عملکرد اتخاذ میشوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف شدت فعالیت و انگیختگی بر تصمیمگیری (سرعت و دقت تصمیمگیری) فوتبالیستهای زن ماهر است. 16 فوتبالیست ماهر زن شرکتکننده در تحقیق که سابقة شرکت در مسابقات را به مدت هشت سال یا بیشتر داشتند، از مجموع بازیکنان ماهر حاضر در لیگ برتر بانوان استان تهران بهصورت داوطلبانه انتخاب شدند. برای ارزیابی عملکرد تصمیمگیری از تصاویر موقعیت فوتبالی به کمک مانیتور استفاده شد، که بازیکنان باید پاسخ صحیح را از میان گزینهها (شوت – پاس - دریبل) انتخاب میکردند. همچنین موقعیتهای آزمون بهصورت 3 (سطوح انگیختگی) در 3 (سطوح شدت فعالیت) طراحی شد که سطوح مختلف شدت فعالیت شامل سه سطح استراحت، 40 درصد حداکثر ضربان قلب، 80 درصد حداکثر ضربان قلب و سطوح مختلف انگیختگی شامل سه سطح موقعیت بدون حضور تماشاچی، موقعیت همراه با تماشاچی غیرفعال، موقعیت همراه با تماشاچی فعال بود. از روش آماری پارامتریک تحلیل واریانس چندمتغیره، 3 (سطوح شدت فعالیت) در3 (سطوح انگیختگی) بر دقت و نیز سرعت تصمیمگیری بهمنظور مقایسة کلی میان موقعیتهای آزمون برای پیدا کردن تفاوت به تفکیک در موقعیتها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه، اندازههای تکراری و نیز آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 95درصد استفاده شد. نتایج تفاوت معنیداری را در سرعت تصمیمگیری بین سطوح مختلف انگیختگی نشان نداد (05/0R>)، اما دقت تصمیمگیری بین سطوح مختلف انگیختگی تفاوت معنیداری را نشان داد (05/0R< ). سرعت تصمیمگیری بازیکنان در سطوح انگیختگی بدون حضور تماشاچی و تماشاچی غیرفعال با افزایش در شدت تمرین بهبود داشت، ولیکن سرعت تصمیمگیری بازیکنان در موقعیت همراه با تماشاچی فعال بین شدتهای مختلف فعالیت تفاوت معنیداری را نشان نداد (05/0R>). همچنین دقت تصمیمگیری بازیکنان در موقعیتهای بدون حضور تماشاچی و تماشاچی فعال بین شدتهای مختلف فعالیت اختلاف معنیداری را نشان نداد (05/0R>). دقت تصمیمگیری بازیکنان در موقعیت تماشاچی غیرفعال با افزایش در شدت فعالیت بهبود یافت. این یافتهها نشان میدهد که شدت فعالیت و انگیختگی بهطور جداگانه بر هر یک از مؤلفههای تصمیمگیری اثرگذارند.
فاطمه رضایی؛ احمد فرخی؛ فضل اله باقرزاده
چکیده
هدف از این تحقیق، تعیین اثر یکی از راهبردهای روانشناختی با عنوان خودگفتاری انگیزشی بود. خودگفتاری انگیزشی نوعی خودگفتاری است که به نظر می رسد از طریق تلاش و صرف انرژی بیشتر و با ایجاد انگیزش مثبت در اجرا موجب تسهیل در کار و کنترل سطح انگیختگی می شود. البته در این پژوهش اثر این راهبرد بر اجرای مهارت ساده و پیچیده بررسی شده است. به همین ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، تعیین اثر یکی از راهبردهای روانشناختی با عنوان خودگفتاری انگیزشی بود. خودگفتاری انگیزشی نوعی خودگفتاری است که به نظر می رسد از طریق تلاش و صرف انرژی بیشتر و با ایجاد انگیزش مثبت در اجرا موجب تسهیل در کار و کنترل سطح انگیختگی می شود. البته در این پژوهش اثر این راهبرد بر اجرای مهارت ساده و پیچیده بررسی شده است. به همین منظور از 42 دانشجوی تربیت بدنی در دامنه سنی 20 تا 25 سال که واحد بسکتبال 1 و 2 را گذرانده اند، استفاده شد. نمونه حاضر به شکل تصادفی ساده دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند، پس از 15 دقیقه گرم کردن عمومی بدن و تمرین تکالیف ابتدا یک پیش آزمون بدون مداخلة خودگفتاری، شامل آزمون پاس دادن توپ بسکتبال، ایفرد 1996 الف تحت تکلیف ساده و آزمون پاس دادن، ایفرد 1984 تحت تکلیف پیچیده، انجام گرفت. سپس یک پس آزمون شامل آزمون عنوان شده با مداخلة خودگفتاری از آنها به عمل آمد. در این پژوهش برای تعیین اختلاف درون گروهی و برون گروهی به ترتیب از آزمون های t همبسته و t مستقل از نرم افزار SPSS با نسخة 5/11 در سطح معنی داری آلفای 05/0 استفاده شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون t مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه های کنترل و تجربی در اجرای مهارت ساده (703/0= P) و پیچیده (512/0=P) در مرحلة پیش آزمون وجود نداشت. در نتیجه هر دو گروه از نظر عملکرد در یک سطح هستند. همچنین خودگفتاری انگیزشی موجب افزایش بهبود در اجرای مهارت ساده در گروه تجربی شد (01/0=P)؛ اختلاف معنی دار به نفع گروه تجربی به لحاظ بهبود مهارت ساده در پس آزمون دو گروه مشاهده شد (004/0=P)؛ خودگفتاری انگیزشی موجب افزایش بهبود در اجرای مهارت پیچیده در گروه تجربی شد (001/0=P)؛ اختلاف معنی دار به نفع گروه تجربی به لحاظ بهبود مهارت پیچیده در پس آزمون دو گروه مشاهده شد (048/0=P). با توجه به اختلاف میانگین در مهارت ساده بین گروه انگیزشی و کنترل (94/0=? ) و اختلاف میانگین در مهارت پیچیده بین این دو گروه (48/0 =? )، مشخص شد که اختلاف میانگین در مهارت ساده بیشتر از مهارت پیچیده بوده است. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد خودگفتاری انگیزشی بر بهبود اجرای تکالیف مؤثر بوده و اثر آن بر مهارت ساده بیشتر بوده است.
