علیرضا فارسی؛ محمدرضا محمودی؛ مریم کاویانی
چکیده
مقدمه: کنترل داشتن بر عملکرد یکی از اصلی ترین عوامل موفقیت در رشته تیراندازی است. تحقیقات نشان داده اند که هر چه فرد اطلاعات بیشتری از عملکرد بدن خود داشته باشد، قادر به کنترل بهتر آن خواهد بود. هدف این مطالعه تعیین تأثیر تمرین بازخورد زیستی ضربان قلب همراه با آرامسازی بر عملکرد و رفتار خیرگی تیراندازان بود.روش پژوهش: شانزده تیرانداز ...
بیشتر
مقدمه: کنترل داشتن بر عملکرد یکی از اصلی ترین عوامل موفقیت در رشته تیراندازی است. تحقیقات نشان داده اند که هر چه فرد اطلاعات بیشتری از عملکرد بدن خود داشته باشد، قادر به کنترل بهتر آن خواهد بود. هدف این مطالعه تعیین تأثیر تمرین بازخورد زیستی ضربان قلب همراه با آرامسازی بر عملکرد و رفتار خیرگی تیراندازان بود.روش پژوهش: شانزده تیرانداز نیمه ماهر، 18تا 40 ساله با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کننده ها به طور همگن در دو گروه آزمایشی( بازخورد زیستی ضربان قلب همراه با آرامسازی شکمی) و کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از انجام مداخله‌های تمرینی، همه شرکت کننده ها 20 شلیک از فاصله ده متری انجام دادند، در حالیکه نمرات دقت تیراندازی توسط نرم افزار اسکت و رفتار خیرگی آنها توسط دستگاه ردیابی چشم اندازه گیری می شد. شرکت کننده‌های گروه آزمایشی مداخله بازخورد زیستی ضربان قلب در حین آرامسازی شکمی به مدت 4 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه را انجام دادند.یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس 2*2 (گروه * مرحله)نشان داد نمره دقت هدف گیری در عملکرد ورزشکاران تفاوت معناداری وجود داشت ولی در رفتار خیرگی تیراندازان در دو گروه مداخله و گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت. اما به طور کلی در متغیر رفتار خیرگی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش داشته است.نتیجه‌گیری: در مجموع تمرینات بازخورد زیستی ضربان قلب همراه با آرامسازی توانست عملکرد تیراندازان نیمه ماهر را بهبود بخشد اما در رفتار خیرگی تیراندازان علی رقم بهبود شاخص های این متغیر،تفاوت معناداری ایجاد نشد.
مریم کاویانی؛ فهیمه بدیعی؛ علی خطیبی؛ محسن دهقانی
چکیده
آسیب‌های ورزشی، از تجربه‌های بسیار سخت و خطرناکی است که ورزشکاران در طول فعالیت ورزشی خود با آن روبه‌رو می‌شوند. حتی پس از بهبود، عوامل روان‌شناختی مثل ترس از حرکت و اضطراب می‌توانند بر بازگشت به ورزش تأثیر بگذارند. هدف پژوهش مقایسۀ ترس از حرکت یا آسیب مجدد و اضطراب ناشی از درد در ورزشکاران با و بدون سابقۀ آسیب‌دیدگی عضلانی ...
بیشتر
آسیب‌های ورزشی، از تجربه‌های بسیار سخت و خطرناکی است که ورزشکاران در طول فعالیت ورزشی خود با آن روبه‌رو می‌شوند. حتی پس از بهبود، عوامل روان‌شناختی مثل ترس از حرکت و اضطراب می‌توانند بر بازگشت به ورزش تأثیر بگذارند. هدف پژوهش مقایسۀ ترس از حرکت یا آسیب مجدد و اضطراب ناشی از درد در ورزشکاران با و بدون سابقۀ آسیب‌دیدگی عضلانی اسکلتی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روش پژوهش علّی-مقایسه‌ای بود. در این تحقیق 60 ورزشکار مرد حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای رشته‌های مختلف ورزشی کشور شرکت داشتند که 30 نفر از آنها سابقۀ آسیب‌دیدگی عضلانی-اسکلتی داشتند و حداقل دو ماه از حضور در میادین و فعالیت ورزشی دور بودند. نمونه‌گیری به‌صورت در دسترس و هدفمند بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از پرسشنامه‌های ترس از حرکت و اضطراب ناشی از درد استفاده شد. داده‌ها با آزمون تی مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دو گروه ورزشکاران با و بدون سابقۀ آسیب‌دیدگی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0≥p). بدین‌معنی که ترس از آسیب مجدد و اضطراب ناشی از درد گروه با سابقۀ آسیب‌دیدگی نمرات بالاتری نسبت به گروه بدون سابقۀ آسیب کسب کردند. بنابراین شناسایی عوامل شناختی مهم درگیر در ادراک درد و وجود برنامه‌های توانبخشی برای بهبود روانی و درگیری ذهنی پس از آسیب‌دیدگی ورزشکاران حائز اهمیت است.
مریم کاویانی؛ بهروز عبدلی؛ رضا ابراهیمی
چکیده
هدف کلی تحقیق بررسی تأثیر توانمندسازی شناختی بر حافظۀ کاری و یادگیری مشاهده‌ای مهارت پرتاب دارت کودکان بود. 40 دانش‌آموز 11-10 ساله به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. در مرحلۀ اول توانمندسازی شناختی و در مرحلۀ دوم یادگیری مشاهده‌ای پرتاب دارت انجام گرفت. در مرحلۀ اول، ابتدا پیش‌آزمون شناختی گرفته شد، براساس سن و نمرات پیش‌آزمون افراد ...
بیشتر
هدف کلی تحقیق بررسی تأثیر توانمندسازی شناختی بر حافظۀ کاری و یادگیری مشاهده‌ای مهارت پرتاب دارت کودکان بود. 40 دانش‌آموز 11-10 ساله به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. در مرحلۀ اول توانمندسازی شناختی و در مرحلۀ دوم یادگیری مشاهده‌ای پرتاب دارت انجام گرفت. در مرحلۀ اول، ابتدا پیش‌آزمون شناختی گرفته شد، براساس سن و نمرات پیش‌آزمون افراد به دو گروه 20 نفرۀ همگن تمرین شناختی و بدون تمرین شناختی تقسیم شدند. به گروه شناختی 8 جلسۀ 45 دقیقه‌ای تمرینات توانمندسازی شناختی داده شد. سپس افراد در پس‌آزمون شناختی شرکت کردند. آزمون شناختی با استفاده از نرم‌افزار کرسی بلک (حافظۀ کاری) انجام گرفت. در مرحلۀ دوم، هر کدام از گروه‌های مرحلۀ اول به دو گروه 10 نفری مشاهده‌ای+بدنی و بدنی تقسیم شدند. پس از شرکت در پیش‌آزمون پرتاب دارت، مرحلۀ تمرین دارت (سه جلسۀ 20 پرتابی) به‌صورت مشاهده‌ای و بدنی بود. گروه مشاهده‌ای+بدنی علاوه‌بر پرتاب ویدئو مدل ماهر پرتاب دارت را مشاهده کردند. پس‌آزمون شناختی در انتها گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری2*3 و 2*4 استفاده شد. نتایج نشان داد که حافظۀ کاری گروه شناختی به‌طور معناداری بهتر از گروه غیرشناختی بود. گروه شناختی+ مشاهده‌ای+ بدنی در پس‌آزمون دارت به‌طور معناداری بهتر از سایر گروه‌ها عمل کرد. به‌نظر می‌رسد که توانمندسازی شناختی موجب تسهیل یادگیری از طریق مشاهده می‌شود.
