فرزانه حاتمی؛ فرشید طهماسبی؛ هدیه پاسبانی
چکیده
مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است.روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این ...
بیشتر
مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است.روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و به سه گروه همگن نوروفیدبک بتا/ تتا، نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر (کاهش تتا در نقاط F4 و FZ و افزایش آلفای پایین و بالا در نقاط P3 و P7) و گروه کنترل تقسیم شدند. مرحله اکتساب شامل 6 جلسه بود. گروه کنترل در طول جلسات فقط به تمرین بدنی پرداختند. 48 ساعت پس از جلسات اکتساب، آزمون یادداری و پس از آن یک آزمون انتقال با تعویض دست برای گرفتن سلاح انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در تمام جلسات بهطور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر داشت. گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در آزمون یادداری بهطور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر و همچنین گروه نوروفیدبک بتا/تتا عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت و دو گروه نوروفیدبک در آزمون انتقال نسبت به گروه کنترل از عملکرد بهتری برخوردار بودند، اما تفاوت معناداری بین دو گروه نوروفیدبک وجود نداشت.نتیجه گیری: مطالعات آینده میتواند با تصحیح پروتکلهای نوروفیدبک بر اساس ارتباط مغز و نخبگی، روند پیشرفت و رسیدن به اوج اجرا در تیراندازی را برای افراد مبتدی تسریع کند.
فرزانه حاتمی؛ فرشید طهماسبی؛ الهه میرمیران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خستگی جسمانی بر مهارت ویژۀ شوت بسکتبال در بازیکنان خبره بود. 10 بسکتبالیست مرد با میانگین سنی 9/24 سال و میانگین سابقۀ ورزشی 5/10 سال، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. در مرحلۀ پیش‌آزمون، بازیکنان 150 شوت ثابت را از 5 فاصلۀ 35/3، 96/3، 57/4، 18/5 و 79/ 5 متر نسبت به حلقه (هر نقطه 30 شوت) اجرا کردند .در مرحلۀ پس‌آزمون، ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خستگی جسمانی بر مهارت ویژۀ شوت بسکتبال در بازیکنان خبره بود. 10 بسکتبالیست مرد با میانگین سنی 9/24 سال و میانگین سابقۀ ورزشی 5/10 سال، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. در مرحلۀ پیش‌آزمون، بازیکنان 150 شوت ثابت را از 5 فاصلۀ 35/3، 96/3، 57/4، 18/5 و 79/ 5 متر نسبت به حلقه (هر نقطه 30 شوت) اجرا کردند .در مرحلۀ پس‌آزمون، برای ایجاد شرایط خستگی از آزمون RAST استفاده شد. بازیکنان پیش از اجرا از هر فاصله، یکبار RAST را بهطور کامل انجام دادند و بلافاصله 30 پرتاب خود را اجرا کردند. یافتههای حاصل از آزمون رگرسیون خطی و t تکنمونهای نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد واقعی و پیشبینیشدۀ بازیکنان در نقطۀ پنالتی در پیش‌آزمون و پس‌آزمون وجود دارد و از اثر مهارت ویژه حمایت می‌کند. همچنین نتایج آزمون t همبسته نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد بازیکنان در نقاط پنالتی و دورترین نقطه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون وجود دارد. براساس یافتههای تحقیق بازیکنان در نقطۀ پنالتی دارای مهارت ویژهاند و خستگی جسمانی در این نقطه بر عملکرد بازیکنان تأثیر معناداری نداشته و از کیفیت عملکرد بازیکنان در آن نقطه نکاسته است.
امیرحسین براتی؛ فرشید طهماسبی؛ کریم بیگلر
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط ویژگیهای شخصیتی با میزان بروز آسیب در کشتیگیران نخبۀ ایران بود. بدین منظور 60 نفر از کشتیگیران نخبۀ ایران در این مطالعه شرکت کردند. اطلاعات تحقیق از طریق فرم گزارش آسیب و پرسشنامۀ ارزیابی شخصیت نئو جمعآوری شد. از روشهای آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 95 درصد برای ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط ویژگیهای شخصیتی با میزان بروز آسیب در کشتیگیران نخبۀ ایران بود. بدین منظور 60 نفر از کشتیگیران نخبۀ ایران در این مطالعه شرکت کردند. اطلاعات تحقیق از طریق فرم گزارش آسیب و پرسشنامۀ ارزیابی شخصیت نئو جمعآوری شد. از روشهای آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 95 درصد برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد همۀ کشتیگیران در طول یک فصل حداقل دو آسیب را متحمل شدهاند. همچنین در کشتیگیران نخبه بین ویژگیهای شخصیتی شامل بیثباتی هیجانی (005/0≥P)، برون‌گرایی (003/0≥P)، باز بودن نسبت به تجربههای مختلف (047/0≥P)، توافقپذیری (0001/0≥P) و وجدانی بودن (0001/0≥P) با میزان بروز آسیب ارتباط معناداری وجود داشت. در مجموع یافتههای این تحقیق نشان داد که برخورداری از ویژگیهای شخصیتی مانند بیثباتی هیجانی پایین، برون‌گرایی بالا، باز بودن نسبت به تجربههای مختلف پایین، توافقپذیری بالا و وجدانی بودن بالا به ورزشکاران نخبه کمک می‌کند تا بهتر بتوانند با موقعیتهای استرس‌زا که در ورزش اتفاق میافتد، کنار بیایند و با اعتمادبه‌نفس بالا با عوامل روانی مضر مانند استرس و اضطراب مقابله کنند و در نهایت احتمالاً سبب کاهش بروز آسیب شوند. بنابراین به مسئولان، مربیان، پزشکان و روان‌شناسان ورزشی توصیه میشود تا برنامهریزی و اقدام‌های لازم را برای ارزیابی ویژگیهای شخصیتی ورزشکاران نخبه انجام دهند تا با انتخاب ورزشکاران با ویژگیهای شخصیتی مناسب احتمال بروز آسیب در ورزشکاران نخبه کاهش یابد و به این صورت در پیشگیری از بروز آسیب گامهایی برداشته شود.
کریم بیگلر؛ امیرحسین براتی؛ داریوش سودی؛ فرشید طهماسبی
چکیده
آزمون‌های نیمرخ حالات خلقی نشان می‌دهند، بازیکنانی که دچار آسیب‌دیدگی می‌شوند، از نظر روانی نیز تأثیر می‌پذیرند. در موارد آسیب‌های شدیدتر، افت سلامت روانی و تمایل به افسردگی غیرمعمول نیست. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر آسیب بر نیمرخ حالات خلقی بازیکنان فوتبال تیم پرسپولیس تهران بود. بدین منظور 54 نفر از بازیکنان تیم پرسپولیس در دو ...
بیشتر
آزمون‌های نیمرخ حالات خلقی نشان می‌دهند، بازیکنانی که دچار آسیب‌دیدگی می‌شوند، از نظر روانی نیز تأثیر می‌پذیرند. در موارد آسیب‌های شدیدتر، افت سلامت روانی و تمایل به افسردگی غیرمعمول نیست. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر آسیب بر نیمرخ حالات خلقی بازیکنان فوتبال تیم پرسپولیس تهران بود. بدین منظور 54 نفر از بازیکنان تیم پرسپولیس در دو ردۀ سنی بزرگسالان و امید در این تحقیق شرکت کردند. اطلاعات تحقیق از طریق پرسشنامۀ POMS قبل و بعد از آسیب‌دیدگی بازیکنان و توسط پزشک تیم جمعآوری شد. از روشهای آمار توصیفی و آزمون t وابسته در سطح معناداری 95 درصد برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که همۀ بازیکنان تیم پرسپولیس در طول فصل 92 – 91 حداقل یک آسیب را متحمل شدهاند. همچنین نتایج نشان داد که قبل از آسیب نیمرخ حالات خلقی آنها همانند نمودار کوه یخی مورگان بود که بعد از آسیب دچار وارونگی شد و نیز تفاوت معناداری بین نیمرخ خلقی بازیکنان قبل و بعد از آسیب مشاهده شد (0001/0=P). یافتههای این تحقیق نشان میدهد که میانگین نیمرخ حالات خلقی بازیکنان بعد از آسیب دچار تغییراتی شده و سطح تنش، افسردگی، خشم، خستگی و سردرگمی آنها افزایش یافته است، درحالیکه سرزندگی آنها کاهش یافته است.
