اکبر معینی؛ غلام حسین ناظم زادگان؛ ربابه رستمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر هماهنگی حرکتی کودکان مبتلابه اختلال طیف اوتیسم مدارس شهر شیراز بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و طرح یک گروهه با مراحل اندازهگیری بود. شرکتکنندگان 16 نفر از کودکان 5 تا 12 سال با میانگین سنی 21/2±62/8 بودند که با توجه به نتایج حاصل از خرده آزمونهای برنینکس- اوزرتسکی به صورت تصادفی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر هماهنگی حرکتی کودکان مبتلابه اختلال طیف اوتیسم مدارس شهر شیراز بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و طرح یک گروهه با مراحل اندازهگیری بود. شرکتکنندگان 16 نفر از کودکان 5 تا 12 سال با میانگین سنی 21/2±62/8 بودند که با توجه به نتایج حاصل از خرده آزمونهای برنینکس- اوزرتسکی به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل همگن شدند. آزمودنیهای گروه آزمایش بهصورت انفرادی تمرینات حس عمقی را بهمدت 24 جلسه در حالیکه گروه کنترل نیز به صورت انفرادی با همان تعداد جلسات، تمرینات معمول کاردرمانی را انجام دادند. بعد از اتمام دوره تمرین، پسآزمون برای هر دو گروه اجرا شد؛ نتایج حاصل نشان داد که در همه خرده مقیاسهای هماهنگی حرکتی: پگبورد، انداختن سکه در جعبه با دست برتر و دست غیر برتر، نخ کردن مهرهها، چیدن مکعبها رویهم، پرتاب توپ بههدف و دریافت توپ تفاوت معناداری بین گروهها وجود داشت. با توجه به بررسی و ارزیابیهای انجامشده در این پژوهش و معنادار شدن هماهنگی حرکتی درنتیجه تغییرات به وجود آمده در سیستم پردازشی و سیستمهای حسی-حرکتی این افراد، میتوان این نتیجهگیری را کرد که تمرینات حس عمقی موجب بهبود هماهنگی حرکتی در کودکان اوتیسم شده است.
غلام حسین ناظم زادگان؛ رقیه ایدر
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تمرین توجه درونی و بیرونی با و بدون موسیقی انگیزشی بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. روش تحقیق از نوع نیمهتجربی و جامعۀ آماری متشکل از ورزشکاران پسر بود. نمونه شامل 60 نفر بود که داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. افراد پس از اجرای پیشآزمون تصادفی در پنج گروه دوازده نفری قرار گرفتند: گروه توجه درونی با موسیقی، توجه ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تمرین توجه درونی و بیرونی با و بدون موسیقی انگیزشی بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. روش تحقیق از نوع نیمهتجربی و جامعۀ آماری متشکل از ورزشکاران پسر بود. نمونه شامل 60 نفر بود که داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. افراد پس از اجرای پیشآزمون تصادفی در پنج گروه دوازده نفری قرار گرفتند: گروه توجه درونی با موسیقی، توجه بیرونی با موسیقی، توجه درونی بدون موسیقی، توجه بیرونی بدون موسیقی و گروه کنترل. تحقیق در سه مرحله اجرا شد؛ پیشآزمون، اجرای پروتکل تمرینی در مدت سه روز (در این مرحله برای گروههای با موسیقی بههمراه دستورالعملهای توجهی، موسیقی انگیزشی از طریق دستگاه صوتی پخش میشد) و مرحلۀ سوم پسآزمون. با توجه به طرح پژوهش، درصورتیکه موسیقی اثر معناداری بر اجرا پس از اعمال متغیرها نشان میداد، دادهها در مرحلۀ چهارم تجزیهوتحلیل میشد. آزمون آماری آنوا پس از مرحلۀ سوم، بین گروهها اختلاف معناداری نشان نداد. بهعبارت دیگر، تمرین توجه با استفاده از راهبردهای درونی و بیرونی، با و بدون موسیقی بر قابلیت انجام تکلیف تعادلی پویا تأثیری ندارد. سطح معناداری 5/0= α در نظر گرفته شد.
ربابه رستمی؛ غلام حسین ناظم زادگان؛ سوسن جباری
چکیده
با اینکه سودمندی آثار موسیقی در ورزش زمینههای تحقیقاتی خاصی را به خود اختصاص داده است، در زمینة شناسایی تأثیر موسیقی روی بازیابی حرکات تحقیقات کمی وجود دارد. تحقیق حاضر، بهمنظور شناسایی اثر موسیقی انگیزشی بر بازیابی اطلاعات حین اجرای یک توالی مهارتی در ورزش کشتی انجام گرفت. 24 آزمودنی پسر ورزشکار با سن (9/ (± 6/21 سال، قد (1/6( ± ...
بیشتر
با اینکه سودمندی آثار موسیقی در ورزش زمینههای تحقیقاتی خاصی را به خود اختصاص داده است، در زمینة شناسایی تأثیر موسیقی روی بازیابی حرکات تحقیقات کمی وجود دارد. تحقیق حاضر، بهمنظور شناسایی اثر موسیقی انگیزشی بر بازیابی اطلاعات حین اجرای یک توالی مهارتی در ورزش کشتی انجام گرفت. 24 آزمودنی پسر ورزشکار با سن (9/ (± 6/21 سال، قد (1/6( ± 4/176 سانتیمتر و وزن (4/8( ± 5/67 کیلوگرم طی 8 هفته، هر هفته 2 جلسه هر جلسه 100 دقیقه در مرحلة اکتساب،30 مهارت کشتی آزاد را آموزش دیدند. پس از 5 روز در آخرین جلسة اکتساب، فهرستی از 10 مهارت با قطعهبندی مشخص (1 – 3 – 2 – 3 – 1) براساس اصول بازیابی سریالی و کدبندیشده به آزمودنیها ارائه و از آنان خواسته شد پس از 2 دقیقه فهرست را بازیابی و آن را اجرا کنند. آزمونگر نمرة اجرای آزمودنی را نسبت به قطعهبندی فهرست ارزیابی کرد و نمرهای به توالی اجرای آزمودنی تخصیص یافت. در مرحلة بعد آزمودنیها بهطور کاملاً تصادفی در دو گروه آزمون و گواه قرار گرفتند. در پسآزمون فهرست دیگری با قطعهبندی اولیه به آزمودنی ارائه شد با این تفاوت که متغیر مستقل موسیقی، برای گروه آزمایشی همزمان با اجرا (براساس فرم BMRI و با انتخاب آزمودنیها) پخش میشد. فرمت موسیقی mp3، کیفیت 192، ضرباهنگ بالاتر از 120 و حجم صدا 50% max سیستم صوتی بود. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از آزمون تی در گروههای مستقل و وابسته (05/0(α= به این نتیجهگیری منجر شد که گروه آزمایشی، بازیابی بهتری در فنون کشتی آزاد نسبت به گروه کنترل داشتند (007/ =P). بنابراین موسیقی میتواند بهعنوان یک عامل انگیزشی در بازیابی توالیهای مهارتی، طی اجرای فنون ورزش کشتی مؤثر باشد.