علی حسین ناصری؛ عباس بهرام؛ حمید صالحی؛ افخم دانشور
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین آثار تمرین کمخطا بر یادگیری یک مهارت هدفگیری در نوجوانان کمتوان ذهنی بود. 40 نوجوان کمتوان ذهنی با توجه به ضریب هوش و ظرفیت حافظۀ کاری در چهار گروه تمرینی جایگزین شدند. تکلیف پاس توپ مینی بسکتبال به هدفی با دایرههای هممرکز بود. شیوۀ تمرین گروهها متفاوت از همدیگر بود. آزمودنیها 200 کوشش تمرینی را در مرحلۀ ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر تعیین آثار تمرین کمخطا بر یادگیری یک مهارت هدفگیری در نوجوانان کمتوان ذهنی بود. 40 نوجوان کمتوان ذهنی با توجه به ضریب هوش و ظرفیت حافظۀ کاری در چهار گروه تمرینی جایگزین شدند. تکلیف پاس توپ مینی بسکتبال به هدفی با دایرههای هممرکز بود. شیوۀ تمرین گروهها متفاوت از همدیگر بود. آزمودنیها 200 کوشش تمرینی را در مرحلۀ اکتساب در پنج بلوک تمرینی اجرا کردند. آزمونهای تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه بهصورت فوری، تأخیری 24 ساعته و تأخیری یکهفتهای اجرا شدند. تکلیف ثانویه شامل شمارش اعداد زوج روبهجلو بود. نتایج نشان داد گروههای که کمترین خطا و کمترین درگیری حافظۀ کاری در طول تمرین داشتند، هم در مرحلۀ اکتساب و هم در آزمون تکلیف منفرد و هم در آزمون تکلیف دوگانه نسبت به گروههای دیگر بهتر عمل کردند. این تحقیق با برآوردهای نظریۀ حلقۀ بستۀ آدامز، نظریۀ بازگماری و با برآوردهای ساختار نقطۀ چالش در خصوص وجود خطا در مرحلۀ اکتساب همخوانی دارد؛ اما این یافتهها با برآوردهای نظریۀ طرحواره مغایرت دارد. همچنین این یافتهها، شواهدی را برای تأیید ادعای ساختار نقطۀ چالش و نظریۀ بازگماری در خصوص افراد خاص (کمتوان ذهنی) ارائه میدهد.
علی پشابادی؛ علیرضا فارسی؛ عباس بهرام؛ افخم دانشفر
چکیده
پیشبینی موفقیتآمیز از کلیدیترین عوامل موفقیت در مهار ضربۀ پنالتی در فوتبال برای دروازهبانان است و معرفی مداخلههای بهینه برای بهبود این توانایی میتواند در ارتقای سطح عملکرد مفید باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مبتنی بر چشم آرام بر پیشبینی ضربۀ پنالتی توسط دروازهبانهای خبره و رفتارهای خیرگی آنها در حین ...
بیشتر
پیشبینی موفقیتآمیز از کلیدیترین عوامل موفقیت در مهار ضربۀ پنالتی در فوتبال برای دروازهبانان است و معرفی مداخلههای بهینه برای بهبود این توانایی میتواند در ارتقای سطح عملکرد مفید باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مبتنی بر چشم آرام بر پیشبینی ضربۀ پنالتی توسط دروازهبانهای خبره و رفتارهای خیرگی آنها در حین پیشبینی بود. شرکتکنندگان پژوهش حاضر، 20 دروازهبان خبرۀ شاغل در مسابقات لیگ برتر تهران بودند که بهصورت تصادفی در دو گروه تمرین و مداخلهنما قرار گرفتند و آزمونها و مداخلههای تمرینی را پشت سر گذاشتند. از دستگاه ردیاب چشم پاپیل برای ثبت دادههای خیرگی و از تکنیک انسداد زمانی برای سنجش پیشبینی استفاده شد. فیلمِ 30 ضربۀ پنالتی توسط بازیکنان خبرۀ فوتبال در شرایط واقعی فیلمبرداری شده و در لحظۀ تماس پا با توپ تصویر مسدود شد که دروازهبانها با نگاه به فیلمها باید پیشبینی خود از مسیر ضربه را اعلام میکردند. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب 2×4 نشان داد که با وجود یکسان بودن گروه تمرین و مداخلهنما در پیشآزمون (05/0P>)، گروه تمرین در سایر مراحل برتری داشت و این برتری را در شرایط فشار نیز حفظ کرد (05/0P<). تمرینات موجب بهبود میزان موفقیت در پیشبینی و تغییر در رفتار خیرگی متناسب با پیشبینی موفقیتآمیز شد و تغییرات بهوجودآمده در فاصلۀ 72 ساعت یادداری و آزمون انتقال تحت فشار نیز پایدار بود. از مداخلات تمرینی مبتنیبر چشم ساکن، میتوان بهعنوان یک بستۀ تمرینی در کنار برنامههای تمرین جسمانی و مهارتهای دروازهبانهای فوتبال استفاده کرد و به این ترتیب به بهبود قابلیتهای ادراکی و استفادۀ بهینه از نشانههای بینایی به آنها کمک کرد
مجتبی جلالوند؛ عباس بهرام؛ افخم دانشفر؛ سعید ارشم
چکیده
هدف تحقیق، تعیین اثر خودکنترلی دشواری تکلیف بر دقت و الگوی حرکتی مهارت ورزشی پات گلف بود. بدین منظور، 30 دانشجوی مبتدی (14 دختر و 16 پسر؛ میانگین سنی 64/1±1/21 سال) بصورت شبه تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در مرحله اکتساب به شرکت کنندگان گروه خودکنترل گفته شد قبل از هر کوشش می توانند هر یک از فواصل از قبل مشخص شده تا هدف (25، 50، 75، 100، 125، ...
بیشتر
هدف تحقیق، تعیین اثر خودکنترلی دشواری تکلیف بر دقت و الگوی حرکتی مهارت ورزشی پات گلف بود. بدین منظور، 30 دانشجوی مبتدی (14 دختر و 16 پسر؛ میانگین سنی 64/1±1/21 سال) بصورت شبه تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در مرحله اکتساب به شرکت کنندگان گروه خودکنترل گفته شد قبل از هر کوشش می توانند هر یک از فواصل از قبل مشخص شده تا هدف (25، 50، 75، 100، 125، 150، 175 و 200 سانتی متری) را انتخاب و تمرین کنند. برنامه تمرین هر آزمودنی گروه خودکنترل مبنایی شد برای برنامه ریزی تمرین فواصل از پیش تعیین شده یکی از آزمودنیهای متناظر در گروه جفت شده. یادگیرندگان در مرحله اکتساب هشت بلوک 10 کوششی تمرین کردند. در روز دوم، آزمونهای یادداری، انتقال تکلیف دوگانه و انتقال تکلیف منفرد اجرا شد. خطای شعاعی (مرحله اکتساب و آزمونها) و امتیاز الگوی حرکتی پات گلف (آزمونها) با استفاده از روش تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری مکرر و امتیاز الگوی حرکتی پات گلف در مرحله اکتساب با استفاده از آزمون t تحلیل شد. بر اساس نتایج، خطای شعاعی گروه خودکنترل در مرحله اکتساب نسبت به گروه جفت شده تفاوت نداشت (709/0=p)، اما در آزمون های یادداری، انتقال تکلیف دوگانه و انتقال تکلیف منفرد کمتر بود (001/0>p در همه موارد). همچنین، الگوی حرکتی گروه خودکنترل در مرحله اکتساب و آزمونهای مختلف نسبت به گروه جفت شده برتری داشت (001/0>p در همه موارد). مزایای خودکنترلی دشواری تکلیف با استفاده از چارچوب نقطه چالش توجیه شد.
غزال محمدی؛ معصومه شجاعی؛ افخم دانشفر
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تغییرپذیری فاصلۀ کانون توجه از طریق خودگویی آموزشی بر یادگیری فورهند تنیس روی میز بود. شرکتکنندهها پس از پیشآزمون، طی شش جلسه به تمرین 180 ضربۀ فورهند با تکرار کلمات نشانۀ "کمی چرخش" در مورد دست (ساعد را کمی به سمت بیرون بچرخانند) در گروه کانون توجه درونی، "کمی باز" در مورد حرکت ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تغییرپذیری فاصلۀ کانون توجه از طریق خودگویی آموزشی بر یادگیری فورهند تنیس روی میز بود. شرکتکنندهها پس از پیشآزمون، طی شش جلسه به تمرین 180 ضربۀ فورهند با تکرار کلمات نشانۀ "کمی چرخش" در مورد دست (ساعد را کمی به سمت بیرون بچرخانند) در گروه کانون توجه درونی، "کمی باز" در مورد حرکت راکت (صفحۀ راکت هنگام ضربه کمی باز باشد) در گروه کانون توجه بیرونی نزدیک، "بالای تور" در مورد حرکت توپ (توپ را روی تور بفرستند) در گروه توجه بیرونی دور پرداختند. گروه کنترل طی دورۀ اکتساب، بدون خودگویی تمرین کرد. دو روز پس از آزمون اکتساب، آزمون یادداری در شرایط مشابه و بعد از استراحت آزمون انتقال با تغییر جهت هدف (فورهند موازی) و هر دو بدون خودگویی انجام گرفت. دقت اجرای فورهند تنیس روی میز با یک مقیاس پنجارزشی (لیائو و مسترز، 2001) و الگوی ضربه با استفاده از مقیاسی محققساخته سنجیده شد . نتایج تحلیل واریانس پنج گروه در شش جلسه با تکرار سنجش عامل جلسه و همچنین تحلیل واریانس یکطرفه، اکتساب، یادداری و انتقال دقت فورهند گروه کانون توجه درونی بهطور معناداری کمتر از سایر گروهها بود (05/0P<). علاوهبر این، اثر افزایش فاصلۀ کانون توجه بر اکتساب و یادداری الگوی فورهند معنادار بود. اثر کانون توجه بیرونی نزدیک بر یادداری الگو نیز معنادار بود، ولی انتقال الگوی ضربه در گروه کنترل بهطور معناداری بیشتر از کانون توجه بیرونی دور بود (05/0P <). بنابراین برای آموزش فورهند به نوجوانان مبتدی استفاده از خودگویی با افزایش فاصلۀ کانون توجه و کانون توجه بیرونی نزدیک و عدم استفاده از کانون توجه درونی توصیه میشود.