سمیه جوکار تنگ کرمی؛ محمود شیخ؛ فضل اله باقرزاده
چکیده
اختلال هماهنگی رشدی یک اختلال حرکتی است که مهارتهای حرکتی درشت، مهارتهای حرکتی ظریف و هماهنگی حرکتی را درگیر می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت بدنی منتخب بر بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان دختر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی است. روش انجام تحقیق نیمه‌تجربی بود. نمونۀ آماری شامل 30 نفر از دانشآموزان مبتلا به ...
بیشتر
اختلال هماهنگی رشدی یک اختلال حرکتی است که مهارتهای حرکتی درشت، مهارتهای حرکتی ظریف و هماهنگی حرکتی را درگیر می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت بدنی منتخب بر بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان دختر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی است. روش انجام تحقیق نیمه‌تجربی بود. نمونۀ آماری شامل 30 نفر از دانشآموزان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بودند که براساس پرسشنامۀ محقق‌ساخته و آزمون MABC از بین 400 دانشآموزان دختر پایۀ دوم ابتدایی شهرستان شیراز انتخاب شدند. آزمودنیها بهطور تصادفی پس از انجام پیشآزمون با استفاده از آزمون مهارتهای حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم (TGMD 2) به دو گروه همگن 15 نفری به‌عنوان گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی به مدت 12 جلسه (3 روز در هفته و هر روز به مدت 45 دقیقه ) برنامۀ حرکتی منتخب را انجام دادند؛ در این مدت آزمودنی‌های گروه کنترل به فعالیتهای معمول خود در مدرسه می‌پرداختند. سپس از هر دو گروه پسآزمون به‌عمل آمد. به‌منظور تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس مرکب 2´2 استفاده شد (05/0 P≤). یافتههای تحقیق نشان داد که اجرای فعالیت بدنی منتخب تأثیر معناداری در بهبود مهارتهای حرکتی درشت کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی داشته است (001/0P = )، بنابراین پیشنهاد میشود برای رشد مهارتهای حرکتی درشت و در نتیجه بهبود اختلال هماهنگی رشدی کودکان، در ساعات تربیت بدنی مدارس، فعالیت بدنی منتخب در اختیار معلمان تربیت بدنی قرار گیرد و اجرا شود.
امیر عباس قلی پور؛ مهدی شهبازی؛ فضل اله باقرزاده
چکیده
نظریه اسناد یکی از نظریه های پویای روانشناختی است که به تبیین و تشریح ادراک افراد از وقایع می پردازد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اسنادهای موفقیت و شکست ورزشکاران و مربیان بود. جامعه مورد مطالعه را، ورزشکاران و مربیان تیم های ملّی(نخبه) و ورزشکاران و مربیان تیمهای باشگاهی(زیر نخبه) در رشتههای شنا، بدمینتون، کاراته، تکواندو، تنیس ...
بیشتر
نظریه اسناد یکی از نظریه های پویای روانشناختی است که به تبیین و تشریح ادراک افراد از وقایع می پردازد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اسنادهای موفقیت و شکست ورزشکاران و مربیان بود. جامعه مورد مطالعه را، ورزشکاران و مربیان تیم های ملّی(نخبه) و ورزشکاران و مربیان تیمهای باشگاهی(زیر نخبه) در رشتههای شنا، بدمینتون، کاراته، تکواندو، تنیس روی میز و کشتی تشکیل دادند؛ از این میان تعداد120نفر ورزشکار مرد و 12نفر مربی به روش نمونهگیری در دسترس و به صورت مرحلهای انتخاب شدند؛ که با استفاده از پرسشنامهی سبکهای اسنادی(ASQ) اطلاعات مورد نیاز جمعآوری گردید. تجزیه و تحلیل دادهها بوسیله آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و در سطح معنی داری (P<0/05) صورت پذیرفت. یافتههای تحقیق نشانداد که ورزشکاران نخبه، دارای اسنادهای ناپایدارتر واختصاصیتر در مواجه با شرایط شکست از خود بیان کردند و درمقابل ورزشکاران زیرنخبه، اسنادهای پایدارتر و کلیتر، در موقعیت های شکست را بیان نمودند(P0/0001). همچنین مربیانِ ورزشکاران نخبه در بُعد موفقیت، اسنادی پایدارتر و اختصاصیتر از مربیان ورزشکاران زیرنخبه بیان کردند(P0/0001). نتیجه اینکه اسنادهای علّی ورزشکاران(نخبه و زیر نخبه) و مربیانِ ورزشکاران(نخبه و زیر نخبه)برتری را به نفع ورزشکاران و مربیان نخبه بیان نمود چرا که ورزشکاران نخبه بیشتر علل موفقیت را درونی، پایدار و کلی بیان نموده اند؛ همچنین ورزشکاران و مربیان اسنادهای متفاوتی در شرایط یکسان از خود بیان کردند. پیشنهاد میشود که مربیان، ورزشکاران خود را بر تلاش بیشتر و بروز تمام تواناییها در مسابقات تشویق و ترغیب نمایند.
بنیامین قلیچ پور؛ مهدی شهبازی؛ فضل اله باقرزاده
چکیده
هماهنگی، طرحیابی بدن و اندامها در ارتباط با اشیا و رخدادهای محیطی است. هدف از این پژوهش، بررسی لزوم اجرای طرح طناورز در مدارس کشور بود و از آنجا که یکی از مشکلات عمده در یادگیری نوشتن، هماهنگی چشم و دست است، تأثیر یک دوره تمرینات طنابزنی بر هماهنگی چشم – دست در دانشآموزان پایة چهارم ابتدایی بررسی شد. پژوهش حاضر با گروه ...
بیشتر
هماهنگی، طرحیابی بدن و اندامها در ارتباط با اشیا و رخدادهای محیطی است. هدف از این پژوهش، بررسی لزوم اجرای طرح طناورز در مدارس کشور بود و از آنجا که یکی از مشکلات عمده در یادگیری نوشتن، هماهنگی چشم و دست است، تأثیر یک دوره تمرینات طنابزنی بر هماهنگی چشم – دست در دانشآموزان پایة چهارم ابتدایی بررسی شد. پژوهش حاضر با گروه آزمایش و گروه کنترل همراه با طرح پیشآزمون – پسآزمون روی دانشآموزان پایة چهارم ابتدایی در سال 91 – 1390 در شهرستان بهارستان تهران انجام گرفت. آزمودنیها 60 دانشآموز پسر پایة چهارم ابتدایی بودند که بهطور نمونهگیری مرحلهای انتخاب و به تعداد برابر به دو گروه تقسیم شدند. دانشآموزان گروه آزمایش به مدت 10 هفته و هفتهای 3 جلسه به مدت 50 دقیقه برنامة منتخب طنابزنی را اجرا کردند. برای ارزیابی مهارت هماهنگی چشم – دست، از مجموعه آزمون وی – ینا در دو نوبت پیشآزمون – پسآزمون استفاده شد. دادههای حاصل پس از سنجش نرمال بودن بهوسیلة آزمون K-S با استفاده از آزمون آماری t مستقل و وابسته در سطح معناداری 05/0 تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشاندهندة پیشرفت معنادار در گروه آزمایش (44/0 = P برای دست راست و 009/0 = P برای دست چپ) بود. همچنین بین میانگین نمرة پسآزمون هماهنگی چشم – دست در گروههای آزمایش و کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد (0009/0 = P). نتایج نشان داد که برنامة‌تمرینی طرح طناورز موجب پیشرفت در هماهنگی چشم – دست شده است. ازاینرو این تحقیق اجرای طرح طناورز را در مدارس کشور مفید و ضروری میداند.
