منصوره مکبریان؛ سمیه نامدار طجری
چکیده
زمین افتادن و سقوط یکی از شایعترین و جدیترین مشکلات دوران سالمندی محسوب میشود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. به همین منظور، از میان زنان سالمند 60 تا 80 سال ساکن در سرای سالمندان شهرستان قزوین، 45 نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب ...
بیشتر
زمین افتادن و سقوط یکی از شایعترین و جدیترین مشکلات دوران سالمندی محسوب میشود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. به همین منظور، از میان زنان سالمند 60 تا 80 سال ساکن در سرای سالمندان شهرستان قزوین، 45 نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب شدند و بعد از پیشآزمون، بصورت تصادفی به سه گروه خودگفتاری آموزشی با توجه درونی، خودگفتاری آموزشی با توجه بیرونی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل بدون خودگفتاری، گروه خودگفتاری با کانون توجه درونی و گروه خودگفتاری با کانون توجه بیرونی، طی پنج جلسه به تمرین مهارتهای تعادلی پرداختند و در پایان جلسۀ پنجم از هر سه گروه، با استفاده از آزمونهای تعادل ایستا (لک لک) و تعادل پویا (برخاستن و راه رفتن زماندار)، پسآزمون بعمل آمد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط نشان داد که هر دو گروه خودگفتاری نسبت به گروه کنترل در تعادل ایستا بطور معناداری عملکرد بهتری نشان دادند این در حالیست که مداخلات خودگفتاری با هر دو نوع کانون توجه، تفاوت معناداری را در تعادل پویای سالمندان موجب نگردید(05/0 P≥). بطور کلی با توجه به نتایج این پژوهش میتوان گفت، خودگفتاری با دستورالعمل کانون توجه بیرونی و درونی میتواند به عنوان یک راهکار شناختی برای بهبود تعادل ایستای سالمندان در نظر گرفته شود.
منصوره مکبریان؛ ولیاله کاشانی؛ کبری کاشانی؛ سمیه نامدار طجری
چکیده
در این تحقیق تلاش شد تا اثر شرکت در فعالیتهای بدنی بر میزان شادکامی زنان و مردان سالمند شهر تهران ارزیابی شود. جامعۀ آماری تحقیق کلیۀ افراد سالمند مناطق 22گانۀ شهر تهران بود که از این میان 400 نفر به روش تصادفی خوشهای چندمرحلهای بهعنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. برای تعیین فعال و غیرفعال بودن افراد سالمند از پرسشنامۀ فعالیت بدنی ...
بیشتر
در این تحقیق تلاش شد تا اثر شرکت در فعالیتهای بدنی بر میزان شادکامی زنان و مردان سالمند شهر تهران ارزیابی شود. جامعۀ آماری تحقیق کلیۀ افراد سالمند مناطق 22گانۀ شهر تهران بود که از این میان 400 نفر به روش تصادفی خوشهای چندمرحلهای بهعنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. برای تعیین فعال و غیرفعال بودن افراد سالمند از پرسشنامۀ فعالیت بدنی شارکی و برای تعیین میزان شادکامی این افراد از پرسشنامۀ شادکامی آکسفورد (OHI) که روایی و پایایی آنها تأیید شد، استفاده شد. سن تمامی سالمندان شرکتکننده در این تحقیق بالای 60 سال بود و در عین حال هیچ یک از آنها دچار مشکلات روانی و جسمانی نبودند. پس از توزیع و سپس جمعآوری پرسشنامه و دستهبندی اطلاعات خام، بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار spss نسخۀ 13 استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) در سطح معناداری0071/0P ≤ نشان داد افراد فعال در تمامی خردهمقیاسهای شادکامی از جمله رضایت از زندگی، خوشی، عزت نفس، کنترل، کارامدی، آرامش و بهطور کلی شادکامی از افراد غیرفعال بهطور معناداری نمرههای بالاتری را کسب کردند. درحالیکه اثر جنسیت و تعامل سطح فعالیت و جنسیت اثر معناداری بر شادکامی سالمندان نداشت. بنابراین میتوان گفت یکی از عوامل مؤثر بر شادکامی افراد در دوران سالمندی روی آوردن به فعالیت بدنی است.