فاطمه برادران؛ شیلا صفوی همامی؛ سالار فرامرزی
چکیده
اختلال یادگیری ریاضی[1] از اختلالات شایع یادگیری در مدارس به‌شمار می‌رود که در آن کودکان با وجود داشتن هوش طبیعی، توانایی یادگیری و درک مهارت‌های ریاضی را ندارند. این امر ممکن است به‌دلیل اختلال در تمرکز، مشکلات حافظه یا هماهنگ نبودن کامل حرکات بدن به‌وجود آید. در این تحقیق اثر بازی‌های رایانه‌ای و حرکتی به‌صورت مقایسه‌ای بر ...
بیشتر
اختلال یادگیری ریاضی[1] از اختلالات شایع یادگیری در مدارس به‌شمار می‌رود که در آن کودکان با وجود داشتن هوش طبیعی، توانایی یادگیری و درک مهارت‌های ریاضی را ندارند. این امر ممکن است به‌دلیل اختلال در تمرکز، مشکلات حافظه یا هماهنگ نبودن کامل حرکات بدن به‌وجود آید. در این تحقیق اثر بازی‌های رایانه‌ای و حرکتی به‌صورت مقایسه‌ای بر کارکردهای اجرایی، عملکرد تحصیلی و تبحر حرکتی دانشآموزان بررسی شد. به این منظور 20 دانش‌آموز دختر با اختلال یادگیری ریاضی با دامنۀ سنی 8 تا 9 سال جهت همگن بودن دو گروه براساس نمرۀ ریاضی کی مت به دو گروه متوازن تقسیم شدند (n=10). آزمودنی‌های گروه 1 به مدت 8 هفتۀ 3 جلسه‌ای به مدت 45 دقیقه به بازی‌های حرکتی و آزمودنی‌های گروه 2 در همین بازۀ زمانی به انجام بازی‌های رایانه‌ای پرداختند. آزمون‌های ریاضی کی مت (برای تشخیص و ارزیابی عملکرد تحصیلی)، برونینکز اوزرتسکی، استروپ و آزمون N-back در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون گرفته شد. نتایج نشان داد بازی‌های رایانه‌ای در مقایسه با بازی‌های حرکتی بر کارکردهای اجرایی و عملکرد تحصیلی دانشآموزان با اختلال یادگیری ریاضی تأثیر بیشتری داشته و در مقابل بازی‌های حرکتی بر تبحر حرکتی این دانشآموزان مؤثرتر بوده است. [1]. Mathematical learning disorder
المیرا نظری؛ سالار فرامرزی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مداخلۀ بهنگام بازی‌محور بر رشد روانی- حرکتی کودکان 6-4 سالۀ دچار اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی بود و از طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، از میان کودکان 6 - 4سالة شهر اصفهان در سال 1394، تعداد 30 نفر ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مداخلۀ بهنگام بازی‌محور بر رشد روانی- حرکتی کودکان 6-4 سالۀ دچار اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی بود و از طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، از میان کودکان 6 - 4سالة شهر اصفهان در سال 1394، تعداد 30 نفر (15 دختر و 15 پسر) که ملاک‌های ورود به پژوهش را دارا بودند، به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده، رشد حرکتی گزل (1940) بود که توسط والدین کودکان در مرحلة پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری تکمیل شد. سپس کودکان گروه آزمایش در 10 جلسة 90 دقیقه‌ای و هفته‌ای یک‌بار در بازی‌ها شرکت داده شدند.گروه کنترل این آموزش را دریافت نکردند؛ پیگیری پس از 30 روز صورت گرفت. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها از روش تحلیل واریانس بین‌گروهی با اندازه‌های تکراری استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در رشد روانی- حرکتی معنادار بود. همچنین تفاوت‌های درون‌گروهی و تعامل بین دو موقعیت و تغییر در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری در متغیر رشد روانی- حرکتی معنادار بود. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که مداخلات بهنگام بازی‌محور بر رشد روانی- حرکتی کودکان با اختلال طیف اوتیسم تأثیر دارد و از این مداخلات می‌توان برای کمک به افزایش و بهبود مهارت‌های این کودکان استفاده کرد.
جان بابا آقایی نژاد؛ سالار فرامرزی؛ محمد کریمی
چکیده
براساس یافته‌های روان‌شناسان برای اینکه بتوان فردی را کم‌توان ذهنی قلمداد کرد، تنها داشتن بهرۀ هوشی پایین‌تر از متوسط کافی نیست، بلکه این افراد در رفتارهای سازشی، مشکلات ملموس و مشخصی دارند. تحقیق در زمینۀ رفتارهای سازشی برای افراد با نیازهای ویژه سودمند است و برای اینکه کودکان کم‌توان ذهنی بتوانند خود را با زندگی اجتماعی سازگار ...
بیشتر
براساس یافته‌های روان‌شناسان برای اینکه بتوان فردی را کم‌توان ذهنی قلمداد کرد، تنها داشتن بهرۀ هوشی پایین‌تر از متوسط کافی نیست، بلکه این افراد در رفتارهای سازشی، مشکلات ملموس و مشخصی دارند. تحقیق در زمینۀ رفتارهای سازشی برای افراد با نیازهای ویژه سودمند است و برای اینکه کودکان کم‌توان ذهنی بتوانند خود را با زندگی اجتماعی سازگار کنند می‌بایست مهارت‌های آنها در زمینۀ رفتار سازشی بهبود یابد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر بهبود رفتار سازشی دانشآموزان کم‌توان ذهنی آموزشپذیر نه تا پانزده‌سالۀ شهرستان لردگان انجام گرفت. بدین منظور از بین 156 دانش‌آموز کم‌توان ذهنی آموزشپذیر، به‌صورت تصادفی ساده 28 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (7 پسر، 7 دختر) و کنترل (7 پسر، 7 دختر) گمارده شدند. پرسشنامۀ رفتار سازشی واینلند (1965)، به‌عنوان پیش‌آزمون روی دو گروه اجرا شد. سپس فعالیت ورزشی به‌عنوان برنامة مداخله‌ای به مدت دو ماه و هر هفته 3 جلسه (45 دقیقه‌ای) روی گروه آزمایش اجرا شد. داده‌هابا استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس با بهره‌گیری از نرم‌افزار spss تجزیه‌وتحلیل شد (05/0>P). یافته‌ها نشان داد که بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در رفتار سازشی و خرده‌مهارت‌های اجتماعی شدن، ارتباط، جابه‌جایی و حرکتی، خودیاری در پوشیدن، خودیاری عمومی و خودیاری در خوردن تفاوت معنادار آماری (05/0>P) وجود داشت. اما در خرده‌مهارت‌های مسائل شغلی و خودرهبری تفاوت معنادار مشاهده نشد که نشان می‌دهد اجرای یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر بهبود رفتار سازشی در بعضی خرده‌مهارت‌های آن در دانشآموزان گروه آزمایش مؤثر بوده است که از این شیوه می‌توان در توانبخشی و آموزش کودکان کم‌توان ذهنی بهره برد.
جان بابا آقایی نژاد؛ سالار فرامرزی؛ احمد عابدی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر پرخاشگری دانشآموزان عقبماندة ذهنی آموزشپذیر 9 تا 15 سال شهرستان لردگان انجام گرفت. به این منظور از بین دانشآموزان عقبماندة ذهنی آموزشپذیر به صورت تصادفی ساده 28 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (7 پسر و 7 دختر) و کنترل (7 پسر و 7 دختر) گمارده شدند. پرسشنامة پرخاشگری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر پرخاشگری دانشآموزان عقبماندة ذهنی آموزشپذیر 9 تا 15 سال شهرستان لردگان انجام گرفت. به این منظور از بین دانشآموزان عقبماندة ذهنی آموزشپذیر به صورت تصادفی ساده 28 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (7 پسر و 7 دختر) و کنترل (7 پسر و 7 دختر) گمارده شدند. پرسشنامة پرخاشگری قزل سفلو و همکاران (1387)، به‌عنوان پیش‌آزمون روی دو گروه اجرا شد. سپس فعالیت ورزشی به‌عنوان برنامة مداخله‌ای به مدت 2 ماه و هر هفته 3 جلسه (45 دقیقه‌ای) روی گروه آزمایش اجرا شد. پس از اتمام دورة مداخله، آزمون پرخاشگری بار دیگر روی دو گروه اجرا شد. دادههای بهدستآمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس با بهره‌گیری از نرم‌افزار تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در میزان پرخاشگری تفاوت معنادار آماری (001/0 ) وجود دارد که نشان می‌دهد اجرای یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر کاهش پرخاشگری و خردهمقیاسهای آن در دانشآموزان گروه آزمایش مؤثر بوده است. بنابراین می‌توان دریافت که فعالیت منظم ورزشی بر کاهش پرخاشگری دانشآموزان عقبماندة ذهنی آموزشپذیر تأثیر دارد.
