رزا رهاوی عزآبادی؛ پروانه شمسی پور دهکردی؛ مرضیه خواجه زاده
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر توزیع تمرین بر اکتساب، یادداری با فواصل متفاوت یک و هفت روز و همچنین قضاوت از یادگیری دقت فورهند درایو تنیس روی میز بود. به همین منظور 32 نفر از دانشجویان دختر با میانگین سنی 24-18 که واحد تخصصی یک و دو تنیس روی میز را گذرانده بودند، به‌صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به‌صورت تصادفی به دو گروه تمرینی فاصله‌دار ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر توزیع تمرین بر اکتساب، یادداری با فواصل متفاوت یک و هفت روز و همچنین قضاوت از یادگیری دقت فورهند درایو تنیس روی میز بود. به همین منظور 32 نفر از دانشجویان دختر با میانگین سنی 24-18 که واحد تخصصی یک و دو تنیس روی میز را گذرانده بودند، به‌صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به‌صورت تصادفی به دو گروه تمرینی فاصله‌دار و انبوه تقسیم شدند. تکلیف مورد استفاده در این تحقیق ضربة فورهند درایو تنیس روی میز بود. آزمودنی‌ها پس از شرکت در پیش‌آزمون، در مرحلة اکتساب گروه تمرینی انبوه 240 ضربه را در یک روز و گروه تمرینی فاصله‌دار 60 ضربه را در 4 روز متوالی اجرا کردند. بعد از مرحلة اکتساب از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا به پیش‌بینی و قضاوت از عملکرد خود در آزمون یادداری بپردازند. سپس نیمی از افراد گروه‌های تمرینی در آزمون یادداری یک‌روزه و نیمی دیگر از افراد گروه‌های تمرینی در آزمون یادداری هفت‌روزه شرکت کردند. داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس دوراهه با اندازه‌های تکراری تحلیل شد. نتایج تفاوت معناداری را در گروه تمرینی فاصله‌دار نسبت به گروه انبوه در اکتساب، یادداری یک و هفت روز و قضاوت از یادگیری نشان داد (05/0P<). در واقع یافته‌ها نشان می‌دهد فاصله‌دهی در جلسات تمرین بر اکتساب و یادداری و همچنین قضاوت از یادگیری تأثیر دارد. ازاین‌رو یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد فاصله‌دهی در جلسات تمرین بر بهبود عملکرد و یادگیری تأثیر دارد. همچنین وقتی فراگیران به پیش‌بینی و قضاوت از عملکرد خود می‌پردازند، راهکارهای مناسب برای مواجهه با شرایط تمرینی خود تجربه می‌کنند و می‌تواند عامل مؤثری بر پیشرفت اجرا محسوب شود.
پروانه شمسی پور دهکردی؛ بهروز عبدلی؛ مهدی نمازی زاده؛ حسن عشایری
چکیده
هدف تحقیق حاضر مقایسۀ تأثیر فواصل زمانی ایجاد تداخل و آزمون یادداری بر تثبیت حافظۀ حرکتی پنهان بود. آزمودنی‌ها 60 دانشجوی دختر راست‌دست، سالم از نظر شناختی، روانی، جسمانی و مبتدی در اجرای تکالیف زمان واکنش زنجیره‌ای متناوب (ASRTT) و تطبیق رنگ زنجیره‌ای (SCMT) با میانگین سنی 95/1±95/21 سال بودند، که به‌طور تصادفی در سه گروه ایجاد تداخل ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر مقایسۀ تأثیر فواصل زمانی ایجاد تداخل و آزمون یادداری بر تثبیت حافظۀ حرکتی پنهان بود. آزمودنی‌ها 60 دانشجوی دختر راست‌دست، سالم از نظر شناختی، روانی، جسمانی و مبتدی در اجرای تکالیف زمان واکنش زنجیره‌ای متناوب (ASRTT) و تطبیق رنگ زنجیره‌ای (SCMT) با میانگین سنی 95/1±95/21 سال بودند، که به‌طور تصادفی در سه گروه ایجاد تداخل با فاصله‌های 6، 24 و 72 ساعت بعد از جلسۀ تمرین، تقسیم شدند. در مرحلۀ اکتساب هر سه گروه به اجرای تکلیف (ASRTT) در 25 بلوک 80 کوششی در یک روز پرداختند. 6، 24 و 72 ساعت پس از جلسۀ تمرین تکلیف مداخله‌گر دوم (SCMT) را اجرا و 24 ساعت بعد در آزمون یادداری شرکت کردند. در جلسۀ اکتساب، روند عملکرد آزمودنی‌ها طی افزایش کوشش‌های تمرینی، پیشرفت کرد و آزمودنی‌ها در بستۀ تمرینی پنجم عملکرد بهتری داشتند (001/0< P). در آزمون یادداری، بین میانگین زمان واکنش در بستۀ تمرینی پنجم و آزمون یادداری در گروه اول (تداخل با فاصلۀ 6 ساعت) تفاوت معنادار نبود. بین میانگین زمان واکنش در بستۀ تمرینی پنجم و آزمون یادداری در گروه دوم (تداخل با فاصلۀ 24 ساعت) و گروه سوم (تداخل با فاصلۀ 72ساعت) تفاوت معنادار بود. گروه تمرینی سوم با فاصلۀ تداخل 72 ساعت بهترین و گروه تمرینی اول با فاصلۀ تداخل 6 ساعت ضعیف‌ترین عملکرد را داشتند. بنابراین فواصل ایجاد تداخل 24 و 72 ساعت بعد از جلسۀ اکتساب، به تثبیت حافظه منجر شده است
