سعید نظری کاکاوندی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ حمید رضا طاهری تربتی؛ حسن رهبان فرد
چکیده
هدف از مطالعۀ حاضر بررسی نقش تمرین کم‌خطا، پرخطا و تصادفی بر اکتساب و یادگیری زمان‌بندی نسبی یک تکلیف حرکتی بود. بدین‌منظور 51 دانشجوی پسر (4 ± 22) دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در چهار گروه (کنترل، کم‌خطا، پرخطا و تصادفی) قرار گرفتند. این پژوهش در پنج مرحله شامل پیش‌آزمون، اکتساب، یادداری/انتقال 10 دقیقه ...
بیشتر
هدف از مطالعۀ حاضر بررسی نقش تمرین کم‌خطا، پرخطا و تصادفی بر اکتساب و یادگیری زمان‌بندی نسبی یک تکلیف حرکتی بود. بدین‌منظور 51 دانشجوی پسر (4 ± 22) دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در چهار گروه (کنترل، کم‌خطا، پرخطا و تصادفی) قرار گرفتند. این پژوهش در پنج مرحله شامل پیش‌آزمون، اکتساب، یادداری/انتقال 10 دقیقه و یادداری/انتقال 24 ساعته انجام گرفت. در مرحلۀ اکتساب، تکلیف زمان‌بندی با سه درجه دشواری متفاوت (ساده، متوسط و دشوار) در سه جلسۀ 45 کوششی با دریافت بازخورد توسط گروه‌های آزمایشی، تمرین شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس مرکب (دوعاملی) با اندازه‌های تکراری بر روی هر کدام از متغیرها در مراحل اکتساب و یادداری استفاده شد. همچنین از آزمون تحلیل واریانس یکراهه (آنوا) در سایر مراحل استفاده شد. نتایج در عامل زمان‌بندی نسبی نشان داد که در پیش‌آزمون تفاوت معناداری بین گروه‌ها وجود ندارد (5 0/0<P)، و در آزمون‌های یادداری و انتقال، گروه کم‌خطا عملکرد بهتری نسبت به سه گروه پرخطا، تصادفی و کنترل داشت (5 0/0≥P). در آزمون انتقال تکلیف ثانویه (24 ساعته) گروه کم‌خطا عملکرد بهتری نسبت به گروه تصادفی و پرخطا داشت (5 0/0≥P). این نتایج نشان می‌دهد که تمرین در شرایط کم‌خطا به یادگیری بهتر تکلیف و تعمیم آن به شرایط جدید منجر می‌شود که مطابق با نظریه‌های یادگیری ضمنی و بازپردازش آگاهانه است.
مرتضی همایون نیا؛ علیرضا همایونی؛ محمود شیخ؛ سعید نظری
چکیده
محققان برای افرادی که در شرایط ناگوار و پرخطر، پیامدهای نامطلوب را نشان نمیدهند، اصطلاح تابآور را بهکار میبرند. تاب-آوری صرفاً به سازگاری و تطابق سازنده و مثبت در برخورد با مشکلات و گرفتاریها اطلاق شده است. باتوجه به اینکه ورزشکارانبعد از شکست در بیشتر مواقع قادر به هضم و تحمل شکست برای خود نیستند، بررسی این عامل و نحوة تعامل و فراگیری ...
بیشتر
محققان برای افرادی که در شرایط ناگوار و پرخطر، پیامدهای نامطلوب را نشان نمیدهند، اصطلاح تابآور را بهکار میبرند. تاب-آوری صرفاً به سازگاری و تطابق سازنده و مثبت در برخورد با مشکلات و گرفتاریها اطلاق شده است. باتوجه به اینکه ورزشکارانبعد از شکست در بیشتر مواقع قادر به هضم و تحمل شکست برای خود نیستند، بررسی این عامل و نحوة تعامل و فراگیری آنبرای ورزشکاران اجتناب ناپذیر است. بر این اساس، هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین هوش هیجانی بر تابآوری کشتی-گیران لیگ برتر ایران است. به این منظور 80 کشتیگیر لیگ برتر کشتی ایران در این پژوهش شرکت کردند. کشتیگیران نسخةرا تکمیل کردند. (CD-RISC و پرسشنامة تابآوری کونور و دیویدسون ( 2 (SSREIT) فارسی مقیاس هوش هیجانی شانه2 بود. نتایج نشان داد بین نمرة کلی مقیاس هوش هیجانی و / 23 سال و انحراف استاندارد آنان 85 / میانگین سن کل ورزشکاران 8همچنین بین خردهمقیاسهای هوش هیجانی و تابآوری رابطة مثبت و .(P< 0/ تابآوری رابطة مثبت و معنادار وجود دارد ( 01نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که خردهمقیاس ادارک و ابراز هیجانات سهم .(P< 0/ معناداری مشاهده شد ( 01خردهمقیاس تنظیم هیجانات نیز بهطور معناداری تابآوری را .(P< 0/ معناداری در تبیین و پیشبینی تابآوری دارد ( 01در مجموع میتوان نتیجه گرفت که هوش هیجانی عاملی مؤثر در پیشبینی و تقویت تابآوری در .(P< 0/ پیشبینی میکند ( 01ورزشکاران و کشتیگیران لیگ برتر ایران است و از طریق آن میتوان تابآوری را در ورزشکاران افزایش داد.
