حامد فهیمی؛ الهه عرب عامری؛ رسول حمایت طلب
چکیده
هدف مطالعۀ حاضر مقایسۀ چشم ساکن کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین بود. در این مطالعۀ علی ـ مقایسهای، 40 کودک 7 تا 14 ساۀ شهر اصفهان بهصورت نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. شرکتکنندگان در مطالعۀ حاضر تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن را 10 مرتبه انجام دادند. هنگام اجرای تکلیف موردنظر، دادههای چشم ساکن بهوسیلۀ دستگاه ردیابی ...
بیشتر
هدف مطالعۀ حاضر مقایسۀ چشم ساکن کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین بود. در این مطالعۀ علی ـ مقایسهای، 40 کودک 7 تا 14 ساۀ شهر اصفهان بهصورت نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. شرکتکنندگان در مطالعۀ حاضر تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن را 10 مرتبه انجام دادند. هنگام اجرای تکلیف موردنظر، دادههای چشم ساکن بهوسیلۀ دستگاه ردیابی چشم مدل ارگونیر (Ergoneers) ثبت و توسط نرمافزار Dikablis 3.1، تحلیل شد. پس از بررسی نرمال بودن دادهها، دادهها به روش آماری تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0تحلیل شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که کودکان با تبحر حرکتی بالا در شروع چشم ساکن (0001/0 P=)، پایان چشم ساکن (023/0 P=)، دوره چشم ساکن (0001/0 P=) و عملکرد گرفتن (0001/0 P=) در مقایسه با کودکان با تبحر حرکتی پایین بهتر عمل کردند. همچنین نتایج نشان داد که در هر دو گروه کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین، بین عملکرد گرفتن با شروع چشم ساکن ارتباط منفی معنادار و با پایان چشم ساکن و دورۀ چشم ساکن ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. بهطور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که متغیر چشم ساکن از متغیرهای مؤثر و مرتبط با عملکرد حرکتی و همچنین متناسب با سطح خبرگی است.
نفیسه افشاری؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ ناصر نقدی؛ رسول حمایت طلب
چکیده
افزایش استرس بر کارکردهای شناختی اثر منفی میگذارد. ازاینرو شناسایی راهبردهای مناسب برای جلوگیری از کاهش عملکرد شناختی و حرکتی ضروری است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر استرس محدودیت حرکتی بر یادگیری و حافظه و نقش پیشگیرندۀ فعالیت بدنی بر آنها بود. از میان رتهای نر آلبینو- ویستار انستیتو پاستور 32 رت بهصورت تصادفی به چهار گروه ...
بیشتر
افزایش استرس بر کارکردهای شناختی اثر منفی میگذارد. ازاینرو شناسایی راهبردهای مناسب برای جلوگیری از کاهش عملکرد شناختی و حرکتی ضروری است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر استرس محدودیت حرکتی بر یادگیری و حافظه و نقش پیشگیرندۀ فعالیت بدنی بر آنها بود. از میان رتهای نر آلبینو- ویستار انستیتو پاستور 32 رت بهصورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. حیوانات برحسب نوع گروه در معرض مداخلههای استرس از نوع بیحرکتی (2 ساعت در روز × 21 روز)، دویدن با شدت ملایم (30 دقیقه در روز × 21 روز)، تعامل مداخلههای استرس و دویدن یا بدون مداخله قرار گرفتند. بهمنظور تعیین اثربخشی استرس، وزن حیوانات در دو نوبت قبل از اجرای پروتکل و پس از پایان آزمونها، اندازهگیری شد. آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس طی چند مرحله (چهار روز اکتساب و روز پنجم آزمون کاوش، سه روز استراحت و روز نهم آزمون یادداری)، انجام گرفت. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از آزمونهای تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA)، t همبسته، Repeated Measured در دورههای اکتساب و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافتههای تحقیق حاضر نشان داد که استرس موجب تخریب یادگیری و حافظهمیشود (03/0=(P. با وجود این، فعالیت بدنی تخریب عملکرد ناشی از استرس را خنثی کرد (5P=0/000). در گروهی که فعالیت بدنی صرف داشتند، تأثیر مثبت معنادار بر زمان رسیدن به سکو در مرحلۀ اکتساب (P=0/005) و عملکرد شناختی مرحله به یادداری (P=0/006) مشاهده شد که نشاندهندۀ تأثیر مثبت فعالیت بدنی بر یادگیری و حافظه است. با توجه به نتایج تحقیق حاضر که استرس موجب تخریب یادگیری و حافظه شد، انتظار میرود از فعالیت بدنی بتوان بهعنوان عاملی مؤثر برای تعدیل استرس استفاده کرد.
عبدالرحمن خضری؛ الهه عرب عامری؛ رسول حمایت طلب
چکیده
سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. هدف از پژوهشحاضر، بررسی تأثیر شاخص تودة بدنی روی زمان واکنش و پاسخ سالمندان فعال و غیرفعال بود. روش پژوهش علّی- مقایسهای وجامعة آماری آن شامل سالمندان شهرستان مهاباد بود که از میان آنها 60 نفر بهطور داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه فعال وغیرفعال ...
بیشتر
سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. هدف از پژوهشحاضر، بررسی تأثیر شاخص تودة بدنی روی زمان واکنش و پاسخ سالمندان فعال و غیرفعال بود. روش پژوهش علّی- مقایسهای وجامعة آماری آن شامل سالمندان شهرستان مهاباد بود که از میان آنها 60 نفر بهطور داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه فعال وغیرفعال قرار گرفتند. پس از تعیین سطوح شاخص تودة بدنی، آزمودنیهای هر گروه به سه سطح پایین، متوسط و بالای شاخصمستقل نشان داد که گروه فعال نسبت به گروه T تودة بدنی تقسیم شده و زمان واکنش و پاسخ آنها اندازهگیری شد. نتایج آزمونکوتاهتری دارند. از سوی دیگر، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای (P=0/ و پاسخ ( 000 (P=0/ غیرفعال زمان واکنش ( 000تفاوت معنیداری را BMI در سطوح مختلف (P=0/ و غیرفعال ( 115 (P=0/ مقایسة زمان واکنش سالمندان دو گروه فعال ( 623(P=0/ نشان نداد. در مورد زمان پاسخ نیز، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که تفاوت بین آزمودنیهای گروه فعال ( 576از نظر آماری معنادار بود. آزمون تعقیبی توکی برای گروه (P=0/ معنادار نبود، اما تفاوت بین آزمودنیهای گروه غیرفعال ( 000و بالای (P=0/ پایین بهطور معناداری کوتاهتر از دو سطح متوسط ( 001 BMI غیرفعال نشان داد که زمان پاسخ افراد بااز نظر آماری معنادار نبود. نتایج این تحقیق (P=0/ متوسط و بالا ( 669 BMI بود. اما تفاوت بین افراد با BMI (P=0/000)بالاتر دارند. در نتیجه BMI زمان پاسخ کوتاهتری نسبت به افراد با سطوح ،BMI نشان میدهد که افراد غیرفعال با سطح پایینخود BMI ، شاخص تودة بدن عامل مؤثری در زمان پاسخ سالمندان است و سالمندان باید از طریق پرداختن به فعالیتهای بدنیرا در حد مطلوب حفظ کنند