جلال دهقانی زاده؛ مریم لطفی؛ حسن محمد زاده
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین جسمانی و تمرین حافظۀ کاری بر توانایی چرخش ذهنی بود. به این منظور 45 نفر دانشجوی دختر غیرورزشکار بهصورت هدفمند انتخاب شدند و بهطور تصادفی در یکی از گروههای تمرین ایروبیک، تمرین حافظۀ کاری و گروه کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). طرح تحقیق از نوع نیمهتجربی و بهصورت پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین جسمانی و تمرین حافظۀ کاری بر توانایی چرخش ذهنی بود. به این منظور 45 نفر دانشجوی دختر غیرورزشکار بهصورت هدفمند انتخاب شدند و بهطور تصادفی در یکی از گروههای تمرین ایروبیک، تمرین حافظۀ کاری و گروه کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). طرح تحقیق از نوع نیمهتجربی و بهصورت پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل بود که از تمامی نمونهها، آزمون چرخش ذهنی گرفته شد. گروه تمرین بدنی و گروه تمرین حافظۀ کاری، روزانه به مدت 30 دقیقه بهترتیب در تمرین ایروبیک و تمرین حافظۀ کاری به مدت دو هفته شرکت کردند. گروه کنترل نیز به فعالیت روزانۀ خود پرداخت. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس تکراری نشان داد که تمرین ایروبیک و تمرین حافظۀ کاری بر توانایی چرخش ذهنی تأثیر دارد (05/0P≤). یافتهها حاکی از تسهیل تواناییهای شناختی بهوسیلۀ مداخلات شناختی و حرکتی است.
مریم لطفی؛ جلال دهقانی زاده؛ فاطمه سادات حسینی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر کانون توجه بر یادگیری پرتاب دارت در کودکان کمتوان ذهنی بود. در این مطالعۀ شبهتجربی، 22 پسر 10 تا 12 سالۀ کمتوان ذهنی براساس هوشبهر 70 - 50 بهصورت تصادفی انتخاب و پس از یک جلسه تمرین و پیشآزمون، براساس امتیاز بهدستآمده، سن و هوشبهر در دو گروه توجه (درونی، بیرونی) همسان قرار گرفتند. افراد، 5 بلوک و ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر کانون توجه بر یادگیری پرتاب دارت در کودکان کمتوان ذهنی بود. در این مطالعۀ شبهتجربی، 22 پسر 10 تا 12 سالۀ کمتوان ذهنی براساس هوشبهر 70 - 50 بهصورت تصادفی انتخاب و پس از یک جلسه تمرین و پیشآزمون، براساس امتیاز بهدستآمده، سن و هوشبهر در دو گروه توجه (درونی، بیرونی) همسان قرار گرفتند. افراد، 5 بلوک و هر بلوک 8 پرتاب را تمرین کردند. از آزمونهای تحلیل واریانس دوطرفۀ مکرر و تحلیل واریانس استفاده شد. در مرحلۀ یادداری، هر دو گروه در پرتابها دقت خود را افزایش دادند و در اثر تمرین، تغییرپذیری (044/0= P) و دقت پرتابها (047/0= P) کاهش یافت. در مرحلۀ انتقال، گروه توجه درونی قادر به انتقال مهارت به شرایط جدید نبودند، ولی گروه تمرین متغیر در انتقال مهارت خود به شرایط جدید موفق بودند. همچنین گروه توجه بیرونی نسبت به گروه توجه درونی تغییرپذیری (049/0= P) کمتر و دقت (048/0= P) بیشتری داشتند. براساس یافتههای تحقیق، گروه توجه بیرونی قادر به یادداری و انتقال مهارت به شرایط جدید بودند که فرضیۀ عمل محدودشدۀ ولف و همکاران (2001) در افراد کمتوان ذهنی نیز تأیید میشود.