بهرام غفاری؛ مهدی شهبازی؛ مهدی آقاپور؛ الهام شیرزاد
چکیده
فراپایداری ناحیۀ نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف‌پذیر خود را حفظ کرده‌اند، می‌توانند به‌منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به‌صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت‌کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحلۀ هماهنگی، مرحلۀ کنترل هماهنگی و مرحلۀ کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به‌صورت ...
بیشتر
فراپایداری ناحیۀ نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف‌پذیر خود را حفظ کرده‌اند، می‌توانند به‌منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به‌صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت‌کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحلۀ هماهنگی، مرحلۀ کنترل هماهنگی و مرحلۀ کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به‌صورت دوبه‌دو با یکدیگر به مبارزه پرداختند. نتایج تحلیل خوشهای و روش چگالی تجربی حاکی از ظهور یک ناحیۀ فراپایداری در گروه کنترل هماهنگی (در فاصلۀ 2.270372، 1.689276)، دو ناحیۀ فراپایداری در گروه کنترل بهینه (در فواصل 1.00113699، 0.9824658 و 2.333738، 1.843131) و عدم ظهور فراپایداری در گروه هماهنگی بود. همچنین با استفاده از آزمون دوجمله‌ای نشان داده شد که نسبت استفاده از حالتهای عمل در نواحی فراپایدار در دو گروه کنترل هماهنگی و کنترل بهینه تفاوت معناداری ندارد ( 4888/0P=)، ولی وسعت ناحیۀ فراپایدار در گروه کنترل هماهنگی به‌صورت معناداری بیشتر بود. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که سیستم حرکتی شمشیربازان بسته به سطح مهارت آنها فراپایدار بوده و وسعت نواحی فراپایدار در هر سطح متفاوت است. مربیان ورزشی می‌توانند در طراحی یادگیری و سازماندهی تمرین برای ظهور عملکردی‌ترین پاسخ‌های حرکتی فرد را به نواحی فراپایدار هدایت کنند.
مسعود ظهیری؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ مهدی آقاپور؛ نسترن مجدی نسب
چکیده
چارچوب نقطۀ چالش دیدگاهی نظری برای فهم تأثیرات متغیرهای تمرینی در یادگیری حرکتی است. با توجه به این چارچوب، متغیرهای تداخل ضمنی و بازخورد آگاهی از نتیجه رابطۀ تنگاتنگی با سطح مهارت و دشواری تکلیف مورد یادگیری دارند. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مبتنی بر چارچوب نقطۀ چالش بر کنترل قامت افراد مبتلا به مولتیپل ...
بیشتر
چارچوب نقطۀ چالش دیدگاهی نظری برای فهم تأثیرات متغیرهای تمرینی در یادگیری حرکتی است. با توجه به این چارچوب، متغیرهای تداخل ضمنی و بازخورد آگاهی از نتیجه رابطۀ تنگاتنگی با سطح مهارت و دشواری تکلیف مورد یادگیری دارند. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مبتنی بر چارچوب نقطۀ چالش بر کنترل قامت افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. به این منظور کنترل قامت 22 فرد 20 تا 65 سالۀ مبتلا به ام‌اس از میان بیماران انجمن ام‌اس شهر اهواز که به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی انتخاب شده بودند، با استفاده از دستگاه فورس پلیت اندازهگیری شد. آزمودنیهای گروه تجربی به مدت 12 جلسه، هر هفته سه جلسۀ 45 دقیقه‌ای به انجام تمرینات پرداختند و گروه کنترل تحت مداخله قرار نگرفتند. داده‌ها با روش تحلیل واریانس مرکب و تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری تحلیل شد (05/0≥P). نتایج نشان داد کنترل قامت گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در نتیجۀ پروتکل تمرینی چهارهفته‌ای بهبود معناداری یافت. همچنین کنترل قامت گروه تجربی در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون پیشرفت معناداری داشت؛ بنابراین تحقیق حاضر از چارچوب نقطۀ چالش حمایت کرد و مربیان و کاردرمانان می‌توانند برای انجام مداخلات بالینی مؤثر برای بهبود تعادل و نوسانات قامتی در بیماران ام‌اس پروتکل تمرینی مربوط را به‌کار برند.
