صالح معظم؛ رسول حمایت طلب؛ حسن غرایاق زندی؛ محمد خزائی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ میزان اثربخشی روش‌های آموزش ارتقای عملکرد ورزشی مبتنی بر مایندفولنس و تصویرسازی‌ذهنی بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در بسکتبالیست‌های جوان انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و به لحاظ نحوۀ گردآوری اطلاعات از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه لیست انتظار است. جامعۀ آماری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ میزان اثربخشی روش‌های آموزش ارتقای عملکرد ورزشی مبتنی بر مایندفولنس و تصویرسازی‌ذهنی بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در بسکتبالیست‌های جوان انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و به لحاظ نحوۀ گردآوری اطلاعات از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه لیست انتظار است. جامعۀ آماری پژوهش را بسکتبالیست‌های جوان شهر تهران تشکیل دادند. تعداد ۶۰ نفر به‌عنوان نمونۀ آماری و به شیوۀ در دسترس، در سه گروه مایندفولنس، تصویرسازی ذهنی و گروه لیست انتظار جایگزین شدند. تحلیل‌های آماری در دو بخش آمار توصیفی شامل مشخصات آزمودنی‌ها، توزیع داده‌ها و مقادیر میانگین و انحراف معیار متغیرهای مورد مطالعه ارائه شده‌اند و از آزمون شاپیرو-ویلک برای تشخیص طبیعی بودن داده‌ها و در ادامه با استفاده از آمار استنباطی از آزمون‌های تی همبسته، آنوا، لون (برابر واریانس‌ها)، جیمز هاول و بنفرونی (تعقیبی) به‌منظور تجزیه‌وتحلیل و آزمون فرضیه‌ها استفاده شده است. همچنین سطح آماری در این پژوهش 05/0 در نظر گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان داد، عملکرد پرتاب شوت آزمودنی‌ها در پیش و پس‌آزمون در گروه مداخلۀ مایندفولنس با اختلاف میانگین (۱۵/۴) و تصویرسازی ذهنی با اختلاف میانگین (۵۵/۲-)، معنادار شد. همچنین یافته‌های نهایی پژوهش نشان داد که آموزش مایندفولنس در مقایسه با آموزش تصویرسازی ذهنی در ارتقای مهارت پرتاب آزاد تأثیر بیشتری داشت (۲/۰=P).
محمدعلی سالیانه؛ رسول حمایت طلب؛ محمود شیخ؛ ناصر نقدی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی فعالیت ورزشی اجباری با شدت متوسط بر فراموشی ناشی از آلزایمر در رت‌های نر بالغ بود. به این منظور 48 سر رت نر بالغ از نژاد آلبینو- ویستار به‌صورت تصادفی در شش گروه و هر گروه، 8 سر جایگزین شدند، شامل گروه‌های کنترل، دریافت‌کنندۀ دارونما (سالین)، دریافت‌کنندۀ دارو- ورزش، سالین- ورزش، ورزش و دریافت‌کنندۀ دارو. از ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی فعالیت ورزشی اجباری با شدت متوسط بر فراموشی ناشی از آلزایمر در رت‌های نر بالغ بود. به این منظور 48 سر رت نر بالغ از نژاد آلبینو- ویستار به‌صورت تصادفی در شش گروه و هر گروه، 8 سر جایگزین شدند، شامل گروه‌های کنترل، دریافت‌کنندۀ دارونما (سالین)، دریافت‌کنندۀ دارو- ورزش، سالین- ورزش، ورزش و دریافت‌کنندۀ دارو. از داروی دیسیکلومین (mg/kg16) به‌منظور ایجاد فراموشی شبه‌آلزایمر و ورزش با شدت متوسط (60 دقیقه در روز×30 روز)، استفاده شد. آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که گروه دریافت‌کنندۀ دیسیکلومین نسبت به گروه ورزش، کنترل و سالین در مراحل اکتساب (044/0=P) و به‌خاطرآوری (031/0=P) تأخیر زمانی بیشتری در رسیدن به سکو داشت. اما بین گروه‌های ورزش، ورزش – سالین، نسبت به ورزش – دیسیکلومین اختلاف معناداری مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که اختلاف معناداری (تأخیر زمانی در رسیدن به سکو) بین گروه‌های دیسیکلومین– ورزش، سالین– ورزش نسبت به دیسیکلومین در مراحل اکتساب (005/0= P) و به‌خاطرآوری (002/0=P)، مشاهده شد. در نتیجه، نتایج این مطالعه نشان داد که دیسیکلومین موجب تخریب حافظه و یادگیری در مرحلۀ اکتساب و به‌خاطرآوری می‌شود و 30 جلسه دویدن با شدت متوسط (اجباری) می‌تواند از تخریب حافظه جلوگیری کند.
