ابراهیم متشرعی؛ مهین عقدایی؛ ظیما عبدالهی
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش بررسی تأثیر ذهنآگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی بر استحکام ذهنی، اجرای روان و عملکرد بازیکنان جوان والیبال بود.روششناسی پژوهش: تحقیق از نوع نیمهتجربی با استفاده از طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. 24 والیبالیست جوان به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمایش آزمودنیها ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش بررسی تأثیر ذهنآگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی بر استحکام ذهنی، اجرای روان و عملکرد بازیکنان جوان والیبال بود.روششناسی پژوهش: تحقیق از نوع نیمهتجربی با استفاده از طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. 24 والیبالیست جوان به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمایش آزمودنیها به مدت شش هفته و هر هفته یک جلسة یکساعته برنامة ذهنآگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی را دریافت کردند. برای گروه کنترل نیز در شرایط کاملاً مشابه با گروه آزمایش، برنامة گپ و گفت شامل مروری بر تاریخچه، قوانین و برخی تجزیهوتحلیلهای والیبال انجام شد. در پیشآزمون و پسآزمون اندازهگیریها بهوسیلة پرسشنامة اجرای روان و استحکام ذهنی و نیز آزمون عملکرد ورزشی در والیبال انجام شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس مختلط استفاده شد.یافتهها: نتایج تحلیل واریانس مختلط در متغیرهای استحکام ذهنی، اجرای روان و عملکرد نشان داد که اثر اصلی آزمون و همچنین اثر تعامل گروه با آزمون معنادار شده است (05/0P<). بین گروه آزمایش و کنترل در استحکام ذهنی، اجرای روان و عملکرد در پیشآزمون تفاوتی مشاهده نشد (05/0P>). اما در مرحلة پسآزمون بین دو گروه تفاوت معناداری در متغیرهای تحقیق مشاهده شد (05/0P<).نتیجهگیری: بر اساس این یافتهها پیشنهاد میشود که از مداخلة ذهنآگاهی بهعنوان راهکاری ساده، ارزان، در دسترس، قابلیت اجرایی بالا در جهت بهبود عملکرد ورزشی، استحکام ذهنی و اجرای روان والیبالیستهای جوان استفاده شود.
وحید حسنپور؛ علیرضا فارسی؛ مهین عقدایی
چکیده
مقدمه: طی سالیان متمادی، محققان در جستوجوی راههای مختلفی برای بهبود فعالیت ورزشی سالمندان بودهاند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر محرکهای موسیقی و ویدئوی انگیزشی بر پاسخهای قلبی-تنفسی در سالمندان هنگام راه رفتن بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش نیمهتجربی با طرح درونگروهی بود. شرکتکنندگان این ...
بیشتر
مقدمه: طی سالیان متمادی، محققان در جستوجوی راههای مختلفی برای بهبود فعالیت ورزشی سالمندان بودهاند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر محرکهای موسیقی و ویدئوی انگیزشی بر پاسخهای قلبی-تنفسی در سالمندان هنگام راه رفتن بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش نیمهتجربی با طرح درونگروهی بود. شرکتکنندگان این پژوهش 24 سالمند 65 تا 75 ساله بودند. سپس شرکتکنندگان با سرعت 3 تا 5 کیلومتر بر ساعت به مدت 5 تا 8 دقیقه شروع به راه رفتن روی تردمیل کردند. افراد در سه شرایط مختلف (موسیقی انگیزشی، ویدئوی انگیزشی و بدون مداخله) از طریق دستگاه تحلیل گازهای تنفسی (مصرف کالری به حالت استراحت، سرعت مصرف انرژی بر سطح کل بدن، نسبت تهویه بر اکسیژن دریافتی، نسبت تهویه بر دیاکسید کربن) و مقیاس درک فشار بورگ برای ثبت میزان ادراک هر فرد از تلاش و فعالیت خود، ارزیابی شدند.
یافتهها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد در شرکتکنندگان در وضعیت موسیقی انگیزشی، تفاوت معناداری در متغیرهای مصرف کالری به حالت استراحت، فشار درکشده، سرعت مصرف انرژی بر سطح کل بدن، نسبت تهویه بر اکسیژن دریافتی، نسبت به شرایط ویدئوی انگیزشی و شرایط بدون مداخله وجود داشت، ولی در متغیر نسبت تهویه بر دیاکسید کربن تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجهگیری: بهنظر میرسد راه رفتن همراه با موسیقی انگیزشی سبب بهبود پاسخهای قلبی-تنفسی در سالمندان میشود.