صادق رنجبر؛ حسن غرایاق زندی؛ سید محسن فاطمی؛ علی فداکار
چکیده
امروزه مطالعات بسیاری نشان داده که عملکرد مطلوب ورزشی به عوامل روانشناختی بسیاری مرتبط است. هدف این پژوهش مقایسۀ انگیزش و کمالگرایی کاراتهکاهای موفق و ناموفق سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران بود. مطالعۀ حاضر از نوع علی- مقایسهای است و جامعۀ آماری را کاراتهکاهای سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران در سال 1394 در بخش کومیته تشکیل دادند. ...
بیشتر
امروزه مطالعات بسیاری نشان داده که عملکرد مطلوب ورزشی به عوامل روانشناختی بسیاری مرتبط است. هدف این پژوهش مقایسۀ انگیزش و کمالگرایی کاراتهکاهای موفق و ناموفق سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران بود. مطالعۀ حاضر از نوع علی- مقایسهای است و جامعۀ آماری را کاراتهکاهای سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران در سال 1394 در بخش کومیته تشکیل دادند. دادههای اولیه به روش در دسترس از 70 نفر از ورزشکارانِ تمام تیمهای شرکتکننده_ بهویژه دو تیم بالا و سه تیم پایین جدول_ در سوپر لیگ کاراته جمعآوری شد. پس از بهدست آوردن اطلاعات مربوط به تعداد مبارزات و نتایج آن برای هر ورزشکار، عملکرد بهینۀ کاراتهکاها از طریق فرمول محاسبه و دو گروه کاراتهکای موفق و ناموفق تعیین شد (هر گروه 30 نفر). ابزار استفادهشده شامل پرسشنامۀ دموگرافیک، پرسشنامۀ انگیزش ورزشی و پرسشنامۀ کمالگرایی ورزشی بود. پس از بررسی نرمال بودن توزیع دادهها در دو گروه با استفاده از آزمون K-S و شاپیرو ویلک، نتایج آمار پارامتریک تی دو گروه مستقل نشان داد که تفاوت کمالگرایی سازگار (مثبت) بین کاراتهکاهای موفق و ناموفق از لحاظ آماری معنادار بود، اما تفاوت کمالگرایی ناسازگار (منفی) بین دو گروه معنادار نبود. همچنین نتایج آزمون ناپارامتریک یو مان- ویتنی نشان داد که تفاوت هیچکدام از خردهمقیاسهای انگیزش در دو گروه کاراتهکای موفق و ناموفق معنادار نبود. در مجموع میتوان گفت که بخشی از یافتهها بر نقش ویژگیهای روانشناختی در عملکرد و موفقیت ورزشی بین دو گروه کاراتهکای نخبه که در بالاترین سطح از کاراتۀ جهان و آسیا قرار دارند، تأکید میکند.