حمید صالحی؛ زهرا زارعی؛ پریسا کلانتری
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی این موضوع بود که آیا وضعیتهای قامت مشابه خطای ادراکی مولر-لایر دروازهبان میتواند بر ادراک و مکان پرتابهای پنالتیزن اثرگذار باشد یا خیر. تصویری از یک دروازهبان روی صفحهای خالی (بدون تیرهای عمودی و دیرک افقی دروازه) تابانده شد. این دروازهبان با وضعیت دستها بالا (45 درجه بالاتر از افق)، دستها ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی این موضوع بود که آیا وضعیتهای قامت مشابه خطای ادراکی مولر-لایر دروازهبان میتواند بر ادراک و مکان پرتابهای پنالتیزن اثرگذار باشد یا خیر. تصویری از یک دروازهبان روی صفحهای خالی (بدون تیرهای عمودی و دیرک افقی دروازه) تابانده شد. این دروازهبان با وضعیت دستها بالا (45 درجه بالاتر از افق)، دستها کشیده به طرفین (افقی، بهعنوان کنترل)، و دستها پایین (45 درجه زیر افق) به نمایش درآمد. شرکتکنندگان (11 پسر هندبالیست جوان) دو تکلیف را انجام دادند. آنها در فاصلۀ پنجمتری صفحۀ موردنظر ایستادند و مدل دروازهبان را که در یکی از سه وضعیت به نمایش درآمد، نگاه کردند. از شرکتکنندگان درخواست شد یک توپ تنیس را به دست دروازهبان در وضعیت افقی پرتاب کنند، یا با لیزر به همین نقطه هدفگیری کنند. فواصل افقی مکان پرتاب و هدفگیری از راستای میانی اندام دروازهبان مدل اندازهگیری شد. وضعیتهای دروازهبان روی مکانهای پرتاب و هدفگیری اثرگذار بود. هدفگیری و پرتاب در وضعیت دستها پایین و دستها بالا در برابر وضعیت دستها کشیده بهترتیب به میزان معناداری دورتر و نزدیکتر بود. این آزمایش نشان داد دروازهبانی که وضعیتهای مانند مولر-لایر اتخاذ میکند، میتواند ادراک حریف از بیشترین میزان دسترسی خود و نیز رفتار حرکتی او را متأثر کند.