محمد حسین زمانی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ مجید قشونی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت حرکتی پرتابی در کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش تحقیق از نوع نیمهتجربی با طرح سنجش مکرر و آزمون یادداری بود. نمونۀ آماری تحقیق 33 نفر از کودکان 10 سالۀ مبتلا به اوتیسم بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی به سه گروه ادراک دایره بزرگتر، ادراک دایره کوچکتر ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت حرکتی پرتابی در کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش تحقیق از نوع نیمهتجربی با طرح سنجش مکرر و آزمون یادداری بود. نمونۀ آماری تحقیق 33 نفر از کودکان 10 سالۀ مبتلا به اوتیسم بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی به سه گروه ادراک دایره بزرگتر، ادراک دایره کوچکتر و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در خطای ابینگهاوس نمایش دادهشده روی زمین و کیسۀ لوبیا برای پرتاب از پایین شانه به سمت هدف بود. روش اجرا بدینصورت بود که ابتدا شرکتکنندگان 10 کوشش را در مرحلۀ پیشآزمون اجرا کردند. سپس در مرحلۀ اکتساب 20 بلوک 10 کوششی را اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ اکتساب آزمون یادداری در 10 کوشش از آزمودنیها گرفته شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها، از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازهگیری تکراری، تحلیل واریانس یکراهه بههمراه تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که هم در مرحلۀ اکتساب و هم در مرحلۀ یادداری بین گروهها تفاوت معناداری مشاهده شد که این تفاوت به نفع گروه ادراک دایره بزرگتر بود. در کل، نتایج این تحقیق نشان داد که دستکاری سادۀ ادراکی میتواند یادگیری حرکتی را در کودکان مبتلا به اوتیسم افزایش دهد. بنابراین، به مربیان و معلمان ورزشی پیشنهاد میشود که از این متغیر بهمنظور بهبود عملکردها و بهبود جلسات تمرینی استفاده کنند.
محمد حسین زمانی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت هدفگیری در کودکان بود. روش تحقیق از نوع نیمهتجربی با طرح سنجش مکرر و آزمون یادداری بود. نمونۀ آماری تحقیق 36 نفر از کودکان 10 ساله بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و پس از تخمین سایز هدف به سه گروه ادراک دایرۀ بزرگتر، ادراک دایرۀ کوچکتر و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت هدفگیری در کودکان بود. روش تحقیق از نوع نیمهتجربی با طرح سنجش مکرر و آزمون یادداری بود. نمونۀ آماری تحقیق 36 نفر از کودکان 10 ساله بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و پس از تخمین سایز هدف به سه گروه ادراک دایرۀ بزرگتر، ادراک دایرۀ کوچکتر و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق خطای ابینگهاوس نمایشدادهشده بر روی زمین و توپ تنیس برای پرتاب از بالای شانه به سمت هدف بود. روش اجرا بدینصورت بود که، ابتدا شرکتکنندگان 10 کوشش را در مرحلۀ پیشآزمون اجرا کردند. سپس در مرحلۀ اکتساب 6 بلوک 10 کوششی را اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ اکتساب آزمون یادداری در 10 کوشش از آزمودنیها گرفته شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها، از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازهگیری تکراری، تحلیل واریانس یکراهه بههمراه تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که هم در مرحلۀ اکتساب و هم در مرحلۀ یادداری بین گروهها تفاوت معناداری مشاهده شد که این تفاوت به نفع گروه ادراک دایرۀ کوچکتر بود. در کل، نتایج این تحقیق نشاندهندۀ تأثیر سودمند خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت ورزشی است. بنابراین، به مربیان و دستاندرکاران ورزشی پیشنهاد میشود که از این متغیر جهت بهبود عملکردها و بهبود جلسات تمرینی استفاده کنند.
محمد حسین زمانی؛ ایوب هاشمی؛ رسول عابدان زاده
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر اطلاعات افزودۀ پیشخوراندی به مشاهدۀ الگو بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد مینیبسکتبال در کودکان بود. برای این منظور 45 کودک دهساله بهصورت در دسترس بهعنوان نمونۀ تحقیق انتخاب شدند و در سه گروه (اطلاعات افزودۀ پیشخوراندی+ مشاهده، مشاهده+ بازخورد آگاهی از نتیجه و کنترل (C)) تقسیم شدند. روش تحقیق نیمهتجربی ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر اطلاعات افزودۀ پیشخوراندی به مشاهدۀ الگو بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد مینیبسکتبال در کودکان بود. برای این منظور 45 کودک دهساله بهصورت در دسترس بهعنوان نمونۀ تحقیق انتخاب شدند و در سه گروه (اطلاعات افزودۀ پیشخوراندی+ مشاهده، مشاهده+ بازخورد آگاهی از نتیجه و کنترل (C)) تقسیم شدند. روش تحقیق نیمهتجربی و طرح تحقیق بهصورت پیشآزمون-پسآزمون و آزمون یادداری بود. تکلیف مورد استفاده در این تحقیق مهارت پرتاب آزاد مینیبسکتبال بود. ابتدا شرکتکنندگان در مرحلۀ پیشآزمون 15 کوشش را انجام دادند. مرحلۀ اکتساب در 6 بلوک 15 کوششی مشاهده و در پی آن تمرین بدنی بود. آزمون یادداری نیز 48 ساعت بعد از آخرین بلوک تمرینی در 15 کوشش اجرا شد. دادهها از طریق روشهای آماری تحلیل واریانس مرکب، تحلیل واریانس بینگروهی و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هم در مرحلۀ اکتساب و هم در مرحلۀ یادداری گروه اطلاعات افزودۀ پیشخوراندی + مشاهده که قبل از مشاهده در مورد کیفیت مدل آگاهی کسب کرده بودند، عملکرد بهتری را نسبت به دو گروه دیگر از خود نشان دادند (05/0P<). در کل نتایج این تحقیق نشان داد که آگاهی از عملکرد مدل قبل از مشاهده نسبت به زمانیکه بعد از نمایش آگاه میشویم، یادگیری یک تکلیف پرتابی را معنادارتر میکند. بنابراین پیشنهاد میشود که از اطلاعات پیشخوراندی در مورد کیفیت مدل قبل از مشاهده، بهمنظور بهبود بهتر عملکرد آزمودنیها استفاده شود.
محمد حسین زمانی؛ مهدی ضرغامی؛ صدیقه حیدری نژاد
چکیده
بازخورد یکی از مهمترین متغیرهای مؤثر بر کارایی یادگیری حرکتی و نحوة اجرای مهارت است و نقش بسیار مهمی در کنترل حرکتی و اکتساب مهارت حرکتی دارد. هدف این تحقیق بررسی میزان اکتساب و یادداری یک مهارت جدید در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شرایط ارائۀ بازخورد افزوده با تواترهای مختلف بود. روش تحقیق نیمهتجربی و طرح تحقیق به روش ...
بیشتر
بازخورد یکی از مهمترین متغیرهای مؤثر بر کارایی یادگیری حرکتی و نحوة اجرای مهارت است و نقش بسیار مهمی در کنترل حرکتی و اکتساب مهارت حرکتی دارد. هدف این تحقیق بررسی میزان اکتساب و یادداری یک مهارت جدید در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شرایط ارائۀ بازخورد افزوده با تواترهای مختلف بود. روش تحقیق نیمهتجربی و طرح تحقیق به روش پیشآزمون- پسآزمون و آزمون یادداری با سه گروه بازخورد (0% ، 50%، 100%) بود. جامعۀ آماری شامل کودکان پسر اوتیسم 6 تا 8 ساله شهر اهواز بودند که 21 نفر به روش در دسترس و هدفمند بهعنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. تکلیف آزمودنیها مهارت پرتاب از بالای شانه به سمت سیبل ترسیمشده روی زمین بود. در مرحلۀ اکتساب آزمودنیها 60 پرتاب را انجام دادند. آزمودنیهای گروه صفر درصد هیچ گونه بازخوردی را دریافت نکردند، گروه 50 درصد در نصف کوششها و گروه 100 درصد در تمامی کوششها بازخورد دریافت کردند. 24 ساعت پس از مرحلۀ اکتساب، آزمون یادداری که شامل 10 کوشش بود، از آزمودنیها بهعمل آمد. بعد از بررسی نرمال بودن دادهها و برابری واریانسها، دادهها به روش آماری تحلیل واریانس بینگروهی با اندازهگیری تکراری، تحلیل واریانس بینگروهی و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج در مرحلۀ اکتساب و یادداری بین سه گروه تفاوت معناداری (0.001P= ) نشان داد. همچنین گروه 100 درصد هم در مرحلۀ اکتساب و هم در مرحلۀ یادداری برتری داشت. بهطور کلی توصیه میشود در یادگیری مهارت کودکان مبتلا به اوتیسم از بازخورد افزوده با تواتر بالا استفاده شود.