نیلوفر زمانی فرد؛ داریوش خواجوی؛ احمد قطبی ورزنه
چکیده
مقدمه و هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات چشم ساکن بر تصمیم‌گیری، رفتار خیرگی و یادگیری مهارت سرویس تنیس انجام گرفت. روش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دوره پیگیری 14 روزه انجام گرفت، 30 تنیس‌باز مرد مبتدی مجموعه خانه اصفهان با دامنه سنی 20 تا 30 به صورت در دسترس انتخاب و در 2 گروه 15 نفری تمرینات ...
بیشتر
مقدمه و هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات چشم ساکن بر تصمیم‌گیری، رفتار خیرگی و یادگیری مهارت سرویس تنیس انجام گرفت. روش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دوره پیگیری 14 روزه انجام گرفت، 30 تنیس‌باز مرد مبتدی مجموعه خانه اصفهان با دامنه سنی 20 تا 30 به صورت در دسترس انتخاب و در 2 گروه 15 نفری تمرینات چشم ساکن و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون شرکت‌کنندگان اقدام به اجرای 12 سرویس تنیس نمودند که رفتار خیرگی شرکت-کنندگان در حین عمل نیز اندازه‌گیری شد. همچنین توسط دوربین گوپرو سرویس شرکت-کنندگان جهت اندازه‌گیری تصمیم‌گیری ضبط گردید. علاوه بر این، عملکرد شرکت‌کنندگان نیز توسط محقق ثبت گردید. سپس گروه تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه به اجرای تمرینات مورد نظر پرداختند. در طول این دوره، گروه کنترل به اجرای فعالیت‌های روزمره خود پرداختند. پس از پایان 24 جلسه تمرین مرحله پس آزمون، و دو هفته بعد از اخرین جلسه مرحله یادداری همانند مرحله پیش آزمون اجرا شد. داده‌های به دست آمده توسط آزمون تحلیل ورایانس با اندازه‌گیری تکراری تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرینات چشم ساکن بر بهبود تصمیم‌گیری، افزایش طول دوره چشم ساکن و افزایش عملکرد سرویس تنیس تاثیر معنی‌داری می‌باشد (0/05>P).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه از فرضیه پیش‌برنامه‌ریزی مبنی بر اهمیت برنامه‌ریزی و انتخاب پاسخ صحیح حمایت می‌کند.
امیر شهاوند؛ داریوش خواجوی؛ علیرضا بهرامی؛ احمد قطبی ورزنه
چکیده
هدف مطالعه حاضر تغییرات کارآمدی عضلانی طی کوشش‌های موفق و ناموفق در تیراندازان ماهر با تپانچه با نقش میانجی چشم ساکن بود. در این مطالعه پس‌رویدادی، 20 مرد تیرانداز ماهر با تپانچه با دامنه سنی 20 تا 30 سال برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. پس از پنج کوشش آشنایی، شرکت-کنندگان به اجرای 20 کوشش شلیک تپانچه از فاصله موردنظر به هدف مطابق با استاندارهای ...
بیشتر
هدف مطالعه حاضر تغییرات کارآمدی عضلانی طی کوشش‌های موفق و ناموفق در تیراندازان ماهر با تپانچه با نقش میانجی چشم ساکن بود. در این مطالعه پس‌رویدادی، 20 مرد تیرانداز ماهر با تپانچه با دامنه سنی 20 تا 30 سال برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. پس از پنج کوشش آشنایی، شرکت-کنندگان به اجرای 20 کوشش شلیک تپانچه از فاصله موردنظر به هدف مطابق با استاندارهای موجود پرداختند. امتیاز ده بهعنوان کوشش موفق و امتیازهای پایینتر از ده بهعنوان کوشش ناموفق در نظر گرفته شد. دادهها با استفاده از آزمون t وابسته و بوتستراپ تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین فعالیت عضلانی عضلات دوسربازویی و سهسربازویی در کوشش‌های موفق و کوشش‌های ناموفق تفاوت معناداری وجود دارد و شرکت‌کنندگان در کوشش‌های موفق فعالیت عضلانی پایینتری داشتند. همچنین، نتایج بوتاستراپ آشکار کرد که طول دوره چشم ساکن، فعالیت عضلانی عضلات دوسربازویی و سهسربازویی را در کوشش‌های موفق و ناموفق میانجی می‌کند. بهطورکلی نتایج پژوهش حاضر تأکیدی بر فرضیه ثبات قامت می‌باشد که عامل تعیینکننده در طول این دوره، افزایش ثبات قامت است که منجر به کاهش "نویز" در سیستم حرکتی میشود.
