داود حومنیان؛ ایوب اسدی؛ مهدی تختائی؛ زهرا جهانبانی؛ مجتبی رحمانی
چکیده
در تحقیقات زیادی تأثیرکانون توجه و چشم ساکن بر عملکرد حرکتی بررسی شده است، با وجود این تأثیر این دو در شدت‌های مختلف بار تکلیف مبهم است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل‌های توجه درونی و بیرونی بر چشم ساکن و دقت پرتاب دارت در دو شدت تکلیف ثانویه بود. شرکت‌کنندگان 20 فرد مبتدی در پرتاب دارت بودند که به روش در دسترس ...
بیشتر
در تحقیقات زیادی تأثیرکانون توجه و چشم ساکن بر عملکرد حرکتی بررسی شده است، با وجود این تأثیر این دو در شدت‌های مختلف بار تکلیف مبهم است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل‌های توجه درونی و بیرونی بر چشم ساکن و دقت پرتاب دارت در دو شدت تکلیف ثانویه بود. شرکت‌کنندگان 20 فرد مبتدی در پرتاب دارت بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند و در چهار شرایط تکالیف دوگانه شامل توجه درونی- بدون برآورد تن صدا، توجه بیرونی- بدون برآورد تن صدا، توجه درونی- با برآورد تن صدا و توجه بیرونی- با برآورد تن صدا به‌صورت کانتربالانس مهارت پرتاب دارت را انجام دادند که به‌طور همزمان اطلاعات خیرگی آنها نیز به‌وسیلۀ دستگاه ردیاب بینایی دوچشمی ثبت شد. نتایج دقت نشان داد که شرکت‌کنندگان در شرایط توجه بیرونی نسبت به توجه درونی و در شرایط شدت بار تکلیف ثانویۀ پایین نسبت به بالا خطای شعاعی کمتری داشتند. همچنین نتایج چشم ساکن نشان داد تنها اثر اصلی تکلیف ثانویه معنا‌دار بود که شرکت‌کنندگان در شرایط بار تکلیف ثانویه بالا نسبت به پایین مدت زمان چشم ساکن بیشتری داشتند. این نتایج اهمیت کانون توجه بیرونی را در شرایط بار تکلیف ثانویۀ بالا و پایین برای عملکرد پرتاب دارت برجسته و تحقیقات آینده را به‌منظور بررسی عمیق‌تر نقش تأثیرات چشم ساکن و کانون توجه در عملکرد پرتاب دارت جهت‌دهی می‌کند.
