محسن ترابی؛ محمود شیخ؛ فضل الله باقرزاده؛ ناصر نقدی
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب و آموزش نوروفیدبک و روش ترکیبی بر توجه و تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بود. تعداد 48 کودک با دامنه سنی 7-11 سال مبتلا به ADHD از کلینیک روان شناسی آتیه تهران انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه (یک گروه کنترل و سه گروه تجربی) قرار گرفتند. علائم نارسایی توجه/بیش فعالی ...
بیشتر
هدف از اجرای این تحقیق تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب و آموزش نوروفیدبک و روش ترکیبی بر توجه و تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بود. تعداد 48 کودک با دامنه سنی 7-11 سال مبتلا به ADHD از کلینیک روان شناسی آتیه تهران انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه (یک گروه کنترل و سه گروه تجربی) قرار گرفتند. علائم نارسایی توجه/بیش فعالی آنها در طی یک ماه گذشته بر اساس ملاکهایDSM-IV توسط روانپزشک تشخیص داده شده بود. سه گروه تجربی به ترتیب آموزش نوروفیدبک، تمرینات منتخب و تمرینات ترکیبی (آموزش نوروفیدبک و تمرینات منتخب) را به مدت 24 جلسه(سه جلسه در هفته) و هر جلسه 60 دقیقه اجرا نمودند، اما گروه کنترل هیچگونه مداخلهای را دریافت نکرد. برای ارزیابی بیش فعالی/نقص توجه کودکان از پرسشنامه کانرز فرم والدین و برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج آزمون بنفرونی نشان داد بین میانگین تعدیل شده توجه وتکانشگری کودکان گروههای آموزش نوروفیدبک و کنترل (۰۰۱/0=p) (به نفع نوروفیدبک)، گروههای ترکیبی و کنترل (۰۰۱/0=p) (به نفع ترکیبی)، گروههای آموزش نوروفیدبک و برنامه تمرینی (۰۰۱/0=p) (به نفع نوروفیدبک)، گروههای آموزش نوروفیدبک و ترکیبی (۰۰۱/0=p)، (به نفع ترکیبی)، و گروههای برنامه تمرینی و ترکیبی (۰۰۱/0=p) (به نفع ترکیبی)، تفاوت معنیداری در بهبود توجه و تکانشگری وجود دارد. اما بین گروههای برنامه تمرینی و کنترل در کاهش کم توجهی با (۲۲۴/0=p) وبین گروههای برنامه تمرینی و کنترل در کاهش تکانشگری با (۲32/0=p) تفاوت معنی داری وجود نداشت.