فرزانه حاتمی؛ فرشید طهماسبی؛ الهه میرمیران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خستگی جسمانی بر مهارت ویژۀ شوت بسکتبال در بازیکنان خبره بود. 10 بسکتبالیست مرد با میانگین سنی 9/24 سال و میانگین سابقۀ ورزشی 5/10 سال، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. در مرحلۀ پیشآزمون، بازیکنان 150 شوت ثابت را از 5 فاصلۀ 35/3، 96/3، 57/4، 18/5 و 79/ 5 متر نسبت به حلقه (هر نقطه 30 شوت) اجرا کردند .در مرحلۀ پسآزمون، ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خستگی جسمانی بر مهارت ویژۀ شوت بسکتبال در بازیکنان خبره بود. 10 بسکتبالیست مرد با میانگین سنی 9/24 سال و میانگین سابقۀ ورزشی 5/10 سال، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. در مرحلۀ پیشآزمون، بازیکنان 150 شوت ثابت را از 5 فاصلۀ 35/3، 96/3، 57/4، 18/5 و 79/ 5 متر نسبت به حلقه (هر نقطه 30 شوت) اجرا کردند .در مرحلۀ پسآزمون، برای ایجاد شرایط خستگی از آزمون RAST استفاده شد. بازیکنان پیش از اجرا از هر فاصله، یکبار RAST را بهطور کامل انجام دادند و بلافاصله 30 پرتاب خود را اجرا کردند. یافتههای حاصل از آزمون رگرسیون خطی و t تکنمونهای نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد واقعی و پیشبینیشدۀ بازیکنان در نقطۀ پنالتی در پیشآزمون و پسآزمون وجود دارد و از اثر مهارت ویژه حمایت میکند. همچنین نتایج آزمون t همبسته نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد بازیکنان در نقاط پنالتی و دورترین نقطه در پیشآزمون و پسآزمون وجود دارد. براساس یافتههای تحقیق بازیکنان در نقطۀ پنالتی دارای مهارت ویژهاند و خستگی جسمانی در این نقطه بر عملکرد بازیکنان تأثیر معناداری نداشته و از کیفیت عملکرد بازیکنان در آن نقطه نکاسته است.
علیرضا فارسی؛ سید محمد کاظم واعظ موسوی؛ ابراهیم نوروزی سیدحسنی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی دستکاری حواس و سرعت بر اجرای هماهنگی پویای دودستی بود. بدین منظور پانزده دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه شهید بهشتی با دامنۀ سنی 18 تا 25 سال، بهعنوان آزمودنی الگوهای هماهنگی درونمرحله و خارجمرحله را از سرعت آهسته به تند در پنج وضعیت حسی مختلف اجرا کردند. برای بررسی دو الگوی حرکتی، از دو آزمون تحلیل واریانس ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی دستکاری حواس و سرعت بر اجرای هماهنگی پویای دودستی بود. بدین منظور پانزده دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه شهید بهشتی با دامنۀ سنی 18 تا 25 سال، بهعنوان آزمودنی الگوهای هماهنگی درونمرحله و خارجمرحله را از سرعت آهسته به تند در پنج وضعیت حسی مختلف اجرا کردند. برای بررسی دو الگوی حرکتی، از دو آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری (5 شرایط حسی×3 سرعت اجرا) روی هر کدام از الگوهای درونمرحله و خارجمرحله استفاده شد و تأثیرات اصلی پس از آن با استفاده از آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. متغیر وابسته خطای فاز نسبی بود. نتایج نشان داد که افزایش سرعت اجرای حرکات بر اجرای الگوی حرکتی خارجمرحله0180اثر داشت (001/0P=)، اما بر الگوی درونمرحله00اثری نداشت (9/0P=). نتایج دستکاری حواس نشان داد که در دقت و تغییرپذیری اجرای دو فاز نسبی الگوهای حرکتی، دستکاری بینایی و حس عمقی اثر دارد (001/0P=)، اما دستکاری شنوایی اثری بر اجرای این الگوها نداشت (315/0P=). علاوهبر این، در این تحقیق بیشترین مقدار میانگین خطای فاز نسبی و انحراف معیار خطای فاز نسبی در وضعیت دستکاری حس عمقی بود (001/0P=). در توضیح یافتههای حاضر میتوان گفت که تکلیف خطی هماهنگی دودستی در تحقیق حاضر یک تکلیف به حس عمقی وابسته است.