رشد و یادگیری حرکتی
مثنی کاظم جاسم الکریعی؛ فرزانه دا.وری؛ مازن هادی کزار آلتایی؛ زهره مشکاتی
چکیده
مقدمه: اگرچه به نظر می‌رسد که تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای (tDCS) مخچه در مقایسه با سایر نواحی مغز، ناحیه موثری در بهبود تعادل افراد مسن می‌باشد؛ اما تاکنون مقایسه اثر tDCS مخچه و قشر پری‌فورنتال خلفی جانبی (dlPFC) بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام ...
بیشتر
مقدمه: اگرچه به نظر می‌رسد که تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای (tDCS) مخچه در مقایسه با سایر نواحی مغز، ناحیه موثری در بهبود تعادل افراد مسن می‌باشد؛ اما تاکنون مقایسه اثر tDCS مخچه و قشر پری‌فورنتال خلفی جانبی (dlPFC) بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام گرفت.
روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، بین سالمندان مرد با دامنه سنی 60 تا 80 سال، 60 سالمند سالم به صورت داوطلبانه به صورت تصادفی در چهار گروه 15 نفری مداخله tDCS مخچه، tDCS قشر جلوی مغزی پشتی جانبی چپ (dlPFC)، tDCS ساختگی مخچه و tDCS ساختگی DlPFC قرار گرفتند و در مرحله پیش آزمون و پس آزمون در 3 کوشش 30 ثانیه‌ای اقدام به ایستادن روی صفحه نیرو نمودند. در مرحله مداخله که مدت دو هفته و هر هفته 5 جلسه متوالی و هر جلسه 20 دقیقه به طول انجامید، تحریک مربوط به هر گروه انجام گرفت. دادهها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که تحریک tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای (جابجایی قدامی- خلفی و مرکزی- جانبی مرکز فشار) مردان سالمند تاثیر معنی‌داری دارد (05/0>P). اما بین tDCS مخچه و dlPFC در تعادل ایستای سالمندان مرد تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0<P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به مربیان و متخصصان سالمندی پیشنهاد میشود که از مزیت‌های tDCS مخچه و dLPFC در بهبود تعادل ایستای سالمندان مرد بهره گیرند.
رشد و یادگیری حرکتی
احمد نیک‌روان؛ زهرا جعفرزاده؛ محمدعلی سالیانه
چکیده
تنوع در دریافت پیام از گیرنده‌های عمقی و اطلاعات محیطی توسط انسان، می‌تواند بر عملکرد کنترلی فرد موثر باشد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرین راه‌رفتن با سرعت‌های متغیر در سطوح متفاوت به‌عنوان قیود تکلیف و محیط بر تعادل و ترس از افتادن است. پژوهش حاضر بهصورت پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل انجام شده است. به‌این‌منظور تعداد ...
بیشتر
تنوع در دریافت پیام از گیرنده‌های عمقی و اطلاعات محیطی توسط انسان، می‌تواند بر عملکرد کنترلی فرد موثر باشد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرین راه‌رفتن با سرعت‌های متغیر در سطوح متفاوت به‌عنوان قیود تکلیف و محیط بر تعادل و ترس از افتادن است. پژوهش حاضر بهصورت پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل انجام شده است. به‌این‌منظور تعداد 21 سالمند زن بالای 60 سال شهر سمنان بهصورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و پس از تکمیل آزمون تعادل برگ و پرسش‌نامه مقیاس کوتاه کارآمدی افتادن، بهصورت انتصاب تصادفی در سه گروه (تمرینات با قیود ثابت، تمرینات با قیود متغیر و کنترل) قرار گرفتند. گروه تمرین ثابت، تمرینات راه‌رفتن با سرعت ثابت سطح هموار و صاف و گروه تمرین متغیر، تمرینات تعادلی و قدرتی راه‌رفتن با سرعت متغیر در سطح ناهموار و لغزنده را انجام دادند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد پیشرفت شرکتکنندگان ناشی از تاثیر تمرینات بر هر دو متغیر تعادل و ترس از افتادن معنادار است. یافتهها، تاثیر متفاوت تمرینات متغیر راه‌رفتن قدرتی و تعادلی و سرعت متغیر بر تعادل (042/0=p) را تأیید کرد؛ اما تفاوت آماری معنی‌داری بین سه گروه در متغیر ترس از افتادن مشاهده نشد (208/0=p). به‌طورکلی تمرینات راه‌رفتن بر تعادل و ترس از افتادن زنان سالمند موثر است و بر اساس نتایج، تمرینات با سرعت‌های متغیر راه‌رفتن همراه با دستکاری قیود محیطی می‌تواند برای ارتقاء تعادل بسیار مفیدتر باشد. بر این اساس پیشنهاد میشود، این نوع تمرینات به‌عنوان بخشی از مداخله‌های فعالیت روزانه و حتی درمانی و توانبخشی در مراکز کار با سالمندان مورد توجه قرار گیرد.
رشد و یادگیری حرکتی
سیده اختر حصاری؛ حمید رضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات هدف‌گیری مبتنی بر شاخص دشواری بر تعادل سالمندان بود.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 75 سالمند زن شهر مشهد با دامنه سنی 65 تا 75 سال، به روش مشارکت داوطلبانه انتخاب و در پنج گروه فاصله استاندارد-هدف استاندارد، فاصله استاندارد-هدف ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات هدف‌گیری مبتنی بر شاخص دشواری بر تعادل سالمندان بود.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 75 سالمند زن شهر مشهد با دامنه سنی 65 تا 75 سال، به روش مشارکت داوطلبانه انتخاب و در پنج گروه فاصله استاندارد-هدف استاندارد، فاصله استاندارد-هدف متغیر، فاصله متغیر-هدف استاندارد، فاصله متغیر-هدف متغیر و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، شرکتکنندگان اقدام به ایستادن روی صفحه تعادل سنج بایودکس نمودند. مرحله مداخله در شش هفته و هر هفته سه جلسه انجام گرفت که شرکتکنندگان با دستورالعمل‌های موجود به اجرای 10 بلوک 10 کوششی با دو دقیقه استراحت بین بلوک‌ها پرداختند. بعد از اتمام مرحله تمرینی، مرحله پس آزمون انجام گرفت که شرکتکنندگان همانند مرحله پیش آزمون اقدام به ایستادن روی صفحه تعادل سنج بایودکس نمودند. داده-ها به روش تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شد.
یافته ها: نتایج حاکی از این بود که مداخله‌های فاصله استاندارد-هدف استاندارد، فاصله استاندارد-هدف متغیر، فاصله متغیر-هدف استاندارد و فاصله متغیر-هدف متغیر بر بهبود تعادل سالمندان زن تاثیر معناداری دارد (05/0>P). همچنین دیگر نتایج حاکی از برتری اثر فاصله استاندارد-هدف استاندارد در مقایسه با اثر دیگر مداخلات در بهبود تعادل سالمندان زن بود (05/0>P).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر مشخص شد تعادل در پی ثابت نگه‌داشتن شاخص دشواری تسهیل خواهد شد چراکه این مساله در مورد نتایج آزمون گروه با شاخص دشواری یکسان اتفاق افتاد.
کوثر اسماعیلی؛ ابراهیم محمدعلی نسب فیروزجاه؛ مرتضی همایون نیا فیروزجاه؛ هیدر هاور
چکیده
مقدمه: افتادن یکی از مسائل جدی دوران سالمندی است که در نتیجۀ عوامل بسیاری رخ می‌دهد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسۀ تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن، انحنای ستون فقرات و ثبات مرکزی سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات علی ـ مقایسه‌ای بود. 60 نفر از زنان سالمند با دامنۀ سنی 60 تا 70 سال تبریز بهصورت داوطلبانه ...
بیشتر
مقدمه: افتادن یکی از مسائل جدی دوران سالمندی است که در نتیجۀ عوامل بسیاری رخ می‌دهد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسۀ تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن، انحنای ستون فقرات و ثبات مرکزی سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات علی ـ مقایسه‌ای بود. 60 نفر از زنان سالمند با دامنۀ سنی 60 تا 70 سال تبریز بهصورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنیها به دو گروه با و بدون سابقۀ افتادن تقسیم شدند. سابقۀ زمین خوردن داوطلبان توسط پرسشنامۀ سابقۀ افتادن سنجیده شد. تعادل ایستا و پویا به‌ترتیب با آزمونهای شارپند رومبرگ و زمان برخاستن و راه رفتن زماندار ارزیابی شد. سرعت راه رفتن با آزمون 10 متر راه رفتن، ثبات مرکزی با آزمون مک‌گیل و انحنای ستون فقرات با خط کش منعطف ارزیابی شد. برای مقایسۀ میانگین متغیرها در دو گروه از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد.یافتهها: نتایج نشان داد که بین شاخص‌های تعادل ایستا و پویا، انحنای ستون فقرات کمری، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن تفاوت معناداری وجود داشت. اما بین شاخص انحنای ستون فقرات پشتی در سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن تفاوت معناداری وجود نداشت.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش، توسعه و بهبود شاخص‌های تعادل، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در افراد با سابقۀ افتادن ضروری به‌نظر می‌رسد.
سپیده جلالی؛ حسن محمدزاده؛ جلال دهقانی زاده
چکیده
مقدمه: یائسگی شروع دوران جدیدی در زندگی یک زن است. این دوران همانند تمامی مراحل دیگر زندگی دارای زوایای مثبت و منفی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی زنان یائسه و غیریائسه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمهتجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون شامل دو گروه تجربی و دو گروه کنترل بود. جامعۀ ...
بیشتر
مقدمه: یائسگی شروع دوران جدیدی در زندگی یک زن است. این دوران همانند تمامی مراحل دیگر زندگی دارای زوایای مثبت و منفی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی زنان یائسه و غیریائسه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمهتجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون شامل دو گروه تجربی و دو گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش تمامی زنان یائسه و غیریائسۀ شهر ارومیه بودند. نمونه شامل 60 زن (سن 1/77±45/77 سال) یائسه و غیریائسه بود که بهصورت داوطلبانه انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در چهار گروه 15 نفری قرار گرفتند. از همۀ آزمودنیها 48 ساعت قبل از شروع تمرینات و پس از پایان دورۀ تمرینی، بهصورت ناشتا خون‌گیری به‌عمل آمد. سپس هر دو گروه تجربی طی 12 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه به اجرای تمرینات پیلاتس پرداختند. همچنین، شرکتکنندگان آزمون تعادل پویای Y و پرسشنامۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را در پیشآزمون و پسآزمون به‌طور مشابه هم انجام دادند.یافتهها: نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معناداری را بین پیشآزمون و پسآزمون گروه زنان یائسه و غیریائسه در متغیرهای مربوطه نشان داد، به‌طوری‌که می‌توان گفت احتمالاً 91، 76 و 94 درصد از تغییرات در سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی زنان یائسه و غیریائسه تحت تأثیر تمرینات پیلاتس بوده است. درحالی‌که در گروه‌های کنترل در متغیرهای مربوطه تأثیر معناداری مشاهده نشد (P≤0/05)نتیجه‌گیری: انجام تمرینات پیلاتس می‌تواند راهبردی مؤثر برای بهبود سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی در زنان یائسه و غیریائسه باشد.
سارا سوری؛ فضل اله باقرزاده؛ رسول حمایت طلب
چکیده
مقدمه: در پژوهش‌های اخیر تعادل و ناپایداری وضعیتی به‌عنوان یک اختلال حرکتی رایج در بیماران پارکینسونی گزارش شده است که موجب افتادن‌های مکرر، کاهش کیفیت زندگی و مرگ‌ومیر در این بیماران میشود. از سوی دیگر بر اساس شواهد ورزش در درمان علائم حرکتی و شناختی بیماران نورودژنراتیو مؤثر است.روش پژوهش: بدین‌منظور 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار ...
بیشتر
مقدمه: در پژوهش‌های اخیر تعادل و ناپایداری وضعیتی به‌عنوان یک اختلال حرکتی رایج در بیماران پارکینسونی گزارش شده است که موجب افتادن‌های مکرر، کاهش کیفیت زندگی و مرگ‌ومیر در این بیماران میشود. از سوی دیگر بر اساس شواهد ورزش در درمان علائم حرکتی و شناختی بیماران نورودژنراتیو مؤثر است.روش پژوهش: بدین‌منظور 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به سه گروه هشت‌تایی کنترل سالم، کنترل پارکینسونی و تمرین پارکینسونی تقسیم شدند. حیوانات گروه تمرین به مدت چهار هفته، روی دستگاه نوار گردان قرار گرفتند. در انتهای دوره، اختلالات حرکتی (تعادل و رفتار حرکتی) با استفاده از آزمونهای روتارود و اوپن فیلد و فاکتورهای بیوشیمیایی به روش الایزا ارزیابی شدند. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری (0/05<P)، به‌وسیلۀ نرم‌افزار اس پی اس اس نسخۀ 19 انجام گرفت.یافتهها: نتایج نشان داد که هرچند گروه پارکینسون بدون تمرین از نظر عملکرد حرکتی، به‌طور معناداری در سطح پایین‌تری نسبت به سایر گروهها بود (0/05<P)، اما چهار هفته تمرین هوازی با شدت متوسط، موجب افزایش تعادل (0/05<P) و بهبود اختلالات حرکتی در رت‌های پارکینسونی شد (0/05<P)، همچنین تمرین به‌طور معناداری موجب افزایش میزان سروتونین (0/05<P) و تیروزین هیدروکسیلاز (0/05<P)، شد.نتیجه‌گیری: به‌طور کلی یافته‌های این پژوهش نشان داد تمرین هوازی با شدت متوسط می‌تواند اختلالات بیوشیمیایی و حرکتی ناشی از تزریق 6 -هیدروکسی دوپامین را در رت‌های مدل پارکینسونی کاهش دهد.
نیلوفر امامیان؛ علی شفیع زاده؛ مسعود اعتمادی فر
چکیده
مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس) از شایع‌ترین بیماری‌های خودایمنی التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی است که بر سیستم‌های حرکتی و حسی پایه برای کنترل تعادل در هنگام ایستادن و راه رفتن تأثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر تعادل، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام‌اس بود.روش پژوهش: جامعة آماری پژوهش شامل ...
بیشتر
مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس) از شایع‌ترین بیماری‌های خودایمنی التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی است که بر سیستم‌های حرکتی و حسی پایه برای کنترل تعادل در هنگام ایستادن و راه رفتن تأثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر تعادل، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام‌اس بود.روش پژوهش: جامعة آماری پژوهش شامل زنان 20 تا 50 سالۀ مبتلا به ام‌اس با نمرۀ مقیاس وضعیت شدت ناتوانی 1تا 4 و عضو انجمن ام‌اس‌شهر اصفهان بودند. از بین بیماران 30 داوطلب به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای هر دو گروه پیش از شروع برنامۀ تمرینی پرسشنامه‌های شدت خستگی و کیفیت زندگی بیماران ام‌اس را تکمیل و در آزمون مقیاس تعادل برگ شرکت کردند. گروه تجربی به مدت هشت هفته تمرینات حس عمقی را سه جلسه در هفته و به مدت60 دقیقه اجرا کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیت‌های روزمره خود را انجام دادند. در پایان برنامه، آزمونهای قبل تکرار شد. دادهها از طریق آزمونهایt مستقل و t زوجی و در سطح خطای 0/05 تحلیل شد.یافتهها: نتایج نشان داد در گروه تجربی پیشآزمون و پسآزمون تعادل، خستگی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری داشت. همچنین مقایسة نتایج پسآزمون دو گروه تجربی و کنترل نشان‌داد تعادل و کیفیت زندگی تفاوت معناداری داشت.نتیجه‌گیری: در مجموع هشت هفته تمرینات حس عمقی تعادل بیماران ام‌اس را بهبود بخشید و کیفیت زندگی آنان را ارتقا داد، ولی بر کاهش میزان خستگی آنان مؤثر نبود. بنابراین استفاده از تمرینات حس عمقی برای بهزیستی بیماران ام‌اس توصیه میشود.
فاطمه میراخوری؛ مرتضی پورآذر؛ فضل الله باقرزاده
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات حرکتی با استفاده از تمرینات واقعیت مجازی بر تعادل ایستای کودکان فلج مغزی 7 سال بهصورت در دسترس انتخاب - بود. در این مطالعۀ نیمهتجربی، 20 دختر فلج مغزی همیپلاژی در دامنۀ سنی 2شدند و در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمون شارپند رومبرگ برای اندازهگیری نمرات تعادل ایستا بهکار گرفتهشد. گروه تجربی ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات حرکتی با استفاده از تمرینات واقعیت مجازی بر تعادل ایستای کودکان فلج مغزی 7 سال بهصورت در دسترس انتخاب - بود. در این مطالعۀ نیمهتجربی، 20 دختر فلج مغزی همیپلاژی در دامنۀ سنی 2شدند و در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمون شارپند رومبرگ برای اندازهگیری نمرات تعادل ایستا بهکار گرفتهشد. گروه تجربی به مدت 4 هفته به انجام تمرینات در محیط مجازی پرداختند. گروه کنترل برنامههای درمانی معمولو تحلی ل کوواریانس تکمتغیری (MANCOVA) خود را ادامه دادند. آزمونهای تحلیل کوواریانس چندمتغیریبین دو گروه آزمایشی حداقل (P=0/ اجرا شد. نتایج حاکی از تفاوت معنادار ( 001 P < 0/ در سطح 05 (ANCOVA)در یکی از متغیرهای تعادلی (چشم باز/ چشم بسته) بود. همچنین، براساس نتایج با توجه به نمرات بالاتر تعادل ایستا درسبب بهبود تعادل ایستای آن‌ها در مقایسه با گروه کنترل شده Xbox گروه تجربی، تمرینات واقعیت مجازی با استفاده ازبود. این مطالعه شواهدی را فراهم میآورد مبنی بر اینکه تعادل ایستا در کودکان فلج مغزی قابل اصلاح است و آن‌ها بهدورههای کوتاهمدت تمرینات واقعیت مجازی پاسخ میدهند. به‌نظر می‌رسد تمرینات واقعیت مجازی دارای کاربردهایبالینی برای تراپیستها، خانوادهها و کودکان مبتلا به فلج مغزی باشد.
شیما شهیدی؛ علی شفیع زاده؛ بهنام قاسمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین با آینه بر تعادل بیماران سکتة مغزی تحت حاد بود. جامعة آماری پژوهش تمامی بیماران سکتة مغزی تحت حاد مراجعه‌کننده به کلینیک تخصصی سکتة مغزی تبسم تهران بود. نمونه شامل30 بیمار تحت حاد دارای شرایط ورود به پژوهش بودند که با رضایت و داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. آزمودنیها به‌طور تصادفی ساده ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین با آینه بر تعادل بیماران سکتة مغزی تحت حاد بود. جامعة آماری پژوهش تمامی بیماران سکتة مغزی تحت حاد مراجعه‌کننده به کلینیک تخصصی سکتة مغزی تبسم تهران بود. نمونه شامل30 بیمار تحت حاد دارای شرایط ورود به پژوهش بودند که با رضایت و داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. آزمودنیها به‌طور تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. گروه تجربی تحت حاد شامل 10 آزمودنی با میانگین سن 4 ±40/55 سال و وزن 5/11 ± 39/68 کیلوگرم و گروه کنترل تحت حاد دارای 12 آزمودنی با میانگین سن 4/7 ± 92/54 سال و وزن 8/9 ± 50/70 کیلوگرم بود. هر دو گروه در پیشآزمون، میان‌آزمون که پس از 4 هفته و پسآزمون مقیاس تعادل برگ که پس از 8 هفته برگزار شد، شرکت کردند. برنامة تمرین دو گروه مشابه و شامل 8هفته هر هفته 2 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه شامل60 دقیقه تمرین معمول توانبخشی و 30 دقیقه تمرین با آینه در گروه تجربی و بدون استفاده از آینه در گروه کنترل بود. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط و با نرم‌افزار spss23 تحلیل شد. نتایج نشان داد هر سه عامل تعادل (001/0=P)، گروه (001/0=P) و اثر تعاملی تعادل و گروه (008/0=P) اثر معناداری داشت. تعادل در هر سه مرحلة پیشآزمون، میان‌آزمون و پسآزمون تفاوت معناداری داشت (001/0=P). اثر تعاملی تعادل و گروه در هر دو گروه تجربی و کنترل بین سه مرحلة آزمون تفاوت معناداری داشت (001/0=P). در مجموع تمرین با آینه، تعادل بیماران گروه تجربی تحتحاد سکتة مغزی را در مقایسه با گروه کنترل به‌طور مؤثری بهبود بخشید. بنابراین تمرین با آینه به‌عنوان راهکاری ساده، کم‌هزینه و مؤثر در عملکرد اندام پایین‌تنه و بهبود تعادل این بیماران توصیه میشود.
راضیه شاکرمی؛ احمد نیک روان؛ فاطمه رضایی
چکیده
اختلالات فراگیر رشد که یکی از موارد بسیار شایع آن اوتیسم است شامل گروهی از اختلالات روانی هستند که مهارتهای تعامل اجتماعی و مهارتهای ارتباطی در آن‌ها تخریب شده است. با توجه به بالا بودن هزینه‌های درمانی بیماری اوتیسم، به‌کارگیری روش‌های درمانی جایگزین و مناسب برای بیماران اوتیسم به‌خصوص کودکان و ارتقای سطح کیفی زندگیشان ...
بیشتر
اختلالات فراگیر رشد که یکی از موارد بسیار شایع آن اوتیسم است شامل گروهی از اختلالات روانی هستند که مهارتهای تعامل اجتماعی و مهارتهای ارتباطی در آن‌ها تخریب شده است. با توجه به بالا بودن هزینه‌های درمانی بیماری اوتیسم، به‌کارگیری روش‌های درمانی جایگزین و مناسب برای بیماران اوتیسم به‌خصوص کودکان و ارتقای سطح کیفی زندگیشان از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی با کمک والد مورد علاقه بر تعادل کودکان اوتیسم بود. بدین منظور 24 کودک اوتیسم در دامنه سنی 10-6 سال در این مطالعه شرکت کردند و به مدت 10 هفته تحت مداخله تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی قرار گرفتند. شرکتکنندگان در 2 مرحله پیشآزمون و پسآزمون از نظر مهارت تعادل براساس آزمون لک‌لک و آزمون پاشنه‌پنجه ارزیابی شدند. برای بررسی اختلاف بین گروهها در پیشآزمون از تحلیلواریانس یکطرفه و به منظور تجزیهوتحلیل اثرات پروتکل پژوهش، آزمون تحلیلواریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی شفه در سطح معناداری 0.05≥P بهکار گرفته شد. نتایج نشان داد که تمرینات یکپارچگی حسی–حرکتی به طور معناداری موجب بهبود مهارت تعادل ایستا و پویا شده است و رویکرد والد-محور با اثرات مثبتی از طریق دستکاری ویژگی‌های روانشناختی مانند حس تعلق و همبستگی، انگیزش و اطمینان بالاتر دارای مزایای بهتری در بهبود تعادل پویا بوده است.
ولی اله کاشانی؛ منصوره مکبریان؛ بهروز گل محمدی؛ محمدرضا سلمان زاده
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی آزمون ارزیابی سیستم‌های تعادل در سالمندان بود. به‌منظور اجرای این پژوهش، نسخۀ نهایی آزمون ارزیابی سیستم‌های تعادل در سالمندان، پس از طی کردن روند بازترجمه و بهره‌مندی از نظر استادان متخصص در حوزۀ سالمندان تدوین شد و 100 نفر از زنان و مردان سالمند بهصورت داوطلبانه از خانۀ سالمندان ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی آزمون ارزیابی سیستم‌های تعادل در سالمندان بود. به‌منظور اجرای این پژوهش، نسخۀ نهایی آزمون ارزیابی سیستم‌های تعادل در سالمندان، پس از طی کردن روند بازترجمه و بهره‌مندی از نظر استادان متخصص در حوزۀ سالمندان تدوین شد و 100 نفر از زنان و مردان سالمند بهصورت داوطلبانه از خانۀ سالمندان سمنان (حکیم الهی) انتخاب شدند. در این زمینه از آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیهوتحلیل دادهها استفاده شد، به‌طوری‌که در بخش آمار استنباطی، از تحلیل عاملی تأییدی و ضریب آلفای کرونباخ به‌ترتیب برای بررسی روایی سازۀ عاملی و پایایی درونی استفاده شد. نتایج نشاندهندۀ برازش مطلوب مدل تحلیل عاملی نسخۀ فارسی آزمون ارزیابی سیستم‌های تعادل در سالمندان بود. همچنین نتایج ضریب آلفای کرونباخ، نشاندهندۀ همسانی درونی مطلوب این ابزار بود. احتمالاً ترجمۀ مطلوب و انتخاب نمونۀ نامتجانس، زمینهساز برازش مطلوب مدل تحلیل عاملی بوده است.
مریم شجاع؛ سید محمد کاظم واعظ موسوی؛ عبدالله قاسمی
چکیده
چکیده:هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات بازی محور بر رشد حرکتی کودکان دارای اضافه وزن با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش حاضر نیمهتجربی و از نوع پیشآزمون- پسآزمون است. 50 کودک 10-8 سال، دارای اضافه وزن و با اختلال هماهنگی رشدی انتخاب شدند و پس از انجام پیشآزمون به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (n=30) و گروه کنترل (n=20) قرار گرفتند. ...
بیشتر
چکیده:هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات بازی محور بر رشد حرکتی کودکان دارای اضافه وزن با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش حاضر نیمهتجربی و از نوع پیشآزمون- پسآزمون است. 50 کودک 10-8 سال، دارای اضافه وزن و با اختلال هماهنگی رشدی انتخاب شدند و پس از انجام پیشآزمون به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (n=30) و گروه کنترل (n=20) قرار گرفتند. گروه آزمایش هر هفته 3 جلسه و به مدت 3 ماه در پروتکل تعیینشده شرکت کردند. ابزار اندازهگیری آزمون MABC-2 بود و برای تحلیل دادهها از نرم‌افزار SPSS نسخۀ 21 استفاده شد. نتایج آزمون MANCOVA نشان داد که بین گروه تجربی و کنترل حداقل در یکی از متغیرهای تحقیق تفاوت وجود دارد. براساس نتایج تحلیل کوواریانس یکطرفه با سطح معناداری 05/0 مشخص شد که بین گروه کنترل و گروه تحت مداخله در مؤلفه‌های رشد حرکتی و خردهمقیاسهای آن (چالاکی دست، هدف‌گیری و تعادل) تفاوت معناداری وجود دارد و گروه آزمایش نمرههای بهتری کسب کردند. بنابراین توصیه میشود با طراحی تمرینات مختلف و مداخلۀ زودهنگام از پیشرفت این اختلال در افراد دارای اضافه وزن جلوگیری کنیم و ثأثیر مثبتی بر رشد حرکتی این افراد داشته باشیم.
امیر دانا؛ زین العابدین فلاح؛ جلیل مرادی؛ اکبر قلاوند
چکیده
مقدمه و هدف: فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) به عنوان یکی از عوامل مرتبط با عملکرد عصبی- عضلانی و عملکرد شناختی می‌باشد که با افزایش سن کاهش می‌یابد. هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات ایروبیک، و شناختی بر سطح تعادل پویا، توجه و سطح BDNF سرمی در مردان سالمند بود. روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 60 مرد سالمند سالم به روش نمونه گیری ...
بیشتر
مقدمه و هدف: فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) به عنوان یکی از عوامل مرتبط با عملکرد عصبی- عضلانی و عملکرد شناختی می‌باشد که با افزایش سن کاهش می‌یابد. هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات ایروبیک، و شناختی بر سطح تعادل پویا، توجه و سطح BDNF سرمی در مردان سالمند بود. روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 60 مرد سالمند سالم به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه تمرین ایروبیک، تمرین شناختی، ترکیبی (ایروبیک- شناختی) و کنترل تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته انجام شدند. از آزمون های تی وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه برای بررسی تغییرات درون گروهی و بین گروهی استفاده شد (05/0 ≥P). نتایج: پس از دوره تمرین افزایش معنی داری در BDNF سرمی در گروه های مداخله نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (001/0 ≥ P). همچنین افزایش معنی داری در نسبت پاسخ های صحیح بر کل محرک های هدف و غیر هدف و کاهش معنی داری در خطای ارتکاب، خطای حذف و زمان واکنش در گروه های مداخله نسبت به گروه های کنترل مشاهده شد (05/0 > P). همچنین بهبود معنی داری در تعادل پویا در گروه های ایروبیک و ترکیبی نسبت به گروه های کنترل (001/0 > P) و تمرین شناختی (05/0 > P)مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: تمرینات شناختی و ایروبیک با افزایش BDNF موجب بهبود توجه و عملکرد تعادل در سالمندان می شود
شیما عبدالرحمن چاپاری؛ سید محمد کاظم واعظ موسوی؛ علی کاشی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ مداخله‌های مربیمحور و والدینمحور بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان هفت تا 10 سال با اختلال هماهنگی رشدی بود. تعداد 84 کودک دختر و پسر از هشت مدرسه ابتدایی مناطق چهار، هشت و 13 تهران که توسط پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی دارای اختلال تشخیص داده شده بودند، به صورت تصادفی در سه گروه مداخلۀ مربیمحور، مداخلۀ والدینمحور ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ مداخله‌های مربیمحور و والدینمحور بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان هفت تا 10 سال با اختلال هماهنگی رشدی بود. تعداد 84 کودک دختر و پسر از هشت مدرسه ابتدایی مناطق چهار، هشت و 13 تهران که توسط پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی دارای اختلال تشخیص داده شده بودند، به صورت تصادفی در سه گروه مداخلۀ مربیمحور، مداخلۀ والدینمحور و کنترل قرار گرفته و دو گروه تجربی به مدت 12 هفته، 36 جلسه، هر جلسه 45 دقیقه، مهارتهای مربوطه را تمرین کردند. تمامی شرکتکنندگان قبل و بعد از مداخله توسط مجموعه ارزیابی حرکتی کودکان- نسخۀ دوم مورد آزمون قرار گرفتند. تحلیل نتایج با آزمونهای مانکوا و آنکوا مشخص ساخت هر دو گروه تجربی به شکل معناداری در نمرۀ کل رشد حرکتی (05/0p≤) و مؤلفه‌های آن (چالاکی دستان، تعادل، هدف‌گیری و دریافت) نسبت به گروه کنترل نمرۀ بهتری داشتند (017/0p≤) و البته گروه مربیمحور در مؤلفۀ هدف‌گیری و دریافت نسبت به گروه والدینمحور عملکرد بهتری داشت (05/0p≤) که به تأثیر مثبت محیط گروهی اشاره می‌کند. به طور خلاصه، هرچند هر دو مداخله به بهبود رشد حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی کمک می-کنند، اما مداخلۀ مربیمحور در برخی عوامل رشد مهارتهای حرکتی فواید بیشتری دارد.
منصوره مکبریان؛ سمیه نامدار طجری
چکیده
زمین افتادن و سقوط یکی از شایع‌ترین و جدی‌ترین مشکلات دوران سالمندی محسوب میشود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. به همین منظور، از میان زنان سالمند 60 تا 80 سال ساکن در سرای سالمندان شهرستان قزوین، 45 نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب ...
بیشتر
زمین افتادن و سقوط یکی از شایع‌ترین و جدی‌ترین مشکلات دوران سالمندی محسوب میشود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. به همین منظور، از میان زنان سالمند 60 تا 80 سال ساکن در سرای سالمندان شهرستان قزوین، 45 نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب شدند و بعد از پیشآزمون، بصورت تصادفی به سه گروه خودگفتاری آموزشی با توجه درونی، خودگفتاری آموزشی با توجه بیرونی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل بدون خودگفتاری، گروه خودگفتاری با کانون توجه درونی و گروه خودگفتاری با کانون توجه بیرونی، طی پنج جلسه به تمرین مهارتهای تعادلی پرداختند و در پایان جلسۀ پنجم از هر سه گروه، با استفاده از آزمونهای تعادل ایستا (لک لک) و تعادل پویا (برخاستن و راه رفتن زماندار)، پسآزمون بعمل آمد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط نشان داد که هر دو گروه خودگفتاری نسبت به گروه کنترل در تعادل ایستا بطور معناداری عملکرد بهتری نشان دادند این در حالیست که مداخلات خودگفتاری با هر دو نوع کانون توجه، تفاوت معناداری را در تعادل پویای سالمندان موجب نگردید(05/0 P≥). بطور کلی با توجه به نتایج این پژوهش می‌توان گفت، خودگفتاری با دستورالعمل کانون توجه بیرونی و درونی می‌تواند به عنوان یک راهکار شناختی برای بهبود تعادل ایستای سالمندان در نظر گرفته شود.
محبوبه غیور؛ محمود شیخ؛ رسول حمایت طللب؛ امیرحسین معماری
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر تمرینات منتخب اسپارک بر تعادل و هماهنگی کودکان مبتلا به طیف اوتیسم است. تحقیق حاضر یک مطالعۀ نیمهتجربی است. بدین منظور 12 کودک اوتیسم با میانگین سنی 12-5 سال در این مطالعه شرکت کردند و به مدت سه ماه تحت مداخله براساس تمرینات منتخب اسپارک قرار گرفتند. شرکتکنندگان در 3 مرحلۀ پایه، پیشآزمون و پسآزمون ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر تمرینات منتخب اسپارک بر تعادل و هماهنگی کودکان مبتلا به طیف اوتیسم است. تحقیق حاضر یک مطالعۀ نیمهتجربی است. بدین منظور 12 کودک اوتیسم با میانگین سنی 12-5 سال در این مطالعه شرکت کردند و به مدت سه ماه تحت مداخله براساس تمرینات منتخب اسپارک قرار گرفتند. شرکتکنندگان در 3 مرحلۀ پایه، پیشآزمون و پسآزمون از نظر مهارتهای حرکتی براساس تست برونینسکی-ازرتسکی ارزیابی شدند. به‌منظور آنالیز اندازهگیریهای مکرر داده‌های ناپارامتریک، از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات منتخب اسپارک به‌طور معناداری موجب بهبود مهارت تعادل پویا (001/0 (P<و هماهنگی دوطرفه (001/0 (P< شده است. به‌طور کلی می‌توان گفت که این تمرینات منتخب اسپارک بر بهبود محدودیتهای حرکتی شدید کودکان مبتلا به اوتیسم تأثیر مثبتی دارد.
هانیه محمدی؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ جمال فاضل کلخوران
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تداخل ضمنی بر تعادل افراد کمتوان ذهنی بود. بدین منظور 40 نفر از پسران کمتوان ذهنی آموزش‌پذیر شهر قزوین (میانگین سنی 120/3 ±45/24 سال) به‌طور تصادفی به دو گروه تمرینی قالبی و تصادفی تقسیم شدند. پس از انجام پیشآزمون، آزمودنیهای هر گروه با توجه به نوع آرایش تمرینی خود، تمرینات خود را به مدت 4 هفته (3 ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تداخل ضمنی بر تعادل افراد کمتوان ذهنی بود. بدین منظور 40 نفر از پسران کمتوان ذهنی آموزش‌پذیر شهر قزوین (میانگین سنی 120/3 ±45/24 سال) به‌طور تصادفی به دو گروه تمرینی قالبی و تصادفی تقسیم شدند. پس از انجام پیشآزمون، آزمودنیهای هر گروه با توجه به نوع آرایش تمرینی خود، تمرینات خود را به مدت 4 هفته (3 جلسه در هر هفته) به‌عنوان مرحلۀ اکتساب، انجام دادند. سپس از آزمودنیها، آزمون اکتساب و پس از 48 ساعت، به‌ترتیب آزمونهای یادداری و انتقال به‌عمل آمد. پس از تأیید توزیع طبیعی دادهها از طریق آزمون کولموگروف اسمیرنوف و بررسی همگنی واریانسها با آمارة لون، نتایج تحلیل واریانس اندازه‌های تکراری نشان داد که اعمال مداخله مؤثر بوده است و گروهها پیشرفت معناداری داشته‌اند (0005/0P=). همچنین نتایج تی مستقل به‌منظور مقایسۀ دو گروه در تعادل ایستا نشان داد که گروه تمرین تصادفی در آزمون یادداری بهتر عمل کرد (007/0P=)، درحالی‌که اختلاف معناداری در آزمون انتقال بین گروهها مشاهده نشد (061/0P=). همچنین، نتایج تعادل پویا نشان داد که گروه تمرین تصادفی، نسبت به گروه تمرین قالبی عملکرد بهتر و اختلاف معناداری در آزمون یادداری و انتقال داشت (به‌ترتیب 001/0P= و 002/0P=). بنابراین افراد کمتوان ذهنی نیز میتوانند از تأثیرات سودمند تمرین تصادفی بهرهمند شوند.
خدیجه ایران دوست؛ مرتضی طاهری؛ علی ثقة الاسلامی
چکیده
تحقیق حاضر تأثیر فعالیت بدنی بر حافظه و تعادل مردان سالمند را بررسی می‌کند. تعداد اعضای نمونۀ تحقیق حاضر پانزده نفر برای هر گروه است که داوطلبانه از بین جامعۀ آماری انتخاب شدند. برنامۀ تمرین در آب در این تحقیق شامل 18 جلسۀ تمرینی، هر جلسه به مدت 45 دقیقه بود. از تمرینات یوگا نیز به‌منظور آرام‌سازی ذهنی مردان سالمند استفاده شد. به‌منظور ...
بیشتر
تحقیق حاضر تأثیر فعالیت بدنی بر حافظه و تعادل مردان سالمند را بررسی می‌کند. تعداد اعضای نمونۀ تحقیق حاضر پانزده نفر برای هر گروه است که داوطلبانه از بین جامعۀ آماری انتخاب شدند. برنامۀ تمرین در آب در این تحقیق شامل 18 جلسۀ تمرینی، هر جلسه به مدت 45 دقیقه بود. از تمرینات یوگا نیز به‌منظور آرام‌سازی ذهنی مردان سالمند استفاده شد. به‌منظور بررسی وضع حافظۀ آزمودنیها پس از اعمال مداخلۀ تمرینی از آزمون حافظۀ وکسلر استفاده شد. از آزمون بالا و پایین رفتن از صندلی برای اندازهگیری تعادل پویا استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات هوازی و یوگا تأثیر مثبت بر حافظۀ کلی (003/0P=) و تعادل پویای (01/0P=) مردان سالمند داشته است. در حالت کلی استنتاج شد که اتخاد برنامههای منتخب تمرینی برای گروه سنی سالمندان بهویژه ورزش در آب که از حیث آسیبدیدگی کمترین پتانسیل را بههمراه دارد، بسیار حائز اهمیت است.
احمد قطبی ورزنه؛ مهدی ضرغامی؛ علیرضا بهرامی
چکیده
هدف از مطالعۀ حاضر بررسی پایایی و روایی آزمونهای بالینی عملکرد تعادلی در کم‌شنوایان با سطح شنوایی متوسط است. در این تحقیق توصیفی - پیماشی با اندازهگیری تکراری، 220 فرد کم‌شنوا با هوش طبیعی و با سطح شنوایی متوسط به‌عنوان نمونۀ آماری از کلیۀ کم‌شنوایان و ناشنوایانی که در مسابقات کشوری در شهر اراک شرکت کرده بودند، انتخاب شدند. ...
بیشتر
هدف از مطالعۀ حاضر بررسی پایایی و روایی آزمونهای بالینی عملکرد تعادلی در کم‌شنوایان با سطح شنوایی متوسط است. در این تحقیق توصیفی - پیماشی با اندازهگیری تکراری، 220 فرد کم‌شنوا با هوش طبیعی و با سطح شنوایی متوسط به‌عنوان نمونۀ آماری از کلیۀ کم‌شنوایان و ناشنوایانی که در مسابقات کشوری در شهر اراک شرکت کرده بودند، انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری، پرسشنامۀ هوش ناوابسته به فرهنگ کتل فرم 3 و آزمونهای بالینی عملکرد حرکتی بود. بعد از بررسی نرمال بودن دادهها، از آزمونهای ضریب همبستگی درون‌طبقهای و بین‌طبقهای و تحلیل عاملی برای تجزیهوتحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها پایایی آزمونهای رساندن انگشت اشارۀ دست برتر (79/0=ICC) و غیربرتر (81/0=ICC) به بینی، بلند شدن از صندلی و راه رفتن (76/0=ICC) و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه (87/0=ICC) را نشان داد. ولی آزمونهای ایستادن روی پای برتر و غیربرتر با چشم باز و بسته (75/0>ICC) پایا نبودند. روایی آزمونهای بالینی عملکرد تعادلی با استفاده از تحلیل عاملی تأیید شد. به‌طور کلی آزمون رساندن انگشت اشارۀ دست برتر و غیربرتر به بینی، آزمون بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه به‌عنوان باثبات‌ترین آزمون موجود در ارزیابی تعادل و هماهنگی در کم‌شنوایان در نظر گرفته میشود.
حسام ایرانمنش؛ الهه عرب عامری؛ احمد فرخی؛ حمیده ایرانمنش
چکیده
هدف تحقیق حاضر مقایسۀ تأثیرات سه شیوۀ تمرینی تکلیف منفرد، تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بر تعادل افراد سالمند بود. شرکتکنندگان در این تحقیق 36 نفر از سالمندان بالای 65 سال واجد شرایط شهر کرمان بودند که بر اساس نمرۀ پیشآزمون برگ به‌طور تصادفی به 3 گروه 12 نفری، تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی شامل گروه ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر مقایسۀ تأثیرات سه شیوۀ تمرینی تکلیف منفرد، تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بر تعادل افراد سالمند بود. شرکتکنندگان در این تحقیق 36 نفر از سالمندان بالای 65 سال واجد شرایط شهر کرمان بودند که بر اساس نمرۀ پیشآزمون برگ به‌طور تصادفی به 3 گروه 12 نفری، تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی شامل گروه تمرین تکلیف منفرد، گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بود. گروه تجربی تمرینات را به مدت 4 هفته و هفته‌ای 3 جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسۀ تمرینی 45 دقیقه بود. از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنادار 05/0≥p برای تجزیهوتحلیل دادهها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه‌های تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و همچنین تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر تفاوت معناداری وجود دارد (به‌ترتیب 008/0 P = و 000/0 P =)، ولی بین گروه‌های تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری مشاهده نشد (149/0=P). در مورد آزمون TUG در شرایط تکلیف دوگانه مشخص شد که بین گروه‌های تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت، تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر و گروه‌های تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری مشاهده شد (به‌ترتیب 035/0 P= و 033/0 P = و 000/0 P =). به‌طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات تعادلی تکلیف منفرد و دوگانه موجب بهبود عملکرد تعادلی در بین افراد سالمند شد، ولی افرادی که به روش تکلیف دوگانه تمرین کردند، در هر دو شرایط تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه عملکرد بهتری داشتند.
مجید اکبری یزدی؛ مهدی سهرابی؛ امیر مقدم
دوره 2، شماره 3 ، مهر 1389
چکیده
یکی از عوامل اثرگذار بر یادگیری و اجرای مهارتهای حرکتی، توجه است و کانونی کردن آن یک روش برای افزایش بازدهی و یادگیری است. نتایج تحقیقات اخیر نشان داد که کانون توجه اجراکننده نقش مهمی بر اجرا و یادگیری مهارتهای حرکتی دارد. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دور و نزدیک بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. در این ...
بیشتر
یکی از عوامل اثرگذار بر یادگیری و اجرای مهارتهای حرکتی، توجه است و کانونی کردن آن یک روش برای افزایش بازدهی و یادگیری است. نتایج تحقیقات اخیر نشان داد که کانون توجه اجراکننده نقش مهمی بر اجرا و یادگیری مهارتهای حرکتی دارد. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دور و نزدیک بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. در این پژوهش از بین دانشجویان پسر مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد که واحد تربیت بدنی عمومی 1 را در نیمسال دوم سال تحصیلی 89-88 انتخاب کرده بودند، تعداد 60 نفر بهصورت تصادفی در 3 گروه توجه بیرونی دور (توجه به نشانگر دور از پاها)، گروه توجه بیرونی نزدیک (توجه به نشانگر نزدیک پاها) و گروه کنترل (بدون دستورالعمل توجهی) جایگزین شدند. برای جمع‌آوری دادهها از دستگاه تعادل‌سنج (بایودکس) استفاده شد. هر شرکت‌کننده 3 کوشش20 ثانیه‌ای از آزمون تعادل پویا را اجرا کرد. ابتدا داده‌های بدست آمده توسط آمار توصیفی و پس از اطمینان از طبیعی بودن دادهها، به کمک آزمون آماری تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد گروه توجه بیرونی دور به طور معنی‌داری بهتر از گروه کنترل بود، درحالی که گروه توجه بیرونی نزدیک تفاوت معنی‌داری را در اجرای تکلیف تعادلی نسبت به گروه کنترل ایجاد نکرد.
