علی شفیع زاده
چکیده
هدف این پژوهش پیشبینی میزان تأثیر و سهم عوامل رشدی و مهارتی مرتبط با استعدادیابی پیش از شروع آموزش فوتبال بر عملکرد مهارتی نوجوانان 10 تا 12 سالۀ پسر پس از هشت جلسۀ آموزشی بود. جامعۀ آماری تمام مدارس فوتبال دارای مجوز شهر اصفهان بود که در نهایت 16 مدرسه با محقق همکاری کردند. نمونه شامل 171 نوجوان پسر (میانگین و انحراف استاندارد سن ...
بیشتر
هدف این پژوهش پیشبینی میزان تأثیر و سهم عوامل رشدی و مهارتی مرتبط با استعدادیابی پیش از شروع آموزش فوتبال بر عملکرد مهارتی نوجوانان 10 تا 12 سالۀ پسر پس از هشت جلسۀ آموزشی بود. جامعۀ آماری تمام مدارس فوتبال دارای مجوز شهر اصفهان بود که در نهایت 16 مدرسه با محقق همکاری کردند. نمونه شامل 171 نوجوان پسر (میانگین و انحراف استاندارد سن 79/0± 01/11سال، قد 8/7± 141سانتیمتر و وزن 5/7± 03/34کیلوگرم) بود که از هر مدرسۀ فوتبال در هر ردۀ سنی چهار آزمودنی بهصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. عملکرد مهارتی آزمودنیها شامل دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، دریبل کردن و سرعت دویدن از طریق آزمونهای استعدادیابی فوتبال که اقتباسی از فدراسیون فوتبال انگلستان بود، پیش از شروع دورۀ آموزش فوتبال و پس از هشت جلسه آموزش اندازهگیری شد. اعتبار این آزمونها 90 درصد و روایی آن 85 درصد بود. در این پژوهش از آمار توصیفی و رگرسیون چندمتغیرۀ گامبهگام استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل دادهها چهار مدل را برای پیشبینی عملکرد مهارتی نوجوانان 10 تا 12 سال پس از هشت جلسه آموزش براساس آزمونهای ابتدای دورۀ آموزشی مشخص کرد. در نهایت مدل کامل 4/59 درصد از تغییرپذیری در نمرۀ ملاک را تبیین کرد.
ریحانه راهداربیک؛ مهدی شهبازی
چکیده
فرایند تصمیم‌گیری، نقش بسیار مهمی در فعالیت‌های ورزشی داشته و با شکست یا موفقیت ورزشی ارتباط مستقیم دارد. از سوی دیگر، یکی از موضوعات مهم در روان‌شناسی ورزش و علوم رفتاری، جهت‌گیری در ورزش است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطۀ جهت‌گیری کنشی و حالتی با رفتار تصمیم‌گیری فوتبالیستهای ماهر زن بود. شرکت‌کنندگان در پژوهش 27 بازیکن ...
بیشتر
فرایند تصمیم‌گیری، نقش بسیار مهمی در فعالیت‌های ورزشی داشته و با شکست یا موفقیت ورزشی ارتباط مستقیم دارد. از سوی دیگر، یکی از موضوعات مهم در روان‌شناسی ورزش و علوم رفتاری، جهت‌گیری در ورزش است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطۀ جهت‌گیری کنشی و حالتی با رفتار تصمیم‌گیری فوتبالیستهای ماهر زن بود. شرکت‌کنندگان در پژوهش 27 بازیکن با سابقۀ حداقل 8 سال شرکت در مسابقات بودند. به‌منظور تعیین جهت‌گیری کنشی یا حالتی بازیکنان از پرسشنامۀ مقیاس کنترل عملکردی-90 و برای ارزیابی عملکرد تصمیم‌گیری بازیکنان از تصاویر موقعیت‌های واقعی بازی فوتبال استفاده شد. بازیکنان باید از بین گزینه‌های موجود (شوت، دریبل و پاس) به یکی از آنها پاسخ صحیح می‌دادند. پس از بررسی طبیعی بودن توزیع دادهها از طریق آزمون کولموگروف اسمیرنوف، برای تجزیه‌وتحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در سطح معناداری 05/0استفاده شد. نتایج همبستگی معناداری را بین جهت‌گیری کنشی با دقت و رفتار تصمیم‌گیری بازیکنان کنشی نشان داد (05/0P<)، اما این همبستگی در مورد رابطۀ بین جهت‌گیری کنشی با سرعت تصمیم‌گیری بازیکنان کنشی معنا‌دار نبود (05/0P>). همچنین رابطۀ معناداری بین جهت‌گیری حالتی با هیچ‌یک از متغیرها (دقت، سرعت و رفتار تصمیم‌گیری بازیکنان جهت‌گیر حالتی) مشاهده نشد (05/0P>). در نهایت می‌توان گفت که برخورداری از ویژگی کنشی در بازیکنان ماهر، با دقت تصمیم‌گیری و انتخاب مخاطره‌پذیر آنها همبستگی دارد و این نوع جهت‌گیری افراد را در رسیدن به اهدافشان کمک خواهد کرد.
جمال فاضل؛ سحر عوض‌پور؛ حامد علیزاده پهلوانی
چکیده
کمالگرایی، در واقع باوری غیرمنطقی است که اشخاص نسبت به خود و محیط اطرافشان دارند. به نظر افراد کمالگرا، خود و محیط اطرافشان باید کامل بوده و هر گونه تلاشی در زندگی باید بدون اشتباه و خطا باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطۀ بین کمالگرایی مثبت و کمالگرایی منفی با اضطراب حالتی بود. 100 نفر از بازیکنان فوتبال پرسشنامههای کمالگرایی ...
بیشتر
کمالگرایی، در واقع باوری غیرمنطقی است که اشخاص نسبت به خود و محیط اطرافشان دارند. به نظر افراد کمالگرا، خود و محیط اطرافشان باید کامل بوده و هر گونه تلاشی در زندگی باید بدون اشتباه و خطا باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطۀ بین کمالگرایی مثبت و کمالگرایی منفی با اضطراب حالتی بود. 100 نفر از بازیکنان فوتبال پرسشنامههای کمالگرایی مثبت و منفی و پرسشنامۀ اضطراب حالتی رقابتی را کامل کردند. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل دادهها و تعیین ارتباط بین دو متغیر کمالگرایی مثبت و منفی با اضطراب حالتی رقابتی از ضریب همبستگی پیرسون، و در نهایت به‌منظور پیشبینی اضطراب حالتی رقابتی از روی کمالگرایی مثبت و منفی از رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. برای کلیة فرضیهها سطح معناداری 05/0 P=در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد بین کمالگرایی مثبت و اضطراب حالتی رقابتی و مؤلفههای جسمانی و شناختی آن رابطة منفی معناداری وجود دارد. اما بین کمالگرایی مثبت و مؤلفه اضطراب حالتی رقابتی اعتمادبه‌نفس رابطة منفی معناداری وجود ندارد. در مقابل نتایج دیگر نشان داد فقط بین کمالگرایی منفی و مؤلفة اضطراب حالتی رقابتی اعتمادبه‌نفس رابطة مثبت معناداری وجود دارد، اما در بین کمالگرایی منفی و اضطراب حالتی رقابتی و بقیۀ مؤلفههای آن رابطة معناداری گزارش نشد. سرانجام نتایج نهایی رگرسیون نشان داد کمالگرایی مثبت و منفی میتوانند مؤلفههای اضطراب حالتی رقابتی را در فوتبالیستهای غیرحرفهای پیشبینی کنند.
امیر وزینی طاهر؛ مهدی شهبازی؛ فضل اله باقرزاده
دوره 3، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 103-128
چکیده
استعدادیابی، فرایندی است که از طریق آن افرادی که بیشترین امید برای موفقیت آنها در آینده وجود دارد، شناسایی می شوند. هدف از تحقیق حاضر بررسی کاربرد یک رویکرد چندمتغیره در استعدادیابی بازیکنان نوجوان رشتة ورزشی فوتبال بود. جامعة تحقیق عبارت بود از کلیة فوتبالیست های 12 تا 16 سالة استان تهران. یک مجموعه آزمون با هدف اندازه گیری عوامل روانی، ...
بیشتر
استعدادیابی، فرایندی است که از طریق آن افرادی که بیشترین امید برای موفقیت آنها در آینده وجود دارد، شناسایی می شوند. هدف از تحقیق حاضر بررسی کاربرد یک رویکرد چندمتغیره در استعدادیابی بازیکنان نوجوان رشتة ورزشی فوتبال بود. جامعة تحقیق عبارت بود از کلیة فوتبالیست های 12 تا 16 سالة استان تهران. یک مجموعه آزمون با هدف اندازه گیری عوامل روانی، تکنیکی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی روی فوتبالیست های نوجوان در دو سطح نخبه (26 نفر) و زیرنخبه (35 نفر) به کار گرفته شد. آزمودنی ها در چهار گروه سنی زیر 16، 15، 14 و زیر 13 سال قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت های روانی از پرسشنامة اتاوا – 3 استفاده شد. همچنین مهارت های تکنیکی با آزمون های شش گانة پیشنهادی فدراسیون فوتبال انگلیس اندازه گیری شدند. آزمون های فیزیولوژیکی عبارت بودند از پرش ارتفاع، دراز و نشست، دو سرعت 10 متر، دو سرعت 40 متر و دو رفت و برگشت 280 متر، برای سنجش ویژگی های آنتروپومتریکی نیز از اندازه گیری های قد، وزن، شاخص تودة بدنی، طول ساق، طول ران، ضخامت زیر جلدی چهار ناحیة بدن و درصد چربی بدن استفاده شد. روش آماری مورد استفاده برای تحلیل یافته ها، تحلیل واریانس چندمتغیره بود. یافته ها نشان داد که از بین چهار دسته مقیاس های مورد ارزیابی، مقیاس های فیزیولوژیکی از لحاظ آماری توانایی بیشتری در تفکیک سطوح داشتند. نتایج پژوهش حاضر تفاوت معناداری بین بازیکنان نخبه و زیرنخبه در سه دسته ویژگی های فیزیولوژیکی، تکنیکی و روانی نشان داد. اما در ویژگی های آنتروپومتریکی تفاوت معناداری دیده نشد. ورزشکاران نخبه در آزمون های دراز و نشست، دو رفت و برگشت، دو سرعت 10متر و دو سرعت 40 متر (از آزمون های فیزیولوژیکی)، دویدن با توپ، چرخیدن، سرعت، دریبل و شوت زدن (از آزمون های تکنیکی)، هدف گذاری، آرمیدگی، مقابله با استرس، فعال سازی، تمرکز، بازیابی تمرکز و طرح مسابقه (از مهارت های روانی) تفاوت معناداری با بازیکنان زیرنخبه داشتند (05/0 P
