مریم خلجی؛ پروانه شمسی پور دهکردی؛ فهیمه ایادی؛ فائزه خوشدونی فراهانی
چکیده
مقدمه: یکی از پیچیده‌ترین فرایندها در زمینۀ ورزش حرفه‌ای، تصمیم‌گیری است از این حیث هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تصمیمی بر پیش‌بینی و تصمیم‌گیری خلاقانه در تکلیف بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعۀ آماری پژوهش تمام دانشجویان دختر 20 تا 30 سال بود که از این بین به روش ...
بیشتر
مقدمه: یکی از پیچیده‌ترین فرایندها در زمینۀ ورزش حرفه‌ای، تصمیم‌گیری است از این حیث هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تصمیمی بر پیش‌بینی و تصمیم‌گیری خلاقانه در تکلیف بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعۀ آماری پژوهش تمام دانشجویان دختر 20 تا 30 سال بود که از این بین به روش نمونه‌گیری در دسترس 40 دانشجوی دختر انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه تمرین تصمیمی و کنترل تقسیم شدند. پرسشنامۀ تصمیم‌گیری خلاقانه، دوربین فیلم‌برداری، لپ‌تاپ و پروژکتور ابزارهای مورد استفاده در پژوهش بود. در پیش‌آزمون، هنگام مشاهدۀ ضربۀ تاس بدمینتون از طریق فیلم ویدئویی که در لحظۀ برخورد توپ با راکت قطع شده بود، تصمیم‌گیری خلاقانه و پیش‌بینی با 20 کلیپ ویدئویی سنجیده شد. گروه تمرین 400 کوشش تمرین تصمیمی انجام دادند و گروه کنترل فقط به تشخیص جهت ضربه پرداختند. پس از 48 ساعت پس‌آزمون گرفته شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد در پس‌آزمون، گروه تمرین خلاقیت بیشتری در تصمیم‌گیری نسبت به گروه کنترل داشتند (2/64=F) و مهارت پیش‌بینی جهت ضربه در گروه تمرین بهتر از گروه کنترل بود (4/17=F).نتیجه‌گیری: طبق نتایج تمرین تصمیمی سبب شد بازیکنان گروه تمرین با خلاقیت بیشتری جهت و محل فرود ضربه را تشخیص دهند و برای هر ضربه راهکارهای متعددی ارائه دهند. به‌نظر می‌رسد تمرین تصمیمی در تسهیل و ارائۀ راه‌حل‌های مختلف تأثیر بسزایی داشته است.
آمنه هنرمند؛ شیلا صفوی همامی
چکیده
استفاده از دستورالعمل‌های توجه، از متغیرهای مهم در روند یادگیری مهارت حرکتی است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر نوع دستورالعمل‌های توجه، بازخورد و خودمختاری در یادگیری حرکتی کودکان بود. بدین‌منظور از 36 کودک (میانگین سنی 45/0 ± 05/7 سال) خواسته شد که با دست غالب خود، تکلیف بولینگ را انجام دهند. آنها به 3 گروه (توجه بیرونی، توجه درونی و ...
بیشتر
استفاده از دستورالعمل‌های توجه، از متغیرهای مهم در روند یادگیری مهارت حرکتی است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر نوع دستورالعمل‌های توجه، بازخورد و خودمختاری در یادگیری حرکتی کودکان بود. بدین‌منظور از 36 کودک (میانگین سنی 45/0 ± 05/7 سال) خواسته شد که با دست غالب خود، تکلیف بولینگ را انجام دهند. آنها به 3 گروه (توجه بیرونی، توجه درونی و کنترل) تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان در مرحلة اکتساب، براساس بازخورد و شرایط انتخاب (خودمختاری)، تکلیف خود را در 4 حالت به شکل موازنة متقابل انجام دادند. 24 ساعت بعد از مرحلة اکتساب در هریک از حالات (1. بدون دریافت بازخورد و بدون داشتن شرایط خودمختاری، 2. دادن بازخورد، 3. داشتن خودمختاری، 4. دادن بازخورد و داشتن خودمختاری)، آزمون یادداری انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های واریانس و کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج آزمون‌ها نشان داد نوع تمرکز توجه بدون دادن بازخورد و خودمختاری از دقت بیشتری در بولینگ برخوردار بود، به‌طوری‌که گروه توجه بیرونی در حالت بدون داشتن شرایط خودمختاری نتایج بهتری را کسب کردند. همچنین گروه توجه بیرونی در حالت خودمختاری، یادگیری بهتری نسبت به سایر شرایط داشتند. مطالعة حاضر، تأثیر مفید نوع دستورالعمل توجه، بازخورد و خودمختاری در یادگیری حرکتی کودکان را نشان نداد.
سمیه قراخانلو؛ پریوش نوربخش؛ حسین سپاسی
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر بازخورد هنجاری مثبت بر اکتساب و یادداری مهارت هدف‌گیری پرتابی بود. روش تحقیق نیمه‌تجربی و جامعۀ آماری دانش‌آموزان دختر پنجم ابتدایی بودند. از جامعۀ هدف، 60 دانش‌آموز به‌طور تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه هنجاری تکلیف‌گرا، بدون هنجاری تکلیف‌گرا، هنجاری خودگرا و بدون هنجاری خودگرا قرار گرفتند. ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر بازخورد هنجاری مثبت بر اکتساب و یادداری مهارت هدف‌گیری پرتابی بود. روش تحقیق نیمه‌تجربی و جامعۀ آماری دانش‌آموزان دختر پنجم ابتدایی بودند. از جامعۀ هدف، 60 دانش‌آموز به‌طور تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه هنجاری تکلیف‌گرا، بدون هنجاری تکلیف‌گرا، هنجاری خودگرا و بدون هنجاری خودگرا قرار گرفتند. آزمودنی‌ها در پیش‌آزمون 10 پرتاب بدون دریافت بازخورد را تجربه کردند. مرحلۀ اکتساب سه روز به طول انجامید و طی آن آزمودنی‌ها روزانه 20 پرتاب و در مجموع 60 پرتاب انجام دادند. در این مرحله تمام گروهها بازخورد دریافت میکردند، ولی تنها گروه هنجاری مثبتگرا بود که 20 درصد بیشتر بازخورد دریافت میکرد. پس از 48 ساعت، آزمودنی‌ها به آزمون یادداری پاسخ دادند. نتایج تفاوت معناداری بین عملکرد بازخورد گروهها در مرحلۀ اکتساب نشان نداد، ولی این تفاوت در مرحلۀ یادداری معنادار گزارش شد. نتایج پیگیری آزمون توکی نشان داد که بین میانگین امتیازهای آزمودنی‌ها در گروه‌های بازخورد هنجاری و بدون بازخورد هنجاری خودگرا تفاوت معنادار است. تفاوت معناداری بین گروه‌های تکلیف‌گرا و خودگرا در شایستگی ادراکشده مشاهده نشد.
ایوب صباغی؛ علی حیرانی
چکیده
این مطالعه با هدف مقایسۀ تأثیر بازخورد 100 درصد و خودکنترل بر یادگیری مهارت حرکتی در کودکان انجام گرفت. ازاین‌رو 60 کودک (86/.±1/11سال(به‌طور تصادفی انتخاب و براساس نتایج پیش‌آزمون به سه گروه مساوی بازخورد 100 درصد، خودکنترل و جفت‌شده تقسیم شدند، آزمودنی‌ها در مرحلۀ اکتساب 120 کوشش (6 بلوک 10 کوششی) را انجام دادند. در پایان روز دوم، آزمون ...
بیشتر
این مطالعه با هدف مقایسۀ تأثیر بازخورد 100 درصد و خودکنترل بر یادگیری مهارت حرکتی در کودکان انجام گرفت. ازاین‌رو 60 کودک (86/.±1/11سال(به‌طور تصادفی انتخاب و براساس نتایج پیش‌آزمون به سه گروه مساوی بازخورد 100 درصد، خودکنترل و جفت‌شده تقسیم شدند، آزمودنی‌ها در مرحلۀ اکتساب 120 کوشش (6 بلوک 10 کوششی) را انجام دادند. در پایان روز دوم، آزمون اکتساب (یک بلوک 10 کوششی( و 48 ساعت بعد آزمون یادداری به همان ترتیب به‌عمل آمد. تحلیل واریانس عاملی با تکرار سنجش بر روی فاکتور درون‌گروهی (بلوک کوشش‌ها)، برای مرحلۀ اکتساب و تحلیل واریانس یکراهه با آزمون تعقیبیLSD برای تحلیل نتایج مرحلۀ یادداری، به‌کار گرفته شد. نتایج مرحلۀ اکتساب حاکی از معنادار بودن اثر اصلی بلوک (05/0>P) و یافته‌ها در مرحلۀ یادداری، بیانگر بهتر بودن نتایج گروه‌های بازخورد 100 درصد و بازخورد خودکنترل نسبت به گروه بازخورد جفت‌شده بود (05/0>P). همچنین در دو زیرگروه خودکنترل، گروهی که بازخورد بالای50 درصد دریافت کرده بودند، عملکرد بهتری داشتند. الگوی نتایج حاضر یافته‌های مطالعات قبلی مبنی بر اثربخشی بازخورد در یادگیری حرکتی را مورد حمایت قرار داد؛ به‌علاوه نشان داد در کودکان هنگام ارائۀ بازخورد خود کنترل تواتر بازخورد باید بالا باشد.
الهام خدادادی؛ احمدرضا موحدی؛ حمید صالحی
دوره 3، شماره 2 ، آبان 1390، ، صفحه 119-135
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تأثیر هدف گزینی بر یادگیری مهارت سرویس والیبال در دانشجویان دختر مبتدی است. نمونة آماری پژوهش 20 دانشجوی دختر غیر رشتة تربیت بدنی بودند که براساس نمره های پیش آزمون در دو گروه ده نفره همسان سازی شدند. آزمودنی ها به صورت در دسترس و از بین افرادی که هیچ سابقه ای در رشتة والیبال نداشتند، انتخاب شدند. گروه اول ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تأثیر هدف گزینی بر یادگیری مهارت سرویس والیبال در دانشجویان دختر مبتدی است. نمونة آماری پژوهش 20 دانشجوی دختر غیر رشتة تربیت بدنی بودند که براساس نمره های پیش آزمون در دو گروه ده نفره همسان سازی شدند. آزمودنی ها به صورت در دسترس و از بین افرادی که هیچ سابقه ای در رشتة والیبال نداشتند، انتخاب شدند. گروه اول در هدف گزینی کامل و گروه دوم در محیط بدون هدف گزینی، به تمرین سرویس والیبال پرداختند. هر دو گروه در محیط های تعریف شده تکلیف را به مدت 11 جلسه و هر جلسه 20 کوشش انجام دادند. پیش آزمون قبل از شروع دوره، آزمون های اکتساب در تمام جلسات تمرین، یادداری بی درنگ 24 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین و آزمون یادداری درنگیده 10 روز پس از آزمون یادداری بی درنگ اجرا شد. برای آزمون مهارت ملاک، از آزمون سرویس والیبال ایفر (1976) و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس اندازه های تکراری و آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج تفاوت معنی داری را بین دو گروه مورد بررسی به لحاظ اکتساب تکلیف ملاک نشان نداد، ولی در آزمون های یادداری بی رنگ و درنگیده تفاوت معنی اری بین دو گروه مشاهده شد. در نهایت نتایج نشان داد که شرایط هدف زینی نسبت به شرایط عدم هدف زینی برای اکتساب و یادگیری تکلیف بسیار سودمندتر است
