راضیه خان محمدی؛ حسن خلجی؛ علیرضا بهرامی
چکیده
هدف این مطالعه بررسی تأثیر رشتۀ مختلف ورزشی و سطوح مختلف تمرین و اثر تعاملی آنها بر شاخصهای نمو و بالیدگی جنسی دختران ورزشکار نوجوان بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دختران ورزشکار نوجوان 17-9 سالۀ سه رشتۀ ژیمناستیک، والیبال و تنیس روی میز شهر اراک بودند و نمونه شامل 49 ژیمناست، 82 والیبالیست و 38 بازیکن تنیس روی میز بود که به روش خوشه‌ای ...
بیشتر
هدف این مطالعه بررسی تأثیر رشتۀ مختلف ورزشی و سطوح مختلف تمرین و اثر تعاملی آنها بر شاخصهای نمو و بالیدگی جنسی دختران ورزشکار نوجوان بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دختران ورزشکار نوجوان 17-9 سالۀ سه رشتۀ ژیمناستیک، والیبال و تنیس روی میز شهر اراک بودند و نمونه شامل 49 ژیمناست، 82 والیبالیست و 38 بازیکن تنیس روی میز بود که به روش خوشه‌ای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها شامل پرسشنامۀ جمعیتشناختی، پرسشنامۀ ارزیابی فعالیت بدنی نوجوانان، جدول تانر و روش مقاومت بیوالکتریکی بود. برای بررسی و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس (در سطح معناداری 5 0/0≥P) استفاده شد. نتایج نشان داد رشتههای مختلف ورزشی تأثیر معناداری بر شاخصهای قد، طول پا و چربی داشت (05/0>P). سطوح مختلف تمرین بر شاخصهای چربی تأثیر معناداری داشت (5 0/0≥P). اثر تعاملی رشتۀ مختلف ورزشی و سطوح مختلف تمرین بر شاخصهای نمو و بالیدگی جنسی تأثیر معناداری نداشت (5 0/0≤P). نتیجه اینکه ورزشکاران در حالی در این سه رشته وارد میشوند که ویژگی‌های نمویشان متناسب با نیاز آن رشتۀ ورزشی باشد. همچنین حداکثر 10 ساعت تمرین ورزشی در هفته بر شاخصهای نمو و بالیدگی جنسی ورزشکاران اثر معکوسی بهجای نمیگذارد.
