فائزه زمانیان؛ لیلا ضامنی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی نقش عوامل واسطه‌ای تاب‌آوری و حمایت اجتماعی در ارتباط بین فعالیت‌بدنی و پریشانی روان‌شناختی در دوره شیوع ویروس کووید-19 بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی بزرگسالان مرد و زن (18-64 سال) در سطح کشور بود که 1115 نفر به‌عنوان نمونه از بین مردم استان تهران و 10 استان دیگر از 5 منطقه جغرافیایی کشور به‌روش ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی نقش عوامل واسطه‌ای تاب‌آوری و حمایت اجتماعی در ارتباط بین فعالیت‌بدنی و پریشانی روان‌شناختی در دوره شیوع ویروس کووید-19 بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی بزرگسالان مرد و زن (18-64 سال) در سطح کشور بود که 1115 نفر به‌عنوان نمونه از بین مردم استان تهران و 10 استان دیگر از 5 منطقه جغرافیایی کشور به‌روش تصادفی انتخاب شدند. فعالیت بدنی با پرسش‌نامه بین‌المللی فعالیت بدنی، پریشانی روان-شناختی با پرسش‌نامه 10 سؤالی کسلر، تاب‌آوری روان‌شناختی با پرسش‌نامه فرم کوتاه کانر و دیویدسون و حمایت اجتماعی ادراک‌شده با پرسش‌نامه حمایت اجتماعی ادراک‌شده زیمت به‌روش بررسی آنلاین مورد ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن روابط میان متغیرهای پژوهش با نرم‌افزار SPSS25 محاسبه گردید. مدل‌یابی معادله‌های ساختاری (SEM) نیز برای آزمودن مدل فرضی در مورد روابط مستقیم و غیرمستقیم بین فعالیت‌بدنی، پریشانی روان‌شناختی، تاب‌آوری و حمایت اجتماعی درک‌شده با استفاده از نرم‌افزار PLS3 استفاده شد. نتایج مدل‌یابی معادله‌های ساختاری نشانگر برازش خوب مدل بود. یافته‌ها ارتباط معکوس معنا‌داری بین فعالیت‌بدنی و پریشانی روان‌شناختی نشان داد (314/0- =β؛001/0≥P) و ضریب مسیر غیرمستقیم فعالیت‌بدنی و پریشانی روان‌شناختی با میانجی‌گری حمایت اجتماعی ادراک‌شده (035/0- =β؛001/0≥P) و تاب‌آوری (057/0- =β؛001/0≥P) معنادار بود. پیشنهاد می‌شود جهت کاهش پریشانی روان‌شناختی در دوره شیوع ویروس کووید-19 از برنامه‌های قابل اجرای فعالیت‌بدنی همزمان با مداخله حمایت اجتماعی ادراک‌شده و تاب‌آوری استفاده شود.
