عاطفه افتخاری؛ جلال دهقانی زاده
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودحرکتی بر ادراک فاصله بود. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی بود. جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه ارومیه بودند که به‌طور تصادفی در دسترس 60 نفر (30 پسر و 30 دختر) با میانگین سنی 73/2 ± 19 سال که شرایط شرکت در تحقیق را داشتند، به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به سه گروه 20 نفره شامل گروه ایستا، گروه پویا با سرعت 4 ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودحرکتی بر ادراک فاصله بود. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی بود. جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه ارومیه بودند که به‌طور تصادفی در دسترس 60 نفر (30 پسر و 30 دختر) با میانگین سنی 73/2 ± 19 سال که شرایط شرکت در تحقیق را داشتند، به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به سه گروه 20 نفره شامل گروه ایستا، گروه پویا با سرعت 4 کیلومتر در ساعت و گروه پویا با سرعت 8 کیلومتر در ساعت تقسیم شدند. از آزمون راه رفتن با چشم بسته در مسیر مستقیم به سمت هدفِ قبلاً مشاهدهشده برای سنجش ادراک فاصله استفاده شد. یافتههای حاصل از آزمون تحلیل واریانس نشان داد که در ادراک فاصلۀ بین گروهها تفاوت معناداری وجود ندارد، درحالیکه در ادراک فاصله با چشم بسته بین گروهها تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین در نمرات ادراک فاصله با چشم بسته بین گروه حرکت با سرعت تردمیل 4 و 8 کیلومتر در ساعت تفاوت معناداری وجود ندارد، ولی تفاوت این دو گروه با گروه ایستا معنادار است. در نهایت نتایج نشان داد هرچند خودحرکتی بر ادراک فاصله با چشم بسته تأثیر دارد، سرعت حرکت تأثیری بر این ادراک ندارد؛ بنابراین، حرکت می‌تواند بر ادراک محیط پیرامون اثرگذار باشد.
علی پشابادی؛ علیرضا فارسی؛ عباس بهرام؛ افخم دانشفر
چکیده
پیش‌بینی موفقیت‌آمیز از کلیدی‌ترین عوامل موفقیت در مهار ضربۀ پنالتی در فوتبال برای دروازه‌بانان است و معرفی مداخله‌های بهینه برای بهبود این توانایی می‌تواند در ارتقای سطح عملکرد مفید باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مبتنی بر چشم آرام بر پیش‌بینی ضربۀ پنالتی توسط دروازه‌بان‌های خبره و رفتارهای خیرگی آنها در حین ...
بیشتر
پیش‌بینی موفقیت‌آمیز از کلیدی‌ترین عوامل موفقیت در مهار ضربۀ پنالتی در فوتبال برای دروازه‌بانان است و معرفی مداخله‌های بهینه برای بهبود این توانایی می‌تواند در ارتقای سطح عملکرد مفید باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مبتنی بر چشم آرام بر پیش‌بینی ضربۀ پنالتی توسط دروازه‌بان‌های خبره و رفتارهای خیرگی آنها در حین پیش‌بینی بود. شرکت‌کنندگان پژوهش حاضر، 20 دروازه‌بان خبرۀ شاغل در مسابقات لیگ برتر تهران بودند که به‌صورت تصادفی در دو گروه تمرین و مداخله‌نما قرار گرفتند و آزمون‌ها و مداخله‌های تمرینی را پشت سر گذاشتند. از دستگاه ردیاب چشم پاپیل برای ثبت داده‌های خیرگی و از تکنیک انسداد زمانی برای سنجش پیش‌بینی استفاده شد. فیلمِ 30 ضربۀ پنالتی توسط بازیکنان خبرۀ فوتبال در شرایط واقعی فیلم‌برداری شده و در لحظۀ تماس پا با توپ تصویر مسدود شد که دروازه‌بان‌ها با نگاه به فیلم‌ها باید پیش‌بینی خود از مسیر ضربه را اعلام می‌کردند. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب 2×4 نشان داد که با وجود یکسان بودن گروه تمرین و مداخله‌نما در پیش‌آزمون (05/0P>)، گروه تمرین در سایر مراحل برتری داشت و این برتری را در شرایط فشار نیز حفظ کرد (05/0P<). تمرینات موجب بهبود میزان موفقیت در پیش‌بینی و تغییر در رفتار خیرگی متناسب با پیش‌بینی موفقیت‌آمیز شد و تغییرات به‌وجودآمده در فاصلۀ 72 ساعت یادداری و آزمون انتقال تحت فشار نیز پایدار بود. از مداخلات تمرینی مبتنی‌بر چشم ساکن، می‌توان به‌عنوان یک بستۀ تمرینی در کنار برنامه‌های تمرین جسمانی و مهارت‌های دروازه‌بان‌های فوتبال استفاده کرد و به این ترتیب به بهبود قابلیت‌های ادراکی و استفادۀ بهینه از نشانه‌های بینایی به آنها کمک کرد
حمید صالحی؛ زهرا زارعی؛ پریسا کلانتری
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی این موضوع بود که آیا وضعیت‌های قامت مشابه خطای ادراکی مولر-لایر دروازه‌بان می‌تواند بر ادراک و مکان پرتاب‌های پنالتی‌زن اثرگذار باشد یا خیر. تصویری از یک دروازه‌بان روی صفحه‌ای خالی (بدون تیرهای عمودی و دیرک افقی دروازه) تابانده شد. این دروازه‌بان با وضعیت دست‌ها بالا (45 درجه بالاتر از افق)، دست‌ها ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی این موضوع بود که آیا وضعیت‌های قامت مشابه خطای ادراکی مولر-لایر دروازه‌بان می‌تواند بر ادراک و مکان پرتاب‌های پنالتی‌زن اثرگذار باشد یا خیر. تصویری از یک دروازه‌بان روی صفحه‌ای خالی (بدون تیرهای عمودی و دیرک افقی دروازه) تابانده شد. این دروازه‌بان با وضعیت دست‌ها بالا (45 درجه بالاتر از افق)، دست‌ها کشیده به طرفین (افقی، به‌عنوان کنترل)، و دست‌ها پایین (45 درجه زیر افق) به نمایش درآمد. شرکت‌کنندگان (11 پسر هندبالیست جوان) دو تکلیف را انجام دادند. آنها در فاصلۀ پنج‌متری صفحۀ موردنظر ایستادند و مدل دروازه‌بان را که در یکی از سه وضعیت به نمایش درآمد، نگاه کردند. از شرکت‌کنندگان درخواست شد یک توپ تنیس را به دست دروازه‌بان در وضعیت افقی پرتاب کنند، یا با لیزر به همین نقطه هدف‌گیری کنند. فواصل افقی مکان پرتاب و هدف‌گیری از راستای میانی اندام دروازه‌بان مدل اندازه‌گیری شد. وضعیت‌های دروازه‌بان روی مکان‌های پرتاب و هدف‌گیری اثرگذار بود. هدف‌گیری و پرتاب در وضعیت دست‌ها پایین و دست‌ها بالا در برابر وضعیت دست‌ها کشیده به‌ترتیب به میزان معناداری دورتر و نزدیک‌تر بود. این آزمایش نشان داد دروازه‌بانی که وضعیت‌های مانند مولر-لایر اتخاذ می‌کند، می‌تواند ادراک حریف از بیشترین میزان دسترسی خود و نیز رفتار حرکتی او را متأثر کند.
