منصور هیلاوی نیسی؛ صادق نصری؛ رسول عابدان زاده؛ مرضیه بلالی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، مقایسه اثربخشی بازیهای فعال ویدئویی و بازیهای پایه ورزشی بر رشد مهارتهای بنیادی در دانشآموزان مقطع ابتدایی بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیشآزمونپسآزمون با گروه کنترل بود. تعداد 60 دانشآموز ابتدایی (دوره دوم) با دامنه سنی 8 تا 11 سال بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، مقایسه اثربخشی بازیهای فعال ویدئویی و بازیهای پایه ورزشی بر رشد مهارتهای بنیادی در دانشآموزان مقطع ابتدایی بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیشآزمونپسآزمون با گروه کنترل بود. تعداد 60 دانشآموز ابتدایی (دوره دوم) با دامنه سنی 8 تا 11 سال بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (بازیهای ویدئویی فعال، بازیهای پایه ورزشی) و یک گروه کنترل (بازی های ویدیویی غیر فعال) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق، آزمون تبحر حرکتی برونینکس– اوزرتسکی ویرایش دوم، دستگاه ایکس باکس360 به همراه کینکت و دسته می باشد. ابتدا، شرکت کنندگان پیش-آزمون مهارتهای حرکتی را اجرا کردند. گروههای تجربی به مدت هشت هفته، دو بار در هفته و هر جلسه، 30 دقیقه به اجرای برنامه تمرینی مربوطه پرداختند. گروه کنترل نیز بازیهای ویدئویی غیرفعال را از طریق کنسول ایکس-باکس و دسته تحت نظارت کامل آزمونگر انجام دادند. در انتهای جلسات تمرینی آزمون تبحر حرکتی برونینکس– اوزرتسکی ویرایش دوم، مجدداً از تمام افراد به عمل آمد (مرحله پسآزمون). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که گروه های ویدئویی فعال و پایه ورزشی بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی تأثیر معناداری دارد. نتایج دیگر این تحقیق نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه ها در رشد مهارت های حرکتی بنیادی وجود دارد؛ که این تفاوت ها با گروه کنترل معنادار بود، اما بین گروه های تجربی تفاوت معناداری یافت نشد. بنابراین به مربیان پیشنهاد میشود که علاوه بر تمرینات پایه ورزشی بر بازی های ویدئویی فعال نیز تاکید ویژهای داشته باشند.
داود حومنیان؛ عبدالرحمن خضری
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی پاریاد بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان 6 تا 8 سال مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. به همین منظور 30 دختر مبتلا به اختلالHFA با میانگین سنی 6/.±1/7 سال بهصورت تصادفی از بین مدارس استثنایی شهر سنندج انتخاب شدند و براساس نمرههای پیشآزمون در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی پاریاد بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان 6 تا 8 سال مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. به همین منظور 30 دختر مبتلا به اختلالHFA با میانگین سنی 6/.±1/7 سال بهصورت تصادفی از بین مدارس استثنایی شهر سنندج انتخاب شدند و براساس نمرههای پیشآزمون در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. نمرههای پیش و پسآزمون آزمودنیها با استفاده از مجموعه آزمون برونینکس- اوزرتسکی اندازهگیری شد. برنامۀ مداخلۀ حرکتی نیز شامل تمرینات پاریاد بود که به مدت شانزده جلسه برای این افراد اجرا شد. از آزمون K-S برای تعیین چگونگی توزیع دادهها و از آزمون لوین و تحلیل کوواریانس برای مقایسۀ میانگینها استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامۀ تمرینی پاریاد، تأثیر معناداری بر رشد خردهمقیاسهای سرعت دویدن و چابکی، تعادل، هماهنگی دوسویه و قدرت در کودکان HFA دارد (05/0P< ). اما در خردهمقیاسها شامل سرعت پاسخ، کنترل بینایی- حرکتی و سرعت و چالاکی اندام فوقانی تأثیر معناداری مشاهده نشد (05/0P> ). با توجه به این نتایج میتوان گفت که برنامۀ تمرینی مورد استفاده احتمالاً میتواند موجب بهبود مهارتهای بنیادی کودکان مبتلا به HFA شود.