مهدیه قره لر؛ معصومه شجاعی؛ حسن محمدزاده
چکیده
شرایط روانی بر کانون توجه اثر داشته و نقش تعدیل‌کننده‌ای در تأثیرات آن بر اجرا و یادگیری حرکتی دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرین تحت فشار روانی و کانونی کردن توجه با دستورالعمل آموزشی بر یادگیری ضربۀ بیلیارد انجام گرفت. شرکتکنندهها 48 دانشجوی دختر داوطلب (23-19 سال) بودند که به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه ...
بیشتر
شرایط روانی بر کانون توجه اثر داشته و نقش تعدیل‌کننده‌ای در تأثیرات آن بر اجرا و یادگیری حرکتی دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرین تحت فشار روانی و کانونی کردن توجه با دستورالعمل آموزشی بر یادگیری ضربۀ بیلیارد انجام گرفت. شرکتکنندهها 48 دانشجوی دختر داوطلب (23-19 سال) بودند که به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه آزمایشی (توجه درونی و فشار کم و زیاد، توجه بیرونی و فشار کم و زیاد) جایگزین شده و بعد از پیشآزمون به مدت 8 جلسه به تمرین پرداختند. آزمون اکتساب در آخرین جلسۀ تمرین و آزمون‌های یادداری با تأخیر 2 و 10 روز بعد از آخرین جلسۀ تمرین انجام گرفت. دقت ضربات براساس فاصلۀ برخورد توپ از گودال امتیازگذاری شد. نتایج آزمون یو من – ویتنی برتری توجه درونی در آزمون اکتساب و یادداری با تأخیر 10 روز و برتری تمرین تحت فشار کم در آزمون یادداری با تأخیر 10 روز (05/0P<) و نتایج آزمون کروسکال - والیس و مقایسه‌های زوجی برتری اکتساب توجه درونی در فشار زیاد نسبت به توجه بیرونی در فشار زیاد و برتری یادداری تأخیری توجه درونی در فشار کم نسبت به توجه بیرونی در فشار زیاد را نشان داد (05/0P<). به‌نظر می‌رسد با توجه به نوع مهارت از نظر عدم تغییر شرایط محیطی و نیاز به دقت و توجه زیاد به‌خصوص در مراحل اولیۀ یادگیری، تمرین افراد مبتدی در شرایط فشار روانی کم و جهت‌دهی درونی توجه به یادداری تأخیری بیشتری منتج می‌شود.
نسترن نادری راد؛ علی اکبر جابری مقدم؛ شهزاد طهماسبی بروجنی
چکیده
کنترل قامت از قابلیتهای مهم در زندگی عادی و فعالیتهای ورزشی انسان است، که همواره، اهمیت کانون توجه در آن مورد بحث است. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دستورالعملهای کانون توجه تکلیف فراقامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت در دختران 9 تا 12 ساله بود. در این پژوهش 45 نفر از دانشآموزان دختر یکی از دبستانهای شهرستان ...
بیشتر
کنترل قامت از قابلیتهای مهم در زندگی عادی و فعالیتهای ورزشی انسان است، که همواره، اهمیت کانون توجه در آن مورد بحث است. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دستورالعملهای کانون توجه تکلیف فراقامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت در دختران 9 تا 12 ساله بود. در این پژوهش 45 نفر از دانشآموزان دختر یکی از دبستانهای شهرستان ملایر شرکت داشتهاند که از طریق قرعهکشی به‌صورت تصادفی، به سه گروه، توجه بیرونی، درونی و کنترل تقسیم شدند. از آزمودنیها خواسته شد که با استفاده از دستورالعملهای ارائهشده روی تکلیف فراقامتی، کنترل قامت خود را حفظ کنند. دستورالعملها در ارتباط با توجه به میلهای که به‌صورت افقی در دست داشتند (توجه بیرونی)، توجه به دستهای خود (توجه درونی)، و بدون دستورالعمل (کنترل)، بود.نتایج تحلیل واریانس با اندازههای تکراری، نشان داد که روند یادگیری در گروه توجه بیرونی نسبت به گروه توجه درونی (049/0=P)، و کنترل (005/0=P)، معنادار بود، اما تفاوت معناداری بین یادگیری گروه توجه درونی و کنترل یافت نشد (345/0=P). نتیجه اینکه دستورالعمل کانون توجه بیرونی در مقایسه با دستورالعمل کانون توجه درونی روی تکلیف فرا قامتی به کنترل قامتی بهتر منجر شد.
حامد عبدالملکی؛ بهرام غفاری
چکیده
مدل مراحل یادگیری نیوول یک مدل یادگیری براساس دیدگاه سیستم‌های پویاست که براساس شکل‌گیری ارتباط بین درجات آزادی یادگیرنده به سه مرحله تقسیم می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کانون توجه دستورالعمل بر یادگیری یک مهارت ساده (پرتاب دارت) و یک مهارت پیچیده (ضربه چیپ با پای غیربرتر) بود. این مطالعه شامل دو آزمایش بود. در آزمایش ...
بیشتر
مدل مراحل یادگیری نیوول یک مدل یادگیری براساس دیدگاه سیستم‌های پویاست که براساس شکل‌گیری ارتباط بین درجات آزادی یادگیرنده به سه مرحله تقسیم می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کانون توجه دستورالعمل بر یادگیری یک مهارت ساده (پرتاب دارت) و یک مهارت پیچیده (ضربه چیپ با پای غیربرتر) بود. این مطالعه شامل دو آزمایش بود. در آزمایش اول 24 دانشجوی پسر دانشگاه تهران تحت آموزش مهارت پرتاب دارت قرار گرفتند. شرکتکنندگان براساس نمره‌های پیشآزمون به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه دستورالعمل کانون توجه درونی و گروه دیگر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در یادگیری مهارت پرتاب دارت کانون توجه بیرونی مفیدتر بود. در آزمایش دوم 24 دانشجوی پسر دانشگاه تهران تحت آموزش مهارت شوت چیپ با پای غیربرتر قرار گرفتند. شرکتکنندگان براساس نمره‌های پیشآزمون به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه دستورالعمل کانون توجه درونی و گروه دیگر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در یادگیری شوت چیپ با پای غیربرتر کانون توجه درونی مفیدتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد در مهارتهایی که ساختار هماهنگ آنها هنوز شکل نگرفته، اتخاذ کانون توجه درونی سودمندتر است.
قباد محرابیان؛ علی حیرانی؛ محمود قلی پور
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر دستورالعملهای مختلف کانون توجه و سبک‌های شناختی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت اجرا شد. 80 کودک به روش تصادفی انتخاب و براساس نمره‌های پیشآزمون (10 پرتاب دارت)، به چهار گروه مساوی 1. مستقل از زمینه - توجه بیرونی، 2. مستقل از زمینه - توجه درونی، 3. وابسته به زمینه - توجه بیرونی و 4. وابسته به زمینه - توجه درونی تقسیم ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر دستورالعملهای مختلف کانون توجه و سبک‌های شناختی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت اجرا شد. 80 کودک به روش تصادفی انتخاب و براساس نمره‌های پیشآزمون (10 پرتاب دارت)، به چهار گروه مساوی 1. مستقل از زمینه - توجه بیرونی، 2. مستقل از زمینه - توجه درونی، 3. وابسته به زمینه - توجه بیرونی و 4. وابسته به زمینه - توجه درونی تقسیم شدند. سپس در مرحلۀ اکتساب شش بلوک ده‌کوششی تکلیف پرتاب دارت را مطابق تمرکز توجه و سبک شناختی‌شان تمرین کردند. آزمون یادداری همانند پیشآزمون 24 ساعت بعد از اکتساب انجام گرفت. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون‌های تحلیل واریانس 4*6 با تکرار سنجش روی عامل بلوک و آنوا یکراهه و تست تعقیبی بونفرونی در مراحل اکتساب و یادداری به‌ترتیب به‌کار گرفته شدند. نتایج نشان داد در تمام مراحل بین نمره‌های گروهها تفاوت معنادار بوده (05/P<) و افراد با سبک شناختی مستقل از زمینه در شرایط کانون توجه بیرونی نسبت به کانون توجه درونی عملکرد بهتری داشتند و گروه سبک شناختی وابسته به زمینه با کانون توجه درونی عملکرد بهتری نسبت به کانون توجه بیرونی داشتند. به‌عبارت دیگر، در حین اتخاذ کانون‌های توجهی، سبک‌های شناختی افراد نیز باید مدنظر قرار گیرد.
غزال محمدی؛ معصومه شجاعی؛ افخم دانشفر
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تغییرپذیری فاصلۀ کانون توجه از طریق خودگویی آموزشی بر یادگیری فورهند تنیس روی میز بود. شرکتکنندهها پس از پیشآزمون، طی شش جلسه به تمرین 180 ضربۀ فورهند با تکرار کلمات نشانۀ "کمی چرخش" در مورد دست (ساعد را کمی به سمت بیرون بچرخانند) در گروه کانون توجه درونی، "کمی باز" در مورد حرکت ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تغییرپذیری فاصلۀ کانون توجه از طریق خودگویی آموزشی بر یادگیری فورهند تنیس روی میز بود. شرکتکنندهها پس از پیشآزمون، طی شش جلسه به تمرین 180 ضربۀ فورهند با تکرار کلمات نشانۀ "کمی چرخش" در مورد دست (ساعد را کمی به سمت بیرون بچرخانند) در گروه کانون توجه درونی، "کمی باز" در مورد حرکت راکت (صفحۀ راکت هنگام ضربه کمی باز باشد) در گروه کانون توجه بیرونی نزدیک، "بالای تور" در مورد حرکت توپ (توپ را روی تور بفرستند) در گروه توجه بیرونی دور پرداختند. گروه کنترل طی دورۀ اکتساب، بدون خودگویی تمرین کرد. دو روز پس از آزمون اکتساب، آزمون یادداری در شرایط مشابه و بعد از استراحت آزمون انتقال با تغییر جهت هدف (فورهند موازی) و هر دو بدون خودگویی انجام گرفت. دقت اجرای فورهند تنیس روی میز با یک مقیاس پنج‌ارزشی (لیائو و مسترز، 2001) و الگوی ضربه با استفاده از مقیاسی محقق‌ساخته سنجیده شد . نتایج تحلیل واریانس پنج گروه در شش جلسه با تکرار سنجش عامل جلسه و همچنین تحلیل واریانس یکطرفه، اکتساب، یادداری و انتقال دقت فورهند گروه کانون توجه درونی به‌طور معناداری کمتر از سایر گروهها بود (05/0P<). علاوه‌بر این، اثر افزایش فاصلۀ کانون توجه بر اکتساب و یادداری الگوی فورهند معنادار بود. اثر کانون توجه بیرونی نزدیک بر یادداری الگو نیز معنادار بود، ولی انتقال الگوی ضربه در گروه کنترل به‌طور معناداری بیشتر از کانون توجه بیرونی دور بود (05/0P <). بنابراین برای آموزش فورهند به نوجوانان مبتدی استفاده از خودگویی با افزایش فاصلۀ کانون توجه و کانون توجه بیرونی نزدیک و عدم استفاده از کانون توجه درونی توصیه می‌شود.
