سعید نظری؛ رسول حمایت طلب؛ محمود شیخ؛ مرتضی همایون نیاه
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی اثر تداخل زمینهای مسدود، نظامدار فزاینده و تصادفی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارتهای والیبال مبتنی بر تغییرات در برنامۀ حرکتی تعمیمیافته است. در واقع تحقیق حاضر با هدف پاسخ به این پرسش انجام گرفت که آیا افزایش منظم سطح تداخل زمینهای، بر یادگیری مهارت سرویس والیبال از آرایش مسدود یا تصادفی اثربخشتر ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی اثر تداخل زمینهای مسدود، نظامدار فزاینده و تصادفی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارتهای والیبال مبتنی بر تغییرات در برنامۀ حرکتی تعمیمیافته است. در واقع تحقیق حاضر با هدف پاسخ به این پرسش انجام گرفت که آیا افزایش منظم سطح تداخل زمینهای، بر یادگیری مهارت سرویس والیبال از آرایش مسدود یا تصادفی اثربخشتر است. در این پژوهش 30 دانشجو (در 3 گروه 10 نفری) با میانگین سنی 4 ± 23 سال شرکت کردند. تفاوت گروهها در آرایش تمرین سه نوع سرویس بود. آزمودنیها، در این آزمایش، مهارت سرویس پنجۀ ساده، چکشی و موجی والیبال را از فاصلۀ 9 متر از تور والیبال با آرایشهای مختلف انجام دادند. هر شرکتکننده 108 تکرار از هر سرویس و در مجموع 324 کوشش طی 9 جلسه (هر جلسه 36 تکرار) انجام داد. نتایج نشان داد آرایش افزایشی، در مقایسه با تمرین تصادفی و مسدود، موجب اجرای بهتر در آزمون یادداری و انتقال شد (05 /0p<). در مجموع پیشنهاد شد برای تسهیل یادگیری چند برنامۀ حرکتی تعمیمیافته، آرایش از تداخل کم شروع و بهصورت تدریجی منظم به سمت تداخل زیاد برنامهریزی شود.