آسیه ذوقی؛ معصومه شجاعی؛ عبدالله قاسمی
چکیده
رشد کودک بر مبنای ترکیبی از عوامل محیطی، ارگانیسمی، فیزیولوژیکی و ژنتیکی شکل می‌گیرد. تحقیقات اخیر در زمینۀ رشد کودک و نوزاد به طرز قانع‌کننده‌ای نشان میدهند که بهترین سطح رشد با یک محیط برانگیزاننده و حمایت زمینهای قوی است که رخ میدهد. هدف کلی این تحقیق ارزیابی اثر مداخلۀ فراهم‌سازی محیط بر رشد اجتماعی ...
بیشتر
رشد کودک بر مبنای ترکیبی از عوامل محیطی، ارگانیسمی، فیزیولوژیکی و ژنتیکی شکل می‌گیرد. تحقیقات اخیر در زمینۀ رشد کودک و نوزاد به طرز قانع‌کننده‌ای نشان میدهند که بهترین سطح رشد با یک محیط برانگیزاننده و حمایت زمینهای قوی است که رخ میدهد. هدف کلی این تحقیق ارزیابی اثر مداخلۀ فراهم‌سازی محیط بر رشد اجتماعی نوپایان 42-24 ماهه است. نمونه‌های این تحقیق شامل 46 نوپای سالم 42-24 ماهۀ شهرستان قوچان هستند که به روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای از بین جامعه به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. نمونه‌ها در سه گروه تجربی (16 نفر)، مهدکودک (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 36 جلسه (3 ماه) در محیط فراهم‌سازی‌شده قرار گرفت. در این تحقیق برای بررسی محیط خانۀ نوپایان و محیط فراهم‌سازی‌شده برای گروه تجربی از مقیاس خودسنجی فراهم‌سازی در محیط خانه برای رشد حرکتی و برای رشد اجتماعی از مقیاس واینلند استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک‌متغیر تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین رشد اجتماعی گروه‌ها تفاوت معنا‌داری وجود نداشت (963/0P=). یافته‌های حاصل نشان داد که فراهم‌سازی محیط بر رشد اجتماعی نوپایان گروه تجربی اثر نداشت. بنابراین نتیجۀ مطالعۀ حاضر فراهم‌سازی محیط را بر رشد اجتماعی نوپایان 42-24 ماهه مؤثر نمی‌داند.
