رشد و یادگیری حرکتی
حسن محمدزاده؛ سارا سلطانی فر؛ زهرا افاضلی
چکیده
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر تهدید کلیشهای جنسیتی و مفاهیم توانایی بر یادگیری حرکتی و حافظهکاری دختران نوجوان بود.
روش پژوهش: نود دانشآموز دختر (میانگین سنی 2/14) بهطور تصادفی به دو گروه اصلی تهدید کلیشهای و کنترل تقسیم شدند که هر گروه نیز بهطور تصادفی به دو زیرگروه توانایی ذاتی و توانایی اکتسابی تقسیم شدند. تکالیف تحقیق ...
بیشتر
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر تهدید کلیشهای جنسیتی و مفاهیم توانایی بر یادگیری حرکتی و حافظهکاری دختران نوجوان بود.
روش پژوهش: نود دانشآموز دختر (میانگین سنی 2/14) بهطور تصادفی به دو گروه اصلی تهدید کلیشهای و کنترل تقسیم شدند که هر گروه نیز بهطور تصادفی به دو زیرگروه توانایی ذاتی و توانایی اکتسابی تقسیم شدند. تکالیف تحقیق دریبل فوتبال و آزمون حافظه ان-بک 2 بودند. آزمودنیها یک بلوک پنج کوششی دریبل و آزمون ان- بک را در پیشآزمون انجام دادند. در مرحله تمرین 12 بلوک پنج کوششی را انجام دادند و قبل از هر بسته پنج کوششی نیز شرکتکنندگان دستورالعملهای مربوط به ماهیت ذاتی مهارت را به این شکل دریافت کردند: "انجام تکلیف دریبل فوتبال بهعنوان یک معیار واقعی برای توانایی شما عمل میکند". در زیرگروه اکتسابی شرکتکنندگان دستورالعمل متفاوتی را با گفتن این جمله دریافت کردند: "انجام تکلیف دریبل فوتبال بهعنوان یک تجربه یادگیری مفید برای شما است". متعاقبا 48 ساعت بعد نیز دختران در یادداری و انتقال (تحت فشار) همانند پیشآزمون شرکت کردند.
یافتهها: یافتهها نشان داد القاء تهدید کلیشهای ذاتی و اکتسابی در جلسات تمرینی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری در عملکرد تکلیف دریبل فوتبال را موجب نشد. بااینحال بین نمرات زمان و خطای تکلیف دریبل فوتبال در یادداری و انتقال تفاوت معنیداری مشاهده شد. از طرفی نتایج معنیداری از تهدید کلیشهای جنسیتی و مفاهیم توانایی بر حافظهکاری نیز نشان داده نشد.
نتیجهگیری: فعالسازی ضمنی کلیشههای جنسیتی همیشه به پیامدهای منفی منجر نمیشود. سازوکارهای احتمالی برای توضیح یافتههای پژوهش حاضر مورد بررسی قرار گرفت.
داود حومنیان؛ عبدالرحمن خضری
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی پاریاد بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان 6 تا 8 سال مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. به همین منظور 30 دختر مبتلا به اختلالHFA با میانگین سنی 6/.±1/7 سال بهصورت تصادفی از بین مدارس استثنایی شهر سنندج انتخاب شدند و براساس نمرههای پیشآزمون در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی پاریاد بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان 6 تا 8 سال مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. به همین منظور 30 دختر مبتلا به اختلالHFA با میانگین سنی 6/.±1/7 سال بهصورت تصادفی از بین مدارس استثنایی شهر سنندج انتخاب شدند و براساس نمرههای پیشآزمون در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. نمرههای پیش و پسآزمون آزمودنیها با استفاده از مجموعه آزمون برونینکس- اوزرتسکی اندازهگیری شد. برنامۀ مداخلۀ حرکتی نیز شامل تمرینات پاریاد بود که به مدت شانزده جلسه برای این افراد اجرا شد. از آزمون K-S برای تعیین چگونگی توزیع دادهها و از آزمون لوین و تحلیل کوواریانس برای مقایسۀ میانگینها استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامۀ تمرینی پاریاد، تأثیر معناداری بر رشد خردهمقیاسهای سرعت دویدن و چابکی، تعادل، هماهنگی دوسویه و قدرت در کودکان HFA دارد (05/0P< ). اما در خردهمقیاسها شامل سرعت پاسخ، کنترل بینایی- حرکتی و سرعت و چالاکی اندام فوقانی تأثیر معناداری مشاهده نشد (05/0P> ). با توجه به این نتایج میتوان گفت که برنامۀ تمرینی مورد استفاده احتمالاً میتواند موجب بهبود مهارتهای بنیادی کودکان مبتلا به HFA شود.