فرانک پورحسینی؛ مهدی شهبازی؛ شهزاد طهماسبی بروجنی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ظهور مهارت برجسته در پرتاب آزاد بسکتبال در سطوح مختلف مهارتی طبق مدل یادگیری نیوول بود.شرکت‌کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحلۀ هماهنگی، مرحلۀ کنترل هماهنگی و مرحلۀ بهینه‌سازی قرار گرفتند و تعداد 350 شوت ثابت را از هفت نقطۀ پارامتری (74/2، 35/3، 96/3، 57/4، 18/5، 79/5، 4/6)، هر نقطه 50 شوت انجام دادند. نتایج تحلیل رگرسیون ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ظهور مهارت برجسته در پرتاب آزاد بسکتبال در سطوح مختلف مهارتی طبق مدل یادگیری نیوول بود.شرکت‌کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحلۀ هماهنگی، مرحلۀ کنترل هماهنگی و مرحلۀ بهینه‌سازی قرار گرفتند و تعداد 350 شوت ثابت را از هفت نقطۀ پارامتری (74/2، 35/3، 96/3، 57/4، 18/5، 79/5، 4/6)، هر نقطه 50 شوت انجام دادند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد دقتِ افرادی که در مرحلۀ سوم نیوول قرار داشتند، در نقطۀ 57/4 متری که همان خط پنالتی است، بهطور معنیداری از پیشبینی معادلۀ رگرسیون بالاتر بود و از ظهور مهارت برجسته حمایت کرد (05/0>P)، ولی سایر نقاط از اصول تغییرپذیری نیرو پیروی کردند و با افزایش پارامتر مسافت دقت اجرا کاهش یافت. همچنین بررسی رگرسیون چندگانه نشان داد که سایر نقاط مشارکتی در ظهور مهارت برجسته ندارند و این نتیجه شاید دلیلی باشد برای رد کردن دیدگاه عمومی بودن در بهوجود آمدن مهارت برجسته.
بهرام غفاری؛ مهدی شهبازی؛ مهدی آقاپور؛ الهام شیرزاد
چکیده
فراپایداری ناحیۀ نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف‌پذیر خود را حفظ کرده‌اند، می‌توانند به‌منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به‌صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت‌کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحلۀ هماهنگی، مرحلۀ کنترل هماهنگی و مرحلۀ کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به‌صورت ...
بیشتر
فراپایداری ناحیۀ نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف‌پذیر خود را حفظ کرده‌اند، می‌توانند به‌منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به‌صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت‌کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحلۀ هماهنگی، مرحلۀ کنترل هماهنگی و مرحلۀ کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به‌صورت دوبه‌دو با یکدیگر به مبارزه پرداختند. نتایج تحلیل خوشهای و روش چگالی تجربی حاکی از ظهور یک ناحیۀ فراپایداری در گروه کنترل هماهنگی (در فاصلۀ 2.270372، 1.689276)، دو ناحیۀ فراپایداری در گروه کنترل بهینه (در فواصل 1.00113699، 0.9824658 و 2.333738، 1.843131) و عدم ظهور فراپایداری در گروه هماهنگی بود. همچنین با استفاده از آزمون دوجمله‌ای نشان داده شد که نسبت استفاده از حالتهای عمل در نواحی فراپایدار در دو گروه کنترل هماهنگی و کنترل بهینه تفاوت معناداری ندارد ( 4888/0P=)، ولی وسعت ناحیۀ فراپایدار در گروه کنترل هماهنگی به‌صورت معناداری بیشتر بود. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که سیستم حرکتی شمشیربازان بسته به سطح مهارت آنها فراپایدار بوده و وسعت نواحی فراپایدار در هر سطح متفاوت است. مربیان ورزشی می‌توانند در طراحی یادگیری و سازماندهی تمرین برای ظهور عملکردی‌ترین پاسخ‌های حرکتی فرد را به نواحی فراپایدار هدایت کنند.
