فرزانه حاتمی؛ فرشید طهماسبی؛ الهه میرمیران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خستگی جسمانی بر مهارت ویژۀ شوت بسکتبال در بازیکنان خبره بود. 10 بسکتبالیست مرد با میانگین سنی 9/24 سال و میانگین سابقۀ ورزشی 5/10 سال، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. در مرحلۀ پیشآزمون، بازیکنان 150 شوت ثابت را از 5 فاصلۀ 35/3، 96/3، 57/4، 18/5 و 79/ 5 متر نسبت به حلقه (هر نقطه 30 شوت) اجرا کردند .در مرحلۀ پسآزمون، ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خستگی جسمانی بر مهارت ویژۀ شوت بسکتبال در بازیکنان خبره بود. 10 بسکتبالیست مرد با میانگین سنی 9/24 سال و میانگین سابقۀ ورزشی 5/10 سال، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. در مرحلۀ پیشآزمون، بازیکنان 150 شوت ثابت را از 5 فاصلۀ 35/3، 96/3، 57/4، 18/5 و 79/ 5 متر نسبت به حلقه (هر نقطه 30 شوت) اجرا کردند .در مرحلۀ پسآزمون، برای ایجاد شرایط خستگی از آزمون RAST استفاده شد. بازیکنان پیش از اجرا از هر فاصله، یکبار RAST را بهطور کامل انجام دادند و بلافاصله 30 پرتاب خود را اجرا کردند. یافتههای حاصل از آزمون رگرسیون خطی و t تکنمونهای نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد واقعی و پیشبینیشدۀ بازیکنان در نقطۀ پنالتی در پیشآزمون و پسآزمون وجود دارد و از اثر مهارت ویژه حمایت میکند. همچنین نتایج آزمون t همبسته نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد بازیکنان در نقاط پنالتی و دورترین نقطه در پیشآزمون و پسآزمون وجود دارد. براساس یافتههای تحقیق بازیکنان در نقطۀ پنالتی دارای مهارت ویژهاند و خستگی جسمانی در این نقطه بر عملکرد بازیکنان تأثیر معناداری نداشته و از کیفیت عملکرد بازیکنان در آن نقطه نکاسته است.