رشد و یادگیری حرکتی
هانیه قاسمیان مقدم؛ حسن محمدزاده
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو بر کارکردهای شناختی کودکان با اختلال یادگیری اجرا شد.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمهتجربی که با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 20 نفر از کودکان پسر با اختلال یادگیری با مراجعه به آموزش و پرورش استثنایی شهر مشهد از مراکز اختلال یادگیری انتخاب ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو بر کارکردهای شناختی کودکان با اختلال یادگیری اجرا شد.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمهتجربی که با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 20 نفر از کودکان پسر با اختلال یادگیری با مراجعه به آموزش و پرورش استثنایی شهر مشهد از مراکز اختلال یادگیری انتخاب شدند. در مرحلة پیشآزمون، حافظة کاری و بازداری آزمودنیها بهترتیب توسط آزمونهای ان ـ بک و استروپ سنجیده شدند. پس آن، گروه تمرین در برنامة تمرینی منتخب تکواندو بهصورت سه جلسة 50 دقیقهای در هفته، در بازة زمانی چهار هفته شرکت کردند. در هر جلسه پیش از اجرای پروتکل تمرینی از مجموعه بازیهای شناختی مغز من استفاده شد. 10 دقیقة اول جلسه، اجرای بازیهای شناختی، سپس 10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه آموزش و تمرین تکنیکهای تکواندو و در آخر 10 دقیقه سرد کردن انجام گرفت. طی این مدت، گروه کنترل فعالیتهای عادی خود را انجام دادند. در انتها، متغیرهای وابسته مجدداً در مرحلة پسآزمون اندازهگیری شدند. بهمنظور تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازههای تکراری استفاده شد.
یافتهها: تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو موجب بهبود کارکردهای شناختی در گروه تمرین شد؛ تمامی این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود (0/05>P).
نتیجهگیری: تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو میتواند بهعنوان یک مداخله بر بهبود کارکردهای شناختی این گروه کودکان تأثیرگذار باشد.
نیره شمشیری؛ زهره مشکاتی؛ رخساره بادامی
چکیده
مقدمه و هدف: هدف مطالعه حاضر تاثیر تمرینات دید ورزشی بر دقت و چشم ساکن مهارت هدفگیری-مهاری در کودکان با اختلال یادگیری بود.روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازهگیری تکراری (پیش آزمون- پس آزمون- یادداری- انتقال)، 30 دانشآموز پسر دارای اختلال یادگیری شهر اصفهان با دامنه سنی 7 تا 10 سال، به صورت در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی ...
بیشتر
مقدمه و هدف: هدف مطالعه حاضر تاثیر تمرینات دید ورزشی بر دقت و چشم ساکن مهارت هدفگیری-مهاری در کودکان با اختلال یادگیری بود.روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازهگیری تکراری (پیش آزمون- پس آزمون- یادداری- انتقال)، 30 دانشآموز پسر دارای اختلال یادگیری شهر اصفهان با دامنه سنی 7 تا 10 سال، به صورت در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرینات دید ورزشی و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون شرکت کنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. مرحله اکتساب طی هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام گفت. پس از اتمام آخرین جلسه تمرینی، در مرحله پس آزمون، در دو هفته بیتمرینی در مرکودکان با اختلال یادگیری استفادة ناکارامدتری از راهبردهای خیرگی در تکالیف مختلف دارند. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات دید ورزشی بر مدت زمان چشم ساکن و دقت مهارت هدفگیری- مهاری در کودکان با اختلال یادگیری بود.در این تحقیق نیمهتجربی با طرح سریهای زمانی (پیشآزمون- پسآزمون- یادداری- انتقال)، 30 دانشآموز پسر دارای اختلال یادگیری شهر اصفهان با دامنة سنی 7 تا 10 سال، بهصورت در دسترس، انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه تمرینات دید ورزشی و کنترل قرار گرفتند. در مرحلة پیشآزمون شرکتکنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ کردند. مرحلة اکتساب طی 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام گرفت. پس از اتمام آخرین جلسة تمرینی، در مرحلة پسآزمون، در دو هفته بیتمرینی در مرحلة یادداری و در مرحلة انتقال، شرکتکنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ کردند. در هریک از مراحل رفتار خیرگی توسط دستگاه ردیابی چشم و عملکرد تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توسط محقق ثبت شد. دادهها به روش تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری با سطح معناداری 05/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرینات دید ورزشی بر افزایش دقت مهارت هدفگیری- مهاری و افزایش طول دورة چشم ساکن مرحلة پرتاب کردن کودکان با اختلال یادگیری تأثیر معناداری دارد. اما دیگر نتایج نشان داد که تمرینات دید ورزشی بر چشم ساکن مرحلة دریافت کردن کودکان با اختلال یادگیری تأثیر معناداری ندارد.بهطور کلی نتایج تحقیق حاضر بر اهمیت تمرینات دید ورزشی بر عملکرد کودکان دارای اختلال یادگیری تأکید دارد؛ اما در مورد اثر تمرینات دید ورزشی بر رفتار خیرگی با توجه به نوع تکلیف موردنظر (هدفگیری یا مهاری) به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.حله یادداری و در مرحله انتقال، شرکتکنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. در هر یک از مراحل رفتار خیرگی توسط دستگاه ردیابی چشم و عملکرد تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توسط محقق ثبت گردید. دادهها به روش تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری با سطح معنیداری 05/0 تحلیل شد.یافتهها: تمرینات دید ورزشی بر افزایش دقت مهارت هدفگیری- مهاری و افزایش طول دوره چشم ساکن مرحله پرتاب کردن کودکان تاثیر معنیداری دارد. تمرینات دید ورزشی بر چشم ساکن مرحله دریافت کردن کودکان تاثیر معنیداری ندارد.نتیجه گیری: نتایج مطاله حاضر بر اهمیت تمرینات دید ورزشی بر عملکرد کودکان دارای اختلال یادگیری تاکید دارد؛ در مورد اثر تمرینات دید ورزشی بر رفتار خیرگی با توجه به نوع تکلیف مورد نظر (هدفگیری یا مهاری) نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
نیره شمشیری؛ زهره مشکاتی؛ رخساره بادامی
چکیده
مقدمه:کودکان با اختلال یادگیری استفاده ناکارامدتری از استراتژیهای خیرگی در تکالیف مختلف دارند.هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات چشم ساکن بر فعالیت عضلانی (عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی) و دقت مهارت هدفگیری- مهاری در کودکان با اختلال یادگیری انجام گرفت. روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازهگیری تکراری، ...
بیشتر
مقدمه:کودکان با اختلال یادگیری استفاده ناکارامدتری از استراتژیهای خیرگی در تکالیف مختلف دارند.هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات چشم ساکن بر فعالیت عضلانی (عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی) و دقت مهارت هدفگیری- مهاری در کودکان با اختلال یادگیری انجام گرفت. روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازهگیری تکراری، 30 پسر 7-10 ساله با اختلال یادگیری در دو گروه تمرین چشم ساکن و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون شرکت کنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. مرحله اکتساب طی هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام گفت . در هر جلسه بعد از تمرینات ویدیویی- خیرگی 10 کوشش پرتاب کردن و گرفتن مطابق با دستورالعملهای تمرینات خیرگی انجام گرفت. پس از اتمام آخرین جلسه تمرینی، در مرحله پس آزمون، در دو هفته بیتمرینی در مرحله یادداری و در مرحله انتقال ، شرکتکنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. در هر یک از مراحل فعالیت الکتریک ی عضلات منتخب توسط دستگاه الکترومیوگرافی و عملکرد تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توسط محقق ثبت گردید. داده-ها به روش تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری با سطح معنیداری 05/0 تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تمرینات چشم ساکن بر افزایش یادگیری مهارت هدفگیری- مهاری و بر کاهش فعالیت الکتریکی عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی تاثیر معنیداری دارد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه از فرضیه پیش برنامه ریزی مبنی بر اهمیت برنامهریزی و انتخاب پاسخ صحیح حمایت می کند.