اکبر بهلول؛ مهدی شهبازی؛ شهزاد طهماسبی
چکیده
هماهنگی جزء مهم اجرای موفقیت‌آمیز حرکات در زندگی روزمره و فعالیت‌های ورزشی است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف فعالیت شناختی بر هماهنگی حرکتی درون‌فردی و بین‌فردی تکواندوکاران (پومسه) بود. جامعۀ آماری تحقیق حاضر پومسهروهای مرد شهر تهران بودند که از این بین 30 پومسهرو انفرادی و30 پومسهرو تیمی با دامنۀ سنی 17تا 30 سال ...
بیشتر
هماهنگی جزء مهم اجرای موفقیت‌آمیز حرکات در زندگی روزمره و فعالیت‌های ورزشی است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف فعالیت شناختی بر هماهنگی حرکتی درون‌فردی و بین‌فردی تکواندوکاران (پومسه) بود. جامعۀ آماری تحقیق حاضر پومسهروهای مرد شهر تهران بودند که از این بین 30 پومسهرو انفرادی و30 پومسهرو تیمی با دامنۀ سنی 17تا 30 سال انتخاب شدند و بهصورت نمونۀ در دسترس در سه گروه کنترل، فعالیت شناختی ساده و فعالیت شناختی دشوار قرار گرفتند.گروه کنترل فقط تکلیف هماهنگی حرکتی و گروه شناختی تکلیف دوگانه را انجام دادند. نتایج آزمون تحلیل واریانس یکراهه برای هماهنگی حرکتی دودستی (003/0P=) و دوپایی (04/0P=) در فاکتور زمان کل حرکت (سرعت) و برای هماهنگی حرکتی بین‌فردی (02/0P=) در فاکتور درصد خطا (دقت) تفاوت معناداری را بین گروهها نشان داد که با بررسی دوبهدوی گروهها مشخص شد، گروه فعالیت شناختی ساده (003/0P=) و دشوار (001/0P=) در هماهنگی حرکتی دودستی و گروه فعالیت شناختی دشوار در هماهنگی حرکتی دوپایی (02/0P=) و بین‌فردی (01/0P=) عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند. پیشنهاد میشود در کنار فعالیت‌های بدنی استفاده از فعالیتهایی با سطح دشواری بالا نیز مدنظر قرار گیرد.
