میثم شاه حسینی؛ حسن غرایاق زندی؛ مجتبی حسنی سنگانی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ سلامت عمومی و نیمرخ حالات خلقی در ورزشکاران پرورش‌اندام با و بدون مصرف استروئیدها بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران پرورش‌اندام شهر تهران در سال 1394 بود که برحسب نمونه‌گیری در دسترس 200 ورزشکار از باشگاه‌های ورزشی تهران انتخاب شدند و پس از حذف پرسشنامه‌های غیرمعتبر 192 پرسشنامه تحلیل شد. داده‌ها ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ سلامت عمومی و نیمرخ حالات خلقی در ورزشکاران پرورش‌اندام با و بدون مصرف استروئیدها بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران پرورش‌اندام شهر تهران در سال 1394 بود که برحسب نمونه‌گیری در دسترس 200 ورزشکار از باشگاه‌های ورزشی تهران انتخاب شدند و پس از حذف پرسشنامه‌های غیرمعتبر 192 پرسشنامه تحلیل شد. داده‌ها توسط دو پرسشنامۀ سلامت عمومی و نیمرخ حالات خلقی بههمراه ضمیمهای از پرسشنامۀ دموگرافیک محققساخته در باشگاه‌های ورزشی توسط دو گروه از ورزشکاران با و بدون مصرف استروئید‌های آنابولیک جمعآوری شد. برای تحلیل داده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری توسط نرمافزار اس.پی.اس.اس 20 استفاده شد. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که ورزشکاران مصرفکنندۀ استروئید‌های آنابولیک در سلامت عمومی و سه زیرمؤلفۀ جسمانی، اضطراب، اختلال در عملکرد اجتماعی بههمراه دو زیرمؤلفۀ تنش و خشم در متغیر نیمرخ حالات خلقی تفاوت معناداری با گروه دیگر دارند. مطابق بر این مصرف استروئید‌های آنابولیک علاوهبر نقش فیزیولوژیک در بدن، تأثیرات مخربی بر سلامت عمومی و خلق ورزشکاران دارد.
الهه عرب عامری؛ شیدا احسانی؛ محمدرضا دهخدا؛ منصور سیاح
دوره 1، شماره 3 ، دی 1388، ، صفحه 83-97
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی وضعیت سلامت عمومی، شیوع افسردگی و شاخص تودة بدنی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دختر و پسر دانشگاه تهران است. به این منظور کلیة دانشجویان سال اول تربیت بدنی عمومی دختر و پسر در این تحقیق شرکت کردند و از بین آنها 200 دانشجوی دختر و پسر و 50 ورزشکار و 50 غیرورزشکار در هر گروه انتخاب شدند. به منظور تعیین سلامت عمومی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی وضعیت سلامت عمومی، شیوع افسردگی و شاخص تودة بدنی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دختر و پسر دانشگاه تهران است. به این منظور کلیة دانشجویان سال اول تربیت بدنی عمومی دختر و پسر در این تحقیق شرکت کردند و از بین آنها 200 دانشجوی دختر و پسر و 50 ورزشکار و 50 غیرورزشکار در هر گروه انتخاب شدند. به منظور تعیین سلامت عمومی و شیوع افسردگی، از پرسشنامة سلامت عمومی و آزمون افسردگی بک استفاده شد و برای تعیین شاخص تودة بدنی، قد و وزن آزمودنی ها اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین میانگین نمره های BMI دو گروه دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار بر حسب جنس تفاوت معنی داری وجود ندارد (09/0 = P)، ولی بین شاخص تودة بدنی دختران و پسران اختلاف معنی داری وجود داشت. هیچ گونه تعامل معنی داری بین جنس و فعالیت بدنی در شاخص BMI مشاهده نشد. بین وضعیت سلامت عمومی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار بر حسب جنس، اختلاف معنی داری مشاهده شد (007/0 = P). بین خرده مقیاس های سلامت عمومی و شاخص تودة بدنی و نمرة بک دانشجویان دانشگاه تهران بر حسب جنس و فعالیت ورزشی رابطة معنی داری مشاهده نشد. با این حال بین خرده مقیاس های GHQ28 و نمرة آزمون بک بر حسب جنس و فعالیت بدنی رابطة معنی داری وجود داشت.
