علی فتحی زاده؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
مقدمه: هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تأثیر تصویرسازی استراتژیهای بازی در مقایسه با تصویرسازی مهارتها بر اجرا در یک دوره رقابت ورزشی بود.روش پژوهش: شرکت کنندگان 30 نفر (19 مرد و 11 زن) از کاراته کاهایی بودند که به لحاظ سطح اجرا بالاتر از متوسط ارزیابی شدند. ابتدا توانایی و تجربه های گذشته شرکت کنندگان در تصویرسازی حرکتی ...
بیشتر
مقدمه: هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تأثیر تصویرسازی استراتژیهای بازی در مقایسه با تصویرسازی مهارتها بر اجرا در یک دوره رقابت ورزشی بود.روش پژوهش: شرکت کنندگان 30 نفر (19 مرد و 11 زن) از کاراته کاهایی بودند که به لحاظ سطح اجرا بالاتر از متوسط ارزیابی شدند. ابتدا توانایی و تجربه های گذشته شرکت کنندگان در تصویرسازی حرکتی سنجش شد. سپس آنها در یک طرح نیمه تجربی و در یکی از سه گروه تصویرسازی استراتژی، تصویرسازی حرکت یا کنترل شرکت کردند. هر فرد با یک حریف مبارزه کرد، بلافاصله بعد از آن، عمل مورد نظر را بر حسب گروه انجام داد و در پایان با همان حریف قبلی دوباره به رقابت پرداخت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که کاراته کاها از توانایی تصویرسازی خوبی به ویژه در حفظ مشخصه های زمانی حرکت برخوردار بوده و در مسابقات گذشته به ویژه قبل از شروع مسابقه از تصویرسازی شناختیـ عمومی و شناختیـ اختصاصی بهره می برده اند. همچنین، روشهای تجزیه و تحلیل ناپارامتری مشخص کردند که در طرح نیمه تجربی گروه تصویرسازی استراتژی توانست اختلاف امتیاز بالاتری را در پس آزمون کسب کند، اما گروههای تصویرسازی مهارت و کنترل تغییر معناداری نداشتند.نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاکی از آن بود که تصویرسازی استراتژی نسبت به تصویرسازی مهارت دارای مزیت است. پیشنهاد می‌شود، تصویرسازی استراتژی بازی به عنوان یک عامل مؤثر بر موفقیت ورزشی می تواند در فواصل بین مسابقات مورد استفاده قرار گیرد.
