محمدعلی اسماعیل زاده؛ مهدی شهبازی؛ علی اکبر جابری مقدم؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ الهام شیرزاد
چکیده
مطالعات رفتاری تکالیف نقطهیابی حرکتی در ورزش معمولا توسط عوامل پویا مانند وضعیت دفاعی حریف، بررسی میشوند. هندبالیست برای پرتاب کردن توپ به سمت دروازه در وضعیتهای مختلف، باید گامهایش را هماهنگ کند. در پژوهش حاضر الگوهای حرکتی در رفتارهای نقطهیابی حرکتی 12 هندبالیست مرد نخبه تحت قیود دفاعی (عدم حضور دفاع، حضور دفاع دور، حضور ...
بیشتر
مطالعات رفتاری تکالیف نقطهیابی حرکتی در ورزش معمولا توسط عوامل پویا مانند وضعیت دفاعی حریف، بررسی میشوند. هندبالیست برای پرتاب کردن توپ به سمت دروازه در وضعیتهای مختلف، باید گامهایش را هماهنگ کند. در پژوهش حاضر الگوهای حرکتی در رفتارهای نقطهیابی حرکتی 12 هندبالیست مرد نخبه تحت قیود دفاعی (عدم حضور دفاع، حضور دفاع دور، حضور دفاع نزدیک یا حضور دفاع یارگیر) تحلیل شد. با یک دوربین سریع با نرخ 120 هرتز، داده های الگوهای حرکتی حملهکننده ها را جمع آوری کردیم. تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تحلیل تأثیر این قیود روی پارامترهای دویدن استفاده شد(P<0/05). نتایج تفاوت آماری معنی داری را در میانگین سرعت افقی کل بدن، میانگین سرعت گام اول و دوم و میانگین طول گام اول و دوم در شرایط دفاعی مختلف نشان داد. برای میانگین تغییرپذیری فاصله پا تا محوطه دروازه الگوی تغییرپذیری افزایشی-کاهشی در همه شرایط دفاعی دیده شد. از آنجاییکه تنظیم بازیکنان حمله کننده بصورت مداوم و بر اساس ادراک رفتارهای موجود و مورد نیاز بود، نتایج از جفت شدن ادراک – عمل و مدلهای کنترل مورد انتظار نقطهیابی حرکتی حمایت میکند. همچنین پیشنهاد میشود که جنبههای تکنیکی دویدن و پرتاب کردن در هندبال میتواند توسط قیود تکلیف تودرتو تأثیر پذیرد.