خدیجه ایران دوست؛ مرتضی طاهری؛ علی ثقة الاسلامی
چکیده
تحقیق حاضر تأثیر فعالیت بدنی بر حافظه و تعادل مردان سالمند را بررسی می‌کند. تعداد اعضای نمونۀ تحقیق حاضر پانزده نفر برای هر گروه است که داوطلبانه از بین جامعۀ آماری انتخاب شدند. برنامۀ تمرین در آب در این تحقیق شامل 18 جلسۀ تمرینی، هر جلسه به مدت 45 دقیقه بود. از تمرینات یوگا نیز به‌منظور آرام‌سازی ذهنی مردان سالمند استفاده شد. به‌منظور ...
بیشتر
تحقیق حاضر تأثیر فعالیت بدنی بر حافظه و تعادل مردان سالمند را بررسی می‌کند. تعداد اعضای نمونۀ تحقیق حاضر پانزده نفر برای هر گروه است که داوطلبانه از بین جامعۀ آماری انتخاب شدند. برنامۀ تمرین در آب در این تحقیق شامل 18 جلسۀ تمرینی، هر جلسه به مدت 45 دقیقه بود. از تمرینات یوگا نیز به‌منظور آرام‌سازی ذهنی مردان سالمند استفاده شد. به‌منظور بررسی وضع حافظۀ آزمودنیها پس از اعمال مداخلۀ تمرینی از آزمون حافظۀ وکسلر استفاده شد. از آزمون بالا و پایین رفتن از صندلی برای اندازهگیری تعادل پویا استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات هوازی و یوگا تأثیر مثبت بر حافظۀ کلی (003/0P=) و تعادل پویای (01/0P=) مردان سالمند داشته است. در حالت کلی استنتاج شد که اتخاد برنامههای منتخب تمرینی برای گروه سنی سالمندان بهویژه ورزش در آب که از حیث آسیبدیدگی کمترین پتانسیل را بههمراه دارد، بسیار حائز اهمیت است.
نصرالله جوادیان صراف؛ تکتم امامی
دوره 1، شماره 2 ، مهر 1388، ، صفحه 127-145
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر 5 و 10 هفته تمرین ایروبیک و یوگا بر مؤلفه‌های خودتوصیفی بدنی دانشجویان دختر بود. به این منظور 57 دانشجوی دختر غیرفعال دانشگاه فردوسی مشهد با دامنة سنی 25 – 19 سال که تجربه‌ای در روش‌های تمرینی منتخب نداشتند، انتخاب و به‌طور تصادفی و به تعداد مساوی به دو گروه تجربی ایروبیک و یوگا و یک گروه کنترل تقسیم شدند. ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر 5 و 10 هفته تمرین ایروبیک و یوگا بر مؤلفه‌های خودتوصیفی بدنی دانشجویان دختر بود. به این منظور 57 دانشجوی دختر غیرفعال دانشگاه فردوسی مشهد با دامنة سنی 25 – 19 سال که تجربه‌ای در روش‌های تمرینی منتخب نداشتند، انتخاب و به‌طور تصادفی و به تعداد مساوی به دو گروه تجربی ایروبیک و یوگا و یک گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروههای تجربی، به مدت 10 هفته، 2 جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه، در برنامة تمرینی مشخص شرکت کردند و آزمودنیهای گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامة تمرینی سازمان یافتهای شرکت نداشتند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامة خودتوصیفی بدنی (PSDQ) در سه نوبت شروع، وسط و پایان برنامة تمرین استفاده شد. تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد در پایان 5 هفته تمرین، مؤلفه‌های هماهنگی و لیاقت ورزشی در گروه یوگا نسبت به گروه ایروبیک و کنترل به‌طور معنیداری بیشتر بود (05/0P
