صالح معظم؛ رسول حمایت طلب؛ حسن غرایاق زندی؛ محمد خزائی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ میزان اثربخشی روش‌های آموزش ارتقای عملکرد ورزشی مبتنی بر مایندفولنس و تصویرسازی‌ذهنی بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در بسکتبالیست‌های جوان انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و به لحاظ نحوۀ گردآوری اطلاعات از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه لیست انتظار است. جامعۀ آماری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ میزان اثربخشی روش‌های آموزش ارتقای عملکرد ورزشی مبتنی بر مایندفولنس و تصویرسازی‌ذهنی بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در بسکتبالیست‌های جوان انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و به لحاظ نحوۀ گردآوری اطلاعات از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه لیست انتظار است. جامعۀ آماری پژوهش را بسکتبالیست‌های جوان شهر تهران تشکیل دادند. تعداد ۶۰ نفر به‌عنوان نمونۀ آماری و به شیوۀ در دسترس، در سه گروه مایندفولنس، تصویرسازی ذهنی و گروه لیست انتظار جایگزین شدند. تحلیل‌های آماری در دو بخش آمار توصیفی شامل مشخصات آزمودنی‌ها، توزیع داده‌ها و مقادیر میانگین و انحراف معیار متغیرهای مورد مطالعه ارائه شده‌اند و از آزمون شاپیرو-ویلک برای تشخیص طبیعی بودن داده‌ها و در ادامه با استفاده از آمار استنباطی از آزمون‌های تی همبسته، آنوا، لون (برابر واریانس‌ها)، جیمز هاول و بنفرونی (تعقیبی) به‌منظور تجزیه‌وتحلیل و آزمون فرضیه‌ها استفاده شده است. همچنین سطح آماری در این پژوهش 05/0 در نظر گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان داد، عملکرد پرتاب شوت آزمودنی‌ها در پیش و پس‌آزمون در گروه مداخلۀ مایندفولنس با اختلاف میانگین (۱۵/۴) و تصویرسازی ذهنی با اختلاف میانگین (۵۵/۲-)، معنادار شد. همچنین یافته‌های نهایی پژوهش نشان داد که آموزش مایندفولنس در مقایسه با آموزش تصویرسازی ذهنی در ارتقای مهارت پرتاب آزاد تأثیر بیشتری داشت (۲/۰=P).
جمیل منصوری؛ رضا رستمی؛ احمد شاهواروقی؛ صادق رنجبر
چکیده
روش‌های بسیاری با هدف ارتقای عملکرد ورزشی پدید آمده است که امروزه مورد استفادۀ ورزشکاران رشته‌های مختلف قرار می‌گیرد. در میان این تکنیک‌ها نوروفیدبک، به‌عنوان رویکرد مغزی غیرتهاجمی، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. مقالة حاضر با هدف گزارش نتایج پژوهش‌های انجام‌گرفته در زمینة مهارت‌های مجرد ورزشکاران به‌صورت نمونه‌گیری ...
بیشتر
روش‌های بسیاری با هدف ارتقای عملکرد ورزشی پدید آمده است که امروزه مورد استفادۀ ورزشکاران رشته‌های مختلف قرار می‌گیرد. در میان این تکنیک‌ها نوروفیدبک، به‌عنوان رویکرد مغزی غیرتهاجمی، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. مقالة حاضر با هدف گزارش نتایج پژوهش‌های انجام‌گرفته در زمینة مهارت‌های مجرد ورزشکاران به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس، صورت پذیرفت. با هدف جمع‌آوری داده، ابتدا مقالات لاتین با استفاده از کلیدواژه‌های Neurofeedback، EEG Biofeedback، Sport performance، Athletic performance، Shooting performance، Archery، putting performance و Golf مورد جست‌وجو قرار گرفت. از پایگاه‌های PsycINFO، PubMed، Web of science، EBSCO و Google Scholar استفاده شد. بازۀ زمانی جست‌وجو از سال 1990 تا 2018 تعیین شد. مقالات فارسی با کلیدواژه‌های «نوروفیدبک»، «عملکرد ورزشی»، «تیراندازی»، «پرتاب»، «نشانه‌گیری» یا «گلف» در پایگاه‌های جهاد دانشگاهی (SID)، مجلات تخصصی نور (Noormags)، بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) و پایگاه اطلاعات علمی ایران (Irandoc) جست‌وجو شدند. بازۀ زمانی انتشار مقالات از 1380 تا 1398 تعیین شد. تعداد 16 مقاله با ملاک‌های استاندارد و تعیین‌شده همخوانی داشتند و انتخاب شدند. سپس با استفاده از یک چک‌لیست مشخص، اطلاعات مربوط به مقالات توسط هر پژوهشگر مستقل استخراج و در یافته‌ها گزارش شد. نتایج نشان داد که پروتکل‌های نورورفیدبکی به‌کارگرفته‌شده در هر پژوهش می‌تواند نتیجة مداخله را تحت تأثیر قرار دهد و لازم است تا در استفاده از این روش در ورزشکاران به آن توجه داشت. براساس یافته‌های پژوهش تمرینات نوروفیدبک در ورزشکاران اثربخشی مثبت در ارتقای عملکرد ورزشی دارد.
بهروز عبدلی؛ نصور احمدی؛ الهام عظیم زاده؛ جواد افشاری
چکیده
رسیدن به موفقیت برای همة ورزشکاران خوشایند و لذت بخش است، اما برخی افراد با قرار گرفتن در موقعیت های جدید، دچار اضطراب می شوند و ترس از آنچه در آینده به سراغشان می آید، مانند سدی در مقابل پیشرفت هایشان خواهد بود. ترس از شکست، موقعیتی است که استرس به همراه دارد و سازگاری با استرس، مهم ترین جزء در انتخاب مؤثر است. بنابراین، هدف از این پژوهش ...
بیشتر
رسیدن به موفقیت برای همة ورزشکاران خوشایند و لذت بخش است، اما برخی افراد با قرار گرفتن در موقعیت های جدید، دچار اضطراب می شوند و ترس از آنچه در آینده به سراغشان می آید، مانند سدی در مقابل پیشرفت هایشان خواهد بود. ترس از شکست، موقعیتی است که استرس به همراه دارد و سازگاری با استرس، مهم ترین جزء در انتخاب مؤثر است. بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی روایی و پایایی پرسشنامة ارزیابی شکست در عملکرد بود. به این منظور 203 دانشجوی ورزشکار (93 زن و 110 مرد) با میانگین سنی 19 تا 23 سال و سابقة فعالیت ورزشی 4/4 ±70/7، پرسشنامة ارزیابی شکست در عملکرد را تکمیل کردند. از تحلیل عاملی تاییدی برای آزمون روایی سازة پرسشنامه، ضریب آلفای کرونباخ برای آزمون همسانی درونی سؤالات هر عامل و ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی همبستگی بین عوامل استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی، پنج عامل ترس از کاهش عزت نفس خود (4 سؤال)، ترس از داشتن آینده ای نامعلوم (4 سؤال)، ترس از ناراحت شدن افراد مهم (5 سؤال)، ترس از تجربة شرم و خجالت (7 سؤال) و ترس از دست دادن علاقة افراد مهم (5 سؤال) را در پرسشنامة ارزیابی شکست در عملکرد تایید کرد. تحلیل همبستگی ها نشان داد که تمام این عوامل همبستگی قابل قبولی با ترس از شکست دارند. نتایج آزمون الفای کرونباخ نشان دهندة همسانی درونی قابل قبول سؤالات هر خرده مقیاس بود.
