استیره حسنی؛ علی حیرانی؛ ایوب صباغی
چکیده
مقدمه: تغییر سبک زندگی و روند روزافزون اختلالات رشدی کودکان بهویژه در حیطۀ تعاملات اجتماعی، نیاز به انجام پژوهش در این حوزه را ضروری ساخته است. ازاینرو هدف پژوهش حاضر بررسی ادراک ویژة عمل در شرایط متفاوت کانون توجه در کودکان مبتلا به اوتیسم بود.روش پژوهش: بدینمنظور 45 فرد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با عملکرد بالا بهصورت تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: تغییر سبک زندگی و روند روزافزون اختلالات رشدی کودکان بهویژه در حیطۀ تعاملات اجتماعی، نیاز به انجام پژوهش در این حوزه را ضروری ساخته است. ازاینرو هدف پژوهش حاضر بررسی ادراک ویژة عمل در شرایط متفاوت کانون توجه در کودکان مبتلا به اوتیسم بود.روش پژوهش: بدینمنظور 45 فرد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با عملکرد بالا بهصورت تصادفی در سه گروه 15 نفرة توجه درونی، بیرونی و کنترل تقسیم شدند. تکلیف آزمودنیها پرتاب دارت و تخمین اندازۀ هدف بود. پس از اجرای پیشآزمون، گروهها در پنج بلوک دهکوششی تکلیف پرتاب دارت را انجام دادند. دستورالعملهای تمرکز توجه، پیش از هر کوشش مختص گروههای تجربی ارائه شده و از آزمودنیها درخواست میشد پیش از اجرای تکالیف در هر بلوک، اندازة هدف را تخمین بزنند. برای این منظور، شرکتکنندگان برای کشیدن دایرهای هماندازۀ هدف دارت، از شکل دوایر موجود در مایکروسافت پاورپوینت استفاده کردند. روز بعد آزمونهای یادداری و انتقال اجرا شد.یافتهها: نتایج نشان داد که گروه توجه درونی در هر دوی مراحل اکتساب و یادداری و انتقال عملکرد پرتاب دارت و ادراکِ ویژة عمل بهتری نسبت به گروه توجه بیرونی و کنترل داشت (0/50≥P).نتیجهگیری: بهطور کلی یافتهها نشان داد در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، توجه درونی به عملکرد و یادگیری بهتری نسبت به توجه بیرونی منجر میشود. بنابراین مربیان و معلمان تربیت بدنی که با این افراد کار میکنند، هنگام طراحی جلسات تمرین باید بر منافع توجه درونی تأکید کنند.
فاطمه میراخوری؛ الهه عرب عامری؛ فضل الله باقرزاده؛ رسول حمایت طلب
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر دستورالعملهای کانون توجه بر حافظة فضایی کودکان بود. به این منظور 30 نفر از کودکان دختر مدارس ابتدایی سطح شهر تهران با میانگین سنی 12-7 سال و براساس نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنیها بهطور تصادفی به سه سطح کانون توجه (درونی، بیرونی و عدم کانون توجه) تقسیم شدند. در گروه توجه درونی، آزمودنیها بر ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر دستورالعملهای کانون توجه بر حافظة فضایی کودکان بود. به این منظور 30 نفر از کودکان دختر مدارس ابتدایی سطح شهر تهران با میانگین سنی 12-7 سال و براساس نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنیها بهطور تصادفی به سه سطح کانون توجه (درونی، بیرونی و عدم کانون توجه) تقسیم شدند. در گروه توجه درونی، آزمودنیها بر حرکت دست تمرکز کردند. کانون گروه توجه بیرونی معطوف بر مسیر حرکت و هدف بود و به گروه کنترل هیچگونه تأییدی مبنی بر کانون توجه داده نشد. آزمودنیها در مراحل تمرین (در مجموع 50 کوشش) و آزمونهای اکتساب، یادداری و انتقال شرکت کردند. مرحلة اکتساب در پنج روز متوالی صورت گرفت. ابزار مورد استفاده برای سنجش حافظۀ فضایی، دستگاه حرکت خطی (مدل LM-01) بود. آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح 05/0 P <استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس در آزمونهای اکتساب (005/0=P)، یادداری (000/0=P) و انتقال (003/0=P) معنادار بود. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که در تمامی مراحل عملکرد گروه توجه بیرونی بهدلیل تغییرپذیری کلی کمتر بهطور معناداری بهتر از گروه توجه درونی و گروه کنترل بود. با وجود این، بین گروه توجه درونی و گروه کنترل اختلاف معناداری وجود نداشت. با توجه به نتایج تحقیق حاضر، کانون توجه بیرونی در ارتباط با کودکان از مزایای بالاتری نسبت به کانون توجه درونی برخوردار بود.
سیدمحمدرضا موسوی؛ ناهید شتاب بوشهری؛ رسول عابدان زاده
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل کانون توجه بیرونی و حمایت خودمختاری بر یادگیری مهارت هدفگیری کودکان کمتوان ذهنی بود. بدینمنظور، از بین تمامی کودکان کمتوان ذهنی شهر اهواز، 48 کودک 14-10 ساله (میانگین سنی 2/1±81/11 سال) به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و براساس نمرات پیشآزمون (10 کوشش) در چهار گروه توجه بیرونی، حمایت ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل کانون توجه بیرونی و حمایت خودمختاری بر یادگیری مهارت هدفگیری کودکان کمتوان ذهنی بود. بدینمنظور، از بین تمامی کودکان کمتوان ذهنی شهر اهواز، 48 کودک 14-10 ساله (میانگین سنی 2/1±81/11 سال) به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و براساس نمرات پیشآزمون (10 کوشش) در چهار گروه توجه بیرونی، حمایت خودمختاری، توجه بیرونی+حمایت خودمختاری و کنترل جای گرفتند. تکلیف شامل پرتاب کیسة لوبیا به وزن 100 گرم به سمت هدفی بود که در فاصلۀ دو متری از شرکتکنندگان بر روی دیوار نصب شده بود. شرکتکنندگان در مرحلۀ اکتساب 40 کوشش شامل پنج بلوک هشتکوششی را انجام دادند. ده دقیقه پس از آخرین بلوک اکتساب، شرکتکنندگان 10 پرتاب را بهعنوان پسآزمون انجام دادند. 48 ساعت پس از مرحلۀ اکتساب، آزمون یادداری (10 کوشش) با شرایطی دقیقاً مشابه با پیشآزمون برای بررسی تأثیرات یادگیری از شرکتکنندگان بهعمل آمد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس مرکب 5Í2Í2 در مرحلۀ اکتساب و آزمون تحلیل واریانس دوراهه 2Í2 در مرحلۀ یادداری از طریق نرمافزار SPSS22 و در سطح معناداری 05/0≥P استفاده شد. نتایج نشان داد که هر چهار گروه طی بلوکهای تمرینی، بهبود معناداری در عملکرد داشتهاند. گروه توجه بیرونی+حمایت خودمختاری نیز بالاترین نمرات را در مرحلۀ اکتساب کسب کرد (05/0≥P). در آزمون یادداری نیز گروه توجه بیرونی+حمایت خودمختاری بهترین عملکرد را به نمایش گذاشت (05/0≥P). ازاینرو پیشنهاد میشود برای بهبود عملکرد و یادگیری مهارت هدفگیری کودکان کمتوان ذهنی از ترکیب توجه بیرونی و حمایت خودمختاری استفاده شود.
معصومه علی اصغری تویه؛ مژگان معمارمقدم؛ میترا محمدی
چکیده
یکی از موضوعات مورد علاقۀ پژوهشگران رفتار حرکتی، بررسی تأثیرات متفاوت راهبردهای توجهی بر رفتار حرکتی و فعالیت مغزی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش دستورالعملهای توجهی بر تغییرات موج آلفا و تتا و دقت پرتاب دارت است. بدینمنظور 20 دانشجوی پسر مبتدی در دارت (22-19 ساله) بهطور داوطلبانه انتخاب شدند. پژوهش از نوع کاربردی است. ابتدا شرکتکنندگان ...
بیشتر
یکی از موضوعات مورد علاقۀ پژوهشگران رفتار حرکتی، بررسی تأثیرات متفاوت راهبردهای توجهی بر رفتار حرکتی و فعالیت مغزی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش دستورالعملهای توجهی بر تغییرات موج آلفا و تتا و دقت پرتاب دارت است. بدینمنظور 20 دانشجوی پسر مبتدی در دارت (22-19 ساله) بهطور داوطلبانه انتخاب شدند. پژوهش از نوع کاربردی است. ابتدا شرکتکنندگان 10 کوشش پرتاب دارت را در حالت پایه (بدون دستورالعمل توجهی) انجام دادند. سپس بهصورت کانتربالانس در مجموع 20 کوشش تمرینی پرتاب دارت را در دو شرایط راهبردهای توجهی بیرونی و درونی اجرا کردند. در تمامی کوششها با استفاده از دستگاه بیوفیدبک موج آلفا و تتای مغزی آزمودنیها ثبت شد و برای اندازهگیری دقت از فرمول خطای شعاعی استفاده شد. دادهها بهوسیلۀ آزمون تحلیل واریانس درونگروهی با اندازهگیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 انجام گرفت. نتایج نشان داد که راهبرد توجه بیرونی در مقایسه با راهبرد توجه درونی سبب افزایش دقت پرتاب دارت (0001/0P=، افزایش طول موج آلفا (01/0P=) و کاهش موج تتا (01/0P=) میشود. این یافتهها، ضرورت استفاده از دستورالعملهای توجهی بهخصوص توجه بیرونی را در تکلیف مهارت هدفگیری در سطح مبتدی نشان داد؛ بنابراین پیشنهاد میشود که مربیان از راهبرد توجه بیرونی برای بهبود دقت و اطلاعات مغزی در افراد مبتدی استفاده کنند
سعید ارشم؛ آرش سعیدی؛ فرهاد قدیری
چکیده
هدف از این پژوهش تعیین اثر تعاملی کافئین و کانون توجه بر ثبات قامت افراد با سطوح متفاوت فعالیت جسمانی بود. 20دانشجوی پسر براساس پرسشنامۀ بینالمللی فعالیت بدنی به دو گروه مساوی پرتحرک و کمتحرک تقسیم شدند. نوسانات قامتی آنها طی دو کوشش30ثانیهای با 1 دقیقه استراحت بدون هیچگونه مداخلهای در پیشآزمون و در دو شرایط کانون توجه درونی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش تعیین اثر تعاملی کافئین و کانون توجه بر ثبات قامت افراد با سطوح متفاوت فعالیت جسمانی بود. 20دانشجوی پسر براساس پرسشنامۀ بینالمللی فعالیت بدنی به دو گروه مساوی پرتحرک و کمتحرک تقسیم شدند. نوسانات قامتی آنها طی دو کوشش30ثانیهای با 1 دقیقه استراحت بدون هیچگونه مداخلهای در پیشآزمون و در دو شرایط کانون توجه درونی (توجه به اندام تحتانی) و بیرونی (تمرکز روی نقطه دیوار روبرو) از دستگاه سکوی نیرو جمعآوری شد. در روز دوم آزمایش به آزمودنیهای هر دو گروه معادل 5 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین داده شد و پس از 30 دقیقه آزمون ثبات قامت تحت دو شرایط توجه درونی و توجه بیرونی بهعمل آمد. نتایج تحلیل واریانس مکرر در سطح آلفای 05/0، نشان داد که نوسانات قامتی هر دو گروه در شرایط کانون توجه درونی و بیرونی افزایش معناداری یافته است. همچنین، مداخلۀ کافئین موجب افزایش معنادار نوسانات قامتی دو گروه در شرایط توجه درونی و بیرونی شد. همچنین، افراد پرتحرک در مقایسه با کمتحرک نوسانات قامتی کمتری در شرایط مختلف از خود نشان دادند. صرفنظر از کانون توجه اتخاذشده، کافئین احتمالاً با تأثیر بر سیستم سمپاتیک و افزایش انقباضات و لرزش عضلانی موجب نوسانات بیشتر قامت در هر دو گروه با سطح متفاوت فعالیت جسمانی میشود. در پژوهشهای آینده باید به عواملی چون تفاوتهای فردی در پاسخ به مصرف کافئین یا تأثیر آن بر تکالیف توأم با آشفتگیهای قامتی توجه شود.
منصوره مکبریان؛ سمیه نامدار طجری
چکیده
زمین افتادن و سقوط یکی از شایعترین و جدیترین مشکلات دوران سالمندی محسوب میشود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. به همین منظور، از میان زنان سالمند 60 تا 80 سال ساکن در سرای سالمندان شهرستان قزوین، 45 نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب ...
بیشتر
زمین افتادن و سقوط یکی از شایعترین و جدیترین مشکلات دوران سالمندی محسوب میشود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. به همین منظور، از میان زنان سالمند 60 تا 80 سال ساکن در سرای سالمندان شهرستان قزوین، 45 نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب شدند و بعد از پیشآزمون، بصورت تصادفی به سه گروه خودگفتاری آموزشی با توجه درونی، خودگفتاری آموزشی با توجه بیرونی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل بدون خودگفتاری، گروه خودگفتاری با کانون توجه درونی و گروه خودگفتاری با کانون توجه بیرونی، طی پنج جلسه به تمرین مهارتهای تعادلی پرداختند و در پایان جلسۀ پنجم از هر سه گروه، با استفاده از آزمونهای تعادل ایستا (لک لک) و تعادل پویا (برخاستن و راه رفتن زماندار)، پسآزمون بعمل آمد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط نشان داد که هر دو گروه خودگفتاری نسبت به گروه کنترل در تعادل ایستا بطور معناداری عملکرد بهتری نشان دادند این در حالیست که مداخلات خودگفتاری با هر دو نوع کانون توجه، تفاوت معناداری را در تعادل پویای سالمندان موجب نگردید(05/0 P≥). بطور کلی با توجه به نتایج این پژوهش میتوان گفت، خودگفتاری با دستورالعمل کانون توجه بیرونی و درونی میتواند به عنوان یک راهکار شناختی برای بهبود تعادل ایستای سالمندان در نظر گرفته شود.
برهان الدین قاری؛ حسن محمدزاده؛ جلال دهقانی زاده
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین اجرا و ادراک اندازۀ هدف در شرایط کانون توجه بیرونی و درونی، همچنین بررسی ارتباط بین ادراک اولیۀ اندازۀ هدف و اجرا بود. 70 دانشجوی پسر (با میانگین سنی 6/1 21 سال) داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آنها بهصورت تصادفی و براساس نوع دستورالعمل توجهی در دو گروه تمرکز توجه درونی و بیرونی قرار گرفتند. آزمودنیها ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین اجرا و ادراک اندازۀ هدف در شرایط کانون توجه بیرونی و درونی، همچنین بررسی ارتباط بین ادراک اولیۀ اندازۀ هدف و اجرا بود. 70 دانشجوی پسر (با میانگین سنی 6/1 21 سال) داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آنها بهصورت تصادفی و براساس نوع دستورالعمل توجهی در دو گروه تمرکز توجه درونی و بیرونی قرار گرفتند. آزمودنیها تکلیف پرتاب دارت را در 20 کوشش اجرا کردند. آزمون تخمین اندازۀ هدف پیش از اجرای کوششها، در پایان کوششها و پس از اولین کوشش موفق، اجرا شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد بین اجرا و ادراک اندازۀ هدف در گروه تمرکز بیرونی، ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. اما در گروه تمرکز درونی، ارتباط معناداری بین اجرا و ادراک اندازۀ هدف، مشاهده نشد. همچنین بین ادراک اولیه و اجرا در هر دو گروه، ارتباط معنادار نبود. میتوان گفت که تمرکز توجه میتواند یک عامل واسطهای برای ظهور پدیدۀ ادراک ویژۀ عمل باشد.
مریم لطفی؛ جلال دهقانی زاده؛ فاطمه سادات حسینی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر کانون توجه بر یادگیری پرتاب دارت در کودکان کمتوان ذهنی بود. در این مطالعۀ شبهتجربی، 22 پسر 10 تا 12 سالۀ کمتوان ذهنی براساس هوشبهر 70 - 50 بهصورت تصادفی انتخاب و پس از یک جلسه تمرین و پیشآزمون، براساس امتیاز بهدستآمده، سن و هوشبهر در دو گروه توجه (درونی، بیرونی) همسان قرار گرفتند. افراد، 5 بلوک و ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر کانون توجه بر یادگیری پرتاب دارت در کودکان کمتوان ذهنی بود. در این مطالعۀ شبهتجربی، 22 پسر 10 تا 12 سالۀ کمتوان ذهنی براساس هوشبهر 70 - 50 بهصورت تصادفی انتخاب و پس از یک جلسه تمرین و پیشآزمون، براساس امتیاز بهدستآمده، سن و هوشبهر در دو گروه توجه (درونی، بیرونی) همسان قرار گرفتند. افراد، 5 بلوک و هر بلوک 8 پرتاب را تمرین کردند. از آزمونهای تحلیل واریانس دوطرفۀ مکرر و تحلیل واریانس استفاده شد. در مرحلۀ یادداری، هر دو گروه در پرتابها دقت خود را افزایش دادند و در اثر تمرین، تغییرپذیری (044/0= P) و دقت پرتابها (047/0= P) کاهش یافت. در مرحلۀ انتقال، گروه توجه درونی قادر به انتقال مهارت به شرایط جدید نبودند، ولی گروه تمرین متغیر در انتقال مهارت خود به شرایط جدید موفق بودند. همچنین گروه توجه بیرونی نسبت به گروه توجه درونی تغییرپذیری (049/0= P) کمتر و دقت (048/0= P) بیشتری داشتند. براساس یافتههای تحقیق، گروه توجه بیرونی قادر به یادداری و انتقال مهارت به شرایط جدید بودند که فرضیۀ عمل محدودشدۀ ولف و همکاران (2001) در افراد کمتوان ذهنی نیز تأیید میشود.
غلام حسین ناظم زادگان؛ رقیه ایدر
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تمرین توجه درونی و بیرونی با و بدون موسیقی انگیزشی بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. روش تحقیق از نوع نیمهتجربی و جامعۀ آماری متشکل از ورزشکاران پسر بود. نمونه شامل 60 نفر بود که داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. افراد پس از اجرای پیشآزمون تصادفی در پنج گروه دوازده نفری قرار گرفتند: گروه توجه درونی با موسیقی، توجه ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تمرین توجه درونی و بیرونی با و بدون موسیقی انگیزشی بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. روش تحقیق از نوع نیمهتجربی و جامعۀ آماری متشکل از ورزشکاران پسر بود. نمونه شامل 60 نفر بود که داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. افراد پس از اجرای پیشآزمون تصادفی در پنج گروه دوازده نفری قرار گرفتند: گروه توجه درونی با موسیقی، توجه بیرونی با موسیقی، توجه درونی بدون موسیقی، توجه بیرونی بدون موسیقی و گروه کنترل. تحقیق در سه مرحله اجرا شد؛ پیشآزمون، اجرای پروتکل تمرینی در مدت سه روز (در این مرحله برای گروههای با موسیقی بههمراه دستورالعملهای توجهی، موسیقی انگیزشی از طریق دستگاه صوتی پخش میشد) و مرحلۀ سوم پسآزمون. با توجه به طرح پژوهش، درصورتیکه موسیقی اثر معناداری بر اجرا پس از اعمال متغیرها نشان میداد، دادهها در مرحلۀ چهارم تجزیهوتحلیل میشد. آزمون آماری آنوا پس از مرحلۀ سوم، بین گروهها اختلاف معناداری نشان نداد. بهعبارت دیگر، تمرین توجه با استفاده از راهبردهای درونی و بیرونی، با و بدون موسیقی بر قابلیت انجام تکلیف تعادلی پویا تأثیری ندارد. سطح معناداری 5/0= α در نظر گرفته شد.
جواد پرهیزکار کهنه اوغاز؛ مهدی ضرغامی؛ احمد قطبی ورزنه؛ امیرحسین قربانی
چکیده
کنترل پاسچر نقش مهمی در فعالیتهای روزانه و استقلال حرکتی افراد دارد. در سالهای اخیر توجه زیادی به جنبههای هوشیارانة کنترل پاسچر مثل توجه و فرایندهای شناختی برای عملکرد بهینه تعادلی شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تفاوتهای مرتبط با سن در شرایط توجه درونی و بیرونی در کنترل پاسچر است. به این منظور جابهجایی قدامی – خلفی، ...
بیشتر
کنترل پاسچر نقش مهمی در فعالیتهای روزانه و استقلال حرکتی افراد دارد. در سالهای اخیر توجه زیادی به جنبههای هوشیارانة کنترل پاسچر مثل توجه و فرایندهای شناختی برای عملکرد بهینه تعادلی شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تفاوتهای مرتبط با سن در شرایط توجه درونی و بیرونی در کنترل پاسچر است. به این منظور جابهجایی قدامی – خلفی، میانی – جانبی و سرعت حرکت مرکز فشار پاهای (COP) 22 مرد سالمند (میانگین = 95/59 و انحراف معیار = 12/2) و 22 مرد جوان (میانگین = 16/24 و انحراف معیار = 76/2)، که از میان دانشجویان و کارکنان دانشگاه شهید چمران بهصورت هدفمند و در دسترس انتخاب شده بودند. طی سه کوشش 30 ثانیهای در شرایط توجه درونی و سه کوشش 30 ثانیهای در شرایط توجه بیرونی با استفاده از دستگاه فورس پلت فوم اندازهگیری شد. بعد از بررسی نرمال بودن دادهها به روش کلوموگروف اسمیرنوف و برابری واریانسها با استفاده از آزمون لون، دادهها به روش تحلیل واریانس چندمتغیری، تحلیل واریانس یکطرفه در متن مانوا تحلیل شد. نتایج بهدستآمده نشان داد هر دو گروه جوانان و سالمندان در شرایط توجه بیرونی ثبات پاسچر بیشتری نسبت به شرایط توجه درونی دارند. این نتایج از فرضیههای عمل محدودشده و پردازش هشیار حمایت میکند، همچنین در هر دو شرایط توجه بیرونی و توجه درونی، جوانان ثبات پاسچر بیشتری نسبت به سالمندان داشتند. بهنظر میرسد عملکرد ضعیفتر سالمندان نسبت به جوانان در هر دو شرایط توجه بیرونی و درونی ناشی از آثار افزایش سن بر سیستمهای حسی – حرکتی باشد.