%0 Journal Article %T تأثیر دستورالعمل‌های کانون توجه بر حافظة فضایی کودکان %J نشریه رشد و یادگیری حرکتی ورزشی %I دانشگاه تهران %Z 2008-9333 %A میراخوری, فاطمه %A عرب عامری, الهه %A باقرزاده, فضل الله %A حمایت طلب, رسول %D 2020 %\ 05/21/2020 %V 12 %N 1 %P 15-30 %! تأثیر دستورالعمل‌های کانون توجه بر حافظة فضایی کودکان %K توجه بیرونی %K توجه درونی %K حافظة فضایی %K دستگاه حرکت خطی %R 10.22059/jmlm.2020.213074.1133 %X هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر دستورالعمل‌های کانون توجه بر حافظة فضایی کودکان بود. به این منظور 30 نفر از کودکان دختر مدارس ابتدایی سطح شهر تهران با میانگین سنی 12-7 سال و براساس نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی به سه سطح کانون توجه (درونی، بیرونی و عدم کانون توجه) تقسیم شدند. در گروه توجه درونی، آزمودنی‌ها بر حرکت دست تمرکز کردند. کانون گروه توجه بیرونی معطوف بر مسیر حرکت و هدف بود و به گروه کنترل هیچ‌گونه تأییدی مبنی بر کانون توجه داده نشد. آزمودنی‌ها در مراحل تمرین (در مجموع 50 کوشش) و آزمون‌های اکتساب، یادداری و انتقال شرکت کردند. مرحلة اکتساب در پنج روز متوالی صورت گرفت. ابزار مورد استفاده برای سنجش حافظۀ فضایی، دستگاه حرکت خطی (مدل LM-01) بود. آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح  05/0 P <استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس در آزمون‌های اکتساب (005/0=P)، یادداری (000/0=P) و انتقال (003/0=P) معنادار بود. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که در تمامی مراحل عملکرد گروه توجه بیرونی به‌دلیل تغییرپذیری کلی کمتر به‌طور معناداری بهتر از گروه توجه درونی و گروه کنترل بود. با وجود این، بین گروه توجه درونی و گروه کنترل اختلاف معناداری وجود نداشت. با توجه به نتایج تحقیق حاضر، کانون توجه بیرونی در ارتباط با کودکان از مزایای بالاتری نسبت به کانون توجه درونی برخوردار بود. %U https://jsmdl.ut.ac.ir/article_76840_72fc628858487740e29d0343c6b758c5.pdf