سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. هدف از پژوهشحاضر، بررسی تأثیر شاخص تودة بدنی روی زمان واکنش و پاسخ سالمندان فعال و غیرفعال بود. روش پژوهش علّی- مقایسهای وجامعة آماری آن شامل سالمندان شهرستان مهاباد بود که از میان آنها 60 نفر بهطور داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه فعال وغیرفعال قرار گرفتند. پس از تعیین سطوح شاخص تودة بدنی، آزمودنیهای هر گروه به سه سطح پایین، متوسط و بالای شاخصمستقل نشان داد که گروه فعال نسبت به گروه T تودة بدنی تقسیم شده و زمان واکنش و پاسخ آنها اندازهگیری شد. نتایج آزمونکوتاهتری دارند. از سوی دیگر، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای (P=0/ و پاسخ ( 000 (P=0/ غیرفعال زمان واکنش ( 000تفاوت معنیداری را BMI در سطوح مختلف (P=0/ و غیرفعال ( 115 (P=0/ مقایسة زمان واکنش سالمندان دو گروه فعال ( 623(P=0/ نشان نداد. در مورد زمان پاسخ نیز، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که تفاوت بین آزمودنیهای گروه فعال ( 576از نظر آماری معنادار بود. آزمون تعقیبی توکی برای گروه (P=0/ معنادار نبود، اما تفاوت بین آزمودنیهای گروه غیرفعال ( 000و بالای (P=0/ پایین بهطور معناداری کوتاهتر از دو سطح متوسط ( 001 BMI غیرفعال نشان داد که زمان پاسخ افراد بااز نظر آماری معنادار نبود. نتایج این تحقیق (P=0/ متوسط و بالا ( 669 BMI بود. اما تفاوت بین افراد با BMI (P=0/000)بالاتر دارند. در نتیجه BMI زمان پاسخ کوتاهتری نسبت به افراد با سطوح ،BMI نشان میدهد که افراد غیرفعال با سطح پایینخود BMI ، شاخص تودة بدن عامل مؤثری در زمان پاسخ سالمندان است و سالمندان باید از طریق پرداختن به فعالیتهای بدنیرا در حد مطلوب حفظ کنند