مهدی تختائی؛ داود حومنیان؛ محمود شیخ
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارتهای حرکتی و شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان پسر 7 تا 10 سال با و بدون اعتیاد به اینترنت انجام گرفت. شرکت‌کنندگان در پژوهش 150 دانش‌آموز دارای اعتیاد و 150 دانش‌آموز بدون اعتیاد به اینترنت بودند. بعد از گرفتن رضایت‌نامه از والدین و ثبت اطلاعات شخصی دانش‌آموزان در ابتدا با استفاده از پرسشنامۀ اعتیاد به اینترنت ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارتهای حرکتی و شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان پسر 7 تا 10 سال با و بدون اعتیاد به اینترنت انجام گرفت. شرکت‌کنندگان در پژوهش 150 دانش‌آموز دارای اعتیاد و 150 دانش‌آموز بدون اعتیاد به اینترنت بودند. بعد از گرفتن رضایت‌نامه از والدین و ثبت اطلاعات شخصی دانش‌آموزان در ابتدا با استفاده از پرسشنامۀ اعتیاد به اینترنت کمبیرلی یانگ گروهها مشخص شدند. با استفاده از قدسنج و ترازو، شاخص تودة بدنی شرکت‌کنندگان ثبت شد و سپس با استفاده از آزمون برونینکز- ازورتسکی مهارتهای حرکتی شرکت‌کنندگان ارزیابی شد. برای دسته‌بندی اطلاعات از شاخصهای مرکزی و پراکندگی در بخش آمار توصیفی و برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و t مستقل در بخش آمار استنباطی استفاده شد. تمام تحلیل‌های پژوهش در سطح معناداری 05/0 P< بررسی شد. نتایج نشان داد که بین مهارتهای درشت و ظریف، تبحر حرکتی و همچنین شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان با و بدون اعتیاد به اینترنت تفاوت معناداری وجود دارد، به این معنا که کودکان دارای اعتیاد به اینترنت در مهارتهای حرکتی درشت، ظریف و تبحر حرکتی عملکرد ضعیف‌تری را از خود نشان دادند. همچنین از شاخص تودة بدنی بیشتری برخوردار بودند. اعتیاد به اینترنت ممکن است با چاقی و عملکرد ضعیف در مهارتهای حرکتی درشت همراه باشد، بنابراین توصیه می‌شود برای پیشگیری، اقدامات لازم در این زمینه انجام گیرد.
فرناز ترابی؛ محمود شیخ؛ الهه عرب عامری؛ رسول حمایت طلب؛ فضل الله باقرزاده
دوره 1، شماره 3 ، دی 1388، ، صفحه 65-82
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، مقایسة تاثیر تماشاگر و موسیقی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال است. به این منظور 36 دختر سالم غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن (59/1±8/22 سال)، قد (63/5±1/163 سانتیمتر) و وزن (06/7±5/54 کیلوگرم) به صورت تصادفی به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسیقی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. برنامة تمرین در مرحلة اکتساب شامل پرتاب ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، مقایسة تاثیر تماشاگر و موسیقی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال است. به این منظور 36 دختر سالم غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن (59/1±8/22 سال)، قد (63/5±1/163 سانتیمتر) و وزن (06/7±5/54 کیلوگرم) به صورت تصادفی به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسیقی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. برنامة تمرین در مرحلة اکتساب شامل پرتاب آزاد بسکتبال به مدت 6 هفته تمرین، در هر هفته سه جلسه و در هر جلسه 15 کوشش با حضور مؤلفه های انگیزشی در گروه های مجزا برگزار شد. امتیاز آزمون پرتاب آزاد بسکتبال در هر جلسه ثبت و سپس پس آزمون گرفته شد، در نهایت بعد از دو هفته بی تمرینی آزمون یادداری در شرایط یکسان برای تمام گروه ها و پس از 24 ساعت آزمون انتقال در شرایط جدید (متفاوت از شرایط تمرین) به عمل آمد. از شاخص ضربان قلب برای همسانی سطح پایة انگیختگی آزمودنی ها و در حین تمرین به منظور اطمینان از رسیدن به سطح مطلوب انگیختگی استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک سویه، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بن فرنی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که در هر سه گروه یادگیری مهارت در مرحلة اکتساب پیشرفت کرده است و تفاوت معنی داری در امتیاز پرتاب آزاد بسکتبال بین سه گروه در مرحلة اکتساب مشاهده نشد (145/0 = P). اما در آزمون یادداری و انتقال، نتایج به سود گروه موسیقی و تماشاگر بود، به این صورت که در آزمون یادداری گروه موسیقی بیشترین امتیاز را کسب کرد و در آزمون انتقال دو گروه موسیقی و تماشاگر امتیاز بالاتر معناداری از لحاظ آماری نسبت به گروه کنترل به دست آوردند (000/0 = P).
فاطمه رضایی؛ مهدی شهبازی؛ فضل الله باقرزاده
چکیده
عملکرد ماهرانه در فوتبال علاوه بر تکنیکهای درست، به تصمیمگیری سریع و صحیح نیازمند است. این تصمیمات به طور معمول در شدتهای مختلف فعالیت و عملکرد اتخاذ میشوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف شدت فعالیت و انگیختگی بر تصمیمگیری (سرعت و دقت تصمیمگیری) فوتبالیستهای زن ماهر است. 16 فوتبالیست ماهر زن شرکتکننده ...
بیشتر
عملکرد ماهرانه در فوتبال علاوه بر تکنیکهای درست، به تصمیمگیری سریع و صحیح نیازمند است. این تصمیمات به طور معمول در شدتهای مختلف فعالیت و عملکرد اتخاذ میشوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف شدت فعالیت و انگیختگی بر تصمیمگیری (سرعت و دقت تصمیمگیری) فوتبالیستهای زن ماهر است. 16 فوتبالیست ماهر زن شرکتکننده در تحقیق که سابقة شرکت در مسابقات را به مدت هشت سال یا بیشتر داشتند، از مجموع بازیکنان ماهر حاضر در لیگ برتر بانوان استان تهران بهصورت داوطلبانه انتخاب شدند. برای ارزیابی عملکرد تصمیمگیری از تصاویر موقعیت فوتبالی به کمک مانیتور استفاده شد، که بازیکنان باید پاسخ صحیح را از میان گزینهها (شوت – پاس - دریبل) انتخاب میکردند. همچنین موقعیتهای آزمون بهصورت 3 (سطوح انگیختگی) در 3 (سطوح شدت فعالیت) طراحی شد که سطوح مختلف شدت فعالیت شامل سه سطح استراحت، 40 درصد حداکثر ضربان قلب، 80 درصد حداکثر ضربان قلب و سطوح مختلف انگیختگی شامل سه سطح موقعیت بدون حضور تماشاچی، موقعیت همراه با تماشاچی غیرفعال، موقعیت همراه با تماشاچی فعال بود. از روش آماری پارامتریک تحلیل واریانس چندمتغیره، 3 (سطوح شدت فعالیت) در3 (سطوح انگیختگی) بر دقت و نیز سرعت تصمیمگیری بهمنظور مقایسة کلی میان موقعیتهای آزمون برای پیدا کردن تفاوت به تفکیک در موقعیتها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه، اندازههای تکراری و نیز آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 95درصد استفاده شد. نتایج تفاوت معنیداری را در سرعت تصمیمگیری بین سطوح مختلف انگیختگی نشان نداد (05/0R>)، اما دقت تصمیمگیری بین سطوح مختلف انگیختگی تفاوت معنیداری را نشان داد (05/0R< ). سرعت تصمیمگیری بازیکنان در سطوح انگیختگی بدون حضور تماشاچی و تماشاچی غیرفعال با افزایش در شدت تمرین بهبود داشت، ولیکن سرعت تصمیمگیری بازیکنان در موقعیت همراه با تماشاچی فعال بین شدتهای مختلف فعالیت تفاوت معنیداری را نشان نداد (05/0R>). همچنین دقت تصمیمگیری بازیکنان در موقعیتهای بدون حضور تماشاچی و تماشاچی فعال بین شدتهای مختلف فعالیت اختلاف معنیداری را نشان نداد (05/0R>). دقت تصمیمگیری بازیکنان در موقعیت تماشاچی غیرفعال با افزایش در شدت فعالیت بهبود یافت. این یافتهها نشان میدهد که شدت فعالیت و انگیختگی بهطور جداگانه بر هر یک از مؤلفههای تصمیمگیری اثرگذارند.
جلال دهقانی زاده؛ حسن محمدزاده
چکیده
چشم ساکن بهعنوان خیرگی ویژة بینایی به مکانی از فضای حرکتی، شاخصی از کنترل حرکت درنظر گرفته می‌شود. هدف از تحقیق حاضر تعیین ارتباط مدت چشم ساکن و مکان تثبیت خیرگی با عملکرد بود. نمونة تحقیق 60 پسر راست‌دست بودند. از چارت بینایی اسنلن برای سنجش بینایی استفاده شد. تکلیف هدف‌گیری، ضربة پات گلف بود و اطلاعات بینایی از طریق عینک ردیابی ...
بیشتر
چشم ساکن بهعنوان خیرگی ویژة بینایی به مکانی از فضای حرکتی، شاخصی از کنترل حرکت درنظر گرفته می‌شود. هدف از تحقیق حاضر تعیین ارتباط مدت چشم ساکن و مکان تثبیت خیرگی با عملکرد بود. نمونة تحقیق 60 پسر راست‌دست بودند. از چارت بینایی اسنلن برای سنجش بینایی استفاده شد. تکلیف هدف‌گیری، ضربة پات گلف بود و اطلاعات بینایی از طریق عینک ردیابی حرکات چشم و اطلاعات حرکتی از طریق دوربین فیلمبرداری ثبت شد. نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط بین چشم ساکن و عملکرد را نشان داد. همچنین ارتباط بین مکان تثبیت خیرگی با چشم ساکن و عملکرد بهوسیلة آزمون ضریب همبستگی اتا مشخص شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس نیز تفاوت معناداری را بین مکان‌های تثبیت بینایی در متغیرهای چشم ساکن و عملکرد نشان داد. بهعبارتی طول مدت و مکان تثبیت بر عملکرد حرکتی مؤثر است. مؤلفههای بینایی میتوانند در کنترل حرکتی نقش مؤثری داشته باشند.
حسین صمدی؛ جلیل مرادی؛ سعید آهار
چکیده
مقدمه: با وجود اهمیت قضاوت‌های داوری و حساسیت نقش داوران در برگزاری رقابت‌های ورزشی و تأثیر تصمیمات داوران بر نتیجۀ بازی، پژوهش‌های اندکی دربارۀ جنبه‌های مختلف حرفه‌ای و شغلی داوران انجام گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. ...
بیشتر
مقدمه: با وجود اهمیت قضاوت‌های داوری و حساسیت نقش داوران در برگزاری رقابت‌های ورزشی و تأثیر تصمیمات داوران بر نتیجۀ بازی، پژوهش‌های اندکی دربارۀ جنبه‌های مختلف حرفه‌ای و شغلی داوران انجام گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. بدین‌منظور 228 داور در رشته‌های تیمی و انفرادی نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران را تکمیل کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمة نسخة فارسی پرسشنامه تأیید شد و در ادامه برای تعیین روایی سازة پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل‌یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. همچنین برای پایایی زمانی سؤالات، از همبستگی درون‌طبقه‌ای با روش آزمون- آزمون مجدد استفاده شد.یافتهها: نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از (0/90) است. پایایی زمانی (0/76) و ضریب آلفای کرونباخ برای خودکارامدی و ابعاد آن بالای 0/7 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به‌دست آمد.نتیجهگیری: براساس نتایج، نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران از روایی سازه و پایایی درونی و زمانی مطلوب و قابل قبولی در بین داوران رشته‌های تیمی و انفرادی برخوردار است و می‌توان از آن بهعنوان ابزاری روا و پایا برای ارزیابی خودکارامدی داوران ایرانی استفاده کرد.
محبوبه شیخ زاده؛ ربابه رستمی؛ داود فاضلی
چکیده
زمینه: تصویرسازی حرکتی از جمله وجوه شناختی تکلیف است که در بسیاری از تکالیف بهعنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می‌شود. همچنین یکی دیگر از ابعاد شناختی تکالیف که محققان عقیده دارند نقش مهمی در کنترل حرکتی و اجرای تکلیف دارد، بازنمایی ذهنی است. هدف از این تحقیق تعیین رابطۀ بین توانایی تصویرسازی حرکتی و ساختار بازنمایی ذهنی در تکلیف ...
بیشتر
زمینه: تصویرسازی حرکتی از جمله وجوه شناختی تکلیف است که در بسیاری از تکالیف بهعنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می‌شود. همچنین یکی دیگر از ابعاد شناختی تکالیف که محققان عقیده دارند نقش مهمی در کنترل حرکتی و اجرای تکلیف دارد، بازنمایی ذهنی است. هدف از این تحقیق تعیین رابطۀ بین توانایی تصویرسازی حرکتی و ساختار بازنمایی ذهنی در تکلیف پرتاب آزاد بسکتبال بود.روش پژوهش: روش این پژوهش از نوع همبستگی بود و از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. در این تحقیق از پرسشنامۀ تصویرسازی حرکتی ویرایش‌شده و نرم‌افزار بازنمایی ذهنی بهعنوان ابزار استفاده شد. توانایی تصویرسازی حرکتی 60 بسکتبالیست زن اندازه‌گیری شد و 10 نفر با بالاترین توانایی تصویرسازی (میانگین سن16/3 و انحراف استاندارد 2/05) و 10 نفر با پایین‌ترین توانایی تصویرسازی (میانگین سنی 3/9±20/4) انتخاب شدند. سپس با استفاده از نرم‌افزار بازنمایی ذهنی، ساختار بازنمایی ذهنی آنها اندازه‌گیری شد. رابطۀ بین توانایی تصویرسازی ذهنی و بازنمایی ذهنی با استفاده از تحلیل همبستگی تحلیل شد.یافتهها: نتایج نشان داد که گروه با توانایی تصویرسازی بالا بازنمایی ذهنی ساختاریافته‌تری دارد و این ساختار مشابهت بیشتری با ساختار بازنمایی ذهنی معیار دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین نمرات تصویرسازی و ساختار بازنمایی ذهنی در هر دو گروه رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد.نتیجهگیری: این یافتهها با استفاده از دیدگاه ادراکی شناختی توجیه شدند. همچنین این نتایج بهعنوان شاهدی برای فرایند بالا به پایین تصویرسازی در نظر گرفته شدند. دستیابی به این نتیجه، حاکی از این است که تمرین مهارتهای روان‌شناختی همگام با مهارتهای تکنیکی، سهم بسیار مهمی در موفقیت ورزشی ورزشکاران خواهد داشت.
رضوان عظیمی؛ بهروز عبدلی؛ محمدعلی سنجری؛ رضا خسروآبادی
چکیده
مقدمه: مطالعات بسیاری برای بررسی تعامل بین قامت و نیازهای شناختی انجام گرفته، اما همچنان اثر تکلیف شناختی بر کنترل قامت به روشنی مشخص نشده است. از عوامل مهم ایجاد نتایج متناقض دشواری تکلیف شناختی و همچنین صدای گفتاری (پاسخ کلامی همزمان به تکلیف شناختی) است که به درستی بررسی نشده است. این تحقیق با هدف بررسی تعامل اثر دشواری تکلیف شناختی ...
بیشتر
مقدمه: مطالعات بسیاری برای بررسی تعامل بین قامت و نیازهای شناختی انجام گرفته، اما همچنان اثر تکلیف شناختی بر کنترل قامت به روشنی مشخص نشده است. از عوامل مهم ایجاد نتایج متناقض دشواری تکلیف شناختی و همچنین صدای گفتاری (پاسخ کلامی همزمان به تکلیف شناختی) است که به درستی بررسی نشده است. این تحقیق با هدف بررسی تعامل اثر دشواری تکلیف شناختی و صدای گفتاری بر کنترل قامت انجام گرفت.روش پژوهش: 20 داوطلب جوان سالم (میانگین سنی3/2±22 سال)، برای اجرای 4 شرایط آزمایشی تصادفی روی صفحۀ نیرو ایستادند. شرایط شامل ترکیب دو سطح دشواری تکلیف شناختی (آسان و دشوار) و پاسخ کلامی (پایانی وهمزمان) بود.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس دوراهه با سطح معناداری0/05>P ،افزایش قابل توجهی را در پراکندگی مرکز فشار در شرایط پاسخ کلامی همزمان به تکلیف شناختی دشوار نسبت شرایط پاسخ کلامی پایانی نشان داد (0/05>P).همچنین مساحت بیضی مرکز فشار در شرایط تکلیف شناختی دشوار نسبت به تکلیف شناختی آسان در صورت پاسخ کلامی پایانی کاهش یافت، اما در پاسخ کلامی همزمان افزایش یافت (0/05>P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می رسد که تکلیف شناختی دشوار به سهم بزرگتری از ظرفیت توجه نیاز دارد و به دور کردن توجه از تکلیف قامتی منجر می شود. بنابراین پردازش خودکار اجازه دارد تا قامت را از طریق فرایندهای غیرهشیار، سریع و بازتابی به صورت کارآمدتری تنظیم کند. همچنین صدای گفتاری به افزایش نوسان قامت منجر شده و مانع از اثر مثبت تکلیف شناختی می شود. در نتیجه در طراحی مداخلات مناسب، توجه به اثرات تعاملی دشواری تکلیف شناختی و صدای گفتاری ضروری به نظر می رسد.
نصور احمدی؛ محمدعلی اصلانخانی؛ ناصر نقدی
چکیده
افزایش سن بر عملکرد حرکتی و کارکردهای شناختی تأثیر منفی میگذارد. ازاینرو شناسایی راهبردهای مناسب برای جلوگیری از کاهش عملکرد شناختی و حرکتی ضرورت مییابد. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر مکمل ویتامین E بر فعالیت حرکتی و یادگیری فضایی رتهای مسن بود. 36 رت نر مسن از نژاد آلبینو – ویستار به طور تصادفی در سه گروه کنترل، ویتامین ...
بیشتر
افزایش سن بر عملکرد حرکتی و کارکردهای شناختی تأثیر منفی میگذارد. ازاینرو شناسایی راهبردهای مناسب برای جلوگیری از کاهش عملکرد شناختی و حرکتی ضرورت مییابد. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر مکمل ویتامین E بر فعالیت حرکتی و یادگیری فضایی رتهای مسن بود. 36 رت نر مسن از نژاد آلبینو – ویستار به طور تصادفی در سه گروه کنترل، ویتامین E و جفتشده قرار گرفتند. رتهای گروه ویتامین E، به مدت 8 هفته، روزانه به مقدار 100 میلیگرم (50 واحد بینالمللی) ویتامین E به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در 5/0 میلیلیتر روغن کنجد حل شده و از طریق گاواژ دریافت کردند. گروه جفتشده نیز طی این مدت، روزانه 5/0 میلیلیتر روغن کنجد دریافت کرد، اما گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان دوره، آزمونهای اُپن - فیلد و ماز آبی موریس، بهترتیب برای سنجش عملکرد حرکتی و یادگیری فضایی رتها اجرا شد. از شاخصهای مسافت طیشده و سرعت حرکت برای سنجش عملکرد حرکتی و زمان سپریشده و مسافت طیشده تا پیدا کردن سکو برای سنجش یادگیری فضایی رتها استفاده شد. نتایج نشان داد که در عملکرد حرکتی، در شاخصهای مسافت طی شده و سرعت حرکت، تفاوت آماری معناداری بین گروهها مشاهده نشد (05/0P> ). بهعلاوه، در هیچکدام از شاخصهای یادگیری و حافظة فضایی، تفاوت معناداری بین گروهها وجود نداشت (05/0 P>). یافتهها نشان داد که یک دوره مصرف ویتامین E تأثیر معناداری بر عملکرد حرکتی و شناختی رتهای مسن ندارد. بهنظر میرسد مکمل ویتامین E در سالمندی یعنی زمانی که آسیبهای آنتیاکسیدانی موجب تخریب برگشتناپذیر حافظه شده است، تأثیر ندارد.
حمید صالحی؛ زهرا زارعی؛ پریسا کلانتری
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی این موضوع بود که آیا وضعیت‌های قامت مشابه خطای ادراکی مولر-لایر دروازه‌بان میتواند بر ادراک و مکان پرتاب‌های پنالتی‌زن اثرگذار باشد یا خیر. تصویری از یک دروازه‌بان روی صفحه‌ای خالی (بدون تیرهای عمودی و دیرک افقی دروازه) تابانده شد. این دروازه‌بان با وضعیت دست‌ها بالا (45 درجه بالاتر از افق)، دست‌ها ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی این موضوع بود که آیا وضعیت‌های قامت مشابه خطای ادراکی مولر-لایر دروازه‌بان میتواند بر ادراک و مکان پرتاب‌های پنالتی‌زن اثرگذار باشد یا خیر. تصویری از یک دروازه‌بان روی صفحه‌ای خالی (بدون تیرهای عمودی و دیرک افقی دروازه) تابانده شد. این دروازه‌بان با وضعیت دست‌ها بالا (45 درجه بالاتر از افق)، دست‌ها کشیده به طرفین (افقی، بهعنوان کنترل)، و دست‌ها پایین (45 درجه زیر افق) به نمایش درآمد. شرکت‌کنندگان (11 پسر هندبالیست جوان) دو تکلیف را انجام دادند. آنها در فاصلۀ پنج‌متری صفحۀ موردنظر ایستادند و مدل دروازه‌بان را که در یکی از سه وضعیت به نمایش درآمد، نگاه کردند. از شرکت‌کنندگان درخواست شد یک توپ تنیس را به دست دروازه‌بان در وضعیت افقی پرتاب کنند، یا با لیزر به همین نقطه هدف‌گیری کنند. فواصل افقی مکان پرتاب و هدف‌گیری از راستای میانی اندام دروازه‌بان مدل اندازه‌گیری شد. وضعیت‌های دروازه‌بان روی مکان‌های پرتاب و هدف‌گیری اثرگذار بود. هدف‌گیری و پرتاب در وضعیت دست‌ها پایین و دست‌ها بالا در برابر وضعیت دست‌ها کشیده بهترتیب به میزان معناداری دورتر و نزدیک‌تر بود. این آزمایش نشان داد دروازه‌بانی که وضعیت‌های مانند مولر-لایر اتخاذ می‌کند، میتواند ادراک حریف از بیشترین میزان دسترسی خود و نیز رفتار حرکتی او را متأثر کند.
انسیه قائینی؛ احمد نیک‌روان
چکیده
در مقایسه با روش تمرین انفرادی، روش تمرین زوجی و مشارکتی روشی است که در آن افراد در گروههای دونفری و یا بیشتر برای یادگیری مهارتهای حرکتی باهم مشارکت می‌کنند و به نظر میرسد این روش‌ها با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگی‌های یک محیط بهینه آموزشی را داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه رویکردهای آموزش انفرادی، زوجی و ...
بیشتر
در مقایسه با روش تمرین انفرادی، روش تمرین زوجی و مشارکتی روشی است که در آن افراد در گروههای دونفری و یا بیشتر برای یادگیری مهارتهای حرکتی باهم مشارکت می‌کنند و به نظر میرسد این روش‌ها با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگی‌های یک محیط بهینه آموزشی را داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه رویکردهای آموزش انفرادی، زوجی و مشارکتی بر یادگیری کاتای هیان‌شودان شوتوکان کاراته بود. در این پژوهش 36 دانش‌آموز دختر با رنج سنی 10-9 سال انتخاب و پس از 12 جلسه آموزش اولیه پیش‌آزمون کاتای هیان‌شودان، به سه گروه تقسیم شدند. در ادامه پس از مدت 3 ماه تمرین کاتا، به روش تمرین انفرادی، زوجی و مشارکتی عملکرد آنها ارزیابی و بعد از یک هفته فاصله آزمون یادداری گرفته شد. تجزیهوتحلیل آماری دادهها با استفاده از آزمون تحلیل‌واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر انجام شد. نتایج آزمون نشان داد که نمرات پیشرفت شرکت‌کنندگان (P=0/001,F= 14/174)، تعامل پیشرفت در نوع تمرین (P=0/001, F=5/1724) و تفاوت بین گروههای تمرینی (P=0/006,F= 6/08) معنادار است. نتایج مقایسه زوجی نشان داد که بین گروه آموزش انفرادی و زوجی تفاوت معنیداری وجود دارد؛ اما تفاوت بین گروه آموزش انفرادی و گروهی معنادار نبود. روش تمرین زوجی، علاوه بر مقرون‌به‌صرفه بودن ازلحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نسبت به روش‌های آموزشی سنتی آموزش کاتا در کاراته داشته و در رشد عاطفی-اجتماعی یادگیرنده مفید واقع خواهد شد.
غلام علی قاسمی کهریزسنگی؛ حمید صالحی؛ لیلا حیدری
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامة حرکت ریتمیک بر توانایی های ادراکی – حرکتی و هوشبهر کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. نمونة 24 دختر عقب ماندة ذهنی آموزش پذیر، با میانگین (± انحراف معیار) سن 1/43 ± 11/98 سال و ضریب هوشی 9/95 ± 70/58 بودند. نمونه براساس ضریب هوشی و عملکردشان در توانایی های ادراکی – حرکتی همتراز و در گروه های مداخله و کنترل جایگزین ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامة حرکت ریتمیک بر توانایی های ادراکی – حرکتی و هوشبهر کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. نمونة 24 دختر عقب ماندة ذهنی آموزش پذیر، با میانگین (± انحراف معیار) سن 1/43 ± 11/98 سال و ضریب هوشی 9/95 ± 70/58 بودند. نمونه براساس ضریب هوشی و عملکردشان در توانایی های ادراکی – حرکتی همتراز و در گروه های مداخله و کنترل جایگزین شدند. گروه مداخله در برنامة حرکات ریتمیک هشت هفته ای، سه جلسة 45 – 40 دقیقه ای در هفته، شرکت کردند. جمع آوری اطلاعات برای کل آزمودنی ها به شکل پیش آزمون / پس آزمون، از توانایی های ادراکی حرکتی (مقیاس اوزرتسکی) و هوش (آزمون ریون)، انجام گرفت. براساس نتایج، توانایی های ادراکی _حرکتی گروه مداخله پس از برنامة حرکات ریتمیک نسبت به گروه کنترل بهبود یافت (5P>). نتیجه اینکه با طراحی برنامة حرکات ریتمیک مناسب می توان توانایی های ادراکی _ حرکتی کودکان کم توان ذهنی را بهبود بخشید
فاطمه قرایی؛ الهه عرب عامری؛ داود حومینیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر غنی‌سازی )ادراکی- حرکتی و موسیقی) محیط بر رشد حرکات درشت و ظریف اطفال بود. 32 طفل 8-5 ماهۀ سالم در این پژوهش شرکت داشتند که بهصورت همگن در چهار گروه 8 نفری (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. اطفال گروههای آزمایش به مدت 36 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در محیط‌های غنی ویژۀ خود تمرین کردند. اطفال گروه آزمایش ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر غنی‌سازی )ادراکی- حرکتی و موسیقی) محیط بر رشد حرکات درشت و ظریف اطفال بود. 32 طفل 8-5 ماهۀ سالم در این پژوهش شرکت داشتند که بهصورت همگن در چهار گروه 8 نفری (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. اطفال گروههای آزمایش به مدت 36 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در محیط‌های غنی ویژۀ خود تمرین کردند. اطفال گروه آزمایش اول در محیط غنیسازیشده به لحاظ «ادراکی- حرکتی و موسیقی»، گروه دوم در محیط غنیسازیشده «ادراکی- حرکتی» و گروه سوم در محیط غنیسازیشده «موسیقیایی» قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارتهای حرکتی درشت و ظریف از مقیاس رشد حرکتی پی‌بادی (نسخۀ دوم) استفاده شد. در تحلیل دادهها از متغیرهای معادل سنی این آزمون استفاده شد. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌راهه تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد، بین میانگین نمره‌های معادل سنی در حرکات درشت (001/0P=) و میانگین نمره‌های معادل سنی در حرکات ظریف (001/0P=) در گروههای آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. یافتههای حاصل نشان میدهد که تجربۀ ادراکی- حرکتی و موسیقی بر رشد حرکتی بهطور کلی و بر معادل‌های سنی حرکات درشت و ظریف بهطور اختصاصی تأثیر مثبت دارد. بنابراین، شرایط محیطی و تجربه عاملی مثبت در رشد مهارتهای حرکتی پایه‌ای و بنیادی اطفال شرکتکننده در سه گروه تمرین بود.
جلال دهقانی زاده؛ حسن محمدزاده؛ هادی مرادی
چکیده
چرخش ذهنی، توانایی تصور کردن چگونگی یک شیء چرخیدهشده برای تشخیص موقعیت، نسبت به آن چیزی که بهطور واقعی ارائه شده و بخشی از توانایی‌های فضایی است. هدف از تحقیق حاضر مقایسة توانایی چرخش ذهنی افراد دارای تجربۀ حرکتی و تجربۀ شناختی بود. تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسهای بود و نمونهها بهصورت هدفمند انتخاب شدند. نمونۀ ...
بیشتر
چرخش ذهنی، توانایی تصور کردن چگونگی یک شیء چرخیدهشده برای تشخیص موقعیت، نسبت به آن چیزی که بهطور واقعی ارائه شده و بخشی از توانایی‌های فضایی است. هدف از تحقیق حاضر مقایسة توانایی چرخش ذهنی افراد دارای تجربۀ حرکتی و تجربۀ شناختی بود. تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسهای بود و نمونهها بهصورت هدفمند انتخاب شدند. نمونۀ تحقیق شامل 60 پسر با میانگین سنی 17/17 سال با تجربۀ حرکتی (20 نفر گروه کشتی)، تجربۀ شناختی (20 نفر گروه بازی رایانهای) و بدون تجربۀ حرکتی و شناختی (20 نفر گروه کنترل) بود. برای مقایسة چرخش ذهنی، از آزمون چرخش ذهنی پترز و همکاران نسخة الف استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه تفاوت معنادار بین گروه کنترل با گروه کشتی و همچنین گروه کنترل با گروه بازی رایانهای را نشان داد (01/0P≤). بین چرخش ذهنی گروه کشتی و بازی رایانهای تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0P>). این یافتهها، تأثیرات مثبت تجربۀ حرکتی و شناختی را بر رشد شناختی افراد (چرخش ذهنی) نشان میدهد.
ربابه رستمی؛ غلام حسین ناظم زادگان؛ سوسن جباری
چکیده
با اینکه سودمندی آثار موسیقی در ورزش زمینههای تحقیقاتی خاصی را به خود اختصاص داده است، در زمینة شناسایی تأثیر موسیقی روی بازیابی حرکات تحقیقات کمی وجود دارد. تحقیق حاضر، بهمنظور شناسایی اثر موسیقی انگیزشی بر بازیابی اطلاعات حین اجرای یک توالی مهارتی در ورزش کشتی انجام گرفت. 24 آزمودنی پسر ورزشکار با سن (9/ (± 6/21 سال، قد (1/6( ± ...
بیشتر
با اینکه سودمندی آثار موسیقی در ورزش زمینههای تحقیقاتی خاصی را به خود اختصاص داده است، در زمینة شناسایی تأثیر موسیقی روی بازیابی حرکات تحقیقات کمی وجود دارد. تحقیق حاضر، بهمنظور شناسایی اثر موسیقی انگیزشی بر بازیابی اطلاعات حین اجرای یک توالی مهارتی در ورزش کشتی انجام گرفت. 24 آزمودنی پسر ورزشکار با سن (9/ (± 6/21 سال، قد (1/6( ± 4/176 سانتیمتر و وزن (4/8( ± 5/67 کیلوگرم طی 8 هفته، هر هفته 2 جلسه هر جلسه 100 دقیقه در مرحلة اکتساب،30 مهارت کشتی آزاد را آموزش دیدند. پس از 5 روز در آخرین جلسة اکتساب، فهرستی از 10 مهارت با قطعهبندی مشخص (1 – 3 – 2 – 3 – 1) براساس اصول بازیابی سریالی و کدبندیشده به آزمودنیها ارائه و از آنان خواسته شد پس از 2 دقیقه فهرست را بازیابی و آن را اجرا کنند. آزمونگر نمرة اجرای آزمودنی را نسبت به قطعهبندی فهرست ارزیابی کرد و نمرهای به توالی اجرای آزمودنی تخصیص یافت. در مرحلة بعد آزمودنیها بهطور کاملاً تصادفی در دو گروه آزمون و گواه قرار گرفتند. در پسآزمون فهرست دیگری با قطعهبندی اولیه به آزمودنی ارائه شد با این تفاوت که متغیر مستقل موسیقی، برای گروه آزمایشی همزمان با اجرا (براساس فرم BMRI و با انتخاب آزمودنیها) پخش میشد. فرمت موسیقی mp3، کیفیت 192، ضرباهنگ بالاتر از 120 و حجم صدا 50% max سیستم صوتی بود. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از آزمون تی در گروههای مستقل و وابسته (05/0(α= به این نتیجهگیری منجر شد که گروه آزمایشی، بازیابی بهتری در فنون کشتی آزاد نسبت به گروه کنترل داشتند (007/ =P). بنابراین موسیقی میتواند بهعنوان یک عامل انگیزشی در بازیابی توالیهای مهارتی، طی اجرای فنون ورزش کشتی مؤثر باشد.
مهدی راسخی؛ بهرام یوسفی؛ محمد اقدسی
دوره 1، شماره 1 ، تیر 1388، ، صفحه 79-92
چکیده
امروزه ، بهبود مهارت های حرکتی از طریق تمرین، مورد توجه محققان و مربیان تربیت بدنی است، با این حال روشن شده که تغییرپذیری شیوه های تمرینی برای اجرا و یادداری مهارت حرکتی نیز مفید و مؤثر است. هدف کلی این تحقیق، بررسی تعیین تاثیر تمرین به روش مسدود و تصادفی بر عملکرد و یادداری مهارت های پاس فوتبال در نوآموزان 12 سالة مدرسة فوتبال باشگاه ...
بیشتر
امروزه ، بهبود مهارت های حرکتی از طریق تمرین، مورد توجه محققان و مربیان تربیت بدنی است، با این حال روشن شده که تغییرپذیری شیوه های تمرینی برای اجرا و یادداری مهارت حرکتی نیز مفید و مؤثر است. هدف کلی این تحقیق، بررسی تعیین تاثیر تمرین به روش مسدود و تصادفی بر عملکرد و یادداری مهارت های پاس فوتبال در نوآموزان 12 سالة مدرسة فوتبال باشگاه فرهنگی _ ورزشی دانش استان آذربایجان شرقی است. به این منظور و به عنوان نمونه، 24 نوآموز پسر 12 ساله به صورت تصادفی انتخاب و بعد از برابرسازی میانگین ها در گروه 12 نفری گروه بندی و سپس آموزش و تمرینات لازم ارائه شد و در نهایت آزمون های لازم محقق ساخته با روایی و اعتبار مناسب (پاس بغل پا = 86/0، پاس کات داخل پا= 81/0 و پاس کات بیرون پا = 79/0 ) از آنها به عمل آمد. متغیرهای تحقیق، روش های تمرینی مسدود و تصادفی (مستقل) و عملکرد و یادداری (وابسته) بود. از آمار توصیفی برای طبقه بندی داده ها و در آمار استنباطی از روش های آماری تی تست و یو من ویتنی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که اختلاف معنی داری بین عملکرد و یادداری مهارت های پاس فوتبال در تمرینات مسدود و تصادفی در سطح کمتر از 05/0 وجود دارد، به این معنی که تمرین به روش مسدود، عملکرد نوآموزان و تمرین به روش تصادفی، یادداری مهارت های پاس فوتبال نوآموزان را تحت تاثیر قرار می دهد و بهبود می بخشد.
ربابه رستمی؛ غلام حسین ناظم زادگان؛ سوسن جباری
چکیده
براساس یافته های روانشناسی و علوم تربیتی، سال های پیش از دبستان در رشد و تربیت کودکان نقش اساسی و تعیین کننده ای دارد. یکی از ابعاد رشد در این سال ها رشد حرکتی است. بررسی عملکرد حرکتی با توجه به ابعاد پیکرسنجی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ازاین رو تحقیق حاضر، از طرفی با هدف بررسی ارتباط ویژگی های پیکرسنجی با عملکرد حرکتی، و از طرف دیگر ...
بیشتر
براساس یافته های روانشناسی و علوم تربیتی، سال های پیش از دبستان در رشد و تربیت کودکان نقش اساسی و تعیین کننده ای دارد. یکی از ابعاد رشد در این سال ها رشد حرکتی است. بررسی عملکرد حرکتی با توجه به ابعاد پیکرسنجی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ازاین رو تحقیق حاضر، از طرفی با هدف بررسی ارتباط ویژگی های پیکرسنجی با عملکرد حرکتی، و از طرف دیگر به منظور تعیین اختلاف عملکرد حرکتی در کلیة کودکان پیش دبستانی شهر شیراز، بر روی 157 دختر و پسر 3 تا 6 ساله اجرا شد. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی بود. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، برگة ثبت ویژگی های پیکرسنجی و آزمون عملکرد حرکتی بود. از روش های آماری تحلیل واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و تی مستقل برای تحلیل استفاده گردید. نتایج در بررسی گروه های سنی، تفاوت معناداری را در پرش عمودی با 47/25 =F و 2 = df و 000/0 ?P و در پرش افقی با 15/14 = F و 2= df و 000/0? P نشان داد. در پرش عمودی برتری با گروه سنی 5 ساله ها و در پرش افقی برتری با گروه سنی 4 ساله ها بود. همچنین در بررسی تأثیر جنسیت، در پرش عمودی (70/1 = t و 155=df و 008/0 ?P و پرتاب توپ 98/1 =t و 155 = df و 030/0 P? برتری با پسران بود. در نهایت در بررسی ارتباط ابعاد پیکرسنجی با عملکرد حرکتی، وزن و ابعاد طولی بیشترین همبستگی را نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان دهندة افزایش تدریجی قدرت عضلانی متناسب با افزایش سن است. به دست آمدن تفاوت جنسیتی در برخی از عامل های مورد بررسی، ضرورت مطالعات بعدی را بارز می سازد. بر اساس یافته های این پژوهش، پیشنهاد می شود که در تحقیقات آینده از نمونه ها و ابزارهای دیگری در پیکرسنجی به منظور مقایسه استفاده شود.
سیدکاوس صالحی؛ داود حومینیان؛ مهدی ضرغامی؛ صادق ستاری فرد
چکیده
یادگیری تکالیف حرکتی یکی از مؤلفه های اساسی تجربیات بشر و مجموعه ای از فرایندهای حسی ، شناختی و حرکتی می باشد. بسیاری از رفتارهای پیچیده حرکتی بر اساس نوعی ترتیب یا توالی انجام می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تفاوت های رشدی تکاملی در یادگیری توالی حرکتی در سه نمونه مقطعی از کودکان با دامنه سنی 7، 8 و 10 سال و یک گروه گواه از بزرگسالان ...
بیشتر
یادگیری تکالیف حرکتی یکی از مؤلفه های اساسی تجربیات بشر و مجموعه ای از فرایندهای حسی ، شناختی و حرکتی می باشد. بسیاری از رفتارهای پیچیده حرکتی بر اساس نوعی ترتیب یا توالی انجام می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تفاوت های رشدی تکاملی در یادگیری توالی حرکتی در سه نمونه مقطعی از کودکان با دامنه سنی 7، 8 و 10 سال و یک گروه گواه از بزرگسالان بوده است. برای این منظور، ابتدا نرم افزار تخصصی ارائه محرک های متوالی، ثبت زمان و خطای پاسخ در محیط برنامه نویسی C++ طراحی شد. در این تحقیق 48 نفر آزمودنی راست دست(سه گروه12 نفری از کودکان و یک گروه گواه 12نفری از بزرگسال)، سالم از نظر سیستم عصبی و بدون تجربه قبلی با تکلیف مورد نظر شرکت داشتند. کل مداخله شامل 10 مرحله بود که 8 مرحله به اکتساب توالی ها و دو مرحله به آزمون یادداری اختصاص داشت. عملکرد با بررسی تغییرات در دقت و هماهنگی پاسخ اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس عاملی و آزمون کولموگروف- اسمیرنف تجزیه و تحلیل شد. نتایج یک پیشرفت رشدی در یادگیری توالی حرکتی برای گروه ها را نشان داد. به طور قابل توجهی در دو جزء دقت پاسخ و هماهنگی پاسخ، مسیرهای رشدی متفاوتی نشان داده شد. برای مؤلفه دقت پاسخ، در دو گروه 7و 8 ساله ها در مرحله اکتساب نسبت به بزرگسالان و 10 ساله ها تفاوت معنی دار وجود داشت، اما بین بزرگسالان و ده ساله ها تفاوت معنی دار وجود نداشت. برای مؤلفه هماهنگی پاسخ، بزرگسالان هماهنگ تر از همه گروه ها و 10 ساله ها از 6 ساله ها سریعتر به محرک ها پاسخ دادند. در آزمون یادداری نیز برای دقت پاسخ 10 ساله ها مشابه بزرگسالان و برای هماهنگی پاسخ بزرگسالان از همه گروه ها هماهنگ تر بودند اما گروه 7ساله ها نسبت به بقیه گروه ها تأخیر در هماهنگی پاسخ داشتند. به طور کلی تفاوت مشاهده شده بین گروه ها در دقت و هماهنگی پاسخ در این تحقیق با نظریه ای منطبق است که بیان می کند دقت ممکن است متکی بر مسیرهای قشری باشد که بیشترین بالیدگی آنها بین سنین 7 تا 10 حاصل می شود، هماهنگی ممکن است متکی بر مسیرهای زیرقشری باشد که تا نوجوانی و جوانی، تکامل آنها ادامه دارد. با توجه به یافته ها از یک طرف یادگیری حرکتی متأثر از جنبه های مختلف رشد حرکتی است و از طرف دیگر در یادگیری اجزاء مختلف یک تکلیف، پارامترهایی که به لحاظ کنترل حرکتی دشوارترند (مانند هماهنگی پاسخ) در یک پروسه طولانی تر یادگرفته و یادآوری می شوند.
راضیه خانمحمدی؛ حسن خلجی؛ رضا یوسفی
چکیده
در سال‌های اخیر محققان به بررسی اثر تصویرسازی پتلپ بر عملکرد حرکتی و اینکه چطور تصویرسازی پتلپ میتواند موجب بهبود عملکرد شود، علاقه‌مند شده‌اند. هدف این پژوهش مقایسۀ اثر تصویرسازی پتلپ در برابر تمرین تعادلی بر تعادل پویای سالمندان بود. شرکت‌کنندگان 42 سالمند مرد ساکن شهر اراک بودند. آنها براساس نمرۀ پیش‌آزمون تعادل پویا به چهار ...
بیشتر
در سال‌های اخیر محققان به بررسی اثر تصویرسازی پتلپ بر عملکرد حرکتی و اینکه چطور تصویرسازی پتلپ میتواند موجب بهبود عملکرد شود، علاقه‌مند شده‌اند. هدف این پژوهش مقایسۀ اثر تصویرسازی پتلپ در برابر تمرین تعادلی بر تعادل پویای سالمندان بود. شرکت‌کنندگان 42 سالمند مرد ساکن شهر اراک بودند. آنها براساس نمرۀ پیش‌آزمون تعادل پویا به چهار گروه تقسیم شدند. برای اندازه‌گیری تعادل پویای افراد، از آزمون تعادل بس و ستاره استفاده شد. گروههای تمرینی همگن شامل تصویرسازی پتلپ، تمرین تعادلی، تمرین ترکیبی (تمرین تعادلی و تمرین تصویرسازی پتلپ) و گروه کنترل بودند. گروهها به‌جز گروه کنترل تمرینات را به مدت شش هفته و هفته‌ای سه جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسۀ تمرینی 45 دقیقه بود. از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با اندازه‌گیری مکرر برای تجزیهوتحلیل دادهها (در سطح معناداری1 0/0≥P) استفاده شد. نتایج نشان داد گروههای تمرین ترکیبی و تمرین تعادلی بهبود معناداری در تعادل پویای بس و ستاره نشان دادند (000/0=P ، 001/0=P، 000/0=P، 000/0=P). گروه تصویرسازی پتلپ و گروه کنترل در تعادل پویای بس و ستاره بهبود معناداری نشان ندادند (24/0=P ، 53/0=P، 36/0=P، 28/0=P). همچنین گروه ترکیبی بیشتر از گروه تمرین تعادلی بهبود در تعادل پویای بس و ستاره را نشان دادند (002/0= ,P004/0=P). بهطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تمرین تصویرسازی پتلپ به‌همراه تمرین جسمانی، تعادل پویا را در میان سالمندان مرد بهبود بخشید، ولی تصویرسازی پتلپ به‌تنهایی در بهبود تعادل پویای سالمندان مرد مؤثر واقع نشد.
ملیحه رضایی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ رخساره بادامی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر ده هفته بازی سایه بر مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان پیش‌دبستانی بود. تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پسآزمون و گروه کنترل است و شرکت‌کنندگان در تحقیق 28 دختر و پسر شش ساله بودند که بهصورت در دسترس از بین کودکان مراجعه‌کننده به یکی از مراکز پیش‌دبستانی انتخاب شدند و بهصورت تصادفی ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر ده هفته بازی سایه بر مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان پیش‌دبستانی بود. تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پسآزمون و گروه کنترل است و شرکت‌کنندگان در تحقیق 28 دختر و پسر شش ساله بودند که بهصورت در دسترس از بین کودکان مراجعه‌کننده به یکی از مراکز پیش‌دبستانی انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه تجربی (5 دختر و 9 پسر) و کنترل (5 دختر و 9 پسر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت ده هفته (3 جلسۀ 45 دقیقه‌ای) برنامۀ بازی سایه را اجرا کردند و گروه کنترل تنها به فعالیتهای معمول دورۀ پیش‌دبستانی پرداختند. پیش‌آزمون و پسآزمون با استفاده از «مجموعه آزمونهای ارزیابی حرکت کودکان» به‌عمل آمد. این آزمون دارای سه خرده‌آزمون مهارتهای چالاکی دستی، مهارتهای توپی و مهارتهای تعادلی است. تجزیهوتحلیل آماری با استفاده از تحلیل کوواریانس (05/0α=) انجام گرفت. نتایج نشان داد ده هفته بازی سایه بر خرده‌آزمون مهارتهای چالاکی دستی، مهارتهای تعادلی و همچنین نمرۀ کل مهارتهای بنیادی اثر معناداری داشت، اما اثر بازی سایه بر مهارتهای توپی معنادار نبود. یافتههای این پژوهش مبین آن است که بازی سایه ممکن است موجب بهبود مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان پیش‌دبستانی شود.
حمید صالحی؛ سمیه شاهدوستی؛ مهدی رافعی بروجنی؛ مریم نزاکت الحسینی
چکیده
برای ایجاد محیط‌های یادگیری کارآمدتر، نقش یادگیرنده و تأثیر او بر فرایند یادگیری باید مدنظر قرار گیرد. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین نحوۀ اثرگذاری تمرین خودکنترل بر اجرا و یادگیری الگوهای حرکتی بود. درمجموع60 دانشجوی کارشناسی دختر (میانگین سن: 73/20 سال، انحراف استاندارد: 98/2) به روش تصادفی در چهار گروه با نظم تمرین خودکنترل یا سه گروه جفتشده ...
بیشتر
برای ایجاد محیط‌های یادگیری کارآمدتر، نقش یادگیرنده و تأثیر او بر فرایند یادگیری باید مدنظر قرار گیرد. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین نحوۀ اثرگذاری تمرین خودکنترل بر اجرا و یادگیری الگوهای حرکتی بود. درمجموع60 دانشجوی کارشناسی دختر (میانگین سن: 73/20 سال، انحراف استاندارد: 98/2) به روش تصادفی در چهار گروه با نظم تمرین خودکنترل یا سه گروه جفتشده با گروه خودکنترل جایگزین شدند. در مرحلۀ اکتساب به گروه خودکنترل گفته شد پیش از تمرین هر کوشش میتوانند هر یک از سه الگوی حرکتی را که میخواهند انتخاب کنند. برنامۀ تمرین هر عضو گروه خودکنترل مبنایی شد برای برنامهریزی تمرین از پیش تعیینشدۀ شرکت‌کنندگان متناظر در گروههای کنترل جفتشده. گروههای کنترل جفتشده تکالیف را با تغییرپذیری زیاد، کم، یا بدون تغییرپذیری (گروه جفتشدۀ کلاسیک) تمرین کردند. نتایج نشان داد گروه خودکنترل هم در مرحلۀ اکتساب و هم در آزمونهای یادداری تکالیف را سریعتر از دیگر گروههای کنترل جفتشده اجرا کرد. یافتهها بیانگر این است که اگر در تمرین چند مهارت حرکتی به فراگیر اجازۀ انتخاب داده شود، آثار تسهیلکنندهای در اجرا و یادگیری حرکتی دارد.
مریم نزاکت الحسینی؛ احمدرضا موحدی؛ حمید صالحی
دوره 3، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 81-101
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بازخورد خودکنترلی بر زمان‌بندی نسبی و مطلق طی تمرین مشاهده‌ای و بدنی بود. آزمودنیها (90 نفر) بهطور تصادفی به گروههای تمرین بدنی و مشاهده‌ای (خودکنترلی، جفتشده و آزمونگر) تقسیم شدند و به انجام یک تکلیف زمان‌بندی متوالی پرداختند. تکلیف فشردن کلیدهای 2، 4، 6 و 8 با حفظ زمان‌بندی نسبی و مطلق مشخص بود. گروه ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بازخورد خودکنترلی بر زمان‌بندی نسبی و مطلق طی تمرین مشاهده‌ای و بدنی بود. آزمودنیها (90 نفر) بهطور تصادفی به گروههای تمرین بدنی و مشاهده‌ای (خودکنترلی، جفتشده و آزمونگر) تقسیم شدند و به انجام یک تکلیف زمان‌بندی متوالی پرداختند. تکلیف فشردن کلیدهای 2، 4، 6 و 8 با حفظ زمان‌بندی نسبی و مطلق مشخص بود. گروه خودکنترلی در زمان نیاز طلب بازخورد میکردند. درصورتیکه دو گروه دیگر بر زمان دریافت بازخورد، کنترلی نداشتند. در مرحل? اکتساب 72 و یادداری و انتقال 12 کوشش انجام گرفت. دادهها با استفاده از روش تکرار سنجش و واریانس عاملی مرکب تحلیل شد. نتایج نشان داد در مرحل? اکتساب، گروه خودکنترل و آزمونگر خطای زمان‌بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه جفتشده داشتند. در مراحل یادداری و انتقال، گروه خودکنترلی خطای زمان‌بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروههای جفتشده و آزمونگر داشتند. همچنین گروه جفتشده خطای زمان‌بندی مطلق کمتری در مقایسه با گروه خودکنترلی نشان دادند.
جمال فاضل
دوره 3، شماره 2 ، آبان 1390، ، صفحه 81-98
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسة پنج عامل بزرگ شخصیتی بین مردان و زنان ورزشکار و غیرورزشکار اجرا شد. 200 دانشجوی ورزشکار و غیرورزشکار (100 پسر و 100 دختر) پرسشنامة NEO-FFI (فرم کوتاه تجدیدنظر شدة پرسشنامة پنج عامل بزرگ شخصی) را کامل کردند. بهمنظور تعیین تفاوت‌های کلی بین گره‌های تحقیق از آزمون تحلیل واریانس دوراهه و برای مقایسه و تعیین دقیق میانگین ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسة پنج عامل بزرگ شخصیتی بین مردان و زنان ورزشکار و غیرورزشکار اجرا شد. 200 دانشجوی ورزشکار و غیرورزشکار (100 پسر و 100 دختر) پرسشنامة NEO-FFI (فرم کوتاه تجدیدنظر شدة پرسشنامة پنج عامل بزرگ شخصی) را کامل کردند. بهمنظور تعیین تفاوت‌های کلی بین گره‌های تحقیق از آزمون تحلیل واریانس دوراهه و برای مقایسه و تعیین دقیق میانگین تفاوت‌های موجود بین هریک از گروهها با دیگر گروههای تحقیق، از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
یافتهها نشان داد در عوامل شخصیتی روانرنجور خوبی، برونگرایی، سازگاری و وظیفهشناسی، بین گروههای تحقیق، تفاوت معناداری وجود دارد اما بین هیچیک از گروههای تحقیق، در عامل شخصیتی انعطافپذیری، تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین بین جنسیت و ورزشکار بودن در عاملهای روانرنجور خوبی و انعطافپذیری کنش متقابل تفاوت معناداری وجود نداشت و در سه عامل برونگرایی، سازگاری و وظیفهشناسی کنش متقابل اختلاف معناداری مشاهده شد.
شیدا احسانی نوری؛ الهه عرب عامری؛ احمد فرخی؛ رسول زیدآبادی
دوره 1، شماره 2 ، مهر 1388، ، صفحه 87-102
چکیده
هدف اصلی تحقیق حاضر، تاثیر ارائة بازخورد خودکنترل و آزمونگرکنترل با استفاده از بازخورد نوار ویدئویی بر یادگیری مهارت حرکتی دارت بود. به این منظور 200 دانشجوی داوطلب دختر کوی دانشگاه تهران در این پژوهش شرکت کردند. بعد از پرکردن پرسشنامه، از بین 152 داوطلب واجد شرایط ، 36 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. بعد از پیش آزمون 10 کوششی و همگن سازی ...
بیشتر
هدف اصلی تحقیق حاضر، تاثیر ارائة بازخورد خودکنترل و آزمونگرکنترل با استفاده از بازخورد نوار ویدئویی بر یادگیری مهارت حرکتی دارت بود. به این منظور 200 دانشجوی داوطلب دختر کوی دانشگاه تهران در این پژوهش شرکت کردند. بعد از پرکردن پرسشنامه، از بین 152 داوطلب واجد شرایط ، 36 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. بعد از پیش آزمون 10 کوششی و همگن سازی در سه گروه خودکنترل، آزمونگر کنترل و جفت شده قرار گرفتند. گروه خود کنترل هنگام درخواست بازخورد نوار ویدئویی دریافت کردند. گروه آزمونگر کنترل بعد از 5 کوشش و گروه جفت شده نیز همراه با گروه خودکنترل بازخورد دریافت کردند. از همة گروه ها فیلمبرداری شد. مرحلة تمرین، 100 کوشش شامل 10 سری 10 کوششی بود و آزمون یادداری و انتقال 48 ساعت بعد گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یکطرفة تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی توکی و برای رسم نمودارها از نرم افزار اکسل استفاده شد. نتایج نشان داد که نوع بازخورد بر شکل مهارت حرکتی دارت در اکتساب، یادداری و انتقال تاثیر معنی داری دارد (05/0 P
علی رضا صابری کاخکی؛ حسین صمدی؛ علی رضا فارسی؛ کوروش قهرمان تبریزی؛ حمید صداقت
دوره 2، شماره 1 ، فروردین 1389، ، صفحه 91-114
چکیده
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر روش های مختلف تمرین بر یادگیری و انتقال برنامة حرکتی تعمیم یافته و پارامتر زمان در یک تکلیف زنجیره ای انجام گرفت. به منظور اجرای این طرح، 80 آزمودنی داوطلب مرد (با دامنة سنی 23-19 سال) به طور تصادفی در چهار گروه تمرینی قالبی، تصادفی و ترکیبی (قالبی – تصادفی و تصادفی – قالبی) قرار گرفتند. آزمایش شامل اجرای تکالیف ...
بیشتر
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر روش های مختلف تمرین بر یادگیری و انتقال برنامة حرکتی تعمیم یافته و پارامتر زمان در یک تکلیف زنجیره ای انجام گرفت. به منظور اجرای این طرح، 80 آزمودنی داوطلب مرد (با دامنة سنی 23-19 سال) به طور تصادفی در چهار گروه تمرینی قالبی، تصادفی و ترکیبی (قالبی – تصادفی و تصادفی – قالبی) قرار گرفتند. آزمایش شامل اجرای تکالیف زنجیره ای با برنامة حرکتی تعمیم یافتة متفاوت (تغییر ابعاد فضایی) و پارامتر زمان متغیر بود. آزمودنی ها پس از آشنایی با آزمون و انجام 108 کوشش، براساس گروه تمرینی، در آزمون های یادداری و انتقال شرکت کردند. پس از مراحل مختلف آزمایش، مقدار خطای زمان بندی نسبی (شاخص کارایی برنامة حرکتی تعمیم یافته) و خطای زمان بندی مطلق (شاخص دقت و کارایی پارامتر) محاسبه شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت. نتایج اختلاف
معنی داری (05/0 ? P). را بین روش های مختلف تمرین در مرحلة اکتساب نشان داد، ولی در مراحل یادداری و انتقال، با وجود برتری نسبی طرح های تمرینی ترکیبی بر مقدار خطاهای زمان بندی نسبی و مطلق، تفاوت بین گروه های تمرینی معنی دار نبود. بنابراین نتایج تحقیق با اثر تداخل زمینه ای و نظریة شی و کهل و ایندرمیل (1990)، لندین و هبرت (1997) و لی و سیمون (2004) مبنی بر سودمندی طرح تمرین ترکیبی بر یادگیری مغایر است.
جمیل منصوری؛ رضا رستمی؛ احمد شاهواروقی؛ صادق رنجبر
چکیده
روش‌های بسیاری با هدف ارتقای عملکرد ورزشی پدید آمده است که امروزه مورد استفادۀ ورزشکاران رشته‌های مختلف قرار می‌گیرد. در میان این تکنیک‌ها نوروفیدبک، بهعنوان رویکرد مغزی غیرتهاجمی، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. مقالة حاضر با هدف گزارش نتایج پژوهش‌های انجام‌گرفته در زمینة مهارتهای مجرد ورزشکاران بهصورت نمونه‌گیری ...
بیشتر
روش‌های بسیاری با هدف ارتقای عملکرد ورزشی پدید آمده است که امروزه مورد استفادۀ ورزشکاران رشته‌های مختلف قرار می‌گیرد. در میان این تکنیک‌ها نوروفیدبک، بهعنوان رویکرد مغزی غیرتهاجمی، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. مقالة حاضر با هدف گزارش نتایج پژوهش‌های انجام‌گرفته در زمینة مهارتهای مجرد ورزشکاران بهصورت نمونه‌گیری در دسترس، صورت پذیرفت. با هدف جمع‌آوری داده، ابتدا مقالات لاتین با استفاده از کلیدواژه‌های Neurofeedback، EEG Biofeedback، Sport performance، Athletic performance، Shooting performance، Archery، putting performance و Golf مورد جست‌وجو قرار گرفت. از پایگاه‌های PsycINFO، PubMed، Web of science، EBSCO و Google Scholar استفاده شد. بازۀ زمانی جست‌وجو از سال 1990 تا 2018 تعیین شد. مقالات فارسی با کلیدواژه‌های «نوروفیدبک»، «عملکرد ورزشی»، «تیراندازی»، «پرتاب»، «نشانه‌گیری» یا «گلف» در پایگاه‌های جهاد دانشگاهی (SID)، مجلات تخصصی نور (Noormags)، بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) و پایگاه اطلاعات علمی ایران (Irandoc) جست‌وجو شدند. بازۀ زمانی انتشار مقالات از 1380 تا 1398 تعیین شد. تعداد 16 مقاله با ملاک‌های استاندارد و تعیین‌شده همخوانی داشتند و انتخاب شدند. سپس با استفاده از یک چک‌لیست مشخص، اطلاعات مربوط به مقالات توسط هر پژوهشگر مستقل استخراج و در یافتهها گزارش شد. نتایج نشان داد که پروتکل‌های نورورفیدبکی به‌کارگرفته‌شده در هر پژوهش میتواند نتیجة مداخله را تحت تأثیر قرار دهد و لازم است تا در استفاده از این روش در ورزشکاران به آن توجه داشت. براساس یافتههای پژوهش تمرینات نوروفیدبک در ورزشکاران اثربخشی مثبت در ارتقای عملکرد ورزشی دارد.
