سمیرا افضلی؛ کیوان ملانوروزی
چکیده
مقدمه: مداخلات ذهن آگاهی و تصویر سازی به عنوان شکلی از اموزش های ذهنی اثر فزاینده ای بر عملکرد روانی و ورزشی ورزشکاران دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات ذهن آگاهی و تصویرسازی پتلپ بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد ورزشکاران سوارکاری رشته پرش انجام گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با ...
بیشتر
مقدمه: مداخلات ذهن آگاهی و تصویر سازی به عنوان شکلی از اموزش های ذهنی اثر فزاینده ای بر عملکرد روانی و ورزشی ورزشکاران دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات ذهن آگاهی و تصویرسازی پتلپ بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد ورزشکاران سوارکاری رشته پرش انجام گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، از بین کلیه ورزشکاران سوارکاری در رشته پرش در استان‌های همدان و زنجان، به صورت در دسترس 30 سوارکار بزرگسال حرفه‌ای (دامنه سنی 22 تا 40 سال) برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تصویرسازی ذهنی، تمرین ذهن‌آگاهی و کنترل قرار گرفتند. در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون شرکت‌کنندگان در ابتدا به تکمیل نسخه فارسی سیاهه اضطراب حالتی رقابتی-2 پرداختند، سپس عملکرد پرش شرکت‌کنندگان در مسابقه‌ای شبیه‌سازی شده توسط هیات داوران اندازه‌گیری شد. مرحله مداخله در 6 هفته انجام گرفت که گروه‌های تمرینی به مداخلات مورد نظر پرداختند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی وابسته، تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) و چند متغیره (مانکوا) تحلیل شد.نتایج تحقیق نشان داد که آموزش ذهن‌آگاهی بر عملکرد ورزشی (025/0p=)، اضطراب جسمانی (030/0p=)، اضطراب شناختی(015/0p=) و اعتماد به نفس (0001/0p=) تاثیر معناداری دارد. هم چنین اموزش تصویر سازی بر عملکرد ورزشی(039/0p=)، اضطراب جسمانی(016/0p=)، اضطراب شناختی(033/0p=) و اعتماد به نفس(033/0p=) تاثیر معناداری دارد. دیگر نتایج حاکی از عدم وجود تفاوت معنادار بین اثر اموزش ذهن‌اگاهی و تصویرسازی ذهنی در اضطراب، اعتماد به نفس و عملکرد ورزشکاران سوارکاری در رشته پرش بود (05/0<p).
رشد و یادگیری حرکتی
امینه اسلامی زاد؛ زهرا انتظاری خراسانی
چکیده
مقدمه: چارچوب‌های نظری و مؤلفه‌های مداخلاتی در جوامع محروم از نظر اقتصادی- اجتماعی به منظور ارتقای سطح عملکرد آن‌ها در جنبه‌های مختلف رشدی می‌تواند موثر باشد. اساساً، رویکرد TGFU بر ایده پیشرفت از تاکتیک به مهارت متمرکز است، نه تاکتیک یا مهارت. معمولاً فرض بر این است که دانش آموزان در یک درس TGFU فقط با راهنمایی معلم بازی می کنند، اما ...
بیشتر
مقدمه: چارچوب‌های نظری و مؤلفه‌های مداخلاتی در جوامع محروم از نظر اقتصادی- اجتماعی به منظور ارتقای سطح عملکرد آن‌ها در جنبه‌های مختلف رشدی می‌تواند موثر باشد. اساساً، رویکرد TGFU بر ایده پیشرفت از تاکتیک به مهارت متمرکز است، نه تاکتیک یا مهارت. معمولاً فرض بر این است که دانش آموزان در یک درس TGFU فقط با راهنمایی معلم بازی می کنند، اما اینطور نیست. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات حرکتی منتخب مبتنی بر یک رویکرد غیرخطی (روش آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن) بر مهارتهای حرکتی بنیادی و کارکردهای اجرایی کودکان دارای محرومیت اقتصادی بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و از نظر هدف کاربردی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. بدین منظور 30 نفر به طور تصادفی به دو گروه رویکرد غیرخطی و خطی تقسیم شدند و به مدت هشت هفته تحت آموزش قرار گرفتند. قبل و بعد از هشت هفته نمرات آزمون رشد حرکتی درشت-2 و پرسشنامه کارکردهای اجرایی جمع آوری شد.
یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که یک دوره تمرینات حرکتی منتخب بر اساس رویکرد غیرخطی تأثیر بیشتری بر خرده مقیاس‌های مهارتهای حرکتی پایه و کارکردهای اجرایی کودکان کم‌توان اقتصادی نسبت به رویکرد خطی دارد (05/0≥P).
نتیجه گیری: با توجه به دیدگاه سیستم‌های پویا، عوامل مؤثر بر رشد حرکتی و عملکردهای اجرایی شامل ویژگی‌های تکلیف حرکتی در مقابل عوامل بیولوژیکی و ارثی و محیط است.
پروین محمدی فارسانی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ مهدی سهرابی؛ علی شعیبی
چکیده
مقدمه: از اهداف تحقیقات ایجاد محیط یادگیری است که بتواند یادگیری را افزایش دهد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه‌ای بر دقت فضایی و برنامه‌ریزی مجدد حرکتی تکلیف حرکتی متوالی در افراد مبتلا به پارکینسون است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و طرح پژوهش پیش‌آزمون - پس‌آزمون است. 64 نفر از افراد مبتلا به پارکینسون ( ...
بیشتر
مقدمه: از اهداف تحقیقات ایجاد محیط یادگیری است که بتواند یادگیری را افزایش دهد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه‌ای بر دقت فضایی و برنامه‌ریزی مجدد حرکتی تکلیف حرکتی متوالی در افراد مبتلا به پارکینسون است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و طرح پژوهش پیش‌آزمون - پس‌آزمون است. 64 نفر از افراد مبتلا به پارکینسون ( میانگین سنی= 3 ± 62/93 سال) به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به چهار گروه مساوی (16 نفری) شامل قالبی- تشابه زیاد/ قالبی- تشابه کم/ تصادفی-تشابه بالا/ و تصادفی- تشابه کم تقسیم شدند. شرکت‌کننده‌ها180کوشش ( 12 بلوک 15 کوششی) برای سه تکلیف حرکتی متوالی انجام دادند. خطای اجرای الگوهای حرکتی در همه مراحل محاسبه شد. در مرحلة اکتساب از آزمون تحلیل واریانس مرکب دو (تداخل زمینه‌ای) × دو (تشابه توالی) × 11 (بلوک‌های اکتساب)، مراحل یادداری از تحلیل واریانس دو (تداخل زمینه‌ای) × دو (تشابه توالی) × سه (مرحله)، آزمون انتقال و برنامه ریزی مجدد از طرح تحلیل واریانس دوطرفه دو (تداخل زمینه‌ای) × دو (تشابه توالی) در سطح 0/05 تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد در مرحلة اکتساب گروه قالبی- تشابه بالا عملکرد بهتری داشتند و اثر تعاملی گروه و تشابه توالی در مراحل یادداری و انتقال معنادار نبود، در مرحلة برنامه‌ریزی مجدد نیز گروه تصادفی - تشابه بالا بهتر بودند.نتیجه‌گیری: طبق فرضیة بسط تمرین تصادفی قدرت بازنمایی حافظه را افزایش می‌دهد و پردازش عمیق‌تری را در حافظه شکل دهد.
رشد و یادگیری حرکتی
پوریا رحمانی؛ محمد کریمی زاده اردکانی؛ سید محمد حسینی
چکیده
مقدمه: وضعیت سر به جلو به دلیل عدم تعادل عضلانی، تعادل را به خطر می اندازد، که ممکن است باعث از بین رفتن حس عمقی در مفصل شود که باعث کاهش تعادل نیز می‌شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تاثیر تمرینات اگزرگیم بر تعادل کودکان مبتلا به وضعیت سر به جلو بود.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل ...
بیشتر
مقدمه: وضعیت سر به جلو به دلیل عدم تعادل عضلانی، تعادل را به خطر می اندازد، که ممکن است باعث از بین رفتن حس عمقی در مفصل شود که باعث کاهش تعادل نیز می‌شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تاثیر تمرینات اگزرگیم بر تعادل کودکان مبتلا به وضعیت سر به جلو بود.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 30 پسر با وضعیت سر به جلو شهر تهران با دامنه سنی 7 تا 12 سال به صورت هدفمند انتخاب و در دو گروه تمرین اگزرگیم و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، شرکت‌کنندگان اقدام به اجرای 3 کوشش آزمون لک‌لک (تعادل ایستا) نمودند. مرحله مداخله در هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 30 دقیقه انجام گرفت که شرکت‌کنندگان به اجرای تمرینات مربوطه پرداختند. بعد از اتمام مرحله تمرینی، مرحله پس آزمون انجام گرفت که شرکت‌کنندگان همانند مرحله پیش آزمون اقدام به اجرای 3 کوشش آزمون لک‌لک (تعادل ایستا) نمودند. داده‌ها به روش تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شد.
یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمرینات اگزرگیم باعث بهبود معنادار تعادل ایستای کودکان مبتلا به وضعیت سر به جلو گردید (001/0=P، 94/22=F).
نتیجه گیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت تمرینات اگز بر تعادل کودکان مبتلا به وضعیت سربه‌جلو تاکید دارد و می‌توان از مزایای این تمرینات در بهبود تعادل استفاده کرد.
رشد و یادگیری حرکتی
سید فردین قیصری؛ محمود شیخ
چکیده
مقدمه: با توجه به شیوع اختلالات بینایی-حرکتی در بین کودکان نارس، تأثیرات منفی این اختلالات بر کیفیت عملکرد حرکتی و اهمیت مهارتهای بینایی-حرکتی در انجام تکالیف روزمره، نیاز به ابزاری پایا و روا برای اندازه‌گیری این مهارتها در این افراد، احساس می‌شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ,ویژگی های روانسنجی و هنجاریابی نسخه فارسی آزمون بینایی-حرکتی ...
بیشتر
مقدمه: با توجه به شیوع اختلالات بینایی-حرکتی در بین کودکان نارس، تأثیرات منفی این اختلالات بر کیفیت عملکرد حرکتی و اهمیت مهارتهای بینایی-حرکتی در انجام تکالیف روزمره، نیاز به ابزاری پایا و روا برای اندازه‌گیری این مهارتها در این افراد، احساس می‌شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ,ویژگی های روانسنجی و هنجاریابی نسخه فارسی آزمون بینایی-حرکتی ویراست سوم در کودکان نارس بود.
روش پژوهش: بدین منظور از میان دانش آموزان 7 تا 12 ساله سراسر کشور به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای، تعداد 2100 ، انتخاب شدند. از این میان 376 نفر کودک نارس که در هنگام تولد کمتر از 8 ماه بودند، وارد تحقیق شدند. ابزار اندازه‌گیری این تحقیق آزمون مهارتهای بینایی-حرکتی ویرایش سوم بود که دو بار، به فاصله سه هفته بر روی نمونه‌های تحقیق اجرا شد.
از فرمول Z برای محاسبه نقاط درصدی به تفکیک هر گروه سنی، ضریب آلفای کرونباخ برای تعیین همسانی درونی، همبستگی درون طبقه‌ای در روش آزمون-آزمون مجدد برای پایایی زمانی آزمون استفاده شد. همچنین از آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه، برای بررسی روایی سازه آزمون استفاده شد.
یافته ها: نتایج این تحقیق حاکی از روایی مناسب آزمون مهارتهای بینایی حرکتی -3 برای تمامی گروه های سنی 7 تا 12 سال در کودکان نارس می‌باشد. همچنین نتایج این تحقیق حاکی از همسانی درونی مطلوب و قابل قبول و پایایی زمانی یا تکرارپذیری این آزمون می‌باشد؛ بنابراین.
نتیجه گیری: آزمون مهارت توجه بینایی- حرکتی-3 دارای روایی وپایایی مناسب جهت غربالگری و شناسایی کودکان نارس مبتلا به اختلال مهارتهای بینایی-حرکتی می باشد
رشد و یادگیری حرکتی
محبوبه عالیوندی دارانی؛ حسن کردی؛ کیوان ملانوروزی
چکیده
مقدمه: حرکت، یک راه برقراری ارتباط اجتماعی کودک با سایر افراد در زندگی‌اش است. کودک با حرکت کردن در محیط تجربه‌های مختلفی را کسب می‌کند، هرچند مهارتهای او هنوز تکامل نیافته است. این پژوهش با هدف تاثیر تمرین‌های حرکتی در آب بر رشد مهارتهای عاطفی- اجتماعی و حرکات درشت کودکان 3 تا 6 سال انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش از نوع نیمه‌تجربی ...
بیشتر
مقدمه: حرکت، یک راه برقراری ارتباط اجتماعی کودک با سایر افراد در زندگی‌اش است. کودک با حرکت کردن در محیط تجربه‌های مختلفی را کسب می‌کند، هرچند مهارتهای او هنوز تکامل نیافته است. این پژوهش با هدف تاثیر تمرین‌های حرکتی در آب بر رشد مهارتهای عاطفی- اجتماعی و حرکات درشت کودکان 3 تا 6 سال انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری را کودکان دختر در مهدکودک‌های شهر فریدن استان اصفهان تشکیل دادند. تعداد 23 نفر به شکل دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی(12نفر) و کنترل(11نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی، 16جلسه‌ی 50دقیقه-ای تمرین‌های حرکتی در آب به مدت 8 هفته انجام دادند و گروه کنترل، فعالیت‌های روزمره خود را طبق برنامه‌های معمول انجام دادند. هر دو گروه، نسخه سوم آزمون رشد مهارتهای حرکتی درشت اولریخ و پرسشنامه مهارتهای عاطفی اجتماعی گرشام و الیوت (1990) را در شراط کاملاً مشابه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا کردند. تجزیه وتحلیل داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنی‌داری 05/0 و در نرم‌افزار SPSS نسخه 26 انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بازی‌های حرکتی در آب به شکل معنی‌داری باعث رشد مهارتهای درشت (جابجایی و دستکاری) و مهارتهای عاطفی- اجتماعی (همکاری، جرأت‌ورزی، خودکنترلی و مسئولیت‌پذیری) بیشتری نسبت به گروه کنترل شد (p≤0/05).
نتیجه گیری: با ارایه برنامه آموزشی بازی در آب می‌توان فرصتی برای رشد مهارتهای عاطفی- اجتماعی و حرکات درشت کودکان پیش دبستانی دختر فراهم کرد.
رشد و یادگیری حرکتی
حمیدرضا طاهری تربتی؛ مهدی سهرابی؛ احسان زارعی محمودآبادی
چکیده
مقدمه: دستکاری و کنترل محیط، منجر به بهبود مهارتهای حرکتی، افزایش مشارکت ورزشی و مشارکت اجتماعی فعال‌تر می‌شود. این عوامل به نوبه خود شایستگی جسمانی و حرکتی را افزایش می‌دهند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش سنتی و TGFU بر شایستگی ادراک شده، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارتهای بسکتبال دانش‌آموزان 10 تا 12 ساله بود.
روش پژوهش: مطالعه ...
بیشتر
مقدمه: دستکاری و کنترل محیط، منجر به بهبود مهارتهای حرکتی، افزایش مشارکت ورزشی و مشارکت اجتماعی فعال‌تر می‌شود. این عوامل به نوبه خود شایستگی جسمانی و حرکتی را افزایش می‌دهند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش سنتی و TGFU بر شایستگی ادراک شده، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارتهای بسکتبال دانش‌آموزان 10 تا 12 ساله بود.
روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بود. جامعه‌آماری پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر 10 تا 12 ساله شهر میبد بود که 45 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفری، شامل گروه‌های تمرین سنتی، تمرین TGFU و کنترل تقسیم شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه انگیزه مشارکت ورزشی، پرسشنامه ادراک شایستگی، آزمون‌های دریبل کنترلی و پاس بسکتبال ایفرد استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس (آنکوا) و آزمون تعقیبی بونفرونی، در سطح معناداری 05/0≥P استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که شایستگی ادراک شده (جسمانی، شناختی و اجتماعی)، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارتهای بسکتبال (پاس و دریبل) در گروه سنتی و TGFU نسبت به گروه کنترل بهتر بود (05/0≥P) همچنین این نتایج در گروه TGFU به طور معنی‌داری نسبت به گروه سنتی بیشتر بود ((05/0≥P).
نتیجه‌گیری: معلمان و مربیان می‌توانند برای افزایش مشارکت در ورزش و بهبود شایستگی‌های دانش‌آموزان و همچنین فراهم کردن تجربه یادگیری جذاب و انگیزشی برای دانش آموزان از شیوه آموزش TGFU استفاده کنند.
رشد و یادگیری حرکتی
امیر دانا
چکیده
مقدمه: هدف تحقیق حاضر مطالعه اثر زمانبندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری افراد نوآموز بود. روش تحقیق: 36 دانشجوی نوآموز در مهارتهای بسکتبال انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه خودگویی راهبردی قبل از ارائه بازخورد، بعد از ارائه بازخورد و کنترل تقسیم شدند. در هر جلسه، 60 کوشش تمرینی از چهار نقطه از قوس بسکتبال داده شد. ...
بیشتر
مقدمه: هدف تحقیق حاضر مطالعه اثر زمانبندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری افراد نوآموز بود. روش تحقیق: 36 دانشجوی نوآموز در مهارتهای بسکتبال انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه خودگویی راهبردی قبل از ارائه بازخورد، بعد از ارائه بازخورد و کنترل تقسیم شدند. در هر جلسه، 60 کوشش تمرینی از چهار نقطه از قوس بسکتبال داده شد. مربی بعد از هر سه کوشش یک بازخورد درباره شیوه اجرای مهارت به نوآموزان می‌داد. در گروه تجربی اول، به نوآموزان آموزش داده شد تا خودگویی راهبردی بعد از اتمام سه کوشش تمرینی و قبل از ارائه بازخورد برای شناسایی خطا استفاده کنند؛ به گروه تجربی دوم، از نوآموزان خواسته شد که خودگویی راهبردی بعد از ارائه بازخورد برای اصلاح خطاها استفاده کنند و در گروه کنترل، تمرینات و بازخورد داده شد اما خودگویی ارائه نشد. در نهایت، دو هفته بعد از پایان مداخله آزمون یادداری برگزار گردید. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس دو عاملی در مرحله اکتساب نشان داد که خودگویی در هر دو زمان قبل و بعد از ارائه بازخورد منجر به بهبود عملکرد و یادگیری شد، اما بین عمکرد دو گزوه خودگویی تفاوت معنی‌داری در مرحله اکتساب مشاهده نشد، ولی در مرحله یادداری عملکرد گروه خودگویی راهبردی در قبل از ارائه بازخورد از گروه خودگویی بعد از ارائه بازخورد بهتر بود. نتیجه-گیری: به نظر می رسد خودگویی راهبردی در قبل از ارائه بازخود بدلیل توجه بر شناسایی خطا و استفاده از بازخورد مربی درباره نحوه اصلاح خطاها برای یادگیری پرتاب بسکتبال مفید می باشد.
رشد و یادگیری حرکتی
نرگس عبدلی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ مجید قشونی
چکیده
مقدمه: در مطالعات پیشین در خصوص تغییرات امواج مغز در نتیجۀ یادگیری تناقض وجود دارد. تحقیق حاضر باهدف مقایسۀ توان ریتم میو در بازیکنان گلف ماهر و مبتدی اجرا شد.
روش پژوهش: پانزده دانشجوی مبتدی فاقد تجربه قبلی در انجام مهارت گلف، به‌عنوان گروه مبتدی و پانزده بازیکن باتجربه در مهارت گلف به‌عنوان گروه ماهر در پژوهش حاضر شرکت کردند. امواج ...
بیشتر
مقدمه: در مطالعات پیشین در خصوص تغییرات امواج مغز در نتیجۀ یادگیری تناقض وجود دارد. تحقیق حاضر باهدف مقایسۀ توان ریتم میو در بازیکنان گلف ماهر و مبتدی اجرا شد.
روش پژوهش: پانزده دانشجوی مبتدی فاقد تجربه قبلی در انجام مهارت گلف، به‌عنوان گروه مبتدی و پانزده بازیکن باتجربه در مهارت گلف به‌عنوان گروه ماهر در پژوهش حاضر شرکت کردند. امواج مغزی شرکت‌کنندگان طی 20 کوشش تمرینی ضربه پات گلف ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از روش ICA پردازش شدند. برای تحلیل داده‌ها، از روش تحلیل واریانس چند متغیره یکطرفه با طرح 2 × 3 (گروه × ناحیه) استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که توان ریتم میو در سه ناحیۀ مرکزیِ (C3, Cz, C4) مغزِ بازیکنان گلف مبتدی و ماهر تفاوت معناداری دارد (05/0 ≥P )، به‌طوری‌که میانگین توان ریتم میو گروه ماهر بیشتر از گروه مبتدی بود.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد کارکرد مغز گلفبازان ماهر و مبتدی در نواحی قشر حسی و حرکتی مغز متفاوت است. به نظر می‌رسد طی فرایند یادگیری یک مهارت حرکتی خاص (ضربه گلف)، مغز دستخوش تغییرات کارکردی می‌شود که این تغییرات در سیستم عصبی، احتمالا یکی از دلایل کنترل و اجرای بهتر مهارتها در افراد ماهر است. یافته‌ها ضرورت توجه به فرایند یادگیری در بهبود کنترل و اجرای بهتر اعمال روزانه و مهارتهای تخصصی را مطرح می‌کند. مطالعه حاضر به درک فرآیندهای شناختی، عصبی ـ حرکتی زیربنایی اجرای مهارتها به متخصصین آموزش و بازتوانی اعمال و مهارت های حرکتی کمک می‌کند.
رشد و یادگیری حرکتی
فرشته همتی زاد؛ مهدی رافعی بروجنی؛ حمید صالحی
چکیده
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثر پیچیدگی تکلیف بر انتقال دو سویه در افراد سالمند بود.
روش پژوهش: در این پژوهش 30 سالمند سالم مرد و زن با میانگین سنی (40/7±5/68 سال) به شکل در دسترس، شرکت کردند. مشارکت‌کنندگان در مرحله پیش‌آزمون سه نوع تکلیف مهارت انگشتی متفاوت از نظر پیچیدگی شامل تخته‌میخ پردو، چابکی اکانر و تخته‌میخ پردو در ...
بیشتر
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثر پیچیدگی تکلیف بر انتقال دو سویه در افراد سالمند بود.
روش پژوهش: در این پژوهش 30 سالمند سالم مرد و زن با میانگین سنی (40/7±5/68 سال) به شکل در دسترس، شرکت کردند. مشارکت‌کنندگان در مرحله پیش‌آزمون سه نوع تکلیف مهارت انگشتی متفاوت از نظر پیچیدگی شامل تخته‌میخ پردو، چابکی اکانر و تخته‌میخ پردو در آینه را با دست برتر و غیربرتر خود انجام‌دادند. سپس یکی از تکالیف را شش بار با دست برتر تمرین و در نهایت در مرحله پس‌آزمون و یادداری نیز تکلیف را با دست برتر و غیربرتر خود انجام دادند. بین پس‌آزمون و یادداری تکلیف اول تا شروع تمرین تکلیف دوم یک هفته فاصله بود. زمان انجام هر تکلیف نسبت به زمان انجام تکلیف در پیش‌آزمون نرمالسازی و درصد پیشرفت نسبت به این وضعیت در تکرارهای مختلف محاسبه‌شد. به منظور تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده‌شد( 05/0p ≤ ).
یافته ها: یافته‌های پژوهش نشان‌داد طی مرحله پس‌آزمون و یادداری تفاوت معنادار در میزان پیشرفت دست غیربرتر در اجرای مهارت انگشتی با پیچیدگی مختلف بین آزمون پردو و پردو در آینه و همچنین بین آزمون پردو و اکانر، وجود داشت. همچنین بین کل زمان تمرین و میزان پیشرفت دست غیربرتر در تکلیف پردو و بین میزان پیشرفت دست برتر و غیربرتر در آزمون پردو و پردو در آینه همبستگی معنادار وجودداشت.
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد در افراد مسن مکانیسم‌های جبرانی مغز باعث ایجاد انتقال دوسویه در تکالیف پیچیده هستند.
